Ik mis je nu al heel erg zoals de regen die sporen laat van verval in een rozentuin. ik weet je het hart in mijn hoofd dat sneller slaat bij woorden als parels in mijn hand kostbaar kleingoed dat niemand me rooft Verlangen is een lange slee die de helling afglijdt bij thuiskomst Ik verwacht je met grote spoed.
Ingrid Lenaerts
|