MARCHE D'APRES MIDI / MARCHEURS DE LA MASBLETTE / MASBOURG 28/02/2009.
35E MARCHE DAPRES MIDI.
MARCHEURS DE LA MASBLETTE.
MASBOURG.
Masbourg ligt in het dal van de Masblette, een zijriviertje van de Lomme. Hoog boven het dal ligt het gehucht Mormont. Wij wandelen vandaag in dit prachtige stukje België. Natuur op zijn best, even wandelen we langs de Masblette, en de dorpskerk.
Maar dan het bos in, hier hebben ze de laatste tijd veel bomen gekapt maar tevens veel nieuwe aangeplant waardoor de natuur en de bossen zich steeds weer kan vernieuwen en voor ons wandelaars blijft het een feest om hier te wandelen. In het dal staat nog een prachtige vakwerkhoeve gewoon prachtig. We klimmen geleidelijk omhoog naar Au bois de Machi op 390meter hoogte.
Van hier uit hebben we een prachtig panorama over de streek met beneden in het dal de huizen van het dorp. We zien ook het dorpje liggen met zijn grote vierkantshoeve. De hazelaren staan in bloei en geven wat kleur aan de omgeving.
We dalen terug af en komen zo terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige natuurwandeling met heel veel mooie zichten. We verlaten Masbourg en rijden richting Saint Hubert. Hier ligt Fourneau Saint-Michel Het museum van het Waalse Plattelandsleven.
Aan de rand van de Ardense bossen van Saint-Hubert en Nassogne, en in een open plek in het bos, bevindt zich een opmerkelijke hoogoven uit de 18e eeuw. Er naast ontdekt u een parcours dat door tijd en ruimte snijdt en laat ons kennis maken met 9 gehuchten die bestaan uit traditionele plattelandsgebouwen. Wij ontdekken via een wandeling doorheen een prachtige natuur oude traditionele plattelandswoningen.
Huizen, boerderijen, kapel, school, ateliers en hangars doen u terugkeren in de XIXde en begin Xxste eeuw. Talrijke animaties tonen de kennis en de vaardigheid van onze voorouders. Prachtig is om hier rond te wandelen en te genieten van al dat prachtige erfgoed. Zo sluiten we een wandeldag af.
MARCHE DES PRIMEVERES / LES PIVERTS DE COURRIERE / DURNAL-DORINNE 22/02/2009.
23E MARCHE DES PRIMEVERES .
LES PIVERTS DE COURRIERE.
DURNAL DORINNE.
Durnal-Dorinne is een plaats en deelgemeente van de Belgische gemeente Yvoir. Dorinne ligt in de provincie Namen. De naam van Dorinne heeft zijn oorsprong in het Keltische woord durom, dat een klein fort betekent. Wij wandelen het dorp uit en een stukje langs het riviertje Le Bocq.
We komen langs de oude watermolen en dan volgen we een tijdje het riviertje en komen zo aan in Spontin. In het mooie dorpje Spontin kunt u een bezoek brengen aan een middeleeuws kasteel waarvan de kasteeltoren stamt uit de 12de eeuw. Het riviertje de Bocq stroomt door de slotgracht. Echter, het water dient niet alleen ter bescherming van het kasteel, het is ook nog eens gezond. Aan de rand van het dorp bevindt zich een bron waar het water omhoog komt en zodoende de rivier vormt. Dit water is heerlijk en kan direct gedronken worden. De waterkwaliteit is van dien aard dat het zelfs wordt getransporteerd naar Brussel.
Het dorp is zeker de moeite om even in rond te lopen, het station is een stopplaats van de toeristische trein Le chemin de fer du Bocq waar op bepaalde dagen een oude dieseltrein of stoomtrein vertrekt. Het kasteel van Spontin met zijn massieve muren, zijn torens bekroond met leistenen spitsen en zijn slotgracht met ophaalbrug beantwoordt het vrij goed aan het beeld dat men zich doorgaans vormt van een middeleeuws kasteel. Sinds de val van het Ancien Régime kwam het waardevolle kasteel voortdurend in andere handen terecht, tot het uiteindelijk aangekocht werd door de NV Société du Château de Spontin, die het beheer toevertrouwde aan de vzw Les cimaises de Spontin. Door wanbeheer van vroegere eigenaars verkeert het kasteel momenteel in een zorgwekkende toestand van verwaarlozing. Gelukkig zijn er toch al wat herstellingen gedaan en een nieuw dak heeft al veel verbeterd en het zicht vanop de brug is zeer mooi, het park voor het kasteel is ook mooi.
