Deze Greenspot is een schitterende afspiegeling van Droog Haspengouw. Een buitengewoon boerenland met uitgestrekte akkers en spaarzame bosjes die als koepels boven de horizon uitsteken. De landelijke sfeer van weleer vind je terug in oude dorpskernen, omringd door monumentale vierkants hoeves en kastelen, met het monumentale kasteel van Heks als pronkjuweel.
Het is nog één van die typische rustige Haspengouwse dorpjes, gelegen in een prachtig en gevarieerd heuvellandschap. Dit stukje Haspengouw heeft nog veel weten te bewaren van de sfeer van weleer en ademt nog steeds op het ritme van de seizoenen. Vanaf een authentieke herberg in Vechmaal vertrekken de drie bewegwijzerde wandelingen. De Horne heeft een lange geschiedenis. Vanaf het begin van de tweede wereldoorlog lieten de vorige eigenaars het gebouw echter volledig verkrotten. In 1988 werd begonnen met de restauratiewerken. Deze verliepen over verschillende jaren en tot vandaag is er nog altijd werk voor de boeg. Herberg de Horne situeert zich in Horne (vandaar de naam) of Heurne St.Pieter; een gehucht van Vechmaal en vroegere Heerlijkheid van het Land van Loon. Reeds in het midden van de vorige eeuw deed het pand, de Horne, dienst als afspanning en herberg. Vroeger noemde men de herberg "au passage du Jourdain" omdat er een, helaas dichtgemaakt, beekje voor het huisje kabbelde. De Franstalige gasten waanden zich hierdoor, waarschijnlijk, na een behoorlijke dosis alcohol, aan de oevers van de Bijbelse Jordaan.
We wandelen vanaf de infoborden richting Het kasteel van Horne was vroeger in het bezit van de Tongerse Familie Bosch, wiens wapenschild nog steeds boven de ingangspoort van de kasteelhoeve prijkt. De kasteelhoeve en kasteel wit geschilderd zijn een heel bijzonder complex dat een lange geschiedenis heeft. Het Kasteel van Horne werd reeds herhaaldelijk gerestaureerd, en is nu in het bezit van de kunstfamilie Gerbrand-Van Tijn. De bijhorende hoeve dateert van 1743 en werd gebouwd door de familie Bosch. Vroeger bevond er zich nog de Kasino, een verdwenen huisje in de speciale (Engelse ?) stijl dat dienst deed als jachtwachtershuis, waar ook de seizoenarbeiders voor de bietenoogst logeerden. Het bijhorend bosje wordt Bosquet genoemd. Wij wandelen voorbij het kasteel en draaien zo het Haspengouwse landschap in. Koeien komen naar ons kijken en op de stroomdraden zitten jonge zwaluwen op een rij. Gewoon prachtig. Vechmaal bezit verschillende vierkants hoeven je komt er verschillende tegen op de wandeling. Hoeve Picard daar kun je lekker hoeve ijs proeven.
Wij wandelen weer een eind verder om dan de dorpskom van Vechmaal te verlaten. We duiken het veld binnen om dan langs De Grotten van Hinnisdael Deze Grotten dateren waarschijnlijk van voor de tijd der Romeinen. Ze maken een geheel uit met de mergel- en silexgroeven van de Jekervallei. De grotten bevinden zich te midden van een bosje op ongeveer 1100 m van de kerk. Daar bevindt zich de ingang van de "Grote Grot" of de grotten van Hinnisdael, zo genoemd naar de vroegere eigenaars. Daar men de grotten ook "kuilen" noemt, is het duidelijk dat de silex aanvankelijk aan de grond gewonnen werd. Pas later is men begonnen met de horizontale uitbating via gangen. Het landschap aan de kuilen is hiervan een treffend voorbeeld. De grotten vormen drie groepen van onderaardse, tamelijke ruime gangen, uitgezaagd in de bovenlaag van de zachte Maastrichterse tufsteen, in de volksmond "mergel" genoemd.
Wij wandelen verder door een prachtige Holleweg en dan langs kasteel van Hennisdael. Volgens een oude legendarische stamboom klimt dit geslacht op tot een zekere Gillis van Hinnisdael, die Graaf Filips van Vlaanderen vergezelde op zijn tocht naar het Heilig Land. Het wapenschild van deze koene ridder, dat trouwens door alle Limburgse van Hinnisdaels werd gevoerd, hangt nog steeds in het Kruisvaartmuseum te Versailles en is "van zwart met in een zilveren schildhoofd drie zwarte vogels, rood gebekt en gepoot". Het is ook nog te zien in het kerkje van Sint-Pieters-Horn bij Vechmaal op de grafsteen van Daniel van Hinnisdael (+1298) en op nog vele andere grafkruisen en monumenten.
De bekendste stamgenoot is wel François Hennisdael, heer van Betho bij Tongeren, die door Keizer Karel V tot graaf verheven werd en gehuwd was met Marie Florence de Berchem, vrouwe van Kraainem en Woluwe. In en buiten onze provincie wonen nog steeds vele geslachten met de naam Hinnisdaels. Het zijn praktisch allemaal afstammelingen van dit voorname geslacht, al is het dan meestal wel via de linkerhand. We wandelen nu terug door het dorpje langs de kerk en zo terug naar ons startpunt. Om de vier maanden controleren we deze wandeling van 6 kilometer en toch blijft ze telkens weer verrassen.
JUBILEUMTOCHT 'TE VOOT' / TE VOOT / GEULLE-MOORVELD. NL. 26/06/2011.
JUBILEUMTOCHT TE VOOT.
TE VOOT
GEULLE-MOORVELD.NL.
Moorveld ligt aan de rand van het plateau in het noorden van de gemeente Meerssen, ingeklemd tussen Maastricht-Aachen Airport en Geulle.
Oorspronkelijk behoorde het dorp bij de gemeente Ulestraten maar sinds de gemeentelijke herindeling van 1982 behoort het tot de nieuwgevormde gemeente Meerssen. We vertrekken met onze tocht in Moorveld en al heel vlug komen we in Geulle is gelegen in het Maasdal. Het dorp is verdeeld in een drietal gedeelten. Het meest westelijke gedeelte is gelegen tussen de rivier de Maas en het Juliana kanaal. Deze oude kern wordt ook wel Geulle aan de Maas genoemd en is met de rest van Geulle verbonden via een brug over het Julianakanaal.
