vrijdag 20 augustus: Ely en het tapijt met stripverhaal in Bayeux
Ben 4 dagen in Normandie, in Deauville met de organistatie golf.be om golf te spelen. We spelen 3 keer, op 3 verschillende tereinen. Er was competitie over 3 dagen. Deauville is een chique stad. Elk groot merk heeft er zijn boetiek. Het loopt er vol 'dure' mensen. en het staat vol huizen in de typische Normandische stijl. We logeren met 50 golfers in zo een typisch 'Normandisch' hotel. Het eten is er heerlijk. De kamers zijn klein en mogen geupdate, maar 'hoe begin je er aan' zou ik me zo als hoteleigenaar afvragen. Ik deel een kamer met een waalse dame die ik leerde kennen in Henri Chapelle in de Ardennen. Ze heet Nadine en was in een vroeger leven lerares LO, zoals ik. Ze is 62 en heel dynamisch. Nu houdt ze zich bezig met kinesiologie. Ik kende dat niet, maar dat wil zeggen dat ze inwerkt op de geest en het lichaam van mensen met stress. Dat kan vanalles zijn, van managers tot ongehuwde moeders, tot kinderen met eetstoornissen... Interessante dame. En een leuke! Afgezein van het feit dat we goed overeenkomen, spelen we ook allebei uitstekend. ze heeft handicap 14. Dat wil wat zeggen hoor! Zij is derdes en ik ben eerstes in de georganiseerde 'compet' (zoals Nadine zegt). Het leven is mooi! Nu ik hier toch ben, ga ik effe, na de laatste speeldag, een detour maken van een 120 km om naar het tapijt van Bayeux te gaan kijken. Dat was zo gepland. Maar eerst moet ik ergens in de buurt van Bayeux kunnen slapen. Ik heb daar thuis wel 10 couchsurfers moeten voor aanschrijven om dan uiteindelijk van 5 mensen een antwoord te krijgen: 'Kom maar af'. De eerste die antwoordt is Elly. Dus wordt het Elly uit Ouistreham. Uit wat ze schrijft merk je al dat het een lief mens is. En dat is ze ook! Een echte schat. Ze heeft me gewoon opgewacht met champagne (omdat ze verjaart die dag) met bouillabaisse en met tarte au saumon (zelfgemaakt). Ze heeft als aperitiefhapje, schattige ijskoude meloenbolletjes voorzien en gezouten amandelen. Djeezes, het smaakt me al zo goed als in het hotel. Het is al donker als we nog een wandeling langs het strand maken, we hoeven daar niet ver voor te gaan. Ze woont op de Avenue Maritime, dat is gewoon ...aan het strand. In wat zijzelf 'un petit imeuble' noemt. Tja, onze franse medemensen leven niet groot hé. Moet ook niet. We zijn bijna even oud (zij =52). We zijn allebei single. En kunnen ons bijgevolg amuseren met het vertellen van 'mannen-avonturen'. En lachen! Elly is heel romantisch. Ze wil geen vrijblijvende vreier. Ze wil er eentje voor altijd. (alhoewel ze al 2 keer getrouwd is). Vrijdag heeft ze in dat verband un 'rendez-vous galant', in Deauville, dan nog. Moet ik onthouden. 'Rendez-vous galant' wat een leuke expressie. Morgenvroeg naar Bayeux (120 km). Bayeux is een mooie stad met oude Normandische gebouwen, een katedraal en veel Amerikaanse intelectuelen die in Normandie naar de slagvelden van WOII komen kijken. Het 'tapijt' is indrukwekkend. 100 meter lang, 70 cm hoog. Zit achter een glaswand en is goed verlicht. In feite is het geen tapijt zoals wij die kennen uit bijvoorbeeld, Brussel, maar een effen lang stuk linnen met borduursel. Dat borduursel vertelt de strijd van Willem van Normandie en de slag bij Hastings in Engeland (1066), met de 'avant' strijd en de 'apres' strijd. In zeer geestig stripverhaal-vorm. Jammer dat je niet lang bij de 'prentjes' kan blijven staan. Je moet voort aan de snelheid van de 'ecouteur', want je bent natuurlijk niet de enige toerist die dat wil zien. Ik ben blij dat ik het gezien heb. Het is mooi. De makers hebben zelfs expresie in de gezichten van de protagonisten gelegd. Ik zie het mij nog niet doen, met naald en draad. Het ontroert me ook te weten dat het ding al bijna 1000 jaar oud is (gemaakt in 1068). Ik ga dringend wat lezen van die Willem van Normandie. Voor een bastaardzoon heeft hij het ver gebracht. Er is een indrukwekkende museumshop. Waar iedereen wat koopt. Slim gezien! Hadden ze mijn maat gehad ik had wat meegbracht. Nu nog in Bayeux wat rondslenteren en dan naar huis. Ik moet 513 km terug. Niet niks hé en het is ineens zeer warm (27 graden) Ik eet mijn baguette op op een romantisch pleintje. Een diner kon er niet af. En waarom niet? Omdat ik me een handtas kocht.... dada Jelle
