|
Over de velden zweeft een waas van witte webben
het ochtendblauw aan de hemel rilt al in zijn plunje
terwijl de zon traag en temerig de warmte afgeeft
zoals een oude suikertante een centje toestopt
Maar ze kan ons nog verwennen in de middagtuin
als haar stralen door roestbruine blaren tintelen
het multicoloriet wingerd tegen de terrasmuur uitnodigt
om onze verlangens te drenken in een glas rode wijn
wij even gezellig prietpraten onder de kastanjes
die met een groot aantal de rottende grond bedekken
die de stilte op aarde houdt zoals een grote vraag
hoe lang deze Indian Summer ons nog verzoekt.
Ingrid Lenaerts
|