De rest van Geulle is verdeeld in een 'laag' Geulle en een 'hoog' Geulle, plaatselijk ook wel Geulle beneden en Geulle boven genoemd. Beide gedeelten zijn op natuurlijke wijze van elkaar gescheiden door het Geulse bos, dat onderdeel uit maakt van het Bunderbos of ook wel bronnenbos genoemd. Dit bos is zowel nationaal als internationaal zeer bekend om zijn mooie flora en fauna. We wandelen verder door de mooie omgeving. En wandelen door het bos met mooie paden. Dan komen we aan het Julianakanaal. Mooi om te wandelen op de dijk, met zijn bloemen en vlinders.
Dan komen we in Bommelen een deelgemeente van Meerssen met prachtige oude boerderijen en landerijen. Veel afwisseling hebben we hier weilanden, stukken bos met mooie lanen en akkers vol met granen, mooi om te wandelen en te genieten van de omgeving. Wat verder komen we terug aan in Geulle, langs een bos en terug naar ons vertrekpunt. Een mooie wandeling in Nederlands Limburg.
MARCHE DES LEGENDES / LES LEGENDES DE FLORZE. / FLORZE-SPRIMONT 25/06/2011.
MARCHE DES LEGENDES.
LES LEGENDES DE FLORZE.
FLORZE-SPRIMONT.
Het Romeinse tijdperk liet een legendarische getuigenis in de regio van Florzé-Rouvreux na. Een zeer oude traditie beweert dat, toen Julius Caesar, de grote Romeinse veroveraar, hier in het land kwam in het jaar 57 voor Christus, hij naar verluidt door de overvloed aan bloemen in de weiden en bossen verbaast was. Daarom gaf hij deze plaats de naam van "florzee" (zee der bloemen).
Chateau Florze.
Wij vertrekken met de wandeling en komen dan aan het kasteel van Florze. Het kasteel van Florzé was deel van de Seigneurie van Sprimont en gaat terug tot de 13e eeuw. Het werd bewoont door de families van Presseux en vervolgens, in 1497 door de van de Marck van Arenberg. In 1570 behoorde het aan de laatste heer van Florzé, François Guillaume de Loncin. In 1676, behoorde het aan de familie van Argenteau die had geen mannelijke nakomelingen, de dochters van Guillaume van Argenteau die getrouwd was met een Baron de Rahier die erfden het kasteel. In 1794, werd het kasteel gedeeltelijk verwoest in de "battle of Sprimont" tussen Oostenrijkers en Fransen, één van de torens werd verwoest.
In 1825, de Comte Clément van Berlaymont erfde van zijn tante Henriette de Rahier die stierf zonder nakomelingen. Daarna was het de Dumonceau familie die het verworven. De koningin van Spanje Isabelle, echtgenote van Alfonso XII, maakte een reis naar Europa tussen 1867 en 1869. Ze werd uitgenodigd voor een vossenjacht op het château de Florzé. Het kasteel werd vervolgens eigendom van de familie Brixhe, vervolgens in 1904, dat hij werd gekocht door Gérard Kleinermann-Dallemagne. Tijdens de oorlog 40-45, tijdens het Von Rundstedt offensief verbleef Generaal Eisenhower hier een paar uur. Het kasteel is gelegen in een prachtig park en in een groene omgeving. Wij wandelen door een prachtige omgeving veel weilanden en akkers. Wij genieten van de wandeling met zijn prachtige huizen in lokale steen. Een fijne en aangename wandeling in de streek van de legenden.
MARCHE NATIONALE. / COMITE PROVINCIAL DE NAMUR. / COUVIN 19/06/2011.
MARCHE NATIONALE.
COMITE PROVINCIAL DE NAMUR.
COUVIN.
In de oude stad, die ooit omringd werd door stadswallen, zijn nog heel wat sporen van haar oorspronkelijke zichtbaar. Zij getuigen van het belang van de vesting die het Prinsdom Luik in het zuiden begrensde. Couvin was immer één van de drieëntwintig "goede steden" van het prinsdom.
De uitloper van de rots fungeerde als uitkijk- en beschermingspost waar in de Middeleeuwen een burcht werd gebouwd. De fusiegemeente Couvin is een land van riviertjes, meren en diepe bossen en biedt het zuiden van "La Vallée des Eaux Vives" een unieke natuurlijke rijkdom. Drie geografische zones liggen er zij aan zij. Ieder met een eigen landschap, een eigen fauna en een eigen flora : de Venen (La Fagne) met hun zachte, beboste valleien, de Kalksteek (La Calestienne) met haar trotse, rotsachtige heuvels en droge graslanden en tot slot de Ardennen (L'Ardenne) met hun indrukwekkende woudmassief. Met een oppervlakte van 20.000 hectare waarvan 52% bos, is Couvin een van de meest uitgestrekte en beboste gemeente van België.
Genesteld aan de voet van een steile rotsformatie en deinend op het ritme van L'Eau Noire, heeft het dorpje Couvin heel wat sporen van zijn historische verleden bewaard. Groot-Couvin bestaat uit twaalf dorpjes, waarvan het ene nog schilderachtiger is dan het andere. We wandelen verder door het prachtige landschap met velden en bossen. We wandelen verder en komen zo in het dorpje Pesche een typische dorpje met huizen uit kalksteen prachtige streek eigen huizen. In het midden van het dorp de kerk en het klooster.
Hier is onze controlepost, na een korte rust gaan we weer verder en klimmen uit het dorp, soms is het goed om eens achterom te kijken om te genieten van de prachtige zichten die we achter ons laten. Wij duiken het bos binnen om wat later terug aan onze vertrekplaats te komen. Een fijne en aangename wandeling.
PAREL VAN DE JEKERVALLEI / TONGERSE WANDELVRIENDEN. / KANNE-RIEMST 18/06/2011.
PAREL VAN DE JEKERVALLEI.
TONGERSE WANDELVRIENDEN.
KANNE RIEMST.
Het historische mergeldorp even ten zuiden van Maastricht, met vele verborgen schoonheden en een adembenemende natuur, wordt ook wel de parel van de Jekervallei genoemd. Kanne ligt aan de Jeker en wordt in tweeën gespleten door het Albertkanaal.
