32E MARCHE PROVINCIALE DU HAINAUT
 
COMITE PROVINCIALE DU HAINAUT.

TRAZEGNIES.
 
HET KASTEEL VAN TRAZEGNIES EN ZIJN BEWONERS EEN STUKJE GESCHIEDENIS.

Trazegnies was de zetel van een machtig, vrij en frank heerschap en ook het begin van een van de meest bekende families van Europa: sommige heren van Trazegnies namen deel aan de kruistochten, één van hen was maarschalk van Frankrijk onder de regering van Lodewijk IX, een andere trouwde bij volmacht op bevel van Karel de Vijfde met princes Isabella van Portugal, Jan III werd Ridder van het gulden Vlies benoemd en anderen kregen hoge ambten van Gouverneurs van de Nederlanden.

Het huis van Trazegnies bezat een kasteel dat zijn naam waardig was. Van de vesting die door Gilles I gebouwd werd, bestaan nog alleen romaanse kelders voort die een zeldzame getuigenis zijn van de XIde eeuw. De vesting werd vernield en verbrand in 1554 door de troepen van de Koning van Frankrijk Henri II. Het geheel werd weer opgebouwd aan het einde van de XVIde eeuw maar het onderdeel van het ingangskasteeltje is een overblijfsel van de XIIIde eeuw. In het begin van de XVIIde eeuw liet Gillion-Othon van Trazegnies een prachtig hoofdgebouw oprichten, dat het juweel van het huidige kasteel is en een uniek voorbeeld in België van de Louis XIII stijl in de bouwkunst.

Toen de laatste markies Alexandre stierf, erfde zijn nicht de bezitting die ze later overdeed aan een kolenmaatschappij die het goed in percelen verdeelde en dan aan particulieren verkocht die het goed in 1913 aan de staat overdeden. Na het instorten van de hoektoren in 1922 bleven alleen de grondvesten met de Gotische kelder over. Daar kan men de centrale peiler zien met het typisch Gotisch lijstwerk van de XIde eeuw. Kapiteel met onderbroken vlakken, zuil monostijl volledig in de lokale blauwsteen. Deze zuil ondersteunt de ribben die het gewelf in zes delen verdeelt. In die tijd werd de verenigin "De Vrienden van het kasteel" gesticht onder de verantwoordelijkheid van de architect Marcel Simon. Het doel was de restauratie, de bewaring, het onderhoud en inrichting van het kasteel en het park. Een gigantisch consolidatiewerk werd dadelijk aangevat en de meest dringende restauratiewerken werden uitgevoerd. Het is pas na de tweede wereldoorlog dat het hoofdgebouw Louis XIII gerestaureerd werd en dat de enige overblijvende koektoren uit de XVIde eeuw heropgericht werd. In 1972 werd het schitterende kasteeltje dat de kasteeltoegang vormt en dat dreigde in te storten, gerestaureerd.

Ook de kapel, de bibliotheek en twee zalen werden in hun oorspronkelijke staat hersteld. In een van de zalen kan men een zeer mooie penant van de XVIIIde eeuw bewonderen en in de andere zaal een schoorsteenmantel in blauwsteen en typische Renaissance stijl van begin XVIIde eeuw. De nieuwe inrichting van het park die in 2004-2005 gerealiseerd werd, geeft aan het kasteel een luister sinds de XIXde eeuw verloren. De sporen van de opgravingen werden op de grond gematerialiseerd : een dolomiet weg volgt de droge gracht die het kasteel omringde en de primitieve wal uit de XIIIde eeuw wordt door een beukenhaag gesignaleerd. Een plataan die bijna drie honderd jaar oud is, in het midden van het voorplein, werd als merkwaardige boom van België geklasseerd.

De salons zijn met Louis XV en Louis XVI meubels versierd en met een verzameling van porseleinen van Doornik, zilverwerk, Chinese voorwerpen. Er is ook een museum, uniek in België "Leven en Werk van onze Voorouders": onder het XVIde eeuwse timmerwerk ziet men een belangrijke en merkwaardige verzameling van 3.000 werktuigen en voorwerpen uit het einde van de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw die 40 ambachten voorstellen.
 
DE WANDELING

Soms kiezen we een wandeling zomaar ook deze, niet weten wat je te wachten staat. Deze wandeling is een schot in de roos. We vertrekken aan het gemeentehuis, wat op zijn eigen al een heel mooi monument is, de restauratie is volop bezig. Je kunt zien dat dit een belangrijk dorp was alleen al aan de grote van het gemeenthuis.

Gemeentehuis


 
Pastorij

Later op de wandeling kunnen we zien waarom. Daarom heb ik ook het verhaal van het kasteel hier boven verteld. We wandelen voorbij het gemeentehuis en komen langs een oude waterfabriek waar men bruiswater op flessen trok. Langs een klein kapelleke met een bijzonder mooie St Babara de patrones van de mijnwerkers, hier zijn verschillende kolenmijnen geweest. Zo komen we aan de kerk van Trazegnies. Langs de ommuurde pastorij en kapel.

De kerk is uitzonderlijk open en we kunnen de praalgraven van de markiezen gaan bewonderen. We nemen onze tijd om deze prachtige gebeeldhouwde graven te bekijken. Nog even door een landelijke omgeving en komen in het centrum van het dorp met zijn prachtige grote huizen en dan staan we voor de ingangpoort van het kasteel. In de grote hal is controle, op de binnenkoer is een dorpsfeest bezig. We kunnen rustig rondkijken naar het prachtige kasteel, hier is ook een museum, spijtig hebben we niet de tijd om dit te bezoeken. We wandelen door de straten en gaan door de poort van de stad. Zo wandelen we verder en komen aan een extra controlepost.