Waar was ik alweer couchsurfgewijs het laatst? Ik bedoel na het bezoek van Scott en Jenny? Wel, ik was op 12 juli in Eupen, bij Dieter. Een jongeman 'op zoek naar zichzelf, zoals dat zo heet...Maar een hele lieve jongen. Draagt zo een beetje zijn kruis mee uit het verleden, maar ja wie niet? We dragen allemaal onze trauma's, frustratie en gevoeligheden mee...en dan nog wel gans ons leven door, zoals een slak het huisje op de rug. Ze gaan nooit weg, je leert enkel mechamismen om er mee te leven. En dat heeft de ene rapper door dan de andere.... Maar met deze jongen komt het zeker goed! We hadden een gezellige en toch ook wel diepzinnige (voor zo ver dat met mij mogelijk is) babbel op de markt van Eupen... Onder 2 donkere biertje....Tot middernacht....Over het 'leven'. Mijn 'couch' was een matras op de grond. Effe wennen, want 'grondslapen' is geleden van mijn studententijd. Gaf niks: de matras was uitstekend en de nachtrust navenant. Waarom was ik daar in Eupen? Omdat ik de volgende dag een golftornooi had in Henri Chapelle op 11 km daar vandaan.. Heeeerlijk terein, prachtige landschap, super warme dag. En...een golfster gevonden om mee te gaan op trip naar Deauville, zo rond de 15e augustus. Maar er niet veel van gebakken (het golfen): veeeeeel te moeilijk terrein. Zelfde scenario: voor de wedstrijd van 12 augustus in Spa, even verbleven in Polleur bij Yves en Johanne en hun schattig dochtertje van net 1 jaar. Polleur is een klein dorpje in de Ardennen. Heel lieflijk gelegen in een vallei. Yves en Johanne zijn super hartelijke jonge mensen. De fles wijn die ik als kado mee heb maken we meteen soldaat. Ze zijn hun huis, ginder in Polleur met veel smaak aan het verbouwen. Ze zijn verstandig, Yves is grappig. Het hondje heet Plato, vertelt hij, niet zonder lach... Het zijn mensen met 'een verhaal'. Ze hebben een wereldreis ondernomen bijvoorbeeld. Ze werken alletwee met probleemjongeren in Verviers. En ik vergeet te zeggen dat Johanne een echte schoonheid is. Wat heb ik toch al tof volk ontmoet met couchsurf! 's morgens als deze mensen naar hun werk vertrekken, vertrek ik naar Spa, een beetje sightseeing voor de wedstrijd. Zou ik koopverslaafd zijn? Ik koop me 3 pulletjes: een zwart, een beige en een petrolblauw. Excuus: ze zijn mooi en ik heb in het totaal maar om 32 euro!!! Spa heeft een casino, dat aan restauratie toe is, een mooi park met een Art Nouveau overdekte wandelgalerie en de oude thermen. Spa heeft ook nieuwe Thermen, niet in het stadsscentrum, maar op de heuvels en daar ligt ook de weg naar de golf. De heuvelregio heet 'Balmoral' en je vindt er prachtige villa's van de jaren 1870- 1900 (en ook nieuwe, natuurlijk), met waanzinnig grote tuinen en met prachtig zichten over de vallei. De Koninklijke villa moet daar ook ergens staan, maar ik heb ze niet gevonden. De wedstrijd valt best mee. Mijn compagnons heten Bernadette en Myriam: simpathieke madammen. Nog wel, want soms tref je al eens een 'beuzaksken' of een 'tricheurken'. Het weer was alweer eens uitstekend om te golfen. I love this game!!!!!! Volgend bericht, na mijn couchsurf in Ouistreham in frankrijk, Normandie. dada Jelle
Ik ben populair! Ik heb alweer bezoek, couchsurfers uit West-Virginia. Een koppel van rond de 45, allebei leraar. Ze trekken per fiets in 14 dagen van Brussel naar Amsterdam, alwaar ze vrienden bezoeken. In Amsterdam weer het vliegtuig op naar huis. Zelfde verhaal als Li Eun: 'we kennen het fenomeen Couchsurf niet, en we willen het wel eens uitproberen...'Word ik zo een beetje de meter van de 'onervarene'? Mij niet gelaten. Ze blijven maar 1 nachtje. Van 18u tot 10u 's anderendaags. Ze hebben mij feitelijk in 't stad geïnviteerd als compensatie voor de aangeboden overnachting, maar ik kook liever zelf iets voor hen. Het worden balletjes in tomatensaus. Ik leg hen uit dat dat niet typisch Belgisch is, maar wel razend populair bij 'de klein mannen'. Frieten aten ze gisteren al, dus wordt het blé en rijst. Ze zien er heel gezond uit, en absoluut niet dik. (Sorry, maar ik heb niet zo veel op met 'gezette mensen', zoals je er in de USA, bij bosjes vindt). Ik laat ze een Karmeliet proeven en een Kasteelbier. Zegt Scott, 'zeg Danielle, gisteren dronk ik nu toch iets lekkers: Duvel, hmmmm' Ikke: ja, mijn lievelingsdrank! Het Weens bezoek was ook al zo opgetogen over Duvel. Goed hé. We krijgen echt een internationale reputatie als 'bierland'... én een reputatie dat we veel talen spreken...