Het dorp ten het noordoosten van het kanaal heet Neerkanne, ten zuidwesten heet Opkanne. Kanne ligt in het dal tussen de Sint Pietersberg en de Muizenberg. Kanne bestond van oudsher uit Opkanne en Neerkanne. Kanne had dus 2 Heerlijkheden (wij zouden nu gemeente zeggen) maar er was slechts maar 1 parochie de kerk stond min of meer in het midden van die 2 Heerlijkheden. Heer van Neerkanne had daarnaast een eigen gerechtshof dus de Heer van Neerkanne had meer te zeggen dan die van Opkanne. Kasteel van Neerkanne was trouwens een burcht (was allodiaal goed werd voor altijd aan de familie afgestaan) terwijl het kasteel van Opkanne eerder klein was (was trouwens ook een leengoed).
In tegenstellingen tot andere dorpen van Limburg die bijna allen behoorde tot het graafschap van Loon behoorde Kanne tot het Prinsbisdom van Luik door schenking in 965 tot aan de franse revolutie, dit wat betreft Opkanne. Neerkanne stroomafwaarts gelegen werd in leen gegeven aan Wereldlijk Heren. Bij de grensafbakening met Nederland in 1843 koos de toenmalige kasteelheer van Neerkanne voor Nederland waardoor het kasteel nu op Nederlands grondgebied ligt. We wandelen door de prachtige natuur naar de Sint Pieterberg. Met zijn grotten en zijn prachtige natuur.
We hebben een prachtig zicht het Chateau Neercanne of vroeger ook wel kasteel Agimon. In het prachtige Jekerdal net op de grens met België, ligt het enige terrassenkasteel van Nederland, Chateau Neercanne. De fraaie baroktuinen van het 17e eeuwse kasteel zijn verdeeld over vier niveaus, die allen beschermd zijn door Unesco. Vanaf het hoogste terras heeft u een prachtig uitzicht over de tuinen en het schitterende dal.
Wij wandelen achter het kasteel door waardoor we een prachtig zicht hebben op de Jeker en Kanne. Zo komen we terug in Kanne centrum waar een mooie wandeling eindigt.
15e MARCHE POPULAIRE INTERNATIONALE / LE CLUB DE LA TOUR DE CHATELET-SUR-SORMONNE. / CHATELAT-SUR-SORMONNE. FR. 12/06/2011
15E MARCHE POPULAIRE INTERNATIONALE.
LE CLUB DE LA TOUR DE CHATELET-SUR-SORMONNE.
CHATELET-SUR-SORMONNE. FR.
De Franse Ardennen hebben een aantrekkingskracht op ons, kleine dorpjes en prachtige zichten over het landschap, spijtig dat het toch een hele rit ernaar is. maar een paar keer per jaar moet toch lukken.
Chatelet-sur-Sormonne een klein dorpje midden in een prachtig decor. Vertrek tegenover de kerk en dan de velden in. Het is wel mooi om te zien de hoe golvend het landschap is, en hoe de eigendomen om muur zijn.
Gewoon prachtig, wij wandelen verder en komen in Rimogne. In de verte zien we het centrum liggen we komen met de wandeling niet in het centrum. Maar we zien wel het museum van de leisteen op de oude site van de mijn van St Queritin. Rimogne was gekend voor zijn leisteen groeven. Wij wandelen aan de rand van het stadje en komen zo langs prachtige natuur.
We komen in de dorpjes Le Pavé en dan in Bogny. Bogny is een prachtig dorpje met vele typische huizen en een groot kasteel, spijtig dat we geen foto van het kasteel kunnen nemen ligt verscholen in een immens park en grens aan de rivier. Het is er prachtig! We wandelen over de oude brug en gaan verder door het mooie landschap en komen zo in Murtin.
Ook hier weer mooie oude huizen, prachtige vergezichten, na een stevige klim komen we boven aan in het dorp waar we kunnen genieten van de uitzichten over de prachtige streek. Nu wandelen we door een bosrijk gedeelte waarna we terug komen in het dorpje Chatelet-sur-Sormonne.
Hier eindig een mooie en aangename wandeling.
We blijven nog een dagje in de Franse Ardennen, morgen is er een andere wandeling in Autrecourt et Pourron. Wij overnachten in Charleville.
Als we eraan komen gaan we even onze kamer opzoeken en dan gaan we voor een wandeling naar de stad.
Stadbezoek aan Charleville-Mezieres.
Deze dubbelstad heeft meer dan 70.000 inwoners en is daarmee de belangrijkste stad van de Franse Maasvallei. De Maas maakt hier een paar bochten en kronkels die op fraaie wijze het oude Mézières scheiden van het jongere Charleville. Aan de vestingwerken van Mézières is goed te zien dat de stad een militair verleden heeft gehad.
De stad ligt met de rug tegen een steile heuvel, in een bocht van de Maas. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was in Mézières het hoofdkwartier van het Duitse leger ondergebracht. Keizer Willem II verbleef zelf regelmatig in Charleville. De stad heeft enkele mooie bezienswaardigheden. De basiliek Notre-Dame dEspérance (Onze-Lieve Vrouw van de Hoop) mag u niet vergeten. In deze mooie kerk wordt sinds jaar en dag een zwart Mariabeeld vereerd. De kerk werd tussen 1499 en 1610 gebouwd, eerst in gotische, later in Renaissancestijl. Hertog Charles de Gonzague besloot in 1606 het huidige Charleville te bouwen op de plaats van het gehucht Arches. De architect Clément Métazeau ontwierp de stad, met een modern patroon van rechte straten. De stad is als het ware gebouwd om het rond het 126 m lange en 80 m brede Place Ducale. Dit mooie plein lijkt veel op het bekende Place des Vosges in Parijs. Dit plein werd ontworpen door een broer van Métazeau. Aan het Place Ducale bevinden zich vele winkels.