Toegangspoort

Een gratis Duvel smaakt wel. Zo komen we de oude mijn, veel schiet er niet van over alleen een gebouwtje. We wandelen verder en komen in Gouy. We wandelen even door de prachtige dreef van het kasteel van Gouy ze leid ons naar de kasteelboerderij.

Chateau Gouy

We wandelen terug en genieten nog van de prachtige wandeling en komen uiteindelijk terug in Trazgnies. Een pracht van een wandeling met mooie gebouwen en erfgoed.

Voor het fotoalbum op de link klikken

Van Trazegnies

LES CULS DE JATTE DU MAUGE.

BAILLONVILLE.

Baillonville vormt het centrale dorp van de gemeente Somme-Leuze. Baillonville, en zijn gehucht Rabozée, is bij de historici wel bekend omwille van zijn kasteel. Het dorp was ooit eigendom van de familie de Waha. Tijdens de Franse revolutie werd het kasteel verkocht aan een handelaar. Een van de laatste eigenaars was het bisdom Luik.

KASTEEL BAILLONVILLE



KERKJE BAILLONVILLE

Het kasteel van Baillonville werd voor het eerst beschreven in 1525 in de erfenis van de heren van Waha. Het kasteel werd drie keer op een andere plaats heropgebouwd en veranderde vaak van eigenaar. Het huidige kasteel is het derde in de rij, het dateert uit 1804. De familie Massange houdt het in bezit van 1824 tot 1958 tot de laatste erfgename het voor een goed doel wegschonk. In 1967 werd het kasteel verkocht en opgedeeld in 13 appartementen. Achter het kasteel is nog een ijskelder te zien. Het paviljoentje er boven op is afgebrand in 2005. Zowel het kasteel als de kerk van Baillonville zijn opgenomen als beschermde monumenten en sites.

Pittoreske wegen en het bos van Baillonville zijn van esthetisch, geografisch en botanisch belang. De wandeling vertrekt bijna aan het kasteel en dan wandelen we langs het prachtige kerkje van Baillonville. Langs de prachtige velden en bossen. Zo komen we in Waillet. Het dorp Waillet is het kleinste van de gemeente ligt met z'n zeven straten, aan de oevers van de Ourgnette. De naam betekent, het "huis van Waillia".

KASTEEL EN HOEVE WAILLET

Het economisch leven van dit kleine dorp op de grens met de provincie Luxemburg werd grotendeels bepaald door land- en bosbouw. De kapel van Waillet, een klein gebouw uit natuursteen, heeft een schip uit de 18de eeuw. Het kasteel van Waillet ligt aan de ingang van het dorp, komende van Rabozée. Het ligt half verborgen achter eeuwenoude bomen en dateert uit 1557. Het werd dikwijls verbouwd. Naast het kasteel ligt een mooie, grote boerderij. Beide gebouwen zijn, met stip, opgenomen in de inventaris van het bouwkundig erfgoed. Het kasteel en boerderij zijn privé eigendom en dus niet publiek toegankelijk.

HEURE

We wandelen verder en genieten van de prachtige natuur en komen zo in Heure en gehucht Moressée hebben het meest te bieden qua toerisme en ontspanning: een "Maison de la Nature"; het educatief centrum "Domaine de Jalna", eigendom van de liga voor de vogelbescherming, en een moestuin met 'vergeten' groenten. Historisch gezien heeft Heure toebehoord aan Duitse keizer en daarna aan de abdij van Waulsort. Er werd aan mijnbouw gedaan (schist, lood, ijzer). De vierkante toren van de kerk Notre-Dame, gedateerd 1611, is een beschermd monument.

HEURE

De pastorie staat op de inventaris van waardevolle gebouwen, evenals een schuur in vakwerk en een pas gerenoveerde boerderij met houten wand in het centrum van het dorp. We wandelen door het prachtige dorp en dan weer een stukje door de natuur. Zo komen we terug in Baillonville. Langs de prachtige kerk en wat klimmen en zo zijn we terug op ons vertrekpunt. Het is een prachtige wandeling met mooie en historische gebouwen, maar ook prachtige natuur. Wat kan je als wandelaar meer willen dan zo een pracht van een wandeling.

Voor het fotoalbum op de link klikken

Van Baillonville

LANGS DEZE WEG WIL IK TOCH NOG EVEN MIJN VRIENDEN ETIENNE EN ROSETTE BEDANKEN VOOR DE SUPRISE OP HET BLOGJE VAN KATRIEN10USJES. WIJ WAREN ZEER BLIJ VERRAST. ROSETTE EN ETIENNE ZIJN VOOR ONS DIERBARE VRIENDEN DIE WE IN ONS HART KOESTEREN. KATRIEN WIL IK BEDANKEN VOOR DE MOOIE AFBEELDING, EN DAT ZE ONS JEFKE NIET VERGETEN IS DAT TROF ONS ZEER. LIEVE VRIENDEN BEDANKT!

Etienne en Rosette

Bezoek hun blogje eens het zijn toffe bloggers
Etienne en Rosette

Het blogje van Katrien vind je hierkatrien10usjes

TSJAFFELTOCHT

DE LOONSE TSJAFFELEERS.

BORGLOON.

De wandeling van de Tsjaffeleers vertrekt in de school “De Linde”. Tegenover het vertrek staat het huis van Dokter Donkers uit de TV Serie “Katarakt” wij wandelen verder en komen zo op het Puthofveld. De perenplantage zijn gereed om geplukt te worden.

