Jullie mogen drie keer raden hoe laat we vandaag ondanks onze afspraak van gisteren vertrokken zijn. Inderdaad klokslag tien minuten over tien zijn de motoren gestart. Er waren twee geldige redenen voor deze late start. Ten eerste de problemen met Kris zijn papieren (zie vorig verslag) en ten tweede Kees zijn pillen. De papieren van Kris worden Maandag door DHL bezorgd aan de Belgische ambassade in Wenen. Dit leek ons de beste oplossing, aangezien de Donau door Wenen stroomt en aangezien wij de Donau volgen, rijden wij dus logischer wijze ook door Wenen. Kris naar zijn ouders gebeld, naar zijn kantoor, naar DHL en naar de ambassade in Wenen. Ambassade is pas open om negen uur dus vroeg vertrekken was zo wie zo niet mogelijk.
Kees moet elke week op donderdagmorgen chemopillen innemen. Om de bijwerkingen van die pillen tegen te gaan moet hij op vrijdagmorgen Foliumzuur innemen. Die clown doet dit al minstens een half jaar dus zou je denken dat is toch niet zo moeilijk. Niet bij Kees (hij is een dagje ouder aan het worden) hij neemt dan ook voor de verandering al zijn pillen op donderdag. Op zijn minst gezegd niet erg verstandig. Oplossing, naar echtgenote bellen. Echtgenote wachten tot het spreekuur van dokter begint. Dokter uitleggen wat voor een domme streek echtgenoot heeft uitgehaald. Oplossing dokter; NIET MEER DOEN. Echtgenote terug naar Kees bellen met de mededeling; niet meer doen. Kees in het vervolg toch maar een beetje opletten bij het innemen van zijn pillen.
Walla, eindelijk kunnen we vertrekken in een druiligere motregen, mist en een temperatuur van een frisse 11 graden. Het eerste deel van de rit is het tegenovergestelde van gisteren. Er is werkelijk geen kloten te zien. We rijden beiden doodgraag met onze motor maar na een paar uur begint de verveling toch wel toe te slaan. Na de middagpauze rond een uur of één begint het weer beter te worden. Ook van eentonigheid op onze route is geen sprake meer. We rijden weer langs mooie vergezichten en door typische Duitse dorpjes. De Donau heeft zich ondertussen ontpopt als een fiere rivier. Voor de eerste keer zien we ook scheepvaart. Ook gaan we voor de eerste keer met en ferry naar de overkant van de Donau. Ferry is eigenlijk wel fel overdreven. Het is een bootje zonder motor die door de stroming langs een kabel wordt voortgestuwd. De schipper houdt met een soort roeispaan het bootje op koers. Je moet het meegemaakt hebben om het te geloven. Aan de overkant aangekomen heeft Kris een verse forel van de gril in zijn kas geslagen en Kees een paar braadworsten met zuurkool.
Aangezien onze toer vandaag maar 190 kilometer lang was waren we rond 16 uur in het hotel. We zitten zeven kilometer voorbij Regensburg. Gisteren dus een fout gemaakt in het verslag. ik zal het weer maar op de leeftijd steken. (toch één voordeeltje van het ouder worden) Te vroeg om te eten en rond het hotel is niets te zien. We besluiten in te checken, onze bagage naar de kamer te brengen en naar Regensburg te rijden. Het is goed weer geworden om een klein wandelingetje te doen in het centrum en een groot terras te bezoeken alwaar we een heerlijke cocktail hebben gedronken. Rond 19 uur terug in het hotel en na het nuttigen van een bikers steak (stond zo op de kaart vermeld) plus ons half litertje bier is ook deze dag weer voorbij gevlogen.
Morgen zijn we echt in Oostenrijk.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Vandaag weer
te laat vertrokken. Het is tien uur wanneer de motoren worden gestart. Volop
zon en we halen vlot 20 graden. Ideaal motorweertje. Na zeventien kilometer
komen we bij de bron van de Donau. Althans dat was de bedoeling. De Duitsers
dachten er echter anders over. Die hebben/hadden besloten om het monument dat aan
de bron staat te gaan restaureren. Alle toegangswegen naar de bron waren dan
ook afgesloten. En neem het van mij aan, als Duitsers iets afsluiten dan is het
wel degelijk afgesloten. Zelfs met een motor was er geen doorkomen aan. Dus, na 687
kilometer te hebben gereden om een foto te nemen die de start van deze reis
moet symboliseren is dit niet gelukt. Dit kan echter de pret niet drukken, we
krijgen namelijk 200 fantastische kilometers onder onze wielen geschoven.
Heerlijk asfalt, ontelbare bochten en prachtige vergezichten, we zitten
regelmatig boven de duizend meter.
Als we door
het mooie Donaudal rijden ligt de Donau links dan weer rechts naast ons.
Ontelbare keren steken we de Donau over middels prachtige bruggen.
Tijdens de middagpauze
nuttigen we een kom heerlijke aspergesoep en nemen we als afsluitertje een goed
kom koffie met en dikke zwarte sigaar. Volgens mij kun je in Duitsland ook wel
leven zoals God in Frankrijk.
Ondanks dat
het maar een ritje was van 230 kilometer komen we na 17 uur aan in het hotel.