Wij wandelen door de stad tot aan het andere eind waar we aan het station komen, deze buurt is volledig gerenoveerd en het prachtige park voor het station is ook prachtig met een mooie kiosk in het midden, verschillende prachtige gebouwen staan rond het plein, ook komen langs verschillende mooie gebouwen, vooral aan het stadshuis en het plein ervoor staan statige gebouwen, we hebben als we terug keren de Maas verschillende keren overgestoken. We keren terug naar ons hotel en om een fijne avond af te sluiten gaan we in een restaurant lekker eten.
Het restaurant is binnen of je enkele tijd terug in de tijd gaat met vele oude gebruiksvoorwerpen. Het eten is er lekker en veel met een lekkere pint bier bij. Zo kunnen we de eerste dag van ons weekend Franse Ardennen fijn afsluiten.
MARCHE INTERNATIONAL / ASSOCIATION FAMILLE RURALE MARCHE / AUTRECOURT ET POURRON. FR. 13/06/2011
MARCHE INTERNATIONAL.
ASSOCIATION FAMILLE RURALE MARCHE.
AUTRECOURT ET POURRON. FR.
Onze tweede wandeling op deze Pinkstermaandag in een klein dorpje met een lange naam Autrecourt et Pourron. Prachtige natuur met weilanden en akkers, stukken bossen. Mooi. We wandelen langs de spoorweg die ons naar Villers-devant-Mouzon. Een klein dorpje aan de Maas met de kerk en gemeentehuis.
Onze aandacht word getrokken door een gebouw waar Ooievaars op wonen. Een hele verrassing dat hier ooievaars leven, we dachten dat dit een uitzondering is maar we vergissen ons in een volgende dorpje is er ook een nest. Wij blijven wat kijken naar het nest. Twee jonge zitten in het nest. Hoe liefelijk hoe de ouders voor hun jonge zorgen.
We wandelen verder en komen een stukje langs de Maas. Hier is de rivier nog natuurlijk geen hoge betonnen muren maar groene boorden met bomen en struiken. We komen aan de kerk die bijna tegen de Maas aan. We wandelen het dorpje binnen en komen aan de voorzijde van de kerk, dan verder door het dorp met zijn mooie huizen in de typische lichtbruine kleur.
Nog even langs de openbare wasplaats nu een monument maar een halve eeuw terug werd deze nog gebruikt en daardoor zijn in de meeste gemeenten deze wasplaatsen bewaard en nu beschermt als monument. We wandelen door het dorpje terug de natuur binnen, mooi zichten met velden en bomen. Vandaag komen we verschillende vlinders tegen, het dambordje een witte vlinder met zwarte blokken. Mooi!
We dalen naar beneden terug naar het dorpje, mooi om te zien het dorpje beneden in het dal, zo komen we aan het einde van een prachtige wandeling in de Franse Ardennen.
Na de wandeling op de terugweg naar huis komen we aan in het volgende dorpje DOUZY. Ook gelegen aan de Maas met een prachtig plein met kerk en enkele winkels. Op de kerktoren een nest met ooievaars. Wij stoppen hier even om te kijken en te genieten van al het moois dat hier geboden word.
Even tot aan de oevers van de Maas, door de straten van het dorpje en zeker wat kijken naar de kerk met de ooievaars. Het is genieten om deze vogels te kunnen bekijken terwijl ze hun jongen verzorgen. Blijkbaar komen in deze streek verschillende nesten voor. We beëindigen ons bezoek aan Douzy en keren terug naar België.
MARCHE D'APRES-MIDI / LES PEDESTRIANS DE CLERMONT SUR BERWINNE / THIMISTER-CLERMONT 11/06/2011.
MARCHE DAPRES-MIDI.
LES PEDESTRIANS DE CLERMONT SUR BERWINNE.
THIMISTER-CLERMONT.
Het dorpje ligt op de top van een heuvel te midden uitgestrekte omheinde weiden. De imposante kerk torent er hoog bovenuit. Het gebruik van baksteen voor de muren, leien voor de zadeldaken, zandsteen voor de raamlijsten en de hoekstenen bepaalt het architectonisch beeld van het dorp.
De eenvoud van de bouwvolumes wordt oordeelkundig doorbroken door uitgekiende mooie legpatronen in de leien daken te verwerken. En op heel wat daken prijken windwijzers die blijk geven van uiterst talentvol siersmeedwerk. Het dorp van Clermont is ongetwijfeld het meest kenmerkende voor het Land van Herve, door de oude architectuur van de woonsteden en zijn plein met huizen in Luikse Lodewijk-XIII-stijl, de Lodewijk-XIV- Lodelijk-XV-stijl. De kerk (in Maasrenaissance uit het einde van de 16e eeuw) torent hoog boven het plein van op een oorspronkelijk defensieve rotspartij, op de plaats van een vermoedelijk romaans sanctuarium en is gewijd was aan Sint-Jacobus de Meerdere. Het huidige stadhuis werd heropgebouwd in 1888 op de plaats van het oude gerechtshof. Het gebouw, dat schrijlings op de hoofdstraat staat, wordt nu vooral gebruikt voor huwelijken. Vandaar de lokale uitdrukking dat wie in Clermont huwt "op straat trouwt"
Net achter het plein prijkt de mooie gevel van het oude kasteel van Clermont (1635) en de kasteelhoeve lAguesse (Maasrenaissance uit de 17e eeuw); wie richting Froidthier wandelt, komt voorbij het kasteel van Crawhez (1551), een van de zeldzame getuigenissen van de gotische bouwkunst in de regio. Prachtig is het hier in Clermont en niet voor niks draag ze de titel van Plus Beaux Village de Wallonie wij verlaten het centrum van Clermont en komen langs het kasteel van Aguesse dateert uit het midden van de 17e eeuw en werd gebouwd in Maasrenaissance, met een woongebouw op de achtergrond en een inkom bewaakt door een ronde toren.
Een windhaan op de toren in de vorm van een ekster en een driedelige latei boven de inkomdeur zijn kenmerkend voor deze woonstede. De "aguesse", een Waals woord voor ekster, is de bijnaam voor Mathieu Wauthy (l'Agass), die het kasteel halfweg de 17e eeuw bewoonde. Wij wandelen verder en komen aan de spoorbrug van Ligne 38 Nu een Ravel waar het fijn is om op te wandelen een heel eind volgen we deze oude spoorweg. We verlaten de spoorwegzate en komen nu in Froidthier.