Wij wandelen een eind verder het dorp uit en genieten van het prachtige landschap. Weer een eind langs de rivier Le Bocq onder de spoorwegbruggen door en langs prachtige rotsformaties, de natuur is hier gewoonweg overweldigend. Hier en daar staan ook nog enkele getuigen van de vroegere steengroeven. Het is een pracht van een wandeling aangenaam om te doen.
Het is bijzonder als men erfgoed krijgt te zien dat anders niet te bezichtigen is, wij profiteren ervan om naar de rondleiding met gids te gaan. Een 40tal bijzondere stukken uit de kerkschat zijn te bezichtigen. Waaronder verschillende prachtige gepolychromeerde houten beelden uit de 15de, 17de en 18de eeuw. Kazuifels en koormantels uit de 1716 en uit de 19de eeuw. Ook processievaandels uit de 19de eeuw. In de Romaanse kloostergang grafstenen uit 16de eeuw en een Romaanse sarcofaag. In de winterkapel waarvolle houten beelden, Joris bevecht de draak uit 1520. Ook hier waardevol zilver 18 eeuw en kelken. Ook verschillende waardevolle schilderijen worden aan ons getoond. De rondleiding duurde 2 uren wat wel wat lang was maar de uitleg was dan ook heel leerrijk.
Het dorpje Banneux, dat helemaal aan de rand ligt van een plateau dat uitsteekt boven vier valleien. Vesder,Hoëgne, Ambleve en Ourthe. Is sinds 1933 een beroemd bedevaartsoord, gewijd aan de Heilige maagd der Armen. Tijdens de zomermaanden gaan ongeveer 700.000 bedevaarders.
We komen aan ons eerste monument een kleine kasteeltje waar een klooster in gevestigd is. Met een mooie toegangspoort. Daarna draaien we het bos in, waar het heerlijk wandelen is. Wat verder komen we aan de watermolen,de Roughe Thier, omgevormd tot een vakantieverblijf en camping.
We wandelen verder en komen in Deigné. Dit is een van de Plus Beau Village de Wallonië In een weelderige vallei tussen twee hellingen strekt het dorp zich op het ritme van de reliëfverschillen rond de kerk en het plein uit. Deigné is omgeven door omhaagde velden en beboste hellingen waarop zich de befaamde grenspalen van Stavelot bevinden.
Het straatbeeld wordt bepaald door de telkens anders georiënteerde woonvolumes en daken van de huizen, en door de weggetjes die door het dorp slingeren. De huizen zijn bijna allemaal gerenoveerd, wat erop wijst dat de bewoners hun patrimonium en het landelijke karakter van het dorp willen in stand houden. De kern van het dorp wordt gevormd door stenen, meestal halfopen boerderijtjes, die doorgaans uit de 18de eeuw dateren.
We wandelen verder en komen zo in Louveigne, met de donjon en kasteelhoeve. Recent gerestaureerde donjon met daar rond een grote versterkte hoeve. De benaming Tour de la Dime duidt op de belasting die verschuldigd was (la Dime) aan de bouwheer van deze toren.
We komen zo terug aan het bos om naar de start terug te keren, we krijgen nog een Goudhaantje te zien die in de dennenbomen schuilt. Een prachtige wandeling in Louveigne.
Het kleine dorpje Mettekoven (Heers) straalt, te midden van akkers en hoogstamboomgaarden, een Provençaalse warmte uit. Een zacht heuvelend landschap en drie imposante vierkantshoeves het lijkt wel of de tijd er heeft stil gestaan.
De vier grand cru-wandelingen (1,5 km, 3 km, 4 km en 7 km) vertrekken vanuit het centrum van Mettekoven. Mettekoven is een authentiek Haspengouws landbouwdorpje, gelegen in een "kom" aan de Herk. Wat opvalt is dat de huizen gegroepeerd zijn rond een centraal grasplein. Men noemt dit een "dries". Vanaf de dries vertrok vroeger de dorpsherder met het vee om de wegbermen en andere woeste gronden rond het dorp af te grazen. Op het gras van de dries legden de vrouwen van het dorp ook hun was te bleken. De vruchtbare landbouwgronden maakten van Mettekoven een rijk dorp. Getuige hiervan de drie grote vierkantshoeves met machtige inrijpoorten en prachtige binnenhoven. Naast de kerk vind je de voormalige pastorie. En de boerderij, vlak voor het zuiveringsstation, is de oude watermolen van Mettekoven. Je kan deze herkennen aan het rad in de voortuin.