 
Katarakt huis Donkers







Pastorij Kuttekoven

We wandelen langs de oude spoorweg naar Kuttekoven. We komen aan de oude Pastorij, nu een woning maar wel beschermt. We steken onder de spoorweg door en komen aan het kapelleke van Kuttekoven. We wandelen nu richting Rullingen langs de oude hoevens.

KUTTEKOVEN

Dan weer een stuk langs de oude spoorweg. We komen zo aan de ingang van het kasteel van Rullingen door het park en langs het jachthuis. Langs het kasteel en zo richting Gotem.

KASTEEL RULLINGEN

We steken de steenweg over langs de kasteelhoeve van het kasteel van de Hulsberg. We wandelen Gotem binnen, het pleintje met de kerk en de laan van het kasteel liggen voor ons. Kasteel Fonteinhof heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van het dorp en van de Looza.

GOTEM

We wandelen verder en wandelen richting Hendrieken Voort, een stuk langs de Romeinse Heerbaan. Hier hebben we prachtige vergezichten over het mooie landschap van Haspengouw. In de verte het kasteel de Hulsberg en we wandelen langs de Loretto kapel.

We wandelen verder en komen zo terug in Borgloon, wij maken nog een kleine lus naar de Abdij van Colen langs de fruitlijn, een bezoekje aan het klooster en de prachtige Colenvallei, dan keren we terug naar de startplaats en komen nog even langs de Stoomstroopfabriek, waar de restauratie aan het plein begonnen is. Zo eindigt een prachtige wandeling in Borgloon de stad van de Strooplekkers.

ABDIJ COLEN





STOOMSTROOPFABRIEK

Voor het fotoalbum op de link hier beneden klikken

Van Borgloon

30E MARCHE INTERNATIONAL
 
CLUB DES MARCHEURS DE BELLEVAUX.
 
BELLEVAUX.


Het charmante dorp Bellevaux (Belva ) synoniem van mooie vallei, is met zijn pittoreske gehuchten verscholen in een dal. De geklasseerde kerk uit 1435 is toegewijd aan de heilige Albinus. Uit 1592 is ook het huis Maraite, een geklasseerde woning, alsook de oude molen van Bellevaux uit 1387 maar niet meer in gebruik sinds 1963. Een recent gevestigde brouwerij in het dorp BRASSERIE DE BELLEVAUX brouwt een lekker biertje.. De amateur alpinisten kunnen zich uitleven op de rotsen van de Warche.

We wandelen door het prachtige landschap met zijn weidse zichten over het landschap. Hier en daar komen we langs nog intacte vakwerkhuizen. Wij wandelen verder en komen in Ligneuville. Het onstuimige water van de Amblève dringt zich door het weidelandschap, en het is moeilijk ongevoelig te blijven voor de charme van die natuur. Sinds 1984 is Ligneuville, de plaats waar forellen gekweekt worden, vandaar zijn naam (Capitale de la Truite). In de forellen kwekerij is de controlepost.

Ligneuville, strekt zich uit in de vallei van de Amblève een groene oase omgeven door beboste heuvels waar men gezonde lucht inadement. Dit landelijke paradijs vormt met Pont en Bellevaux één gemeente. We wandelen verder en komen in Pont. In Pont, in de schaduw van reusachtige bomen hebben we de kapel van de heilige Donatius ingehuldigd in 1752.

Ze behoort tot het geklasseerde patrimonium van de gemeente. In dit kleine dorp is er eveneens het Huis Micha, de grot van de Maagd Maria in een mooi park niet ver van het riviertje van Recht, en ook een forellenkwekerij. We komen langs een prachtige Mariagrot, gisteren is hier zeker een bloemenhulde geweest, voor 15 augustus. De grot is prachtig bebloemd. We wandelen nu een heel eind door het bos en volgen het riviertje. Dan komen we terug in Bellevaux. Een pracht van een wandeling.

Voor het fotoalbum op de link beneden klikken.

Van bellevaux

Ma 73 jaar

Eén keer per jaar lukt het om de familie samen rond de tafel te brengen en dit is op het verjaardagfeestje van ma.Ook een moment om mijn broer en zuster met hun kinderen aan jullie voor te stellen.

SPA HET MUSEUM

LANDSCHAPSWANDELING RULLINGEN

KASTELEN EN NATUUR

Fruitige Haspengouw.

Het merendeel van de Haspengouwse landbouwgrond wordt ingenomen door de fruitteeld. In het midden van de vorige eeuw werden de weilanden op de hellingen omgezet tot meer rendabelere hoogstamboomgaarden.In die periode ontwikkelde vaak elke gemeente of dorp zijn eigen fruitvariëteit. Enkele voorbeelden hiervan zijn de Polse kers uit Borgloon, de Wimmertingse Kers of de Kernielse Zwarte. De laatset 50 jaar werd een opvallende groot areaal hoogstamboomgaarden omgezet naar de meer productieve laagstamplantage.

Laagstam perenplantage

Bijzonder op deze wandeling is dat de peren en appel pluk al bezig is en dat je nu goed kun zien hoe deze vruchtren geplukt worden. De fruitboeren plukken de peren en apellen in grote houten kisten van een 400kg. Met een plukwagen worden de vruchten in de toppen van de bomen geplukt. De houten kisten worden naar een centrale plaats gebracht en dan opgeladen op grote wagens en naar de koelcellen gebracht waar ze voor lange tijd bewaard kunnen blijven. Het is zeker interessant om deze bedrijvigheid gade te slaan.