Vroeger hield de trein halt in Froidthier, een dorpje dat floreerde ten tijde van het lakenbedrijf dat werd gerund door de familie van mijnheer Mathieu SNOECK en dat werk verschafte aan menige arbeider. Een hevige brand in 1888 legde het bedrijf helemaal in de as. Dat betekende voor vele werknemers het begin van de uittocht naar de streek van Verviers. We komen zo aan de Chapelle des Anges (Engelenkapel), soms ook de « Chapèle es trô » genoemd. De kapel draagt het jaartal 1691, en werd in 1804 gerestaureerd en uitgebreid.
Dan komen we aan het kasteel van Froidthier. Wat verder komen we in Chaumont daar staat een gedenksteen ter ere van de heldhaftige Nieuw-Zeelandse vliegeniers die sneuvelden in een luchtgevecht tijdens de oorlog 1940-1945. We komen langs prachtige oude hoevens. De meerderheid van de oude hoevegebouwen van de gemeente dateren uit de 18e eeuw. Er zijn nog enkele restanten uit de 17e eeuw zichtbaar en veel verbouwingen dateren uit de 19e eeuw. Hierbij werden er vooral drie soorten materialen gebruikt: breuksteen, rode baksteen en kalksteen. Er bestonden in deze streek steengroeven en steenbakkerijen.
Nu komen we terug op de weg naar Clermont, langs het bord van de Mooiste dorpen van Wallonie. Dan komen we terug aan de start van de wandeling. Wij wandelen nog even onder het stadhuis door en nemen de prachtige gebouwen in ogenschouw, nog even naar het kasteel kijken welke onlangs gerenoveerd werd. Van het eerste bouwsel van het kasteel van Clermont zijn er geen schriftelijke bronnen. Deze burcht werd opgetrokken op de "Godefroid" vlakte en omvatte 2 gebouwen: een 3 verdiepingen hoge dikke toren en een bijhuis.
De inkompoort en het uitspringende ronde torentje van het nieuwe kasteel uit 1653 en gerestaureerd in 1783 zijn nog altijd zichtbaar. Dit vrij opmerkelijke geheel verleent een bijzonder karakter aan deze steeg die zich langs de oude ommuring van het kerkhof en het pastoriehuis bochtig een weg baant tot aan het dorpsplein. We wandelen langs deze steeg en komen zo terug aan de vertrekzaal. Een pracht van een wandeling.
MARCHE DE JOUR / AMIS MARCHEURS IVOZ. / IVOZ 05/06/2011.
MARCHE DE JOUR.
AMIS MARCHEURS IVOZ.
IVOZ.
Ivoz ligt aan de Maas, wij wandelen een eindje langs de rivier en genieten van het uitzicht op het water en de voorbij varende schepen.
We wandelen verder en komen aan in Val Saint Lambert. Val-Saint-Lambert is een kristal- en glasfabriek in Seraing, nabij de Luik, die sierglas, glazen en kristallen kunst- en gebruiksvoorwerpen produceert. De fabriek is gevestigd in de site van de vroegere cisterciënzerabdij van Sint-Lambertus (patroonheilige van Luik), gesticht in 1202. De romaanse kapittelzaal en het scriptorium werden gerestaureerd en worden tot vandaag gebruikt. De Franse Revolutie maakte een einde aan het monnikenleven. In 1826 vestigden de stichters van de kristalfabriek zich in de gunstig gelegen site: ruime gebouwen, nabijheid van steenkool, vervoer. De site van kristalfabriek groeide uit tot een dorp met verschillende werkman huizen. Er zijn eind 19de eeuw zo een 180 huizen met tuintjes en een school en ziekenhuis. Er werkten 5.000 mensen en ze maakten 120.000 stuks kristal per dag. Later na de 1ste oorlog verdween de grote toename en het duurde tot de jaren 1960-70 om een heropleving te komen. Vandaag is kristal van Val Saint Lambert een bijzondere glassoort die in heel de wereld gewild en verzameld word.
Met een gloednieuw decor stellen de Kristalfabriek en het Kasteel van Val Saint Lambert ons voor om het glaswerk en de geschiedenis van de site en het kristal te ontdekken. Aan de hand van historische en hedendaagse dragers (plannen, etsen, maquettes, foto's, geluidsfragmenten, traditionele en uitzonderlijke stukken), films en 'live' demonstraties, wordt de bezoeker ondergedompeld in de magische wereld van het kristal. Een metamorfose van de site die spektakel, geschiedenis en techniek combineert. Zeker een bezoekje waard.
Wij vervolgen onze wandeling en wandelen het bos in. Seraing zelf is meer dan 1200 ha bos rijk: een groene zegen zo dicht bij de grote stad. Maar dat bos is toeristisch lang niet zo bekend als de beroemde kristalfabriek van Val-Saint-Lamber. Toch is het een prachtig gedeelte van de wandeling door het bos en door de bosdreven. Een heel eind door het bos om dan weer terug uit te komen aan de ferme de la venne nog even en we komen terug aan ons vertrek. Een fijne en aangename wandeling.
34e GRANDE MARCHE DE L'AMITIE. / LES MARCHEURS DE L'AMITIE LANDENNE. / SCLAYN-ANDENNE 04/06/2011.
34E GRANDE MARCHE DE LAMITIE.
LES MARCHEURS DE LAMITIE LANDENNE.
SCLAYN - ANDENNE.
We vertrekken met de wandeling in Sclayn, een deelgemeente van Andenne.
De vrij uitgestrekte gemeente ligt in een heuvelachtig landschap. De streek is bezaaid met hoeven in arduinsteen, oude kastelen en pittoreske huizen. Wij vertrekken aan de Maas en volgen ze een tijdje zo komen we in Seilles. Hier wandelen we het dorpje in en zien de prachtige huizen in arduinsteen. We wandelen voorbij een groot U-vormige gebouw tegenover de ingang van het kasteel van Seilles, nu een restaurant, we wandelen door de ingang naar het kasteel, prachtig gebouw in arduinsteen met de hoeve gebouwen aan de achterzijde en een prachtige binnenkoer, op de sluitsteen van de ingang lezen 1646. Wij wandelen de wijk op richting Maas. Hier volgen we weer een tijdje de Maas.