Enkele jaren geleden veranderde het landschap rond Mettekoven door de uitvoering van een ruilverkavelig. Hierbij werden de veldwegen en landbouwgronden aangepast aan de behoeften van de moderne boer. En tot slot werden er ook drie mooie natuurgebieden en wandelwegen ingericht waarmee we de schoonheid van deze streek kunnen ontdekken. We vertrekken aan het op nieuw aangelegde plein van Mettekoven, en al vlug wandelen we langs de grote boerderij en dan de natuur in, langs de poelen en al klimmend komen we op het plateau met prachtige zichten op het landschap.
We wandelen nu richting Helshoven en zien in de verte de kapel van Helshoven, wij draaien de Romeinse kassei op en wandelen langs de narcissenweide naar het monument van Tjenne de heks. Met een heldere dag als vandaag zijn de zichten werkelijk prachtig, zon en een blauwe hemel, meer moet je niet hebben hier in het prachtige landschap van Haspengouw. We wandelen voorbij het monument en zien wat verder Tjenneboom.
Van hieruit heb je een prachtig zicht op Borgloon met zijn kerk en het oude centrum. De laagstamplantage staan er nog kaal bij maar nog enkele weken geduld en een bom van bloesem zal Haspengouw weer kleuren. We komen zo terug in Mettekoven, we sluiten deze wandeling af met een lekkere tas koffie en een stukje Limburgse Vlaai.
35 MARCHE DU FORT DE BATICCE / MARCHEURS DU FORT DE BATICCE / BATICCE 15/02/2009
MARCHE DU FORT DE BATICCE
MARCHEURS DU FORT DE BATICCE.
BATICCE.
15 februari en er ligt een laag sneeuw, prachtig is het nu in het Land van Herve.
De weidse landschapen zijn nu nog mooier, alles wit ondergesneeuwd. Wij wandelen Baticce uit en genieten van de prachtige omgeving. Veel grote oude gebouwen zijn er niet maar wel prachtige hoeven. We komen in Chaineux met de prachtige kerk en een paar bijzondere huizen en boerderijen.
Het kasteel van Chaineux, nu een restaurant midden in het dorp en een paar mooie boerderijen. Nu wandelen we naar het Fort van Baticce. Het Fort van Battice is een bunkercomplex ten oosten van Luik. Het maakte deel uit van een verdedigingslinie die België beschermde tegen een eventuele Duitse aanval. Deze verdedigingslinie bestond uit een gordel van forten om de stad Luik. De naam van deze linie is PFL I (Position Fortifiée Liége I). Nabijgelegen forten zijn Fort Eben-Emael en Fort Aubin-Neufchâteau. In 1934 is met de bouw begonnen en aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was het fort zo goed als gereed.
Het fort beslaat een oppervlakte van ongeveer 47 hectare en werd tijdens de inval van Duitse Wehrmacht door 750 soldaten bemand. De Duitsers zetten zwaar geschut in tijdens de belegering van 12 dagen. Hierbij werd artillerie met een groot kaliber en de luchtmacht ingezet. Nadat ongeveer een tiende van het garnizoen gesneuveld was, onder andere door een bombardement door Stukas, volgde de overgave op 22 mei 1940. Na de capitulatie heeft het Duitse leger het fort gebruikt om de Röchling te testen. Dit is een granaat om bunkers te vernietigen.
Na een wandeling door de gangen onder de grond komen we terug boven, we verlaten het domein van het fort en komen zo terug aan ons vertrek. Een prachtige wandeling.
MARCHE DES GRAYAS / LES CRAYAS DU THIRY / NISMES 14/02/2009
MARCHE DES CRAYAS.
LES CRAYAS DU THIRY.
NISMES.
Nismes is een deelgemeente van Viroinval. De Viroin-Fagnestreek is een bosrijke en heuvelachtige streek, met enkele rivieren die de stadjes en dorpen een onweerstaanbare charme verlenen. De boerendorpen, gelegen te midden van bossen en weilanden, leven op het ritme van de seizoenen en van het werk op het veld.