Er wordt dan ook besloten om vanaf morgen vroeger te gaan vertrekken.
Na een dag
motor rijden is het heerlijk, ik zou bijna zeggen onmisbaar om in de douche te
kruipen. Wat en zalig gevoel. Na de douche staat er een echte bikers maaltijd
klaar om deze dag weer op een fijne manier af te sluiten.
Morgen verlaten
we Duitsland en komen we aan in Oostenrijk.
Voordat we
de grens met Hongarije passeren moet er nog een probleempje opgelost worden.
Kris heeft namelijk zijn identiteitskaart vergeten.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 2/5 - (2 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Vandaag een rit om u tegen te zeggen, er moeten 670 km autosnelweg afgelegd worden. Om half acht de motor gestart en met een frisse 4 graden boven nul naar Kapellen gereden om Kris op te halen. Kris, die al jaren mijn boekhouder is rijdt namelijk mee tot in Boedapest. We hadden om acht uur afgesproken , ik bel dan ook stipt om acht uur aan bij Kris. Tot mijn grote verbazing komt hij open doen in zijn ondergoed en met piepkleine oogjes. Hij had gisteren nog een feestje gehad. Nadat Kris zijn BMW GS had volgetankt konden we(eindelijk) de autosnelweg op om aan de wettelijk toegelaten snelheid onze kilometers aan te pakken. In de Ardennen was de zon verdwenen maar het bleef gelukkig droog. We hadden wel af te rekenen met ferme windstoten en haalden net geen 10 graden. Even tanken in Luxemburg om vervolgens Frankrijk binnen te rijden. Als we de grens van Frankrijk passeren begint het toch wel te regenen zeker. Kees, zijn Guzzi en regen dat is één van de zekerheden in zijn leven. Gelukkig is de regen van korte duur maar de zon is nog steeds niet van de partij. Bij het binnenrijden van Strasbourg liet onze gele vriend zich eindelijk zien, in een mum van tijd hadden we een aangename temperatuur van 18 graden. Onder en stralende zon zijn we rond 17 uur aangekomen voor onze overnachting in Untergang(Duitsland). Nog vijftien kilometer en we zijn in Donaueschingen, eigenlijk begint hier de reis langs de Donau.
Na een grote frisse pint en een heerlijke forel zit deze eerste aangename dag er op.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Na een spannende motor reis in 2010 naar Syrie is het reizen wegens gezondheidsproblemen even op de achtergrond geraakt. De gezondheidsproblemen zijn echter in die mate de goede kant uit aan het gaan dat ik weer een langere reis durf te ondernemen. Op 01/05/2013 vertrek ik dan ook naar de bron van de Donau in Donaueschingen (Duitsland) om de Donau te volgen tot aan de monding in de Zwarte Zee. De Donau, Europa's op één na langste rivier,(2840 km) verbindt het Zwarte Woud met de Zwarte Zee. De volgende landen zal ik doorkruisen; Duitsland, Oostenrijk, Slowakije, Hongarije, Kroatië, Servie, Bulgarije, Roemenië, Moldavie en Oekraine. Volgens mij ingrediënten genoeg om er een pittige reis van te maken. De bedoeling van de blog is om mensen die deze reis willen volgen op de hoogte te houden van het reilen en zeilen onderweg. Natuurlijk hoop ik onderweg talrijke reacties en tips van jullie te ontvangen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (7 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Jullie mogen drie keer raden hoe laat we vandaag ondanks onze afspraak van gisteren vertrokken zijn. Inderdaad klokslag tien minuten over tien zijn de motoren gestart. Er waren twee geldige redenen voor deze late start. Ten eerste de problemen met Kris zijn papieren (zie vorig verslag) en ten tweede Kees zijn pillen. De papieren van Kris worden Maandag door DHL bezorgd aan de Belgische ambassade in Wenen. Dit leek ons de beste oplossing, aangezien de Donau door Wenen stroomt en aangezien wij de Donau volgen, rijden wij dus logischer wijze ook door Wenen. Kris naar zijn ouders gebeld, naar zijn kantoor, naar DHL en naar de ambassade in Wenen. Ambassade is pas open om negen uur dus vroeg vertrekken was zo wie zo niet mogelijk.
Vandaag een rit om u tegen te zeggen, er moeten 670 km autosnelweg afgelegd worden. Om half acht de motor gestart en met een frisse 4 graden boven nul naar Kapellen gereden om Kris op te halen. Kris, die al jaren mijn boekhouder is rijdt namelijk mee tot in Boedapest. We hadden om acht uur afgesproken , ik bel dan ook stipt om acht uur aan bij Kris. Tot mijn grote verbazing komt hij open doen in zijn ondergoed en met piepkleine oogjes. Hij had gisteren nog een feestje gehad. Nadat Kris zijn BMW GS had volgetankt konden we(eindelijk) de autosnelweg op om aan de wettelijk toegelaten snelheid onze kilometers aan te pakken. In de Ardennen was de zon verdwenen maar het bleef gelukkig droog. We hadden wel af te rekenen met ferme windstoten en haalden net geen 10 graden. Even tanken in Luxemburg om vervolgens Frankrijk binnen te rijden.