Tot we beginnen te klimmen om in het centrum van Seilles te komen met een prachtig parkje en de kerk in het park een prachtige kiosk. Verder klimmen we het dorp uit. We komen aan op het terrein van een oude lood- en zinkfabriek, en in de buurt van uitgestrekte steengroeven bevindt zich het natuurreservaat van Sclaigneux.
Een 50 ha groot natuurreservaat, een pleisterplaats voor allerlei trekvogels, waar bovendien heel wat prehistorische vondsten werden gedaan. Men treft hier verschillende ecosystemen aan. Zo word een vervuilde industriegebied natuurgebied. We hebben hier ook prachtige zichten op de Maas die beneden door het landschap slingert.
Als we het natuurreservaat opwandelen kunnen we ons tegoed doen aan de wilde aardbeien die hier met de duizenden voorkomen, ze zijn lekker en hebben een heel fijne smaak, wij wandelen verder door het gebied met mooie vergezichten. Wij genieten van de omgeving met zijn prachtige natuur. Beneden in het dal staat een prachtig kasteeltje waar een schietclub is, wij horen de schoten. Maar het is hier toch zo mooi.
Hier komt de zeldzame Heideblauwtje nog voor. Wij dalen af en komen zo in Sclaigneux. Langs de rotsen en zo terug langs de Maas. Zo komen we terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige en aangename wandeling.
MARGRATENTOCHT / HISTORISCHE BOUWKUNST:VAKWERK / SINT GEERTRUID. 02/06/2011.
MARGRATENTOCHT.
"Historische bouwkunst: Vakwerk"
SINT GEERTRUID.
Margraten bestaat uit tal van prachtige plekken, zoals het Savelsbosch, het Eiland van Banholt, de Herkenrader Grub, de Schone Grubbe, Termaarder Grub, American Cemetery, Noordbeemden en nog veel meer. Ook de nabij gelegen Belgische Voerstreek vorm het prachtige decor van de Margratentocht. In dit landschap ligt de dorpskern Sint Geertruid centraal waar de startplaats is ingericht.
Wij vertrekken en al vlug wandelen we door een prachtige holle weg waar duidelijk sporen van dasburchten zijn, na een poosje komen we in de velden die ons de Belgische grens brengen. Hier kunnen we genieten van de prachtige natuur door de velden en langs de bosrand.
Door het landschap en we komen zo terug aan in Nederland, we komen in Mheer. Hier is rust en controle, maar eerst gaan we ven het kasteel bezoeken. Kasteel Mheer dateert in eerste aanleg uit de 14e eeuw, maar heeft nadien tal van uitbreidingen en veranderingen ondergaan. Het werd in verschillende fasen uitgebreid; van een L-vormige woonburcht groeide het uit tot een U-vormig complex met kelders en twee bouwlagen. De grote binnenplaats wordt omsloten door de kasteelhoeve en het eigenlijke kasteel, het woonhuis van de adellijke familie de Loë.
Het kasteel is vanaf de 14e eeuw in erfopvolging geweest van de familie. De gebieden in Mheer, waaraan de ontstaansgeschiedenis van de kern nog is af te lezen, worden in de toekomst aangewezen als beschermd dorpsgezicht. Het gaat daarbij om het kasteel- en kerkcomplex, alsmede de beide oorspronkelijke bebouwingskernen ten noorden en zuiden daarvan. Naast dit toekomstig beschermd dorpsgezicht telt de kern Mheer ook nog 39 rijksmonumenten en 5 panden, die zijn aangewezen tot gemeentelijk monument.
Wij wandelen verder en genieten van de prachtige vakwerkhuizen.
Vakwerk is een historische bouwwijze om wanden te maken.
Vakwerk bestaat gewoonlijk uit een stijl- en regelwerk van hout met een invulling. De stijlen van een vakwerkconstructie maken vaak ook deel uit van de gebintconstructie. De invulling bestond oorspronkelijk uit vlechtwerk van wilgentenen, eik, vuilboom of hazelnoot dat werd bestreken met een mengsel van stro en leem. Het vlechtwerk bestond uit verticale houten staken die in gaten en sleuven in de regels werden bevestigd. Hiertussen werden vervolgens twijgen gevlochten. Later werd als invulling ook baksteen gebruikt.
Wij wandelen weer verder en komen zo in Herkenrade ook hier weer prachtige vakwerkhuizen. Ook hier weer ijzeren wegkruizen die beschermt zijn en nog onlangs gerestaureerd. Nog wat verder wandelen en dan komen we terug in Margraten. Een prachtige wandeling.
GEMZENTOCHT / WSV DE GEMZEN / MAASTRICHT - BIESLAND 29/05/2011.
GEMZENTOCHT.
WSV DE GEMZEN.
MAASTRICHT-BIESLAND.
De wandeling vertrekt in Maastricht maar al heel vlug wandelen we de grens met België over. We wandelen naar Kanne en komen aan de Jekermolen en steken de Jeker over.
Het parkoers brengt ons naar de Sint Pietersberg. Hier is natuur op zijn mooist. Het kalkmassief van de Sint-Pietersberg ligt op de grens van Nederland, Vlaanderen en Wallonië. Dit is een unieke streek, met pittoreske dorpjes, forten en kastelen, tal van waterlopen, een bewogen geschiedenis en een uitzonderlijke natuur. De Sint-Pietersberg is het plateau gelegen tussen de lage valleien van Jeker en Maas. De kalkachtige ondergrond van deze streek werd gevormd tijdens de Krijtperiode, meer dan 65 miljoen jaar geleden, in een zeemilieu waarin dieren goed gedijden, zoals blijkt uit de ontdekking van talrijke fossielen waaronder de befaamde mosasaurus. In de loop der eeuwen ontstond in deze streek geleidelijk aan een typische plantengroei, de kalkgraslanden, vooral door het gebruik van de hellingen als weilanden voor schapen en geiten. Omdat hier gemiddeld weinig neerslag valt, de zon meer schijnt, de hellingen goed beschut liggen en de kalkbodem sterk doordringbaar is, komen er op de Sint-Pietersberg veel zeldzame dier- en plantensoorten voor. Het gaat om soorten met vaak een zuiderse oorsprong, zoals de muurhagedis, bepaalde orchideeën en talrijke insecten.