De streek is in de eerste plaats synoniem voor overdadige, alomtegenwoordige natuur, vooral in Nismes met de Fondry des Chiens in de 15de eeuw werd de vallei tot verboden gebied verklaard door een edict van de prins-bisschop van luik, op grond van de gevaren die mens en dier bedreigden honderden diepe holen die Fondrys werden genoemd. Deze grotten die van boven open zijn, werden uitgehold door de werking van het regenwater en van de enorme ijsmassas uit de ijstijd. Als geologische curiosum zijn ze uniek.
Wij wandelen door dit prachtige landschap en komen langs de tiennes & abannets diepe open holen. We wandelen het natuurreservaat van Virion binnen met de diepe open holen, het is wel prachtig om te zien. Je komt het alleen hier tegen, uniek zijn ze wel. We wandelen verder en komen in Dourbes, hoog boven op de rots liggen de ruïnes van het kasteel Haute Roche uit de 15de eeuw.
Nog even langs de spoorweg van stoomtrein chemin de fer a vapeur des trois vallées van Mariembourg. Aan de oude leerlooierij steken we de sporen over en wandelen naar Nismes door het prachtige park Jardins dO de Nismes en langs het kasteel van Nismes.
Wij wandelen even het dorpje in langs de kerk en een paar prachtige oude huizen. Dan keren we terug op het wandelparkoers. En zo eindigt een prachtige wandeling in een bijzondere omgeving gewoon prachtig.
Ieder jaar wordt er een themadag per provincie georganiseerd. In Limburg word deze in Tongeren gehouden. Het thema dit jaar is ZORG in de breedste betekenis van het woord. Van bij geboorte tot dood, de zorg voor ieder mens ongeacht wie hij is. Van uit het verleden tot heden kunnen we de evolutie in zorg volgen. Open Monumenten dag op 13 september zal zeker weer een van de topdagen van het jaar worden. In de namiddag staat een bezoek aan Oud Rekem op het programma.
Hier staat het kasteel. Dit kasteel heeft een lange geschiedenis en een grootdeel van zijn bestaan heeft het zorg gedragen voor mensen. In 1597 bouwt graaf Herman dAspremont-Lynden een zeer ruim waterkasteel in Maasrenaissancestijl waarvan het nog bestaande gebouw slechts een deel is.
In 1792 wordt het gebouw door de Fransen geconfisqueerd, het wordt ingericht als hospitaal en blijft tot 1795. In deze periode wordt het oorspronkelijke complex grotendeels afgebroken op de nu nog bestaande gebouwen. In 1809 wordt het kasteel in gebruik genomen als bedelaarsgesticht. Vanaf 1921 als psychiatrische instelling. Grondige restauratie in 1857. In 1981 wordt het kasteel aangekocht door de provincie Limburg en ingericht als Provinciaal Natuurcentrum. In 1990 wordt het te koop gesteld en gaat in privé bezit over.
Van op de straat en rond het kasteel ziet het er allemaal schitterend uit, maar onze verbazing is groot als we eens binnen zijn , hier is het verval verschrikkelijk. Van het originele binnenwerk is niks meer over alles is vervangen door ijzeren draagbalken en de houten trappen vervangen door ijzeren. Troosteloos is het aanblik.
Wat een verschil met de buitenzijde. Niemand kan ons vertellen wat en wanneer de restauratie zal gebeuren. De fotos zullen wel genoeg zeggen. Na het binnenbezoek gaan we ook nog even naar de andere gebouwen kijken van uit de perioden van de psychiatrische instelling.
Wij maken ook nog een ommeke in Het mooiste dorp van Vlaanderen wij hebben ook de kerk bezocht welke heel mooi is met prachtige beelden. Een themadag met een gids die heel de streek goed kent en de verhalen die erbij horen is altijd een leerrijke dag. Een dag om van te genieten, te leren en te onthouden. Vandaag hebben we geleerd dat alles niet is zoals het uitziet.
Beekdalen, weilanden, holle wegen en nostalgische boerenhoeves. Dat is Schinnen in een notendop. Men treft er alle ingrediënten aan voor een afwisselend dagje uit. Schinnen heeft volop te bieden op het gebied van wandelen, natuur, cultuur, folklore en monumenten. De totale gemeente Schinnen kent ongeveer 200 rijks-, provinciale en gemeentelijke monumenten, De St. Dionysiuskerk heeft nog een toren uit de 12e eeuw.
