Jullie mogen drie keer raden hoe laat we vandaag ondanks onze afspraak van gisteren vertrokken zijn. Inderdaad klokslag tien minuten over tien zijn de motoren gestart. Er waren twee geldige redenen voor deze late start. Ten eerste de problemen met Kris zijn papieren (zie vorig verslag) en ten tweede Kees zijn pillen. De papieren van Kris worden Maandag door DHL bezorgd aan de Belgische ambassade in Wenen. Dit leek ons de beste oplossing, aangezien de Donau door Wenen stroomt en aangezien wij de Donau volgen, rijden wij dus logischer wijze ook door Wenen. Kris naar zijn ouders gebeld, naar zijn kantoor, naar DHL en naar de ambassade in Wenen. Ambassade is pas open om negen uur dus vroeg vertrekken was zo wie zo niet mogelijk.
Kees moet elke week op donderdagmorgen chemopillen innemen. Om de bijwerkingen van die pillen tegen te gaan moet hij op vrijdagmorgen Foliumzuur innemen. Die clown doet dit al minstens een half jaar dus zou je denken dat is toch niet zo moeilijk. Niet bij Kees (hij is een dagje ouder aan het worden) hij neemt dan ook voor de verandering al zijn pillen op donderdag. Op zijn minst gezegd niet erg verstandig. Oplossing, naar echtgenote bellen. Echtgenote wachten tot het spreekuur van dokter begint. Dokter uitleggen wat voor een domme streek echtgenoot heeft uitgehaald. Oplossing dokter; NIET MEER DOEN. Echtgenote terug naar Kees bellen met de mededeling; niet meer doen. Kees in het vervolg toch maar een beetje opletten bij het innemen van zijn pillen.
Walla, eindelijk kunnen we vertrekken in een druiligere motregen, mist en een temperatuur van een frisse 11 graden. Het eerste deel van de rit is het tegenovergestelde van gisteren. Er is werkelijk geen kloten te zien. We rijden beiden doodgraag met onze motor maar na een paar uur begint de verveling toch wel toe te slaan. Na de middagpauze rond een uur of één begint het weer beter te worden. Ook van eentonigheid op onze route is geen sprake meer. We rijden weer langs mooie vergezichten en door typische Duitse dorpjes. De Donau heeft zich ondertussen ontpopt als een fiere rivier. Voor de eerste keer zien we ook scheepvaart. Ook gaan we voor de eerste keer met en ferry naar de overkant van de Donau. Ferry is eigenlijk wel fel overdreven. Het is een bootje zonder motor die door de stroming langs een kabel wordt voortgestuwd. De schipper houdt met een soort roeispaan het bootje op koers. Je moet het meegemaakt hebben om het te geloven. Aan de overkant aangekomen heeft Kris een verse forel van de gril in zijn kas geslagen en Kees een paar braadworsten met zuurkool.
Aangezien onze toer vandaag maar 190 kilometer lang was waren we rond 16 uur in het hotel. We zitten zeven kilometer voorbij Regensburg. Gisteren dus een fout gemaakt in het verslag. ik zal het weer maar op de leeftijd steken. (toch één voordeeltje van het ouder worden) Te vroeg om te eten en rond het hotel is niets te zien. We besluiten in te checken, onze bagage naar de kamer te brengen en naar Regensburg te rijden. Het is goed weer geworden om een klein wandelingetje te doen in het centrum en een groot terras te bezoeken alwaar we een heerlijke cocktail hebben gedronken. Rond 19 uur terug in het hotel en na het nuttigen van een bikers steak (stond zo op de kaart vermeld) plus ons half litertje bier is ook deze dag weer voorbij gevlogen.
Morgen zijn we echt in Oostenrijk. :lol:
Reacties op bericht (2)
04-05-2013
pillen!
ja wadde! hey kees zo'n 2 zware medicamenten innemen op een dag is erger dan een pas vergeten zenne! zeker niet meer doen! Zoals ik lees is het voor de rest dik in orde!houden zo;-)
04-05-2013 om 00:11
geschreven door mayke
03-05-2013
mevr
Zo te lezen "vlot" 't daar goed ! Behalve dat de Kees een "kieken" is ;-) Laat de reis nog vlot verlopen en de gezondheid ook liefst groetjes