Om deze unieke biotoop van de kalkgraslanden te behouden moet er regelmatig opschietend struikgewas en bos gekapt worden. Eenmaal ontbost, onderhouden de sterke mergellandschapen deze graslanden. Door eeuwenlange mergelontginning is er in dit gebied een indrukwekkend ondergronds gangenstelsel ontstaan dat thans een van de belangrijkste overwintering centra is geworden voor duizenden vleermuizen uit heel West-Europa. Over het hele gebied liggen ook tientallen open mergel-, krijt en silexgroeves verspreid. Van zodra de ontginning in een groeve stopt, neemt de natuur op spectaculaire wijze weer de bovenhand. Tegen de oosthelling van de Cannerberg ligt het enige terrassenkasteel van Nederland, kasteel Neercanne.
Boven het kasteel bevindt zich een oud hellingbos. In dit bos laat men de natuur zijn gang gaan. Enkele dassenfamilies en vele typische vogels voor oud bos komen in deze omgeving voor. De barokke kasteeltuin is in beheer bij de restauranthouder en de hoogstamboomgaarden bij de Stichting. Op de oude mergelmuren groeit mooie muurvegetatie, vooral gele helmbloem. In de bergwand zijn er vele oude grotingangen. De grotten in de Cannerberg zijn niet toegankelijk. Wandelen door deze prachtige omgeving genieten van de fauna en flora is een bijzondere ervaring, na een tijdje komen we aan in Kanne. Het dorpje met prachtige mergelhuizen, kapel en huizen. Mooi om door te wandelen, bezoekje aan de kapel en aan het huis Poswick, nu hotel maar vroeger een woonhuis waar door de Duitser op 18 augustus 1914 Anna Reggers en Jean Derriks vermoord werden.
Wij wandelen nu naar Kasteel Neercanne. Kasteel Neercanne is een terrassenkasteel, het ligt dus als het ware gevleid tegen de heuvels, die de westelijke zijde van het dal van de Jeker vormen. De voorgevel van het hoofdgebouw is georiënteerd op het oosten. Het kasteel is geheel gebouwd in mergelsteen. In het midden is een fronton aangebracht, die werd versierd met wijnranken. In de hardstenen omlijsting van de westgevel bevindt zich het familiewapen van Von Dopff. Voor het kasteel bevindt zich de zware keermuur, die aan de noord- en aan de zuidzijde eindigt in een hoekpaviljoen. Aan de zuidzijde ligt het poortgebouw. De bijgebouwen van kasteel Neercanne en het hoektorentje dateren uit 1611 en zijn gebouwd in Maaslandse renaissancestijl. Ze zijn daarmee ouder dan het hoofdgebouw. Over de ouderdom van de terrasmuur verkeert men in het onzekere, maar deze is vermoedelijk in het laatste kwart van de vijftiende eeuw gebouwd. De terrasmuur wordt geschoord door twee rondelen, waarvan er één een vluchtgang bevat.
Vanaf het kasteel heeft men een prachtig uitzicht op het Jekerdal, de flank van de St. Pietersberg en naar het zuiden de doorgang door de heuvels, waar het Albertkanaal werd gegraven. Wij wandelen verder langs het kasteel en zo het bos achter het kasteel. Prachtige wandeling is het. Wij komen zo terug aan waar we vertrokken zijn. We hebben genoten van onze wandeling met prachtige natuur en bijzonder omgeving.
33E MARCHE DES CORSAIRES / LES CORSAIRES DE SART-LEZ-SPA / SART-LEZ-SPA 28/05/2011
33E MARCHE DES CORSAIRES.
LES CORSAIRES DE SART-LEZ-SPA.
SART-LEZ-SPA.
Vertrek in Sart langs bloemrijke bermen waar de vlinder zich tegoed doen aan de nectar, mooi om te zien want we hebben dit jaar nog niet veel vlinders gezien.
Wij wandelen verder en komen zo aan in Wayai. We wandelen voorbij de kapel met een prachtig gouden beeldje. Verder wandelen we en voorbij de prachtige boerderijen. En dan wandelen we komen zo in het bos. We wandelen verder en komen aan de voormalig spoorwegstation van Sart-Lez-Spa, prachtige gelegen en mooi onderhouden, nu is het een restaurant en heel de omgeving is aangenaam.
Verder langs prachtige villas en dan weer het bos in richting Vallee de la Hoegne dit is een prachtige stukje natuur met een pracht van een dal en rivier.
Vallee de la Hoegne.
Van Belleheid tot het bruggetje van Centenaire; een ontdekking van één van de mooiste rivieren, ontsprongen in het hart van het natuurpark de Hoge Venen (Hautes-Fagnes).
Wat geschiedenis.
De Hoëgne, die eigenlijk Polleur heet, is ontstaan op 660 meter hoogte in de buurt van Baraque Michel. Alvorens door het veengebied van de Fagne te hebben geslingerd wordt het verval bruusk duidelijker bij het bruggetje van Centenaire en hier verandert de Hoëgne in een snelle stroom tot aan Belleheid op 380m hoogte.
Enkele eeuwen geleden was de Hoëgne een belangrijke plek voor de ijzerwinning, die het Markizaat van Franchimont beroemd maakte. De vallei van de Hoëgne is botanisch gezien uniek voor mossen en varens die men hier kan bekijken. Dit gedeelte van de vallei werd op de zuidwest-helling doorkruist door de spoorlijn Spa/Trois-Ponts, die in 1970 buiten dienst werd gesteld.
Dit oude traject is in 2007 een Pré-ravel, (een fiets- en wandelpad) geworden. Léonard Legras, oud inwoner van Sart, was aan het begin van de 20ste eeuw de promotor van wandelingen in het dal van de Hoëgne. Een gedenkplaat ter herinnering aan L. Legras vinden we vlakbij de waterval Léopold II, die in 1899 door Koningin Marie Henriette werd onthuld.
De wandeling door het dal is één en al verbazing en prachtige zichten, geregeld over de brugjes en langs aangelegde trappen. Gewoon prachtig. Een aangename wandeling door een prachtig dal.
De kolibrievlinder (Macroglossum stellatarum) is een dagactieve nachtvlinder uit de familie Sphingidae, de pijlstaarten.