De ene keer opvallend, dan weer verscholen tussen het groen duikt het 17e eeuwse Kasteel Terborgh op. De straat Wolfhagen is gelegen in dit gelijknamige gehucht en vormt een verbindingsweg met de eveneens tot de gemeente Schinnen behorende plaats Oirsbeek. Het Fabritiushuis (17e-eeuws renaissancehuis) is een van de oudste monumenten binnen de gemeente Schinnen, en doet thans dienst als kantoorpand en woonhuis.
Rond de 17e eeuw werden in Wolfhagen de eerste Bokkenrijderbendes opgericht. Door armoede gedreven bundelden mensen van allerlei allooi hun krachten en formeerden groepen die vooral middels brandbrieven de gevestigde orde onder druk probeerden te zetten. De bendeleider van die eerste bokkenrijderbende was Geerling Daniels, die destijds in Wolfhagen woonde. Omdat de gevestigde orde de Bokkenrijders als criminelen bestempelde, werden velen van hen nadat ze gevangen waren genomen vastgezet in de kerkers van Kasteel Terborgh en na veroordeling terechtgesteld (opgehangen) in het nabijgelegen Danikerbos. Wolfhagen was ook de plaats waar de bokkenrijders rituelen pleegden.
De Molen van Janssen in het Limburgse plaatsje Oirsbeek in de Nederlandse gemeente Schinnen is een beltmolen die in 1883 gebouwd werd en tot in de jaren '40 van de 20e eeuw als wind aangedreven korenmolen dienst deed. In 1970 is de molen verkocht aan de toenmalige gemeente Oirschot, die de Janssensmolen van 1975 tot 1978 restaureerde. De molen heeft een ronde, uit baksteen opgetrokken romp met houten kap die is gedekt met dakleer en heeft een vlucht van 24,8 meter.
Op de wandeling komen we deze prachtige monumenten tegen en krijgen een stukje lokale historie mee, wat elke wandeling weer een beetje anders maakt. Gewoon prachtige wandeling, die we afsluiten met wandelvrienden Florent en zijn gezin.
MARCHE DE LA BERWINNE / LES PEDESTRIANS DE CLERMONT SUR BERWINNE / THIMISTER-CLERMONT 07/02/2009
37E MARCHE DE LA BERWINNE
LES PEDESTRIANS DE CLERMONT SUR BERWINNE.
THIMISTER-CLERMONT.
De provincie Luik prijkt met drie dorpen op de prestigueze lijst van Les plus beau Villages de Wallonie de mooiste dorpen van Wallonie. Clermont sur Berwinne is de parel van het Land van Herve, aan het riviertje de Berwijn, het heeft een bijzonder centrum: de Place de la Halle met op de plaats van de oude lakenhal, het oud gemeentehuis dat in 1888 werd opgericht in de geest van de maaslandse renaissance, en in de rue de la place een optocht van prachtige panden uit de zeventiende tot negentiende eeuw.
De kerk van Sint-Jacob de Meerdere is zeventiende eeuws . Langs de kerk het kasteel van Clermont. Maar wat hier het mooist is zeker de natuur met het plateau van Herve. Het weer is niet zo denderend met veel mist waardoor de vergezichten niet te zien zijn, wij wandelen toch door dit prachtige landschap. Wij komen langs de herenboerderij van Aguesse, een gebouw in Renaissance-Maasstijl met achteraan het woon gedeelte en een binnenplein, waarvan de toegang verdedigd wordt door een toren met schietgaten. Interessant om te weten is dat Aguesse in het Waals ekster betekent en de spotnaam was van de oude eigenaar.
We wandelen verder door de weilanden en komen zo in de omliggende dorpen terecht. Clermont is een deel van het tweedelig dorp Thimister. Bekend door zijn cider Ruwet. Wij volgen een eind de spoorweg en draaien dan terug richting Clermont. Langs de prachtige kapel gelegen in de vallei gewoon prachtig. Nog wat verder en de prachtige kerk van Clermont komt weer in het zicht. Eens binnen komen we onze Engelse vrienden tegen en maken met hen nog een babbel. Dan is het tijd om naar huis terug te keren. De wandeling in Clermont is telkens weer één van de mooiste wandelingen in de streek.