Het is bijzonder om de verscheidenheid van soorten apellen en peren te zien en nu beginnen ze hun uiteindelijke kleur te krijgen het is een kleurrijk zicht.

Niet alleen veel fruitplantages zijn er op deze wandeling te zien, je kun de 3 mooiste kastelen van de omgeving zien, kasteel Rullingen waar de wandeling vertrekt, Kasteel de Klee met de Kasteelhoeve en Kasteel de Hulsberg zien we vanop de wandeling.

Kasteel Rullingen


Fructuarium Kasteel Rullingen


Kasteelhoeve De Klee

Pastorij Kuttekoven




Hoogstamboomgaarden

Voor het fotoalbum hier beneden klikken

Van Kuttekoven

27E JOURNEE NATIONALE DE MARCHE POPULAIRE

FEDERATION LUXEMBOURGEOISE DE MARCHE POPULAIRE.

REMICH. LUX.

Remich is de kleinste gemeente van het Groothertogdom in oppervlakte. Het huidige Remich dat hoofdzakelijk van de wijnbouw en toerisme leeft. Kwam pas in de 18de eeuw volop tot ontwikkeling. Hiervan getuigen nog de porte Saint-Nicolas aan de Esplanade langs de Moezel en de smalle straatjes met 18de –eeuwse huisjes in het centrum.

Wij wandelen het centrum uit en we komen zo in het prachtige heuvelachtige landschap. Eerst een stuk door velden en bos en dan worden we door de wijngaarden geleid, hier is het prachtig met zichten over de Moezel. Langs de vele wijngaarden die schitteren in de zon. We komen aan de Scheierbierg met prachtige vergezichten over het Moezellandschap. Tot ver over de landsgrenzen kunnen we hier kijken.

We dalen af en hebben een prachtig zicht op Remich, stilaan komen de eerste huizen van Remich in zicht. Langs het park en dan richting Esplanade, deze brede promonade waar nu een vlooienmarkt bezig is, met prachtige beelden en fonteinen. Wij wijken af van het parkoer en verkennen de markt. Langs de Moezel terwijl de toeristenboten aanleggen en voorbij varen, heel mooi om gade te slaan. De vele terrasjes nodigen uit om even te verpozen, wij wandelen nog wat en kijken wat rond.

Dan wandelen we het oudste gedeelte van Remich binnen, 18de eeuwse huizen en smalle straatjes zijn bijzonder charmant. Wat verder komen we aan de bekende Caves St Remy, Remich is bekend voor zijn wijn en hier is ook het Institut Viti-vinicole gevestigd. Nog even en we zijn binnen.

Na de wandeling gaan we nog even naar RODEMACK Frankrijk.

Rodemack is “un des 152 Plus Beaux Villages de France” Gelegen in het hart van het Land van de drie grenzen, de grenzen van Luxemburg (6kms) en Duitsland (20kms),

Rodemack, charmante middeleeuwse stad, draagt de bijnaam van “La Petite Lorraine Carcassonne” Omgeven door een muur van 700 meter, heeft de stad het uitzicht van weleer met zijn karakteristieke straatjes, zijn architectonisch erfgoed en de "Art of Living". Door deze troeven verdiend het de titel van één "De Mooiste Dorpen van Frankrijk".

In 1977 verwerft Rodemack dat de titel van "Dorp van Frankrijk", in 1987 tot een volwaardig lid van de vereniging label van "Mooiste Dorpen van Frankrijk", die nu 152 dorpen. Wij wandelen rond het dorp, eigenlijk rond de muren van de stad en komen in de middeleeuwse tuin. De beek loop rond het stadje en wij steken ze geregeld even over. Wij wandelen het stadje zelf binnen, komen aan het huis van de Baillis of klein kasteeltje -1560-tegenover is de toeristische dienst.

Langs de wasplaats en dan zien we de citadel boven de stad, spijtig dat deze alleen bezocht kan worden met de open monumenten dag. We hebben een prachtig zicht en wandelen door de stad komen zo aan de kapen Notre Dame uit 1658. We wandelen verder en komen terug langs het kerkhof met de kerkhoftoren juist buiten de muren van de stad.

We komen terug aan de toegangstoren uit de 13-14de eeuw. Het is werkelijk een prachtig stadje om in te vertoeven en wij nemen al de tijd om al dat moois te bekijken. Een stuk van de muur kan nog bewandeld worden. We komen ook aan de “Distillerie communale” een klein gebouwtje waar de inwoners hun alcohol kunnen stoken. Een bijzonder mooie plek is het wel.

Wij hebben genoten van deze prachtige dag met een wandeling in Remich en het stadje Rodemack.

Voor het fotoalbum op de kleine foto klikken

remich

34E MARCHES DE LA GODASSE

LA GODASSE OUPEYE.

OUPEYE.

Oupeye is gelegen aan de rand van Luiks Haspengouw en trekt de landelijke structuur die zo karakteristiek is voor de Haspengouwse dorpje, door tot aan de oevers van de Maas. We vertrekken met de wandeling even van het kasteel van Oupeye. De wandeling komt er deze keer niet voorbij maar toch blijft het een indrukwekkend gebouw.