én dat we zo vriendelijk zijn! Na het eten, even Aalst tonen: de markt en de (halve) Sint Martinuskerk.. Als ze op een ander een kerk niet af krijgen, blijft het steken bij de toren (zie Mechelen). In Aalst, stopten ze halverwege bij het schip ;-)))). Het moet gezegd, iedereen vindt onze Markt mooi: het belfort, goed verlicht, de Borse van Amsterdam, het stadhuis, de 'zwette maan', de vele café's met drukbeklante terrassen, het graspleintje met de rode 'picknick-ringen' (populair bij de 'jeugd'). We drinken allemaal een biertje dat we nog niet kennen. En waar praten leraars zo over? Over de school (maar dan wel breed gezien: opvoeding, scholing, gezond eten, beweging, psychologie) Leraars doen in Amerika elke dag 7u30. Wanneer bereiden jullie je lessen dan voor? Awel, 's avonds of in het week-end. Of in de 1u30 (van die 7u30), dat we dagelijks geen les geven, maar wel aanwezig zijn op school. En werkt dat goed? Ba neen gij! Het zou veel beter kunnen... Het zijn best schattige mensen. In feite zijn ze op 20-jarig huwelijksreis. Tof hé en dat per velo! Met een tentje. Morgenavond zullen ze op de camping van de Blaarmeersen in Gent overnachten. Ze weten al op voorhand dat het best 'loud' kan worden, want die camping is nu niet specifiek een overnachtingsplaats voor rustige campeerders. Ik hoop maar dat ze hun dure plooifietsen daar een veilig plekje kunnen geven. Ik heb overal op hun kaart van Gent kruisjes gezet, waar ze op fotogenieke plaatsen iets kunnen drinken. Ze krijgen een ontbijt met Belgische dingen: speculoos, peperkoek, speculoospasta, choco, kaas in schellekes en gekookte hesp. Ze zijn heel dankbaar. Of ik niet eens afkom? Ba neen, ik heb 'fear of flying' especially, 'when it goes over an ocean'. Daar moeten we alle drie stevig om lachen. Maar ons Griet misschien, die zou haar hart wel ophalen in die mooie bergen van jullie. Slukes, de groeten in West Virginia!
Vanmorgen heb ik Ji Eun afgezet in aan de opera in Gent. Maar eerst thuis een Gents stratenplan afgedrukt en kruisje gezet van 'things to see'. We hebben vanavond afspraak om 19u op dezelfde spot waar ik haar afzette. Het plan is dat we dan samen met 'den Toni', een studiegenooot van mij iets gaan eten in het mooie Gent. Ik ben wegens verkeersdrukte te laat op mijn afspraak. Maar 'den Toni' heeft zich al over Ji Eun ontfermd. Ik tref ze beiden aan achter een Tripel van Westmalle op het terras van een café achter het Justititepaleis. Ze heeft zich uitstekend vermaakt. Vindt Gent een mooie stad, bezocht alle aangeraadde spots én het Lam Gods. Voor een christelijk meisje als zij, een hele belevenis. We besluiten in de Sala Thai iets te gaan eten. To start, als aperitief dus, of course, a Duvel! To continue: white wine...En ondertussen maar zeveren over het leven, geloof, liefdes.....Heeeeel plezant. Laat naar huis, en voorzichtigskes...Ik moet er geen tekeningske bijmaken, hé
Waar was ik alweer couchsurfgewijs het laatst? Ik bedoel na het bezoek van Scott en Jenny? Wel, ik was op 12 juli in Eupen, bij Dieter. Een jongeman 'op zoek naar zichzelf, zoals dat zo heet...Maar een hele lieve jongen. Draagt zo een beetje zijn kruis mee uit het verleden, maar ja wie niet? We dragen allemaal onze trauma's, frustratie en gevoeligheden mee...en dan nog wel gans ons leven door, zoals een slak het huisje op de rug. Ze gaan nooit weg, je leert enkel mechamismen om er mee te leven. En dat heeft de ene rapper door dan de andere.... Maar met deze jongen komt het zeker goed!