Reeds voor de 37ste keer word deze georganiseerd. Wij hebben de laatste 25 jaar geen enkele van hun wandelingen in de winter gemist, hierdoor hebben we de veranderingen ook kunnen zien en eigenlijk is het hier nog steeds het zelfde als toen, het is en blijft een prachtig Waals dorpje.
Greenspot Grootloon brengt ons van uit het hartje van het gravenstadje Borgloon naar het weidse landschap van Haspengouw, als je de wandeling van de blauwe ruit doe dan word je getrakteerd op prachtige vergezichten over het landschap.
Burchtheuvel
Op de uitzichtpunten zijn banken en tafels geplaatst zodat de wandelaar er wat kan verpozen en genieten van het landschap. We wandelen naar Bollenberg die een centrale plaats inneemt op deze wandeling. Is onlangs beschermt als natuurgebied, de graslanden op de zonnige hellingen zijn op een natuurlijke manier verijkt door kalk, afkomstig van fossiele schelpen. Hier ontspringt ook de Motbeek, een zijriviertje van de Herkebeek.
Door de aanleg van de wandelpaden is dit natuurgebied open voor de wandelaar en worden we getrakteerd op prachtige plekken. Wie wat aandacht besteed op de fauna en flora ontdekt steeds weer iets nieuw, vooral op de plekken waar men de poelen weer uitgegraven hebben valt er wat ter zien. Elk jaargetijde is weer anders en steeds weer ontdek je iets nieuw. Wat we hier ook nog veel tegenkomen zijn de hoogstamboomgaarden, op historische kaarten van de 18de eeuw zien we reeds hoogstamboomgaarden rond Grootloon. Pas in de tweede helft van de 19de eeuw besloot men het fruit te verkopen. Rond 1950 bereikte de hoogstamfruitteelt haar hoogtepunt.
Grootloon
Vanaf dan gaat het bergaf met de hoogstam en werden ze vervangen door de meer opbrengende en veel gemakkelijker te plukken laagstam. Nu komen we grote stukken plantage tegen met laagstam. Gelukkig zijn er nog enkele hoogstamboomgaarden bewaard en met pijn in het hart zie je elk jaar weer enkele verdwijnen. Op Bolderberg heeft men een speelweide voorzien en daar kun je heerlijk picknicken onder de kersenbomen, nog enkele weken geduld en dan kun je er onder de prachtige bloesem verpozen.
Belevingsboomgaard
Op onze wandeling zien we ook de laatste resten van de eens beboste Haspengouw, het Manshovenbos en Magnéebos werden in de 18de eeuw terug aangeplant om de erosie van de bodem tegen te gaan en waren een deel van het jachtgebied van het kasteel van Heks. De wandeling van Grootloon verteld ons een verhaal van vele duizenden jaren, met vele getuigen uit de verschillende perioden, van de Romeinse tijd tot heden.
Borgloon en de Motvallei met wijngaarden
Grote Mot
Stadhuis
De Romeinse Kassei, het Romaans kerkje van Grootloon uit de 12de eeuw, de overblijfsels van het Graafschap Loon zijn er enkelen die je tegenkomt op je wandeling. Verschillende kastelen met de kasteelhoeven zijn eveneens aantrekkelijk om te bezoeken. Een wandeling van Greenspot Grootloon is een verhaal van natuur, cultuur en erfgoed.
FOOTING CLUB / UELZECHT TRAMPS / LENGTEN 01/02/2009.
FOOTING CLUB
UELZECHT TRAMPS LENGTEN
Lintgen is een gemeente in het Luxemburgse Kanton Mersch. Het Kanton Mersch ligt in het midden van het Groothertogdom Luxemburg en heeft net als het kanton Luxemburg geen grenzen met de omringende landen.
In het Noorden grenst het kanton aan het kanton Diekirch, in het Oosten aan de kantons Echternach en Grevenmacher, in het Zuiden aan de kantons Luxemburg en Capellen en in het Westen aan het kanton Redingen. Lintgen ligt in de vallei van de Alzette in het centrum van Luxemburg. In een zeer bosrijke omgeving.
Wij wandelen door de vallei naar het stadje Mersch. Al vlug komt de kerk van Mersch in zicht met zijn twee torens is het een baken in het landschap. Wij wandelen door het prachtige park met vijvers en met mooie zichten op de stad. Maar ook van de prachtige vallei kunnen we genieten.