Een wandeling in Oupeye is zeker in deze maand bijzonder de uitgestrekte landerijen, waar het goud gele graan staat te wijven op de velden. Hier en daar zijn al stukken graan afgedaan. De oogstmaand is nu volop bezig. Het is prachtig landschap en de geur van vers geoogst graan geven een bijzonder tintje aan de wandeling. Genieten van de omgeving dat is voor ons belangrijk, het mooie en aangename in ons opnemen en meenemen de komende dagen. Het is altijd fijn om te wandelen met vrienden. Op de controlepost is Hilere, wij kennen hem al meer dan30 jaar en komen elkaar bijna wekelijks tegen.

De controlepost is aan de “Ferme de Tilice” De gebouwen liggen binnen de grenzen van Tilice op een hoogte van 154 meter, domineert de westelijke rand van het terras Pontisse. De huidige boerderij, die is gebouwd op de fundameneten een oude abdij, is eigendom van de familie-Delforge. Het is een prachtig gebouw.

De gebouwen vormen een rechthoekig blok aaneen gesloten en alleen de kapel die dateert uit het jaar 1590 en nog steeds in gebruik, de broodoven en de schuur staan een beetje afzonderlijk. Een prachtig terras geplaveid met 5 meter geeft toegang tot de binnenplaats. Afgezien van enkele kleine wijzigingen in stijl, heeft de site haar oorspronkelijke uitzicht van weleer behouden.

Het is gelegen op een prachtige plaats met prachtige wandelwegen. Wij wandelen verder en komen terug in Oupeye waar een prachtige wandeling eindigt.

MARCHE DES HAUTES ROCHES

MARCHEURS DES “HAUTES ROCHES”

DOURBES.

Dourbes een merkwaardig dorpje, met een lang verleden prehistorische voorwerpen, Gallo-Romeins aardewerk en de ruines van een Romeinse villa. Voor de kerk bevinden zich twee graftombes uit de Frankische tijd. Op een heuveltop liggen de prachtige ruines van het kasteel van Haute Roche uit de 15de eeuw. Wij wandelen door het prachtige dorpje met huizen in grijze steen.

Langs de grote Kasteelhoeve wat verder komen we in het natuurreservaat “Ardennes &Gaume de la Montange-aux-buis” een prachtig natuurreservaat met vele bijzondere dieren en planten. Een ander prachtige stukje natuur is: “Roche à Lomme” boven op de kalkrots staat het kruis we dalen af en komen zo aan “Eau Blanche” het Witte Water een prachtig dal, Eau Blanche mond uit in “Eau Noir” het Zwarte Water om samen verder te vloeien als de Viroin. We wandelen verder en komen in Nismes.

Dit duizend jaar oude dorp werd gebouwd rondom een feodaal versterkt kasteel, waarvan alleen nog maar enkele sporen overblijven. We komen zo aan het Oude station, en dan verder door het dorp. We wandelen verder en genieten van de prachtige zichten over dit mooie landschap terug langs de rotsen waar de ruïne van het Chateau Haute Roche te zien zijn.

We wandelen terug het dorp binnen langs een prachtige kasteelhoeve en de kerk wij zijn terug in Dourbes. Een prachtige wandeling is het zeker geworden, het is nog vroeg in de namiddag en we zijn hier niet veraf van Chimay. Wij hebben al lang eens willen gaan kijken naar Abbaye Notre-Dame de Scourmont, beter gekend van de Trappist van Chimay. We volgen de handwijzers en komen zo aan in Forges-Chimay.

De abdij is gesticht in 1850 en de monniken wilden niet leven van aalmoezen, ze wilden in hun levensonderhoud kunnen voorzien, sinds 1862 was het voor de monniken klaar en duidelijk dat landbouw alleen niet kon volstaan om de bouw- en onderhoudskosten van de gebouwen te bekostigen, zo zijn ze begonnen met het brouwen van Trappist. Wij wandelen even rond en gaan de toegangspoort binnen, en komen zo in een prachtige binnenkoer. Prachtige gebouwen en een fijne omgeving.

Voor het fotoalbum hier beneden op de kleine foto klikken

dourbes

OOGSTTOCHT


DE SCHOVERIK.


DIEPENBEEK.


De wandelclub De Schoverik is onze wandelclub, alhoewel wij niet in Diepenbeek wonen. De naam Schoverik betekent vuurman deed zich voor als een grote vlam, die 's nachts over de velden ronddwaalde als een dolende man. Wie bij die verschijning zou gefloten hebben , werd door een Schoverik achtervolgd, en in huis gevlucht zijnde achter de gesloten deur, kwam er een zware slag... 's Morgens zag men dan de omtrek van een hand in het hout der deur gebrand.

Onze club organiseert elke 1ste maandag van de maand een wandeltocht. Deze maand vertrekken we op Rooierheide. Een aangename wandeling door de natuur, langs aangename wegen en langs mooie veldwegen.

Voor ons is het vandaag maar een korte wandeling, maar het is toch fijn om even met je eigen club te wandelen.

ICARUSBLAUWTJE

MARCHE INTERNATIONAL.

MARCHEURS DE LA BASSE-MEUSE VISE.

VISE.


Vise, aan de Maas de laatste van een lange rij Waalse plaatsen aan de Maas. Nog even en de Maas steekt de Nederlandse grens over. Vise een gezellig stadje met een druk handelscentrum. Hier en daar blijft de middeleeuwse sfeer van de Maasstadjes bewaard. Maar eens uit het centrum krijgen we een voorsmaakje van wat het Land van Herve te bieden heeft. Prachtig wandelen is het hier.

Dat er weinig historische gebouwen bewaard gebleven zijn komt door Duitse legers tijdens de Eerste Wereldoorlog hebben ze de stad volledig platgebrand, maar de inwoners van Vise bleven niet met de pakken zitten en dadelijk na de oorlog begonnen ze met de heropbouw. Langs de Maas staan prachtige huizen, even buiten Vise staat een prachtig gerestaureerd kasteel. Prachtig!

We wandelen verder en komen in Lixhe, hier bevinden zich nog grenspalen uit de Oosterijkse periode. Aan het oorlogsmonument vinden we er twee. Lixhe is ook gekend voor zijn cementfabriek.

We wandelen verder en komen langs de bunkers van de Luikse Fortengordel. We komen in Lanaye. Het belangrijke natuurreservaat van de Montagne Saint Pierre heeft hier een museum. Museum van Sint-Pietersberg. Hier word het verhaal verteld met de vondsten uit de prehistorie, naar het verhaal van de mergelgrotten en het winnen van mergelblokken voor de bouw van huizen en boerderijen, niet te vergeten de vele belangrijke gebouwen in de streek met mergelsteen gebouwd.

Een andere deel van het museum verteld ons van de waardevolle natuur die hier voorkomt. Na het bezoek wandelen we naar de Sint Pietersberg. De Sint-Pietersberg is het plateau gelegen tussen de lage valleien van Jeker en Maas. De kalkachtige ondergrond van deze streek werd gevormd tijdens de Krijtperiode, meer dan 65 miljoen jaar geleden, in een zeemilieu waarin dieren goed gedijden, zoals blijkt uit de ontdekking van talrijke fossielen waaronder de befaamde mosasaurus. In de loop der eeuwen ontstond in deze streek geleidelijk aan een typische plantengroei, de kalkgraslanden, vooral door het gebruik van de hellingen als weilanden voor schapen en geiten.

Omdat hier gemiddeld weinig neerslag valt, de zon meer schijnt, de hellingen goed beschut liggen en de kalkbodem sterk doordringbaar is, komen er op de Sint-Pietersberg veel zeldzame dier- en plantensoorten voor. Het gaat om soorten met vaak een zuiderse oorsprong, zoals de muurhagedis, bepaalde orchideeën en talrijke insecten. Om deze unieke biotoop van de kalkgraslanden te behouden moet er regelmatig opschietend struikgewas en bos gekapt worden. Eenmaal ontbost, onderhouden de sterke mergellandschapen deze graslanden. Door eeuwenlange mergelontginning is er in dit gebied een indrukwekkend ondergronds gangenstelsel ontstaan dat thans een van de belangrijkste overwinteringcentra is geworden voor duizenden vleermuizen uit heel West-Europa. Over het hele gebied liggen ook tientallen open mergel-, krijt en silexgroeves verspreid. Van zodra de ontginning in een groeve stopt, neemt de natuur op spectaculaire wijze weer de bovenhand. Wij wandelen verder en komen terug in Vise.

Het is een prachtige wandeling geworden, waar we nog iets van geleerd hebben. Altijd fijn als je iets extra kunt toevoegen aan de wandeling, alleen spijtig dat zo weinig wandelaars de moeite deden om het museum te bezoeken, de controlepost was bij het museum.

Voor het fotoalbum op de foto hieronder klikken

Vise

31E MARCHE DES VACANCES

LES SANGLIERS DU SAMSON.

HALTINNE – HAUT-BOIS.


Haltinne een deelgemeente van Gesves. De streek is een oase van rust en groen. In Haltinne vertrekken we een mooie omgeving, een stuk door de velden, waar het graan al afgedaan is, de grote rollen stro liggen op het veld, maar al vlug wandelen we de bossen in.

Domaine des Hautes Arches

De beboste streek heeft haar uitgesproken landelijk karakter weten te behouden. De Samsonvallei wordt nog niet door de industrie bezoedeld. Wij wandelen het bos in waar een kasteel met 4 vierkante torens boven de bomen uitsteken, maar een duidelijk beeld voor een foto zit er niet in, wij bevinden ons op het “Domaine des Hautes Arches”. Wij wandelen even van het parkoer, maar wij krijgen de kasteelhoeve niet te zien, wel komen we langs een prachtig houten bebouw.

Wij keren terug naar het parkoer en zetten onze wandeling verder. We wandleen een heel eind door het bos en komen zo aan een versterkte hoeve met ronde toren. De prachtige huizen in lokale steen, zijn werkelijk prachtig. Wat verder komen we aan een kasteeltje verscholen tussen de bomen. Terug wandelen we in de velden en komen zo terug in Haltinne.

Het Kasteel van Haltinne.

Een prachtig domein met een bakstenen kasteel.

Omgeven door grachten. Een stenen brug breng de bezoeker naar het kasteel. Gewoon prachtig. De ingang met ijzeren hekken geeft toegang tot een prachtig gazon met bloemen. Het kasteel gebouwd in 1635 is zeker nog in perfecte toestand en prachtig onderhouden, een bijzonder stukje erfgoed.

Wandelen is voor ons niet alleen maar het parkoer aflopen en kilometers lopen, wij proberen altijd wat te zien en te beleven, een mooie boerderij, een vakwerkhuis of kasteel, een oud stationnetje kunnen ons boeien, en daar kunnen we even tijd voor maken om het eens van dichtbij te bekijken. Wandelen is een ontspanning die ons wat laat zien van wat ons prachtig landje te bieden heeft.

Voor het fotoalbum hier beneden op de kleine foto klikken

Haltinne

LES MARCHEURS DE LA MAGNE.

SOUMAGNE.