Wat later verlaten we de stad en keren langs de bossen terug richting Lintgen. Hier wandelen we door de vallei met prachtige rotsformaties . Aangenaam wandelen is het hier, genieten van de mooie natuur. We wandelen boven de stad door het bos. En zo komen we terug in Lentgen, een prachtige wandeling in het Groot Hertogdom Luxemburg.
De aanhoudende winter hield amfibieën stevig in hun winterslaap. De voorbije dagen kwam daar verandering in. Met maxima van 12 °C en geen nachtvorst waren de omstandigheden redelijk gunstig.
Padden, kikkers en salamanders ontwaken en de grote paddentrek is begonnen. Amfibieën brengen de winter meestal door aan land, verstopt onder bladeren, een houtmijt of ingegraven in een ondergronds holletje. In het voorjaar ontwaken ze en gaan ze massaal op pad naar hun voortplantingspoel. Doel: een partner zoeken en eitjes afzetten.
Door het dichte Vlaamse wegennet, moeten heel wat amfibieën tijdens die tocht een weg oversteken. Vaak eindigt zon tocht op weg naar nieuw leven in een platte dood. Amfibieën zijn vooral schemerdieren.
De trek vat doorgaans aan rond 19u. Een oproep aan automobilisten om aandacht te hebben voor de paddentrek en hun snelheid te minderen.
DRAISINES DE LA MOLIGNEE / RAIL-BIKE / FALAEN. 24/02/2009
DRAISINES DE LA MOLIGNEE.
RAIL-BIKE.
FALAEN.
Falaën is een dorpje in de Condroz dat zich over de beide hellingen van een kleine vallei uitstrekt en dat gekenmerkt wordt door de opvallende torens van de kasteelhoeve en van de kerk. De erg dichte behuizing van kalksteen leidt tot veelal hoge volumes die meestal uit de 19de eeuw dateren. Hier ook de rail-bike die ons door de prachtige vallei van Molignée brengt.
Vertrek aan het station van Falaën naar Maredous. Samen met onze vrienden Yvon en Marissa en de kids nemen we de Rail bike en ontdekken de prachtige vallei. Langs kleine Condroz dorpjes tot aan de halte Maredsous. Dit is de halte en de halverwege onze fietstocht, hier kunnen we een paar uurtjes van de omgeving genieten en naar de abdij van Maredsous gaan.
Een klim vanuit het station naar de abdij. De abdij ligt op een heuvel. De Abdij van Maredsous werd in 1872 door benedictijnenmonniken gesticht in de vallei van de Molignée. Ze is een typisch voorbeeld van de neogotiek en past harmonieus in de beboste en glooiende omgeving van de streek. De gebouwen van de abdij van Maredsous ademen spiritualiteit, in een sfeer van rust en toewijding die niemand onverschillig kan laten.
De kerk die boven het klooster uittorent, het klooster zelf en de bibliotheek, de bijgebouwen, waaronder de oude kunstnijverheidschool, het Onthaalcentrum Saint-Joseph, vormen een harmonieus geheel. We nemen de tijd om de kerk te bezoeken en even rond te wandelen op het domein.
We wandelen ook een stukje rond de abdij en tot onze verbazing ligt enkele honderd meters verder langs de weg een andere weliswaar kleine abdij deze van Maredret, gelegen in het gelijknamige Condroz dorpje. We keren terug naar de abdij van Maredsous. Terug op de Rail-Bike naar Falaen.
Het station ligt wat buiten het dorp en wij gaan een bezoekje brengen aan het dorpje Falaën. Falaën is één van de Plus Beau Villages des Wallonie De schitterende kasteelhoeve (17de eeuw), De kerk (1848), De oude meelfabriek, De oude brouwerij ongelooflijk dat jaren terug hier 57 cafés waren en nu geen enkele meer alhoewel Falaën aan de bier route ligt.
We ontmoeten er een oude man die ons vriendelijk te woord staat, spijtig zeg ik dat er geen café meer is in het dorp, hij antwoord heel spontaan kom maar mee bij mij thuis. En trakteert ons op een lokaal biertje, heel vriendelijke man en we blijven wat praten en dan moeten we toch weer verder, afscheid genomen en belooft om volgende keer terug binnen te lopen.
Terug naar de kerk en vandaar uit terug naar Limburg. Een heel fijne dag in de Condroz.