Soumagne een dorpje in het Land van Herve. Het heuvelachtige plateau van het Land van Herve, met zij weidse zichten over het landschap dat kunnen we hier ook zien. De streek is bekend om zijn zuivelindustrie, kaas van Herve en de fruitteelt. Hier zijn ook nog stroopfabrieken zowel industriële als ambachtelijke.

De toeristische dienst van Herve heeft hier verschillende prachtige wandelingen uitgezet. Wij wandelen met de wandelclub op een van deze wandelingen. Chemin 111.

Hij brengt ons door de prachtige omgeving en doet verschillende kleine dorpje aan zoals Jose en Melen. We wandelen door de prachtige dorpjes en we worden geregeld verrast door mooie ardeense huizen, in Jose staat het kasteel en kasteelhoeve tegenover de kerk. Wat verder komen we aan de prachtige grote hoeve Ferme de Jose.

Wij wandelen er voorbij en dan terug langs een prachtige veldweg het bos in. Onder de oude spoorweg en verder langs een prachtige wegjes vol met bermbloemen. Wij wandelen de oude spoorweg op “ligne 38” en dan komen we in Melen. Langs een bijzondere mooie hoeve en zo langs het station van Melen. Wij wandelen verder door het Land van Herve en komen zo terug in Soumagne. Een prachtige wandeling in het Land van Herve.

Voor de fotoalbum op de kleine foto hieronder klikken

SOUMAGNE

MARCHE DU CONDROZ NAMUROIS

LA CARACOLE ANDENNAISE.

ANDENNE.

Andenne stadje aan de Naamse Maas dat zijn ontstaan te danken heeft aan Sint-Begga, de grootmoeder van Karel Martel, die er in 692 een klooster stichtte.

Al vanaf de 12de eeuw bekend om zijn aardewerk en sinds de 18de eeuw zijn porselein. In Andenne komen we nog vele oude huizen tegen, oude fonteinen en vele kastelen. Wij wandelen vandaag aan de oevers van de Maas. Even langs de begraafplaats van de gefusilleerde van de laatste oorlog.

Dan wandelen we naar het natuurreservaat van Sclaigneau hier zijn prachtige wandelpaden. Oude boerderijen komen hier ook nog voor, prachtig om te zien en ze hebben het landschap mee helpen vormen. Even buiten het natuurreservaat heeft de boer het landschap gevormd met grote stukken tarwe en weilanden.

We wandelen verder en komen terug aan in Andenne we wandelen langs “Piperie d’Andenelle” een familiale pijpmakerij, van oorsprong 18de eeuw, het laatste atelier in België waar nog kleipijpen worden gemaakt. Originele vormen en gereedschap zijn er te bezien. Spijtig dat het vandaag gesloten is. Wij kunnen even door de venster kijken.

Zo komen we terug aan onze vertrekplaats, een wandeling waar we van kunnen genieten.

Voor het fotoalbum op de kleine foto klikken

ANDENNE

VERVIERS STAD VAN WOL EN WATER / CULTOUREUREGIO

Voor liefhebbers van industriegeschiedenis is Verviers stedenbouwkundig een “lekkernij” alhoewel overal sterk gerestaureerd wordt. De stad aan de Weser straalt nog altijd de charme van voorbije industriële grootte uit. Reeds in de 17de eeuw vervaardigden hier kleine familieondernemingen wollen stoffen voor de lokale maar ook voor de regionale markten.

Fontaine Ortmans 1893



Fabriekskanaal 1891

In de 18de eeuw was er een commerciële ondernemerslaag ontstaan, ongeveer 100 “fabrikanten” die talrijke arbeiders en handwerkers zoals scheerders, ververs of volders tewerk stelden en op grote schaal laken produceerden. De Engelse machinebouwer William Cockerill construeerde voor de hier gevestigde firma Biolley-Somonis de eerste spinmachine voor wol op het kontinent en leidde daarmee vanuit Verviers de “Industriële Revolutie” van de wolspinnerij in, kort na 1800. Om 1850 waren er ongeveer 18.000 arbeiders in de wolindustrie tewerkgesteld. In 1854 werkten hier reeds 212 stoommachines waarvan 143 in de lakenindustrie!
 

Marchand de Ploquettes

Place Verte





De waterorgel

De fabrieken van Verviers golden als het centrum voor de invoering van technische vernieuwingen in de lakenindustrie; als het ware de praktische “Akademie” van de wollen stoffenindustrie. Naast de productie van uniform- en strijkgarenstoffen, ontstond er ter zelfder tijd een beduidende wolwasserij en wolhandel.

Stadhuis 1775-1780 Lodewijk XVI stijl

Vandaag bestaan er nog slechts enkele firma’s in de textielsector. Enkele “souvenirs” zijn gebleven. Het Toeristisch Centrum voor Wol en Mode (CTLM) is ondergebracht in een vroeger fabrieksgebouw voor wollen stoffen uit de 18de eeuw.

Centre Touristique de la Laine et de la Mode

Binnen beleven de bezoekers geschiedkundig de vervaardiging van het laken vanaf het garen tot aan het afgewerkte wollen doek op een echt aanschouwelijke wijze bij middel van zeldzame oorspronkelijke machines, volledige werkplaatsinrichtingen en ruimtelijke ensceneringen met veel atmosfeer.

Socitiété Royale d'Harmonie

Een wandeling door de stad is een hele belevenis, overal word aan het rijke "wol verleden" herinnerd en overal is het thema water duidelijk aanwezig de vele fonteinen zijn hier een bewijs van. Een gezellige dag in een gezellige stad, waar je ook gezellig kan winkelen en genieten.

Voor het fotoalbum op de foto hier beneden klikken

verviers

32E MARCHE DES CHARMILLES

CLUB DE MARCHE DES CHARMILLES.

XHOFFRAIX.
 
Xhoffraix is zeker een van de mooiste Hoge-Veendorpjes, aan de Bayehon een klein riviertje. Maar vooral de Hoge Venen geven dit dorpje een bijzondere uitstraling. Soms zijn de boerderijen en huizen tegen de noordenwind beschermt door hoge beukhagen, de zogenaamde “Avrûles” of “Charmilles”. Zijn ze bijzonder hier in Xhoffaix.

We wandelen door het dorpje en komen de “Charmilles” tegen ze beschermen de huizen erachter, het is wel mooi om te zien, ook krijgen we nog wat vakwerkhuizen te zien. Maar vlug worden we het natuurpark ingeleid. Hier is het genieten van al het moois dat de Hoge Vennen ons te bieden heeft. Het natuurreservaat is meer dan 4.000ha groot, een unicum voor het Europese vastenland.

Het word doorkruist door vele riviertje en tal van deze ontspringen in deze unieke streek. De Hill, Poleûr, Bayehon, de Gileppe, de Getzbach en de Hoëgne en ik zal er nog wel een paar vergeten ontspringen hier. In de Hoge Venen groeit een ware schat aan vaak zeldzame planten, en het gebied is een thuis voor vele dieren. Deze zijn wonderwel aangepast aan de bijzonder omgeving waarin ze leven.

Het grootste gedeelte van het reservaat is gesloten voor het publiek maar grote delen kunnen bewandelt worden op de opgestelde paden, dikwijls zijn op de natte en veengronden loopwegjes aanlegt met planken om over te wandelen zodat je de prachtige natuur van dichtbij kun gade slaan. Wij worden vandaag verwent door de wandelclub, wij volgen een paar bijzonder mooie paden in de Hoge Vennen waardoor we volop kunnen genieten van de prachtige zichten over de Venen.

Na een fijne tocht door de Hoge Venen keren we terug naar het dorpje Xhoffraix. Een fijne en aangename wandeling hebben we hier gedaan. Een stukje bijzondere natuur hebben we mogen verkennen en volop van kunnen genieten.

CITROENVLINDER

16. INTERNATIONALE “SCHINDERHANNES” VOLKSWANDERUNG
 

WANDERVEREIN SCHINDERHANNES SOHREN 1991EV.
 

SOHREN.HUNSRUCK.


Hunsrück is een middelgebergte dat deel uitmaakt van het Rijnlands leisteenplateau in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts. Het gebergte wordt begrensd door de Rijn in het oosten, de Moezel in het noorden, de Nahe in het zuiden en de Saar in het westen. In west-oostelijke richting, van Saarburg naar Koblenz loopt de Hunsrückhöhenstraße. Van noordwest naar zuidoost liep vroeger een Romeinse heerweg, de zogeheten Via Ausonius die de steden Trier en Bingen verbond.

Sohren is een dorpje gelegen in Hunsruck waar het prachtig wandelen is. We vertrekken in de sporthal en dadelijk worden we een welnesspark binnen geleid, hier kan je genieten van wat de natuur je te bieden heeft. Er is een knuppelpad, een wandelpad voor te bewandelen met blote voeten en door het water wandelt.

Verder door het prachtige bos en we komen in Buchenbeuren er heerst feest in Buchenbeuren ze bestaat 700 jaar. We wandelen door het dorp en hebben een prachtig zicht op de gebouwen, verscholen achter de bomen staat een prachtig kasteeltje, langs de watermolen en dan weer een stuk door het bos. Gewoon prachtig. Dan komen we terug in Sohren. We hebben genoten van de wandeling in een prachtige streek.

SCHINDERHANNES

Hunsruck was ook de verblijfplaats van de rover Schinderhannes. Een persoon van arme afkomst die een roversbende had en van de rijken ging stelen, we bevinden ons in 1778 wanneer hij geboren werd in Michlen tot 21-11-1803 wanneer hij terechtgesteld word in Mainz. Zijn verhaal is blijven leven hier in Hunsruck en bezorgt vandaag nog vele toeristen in Hunsruck.

SCHINDERHANNES EN VROUW EN KIND

Er zijn vandaag vele plaatsen waar naar hem verwezen word. Plaatsen dragen zijn naam, verenigingen ook. Zo ook de wandelclub. In de krant "Die Zeit", 25 Nov. 1983, : November 1983, de verjaardag van de Schinderhannes terechtstelling, schreef Karola Sackin het volgende: Dankbaar zijn de Hunsrukers vandaag, rijk en arm, bijzonder de handelaren omdat ze Schilderhannes hebben. Zijn bende roofde hun professionele kameraden zo succesvol dat hij de terreur van de streek was.

 
OP WEG NAAR DE TERECHTSTELLING VAN SCHINDERHANNES EN BENDE

Reeds gedurende zijn leven werden legenden rond zijn persoon gevormd, als een romantisch avontuurlijke rovershoofdman word hij voorgesteld in de verhalen en vandaag word hij ook zo voorgesteld in de toeristische brochures. De gemeenten in Hunsruck zoeken ijverig naar plaatsen waar Schinderhannes gewoond, gevangen genomen of weer opgedoken is om het aan de toeristen te vertellen. Op deze wijze profiteert heel Hunsruck van zijn oude misdaden.

Hier beneden op de foto klikken voor fotoalbum

SOHREN