De vlinder beschikt over een lange tong en is in staat om stil te hangen in de lucht bij een bloem tijdens het opslurpen van nectar. Omdat de kolibrie ook over deze eigenschappen beschikt, heeft deze vlinder de naam kolibrievlinder gekregen. De spanwijdte is ongeveer 4 tot 6 centimeter. De voorvleugels zijn grijsbruin, de ondervleugels zijn oranjegeel. Aan de brede staart zitten zwarte en witte plukken haar.De vlinder kan vrijwel het gehele jaar worden waargenomen, maar vliegt vooral in augustus en september.
WANDELING IN NIEDERKRUCHTEN / WANDER- EN NATURFREUNDE NIEDERKRUCHTEN / NIEDERKRUCHTEN 25/05/2011.
WANDELING IN NIEDERKRUCHTEN.
WANDER- UND NATURFREUNDE NIEDERKRUCHTEN.
NIEDERKRUCHTEN. D.
Niederkruchten in het hart van internationale Natuurpark Maas-Schwalm-Nette. Hier is vandaag een wandeling hebben eigenlijk nog nooit van dit stadje gehoord maar het ligt op een kleine 100 kilometer. Het is een bijzonder streek met het natuurpark Maas-Schwalm-Nette.
In het Duits-Nederlands Grenspark Maas-Swalm-Nette liggen aan weerszijden van de grens bijna 10.000 ha natuurgebieden en vogelbeschermingsgebieden. De gebieden variëren van extreem vochtig en voedselrijk in het Maasdal en in de beekdalen tot extreem droog, zandig en voedselarm op de hoger gelegen terrassen. In het beekdal van de Swalm bevinden zich een aantal waardevolle natuurgebieden, Radeveekers Bruch, Lüttelforster Bruch, Tantelbruch, Schwalmbruch, Mühlenbach- en Knippertzbachtal. In het Raderveekes en Lütteforster Bruch treffen we vooral oudere elzenbroekbossen aan.
Hier stroomt de Swalm nog als een vrij meanderende beek door de broekbossen. Naast de broekbossen is het gebied interessant vanwege de zeggenvegetaties. Daar waar de oevers hoger liggen bevinden zich overgangen naar eiken-, beuken en berkenbossen. Het beekdal van de Swalm is van belang als broedgebied voor de typische beekdalbewoners zoals de IJsvogel, de Grote Gele Kwikstaart en de Waterral.
Van belang is ook het voorkomen van de kamsalamander. Cultuurhistorisch interessant zijn de verschillende watermolens, met name in het natuurgebied Raderveekes Bruch, Bremptermolen, Radermolen, Pannenmolen en Lüttelforstermolen. Wij vertrekken met onze wandeling in het midden van het dorp tegenover de kerk. Het eerste stuk van de wandeling loopt door het vlakke landschap met akkers en velden. Dan draaien we af naar Silverbeek een deelgemeente. Hier hebben we al dadelijk een nader landschap met meer bos. We komen zo in de in het Schwalmdal. Hier is de natuur prachtig, de Schwalm stroomt door het landschap met helder water waar vele waterjuffers zitten. Het is aangenaam om hier te wandelen met veel schaduw en veel groen. Prachtig. We komen ook aan verschillende prachtige grote boerderijen.
We komen nu aan de Radermolen op de Schwalm. Deze molen is de oudste molen op de Schwalm met een eerste vermelding in 1317. We wandelen weer verder en komen zo terug aan in Niederkruchten met een paar mooie gebouwen, we wandelen door het park met mooie vijvers en ook nog een paar mooie vakwerkhuizen. Zo komen we terug aan de kerk en de start waar een mooie wandeling eindigt.
Een van de naburige dorpen is Brüggen, met een prachtige winkelcentrum en met een burcht en watermolen. Nu we toch hier zijn kunnen we van het prachtige weer genieten en een bezoek brengen aan Brüggen.
Op kerstavond in het jaar 1289 duikt Burg Brüggen en haar molen voor het eerst op in een oorkonde. Midden in de 14e eeuw bouwde men het slot uit tot een vesting met vier torens. In de 17e eeuw bouwde men verder tot de huidige hoogte. Van 1494 tot 1794 bleef Burg Brüggen als Landesburg meest noordoostelijke grensvesting van het hertogdom Jülich.
In 1801 werd zij door de Franse regering geprivatiseerd en bevindt zich tot op heden nog in privébezit. In 1974 huurde de gemeente Brüggen het slot voor het jacht- en natuurkundig museum, dat in 1979 werd geopend. Vandaag is het een prachtige plek met een park en rond de gebouwen plaatsen waar je kunt rusten en van de omgeving te genieten. De Brüggener Mühle dook voor het eerst in een oorkonde op in 1289 samen met deBurg BrüggenZij diende als olie- en korenmolen. Het maalwerk voor koren en het slagwerk om olie te winnen werden aangedreven door een waterrad in de Schwalm. Vanaf 1801 was de molen in privébezit en bleef in gebruik tot 1955. Vandaag is het een restaurant. De omgeving is aangenaam aan de oevers van de Schwalm. Een mooi zicht heb je hier op de molen en het molenrad en ook op het kasteel. Tegenover het parkje aan de molen staat de Schwalmpoort, die als verdediging diende en een der beide poorten van de vesting Brüggen was, kwam men op Nederlands-Spaans grondgebied, nadat men de toenmalige grensrivier Schwalm tot de helft gepasseerd was.
Vanuit de Schwalm kan men tegenwoordig nog aan de omvang van de poort, de afmeting van de voormalige vestingspoort herkennen. In de Schwalmpoort bevonden zich ook het douanestation en de Rentei. In 1701 kreeg de Rentei zijn huidige aanzien. Voordat we het kasteel eens bezoeken wandelen we even het centrum in met zijn gezellige winkels. We komen aan het Kreuzherrenkloster, in het centrum van Brüggen bestond uit de kloosterkerk St. Nikolaus, het klooster, als woon- en functioneel werk gedeelte, een keuken en verzorgingsgedeelte, een bedrijfsgebouw en een Latijnse school. In 1751 brandde het uit twee verdiepingen bestaande gebouw gedeeltelijk af. Vanaf 1756 bouwden de Kreuzherren het huidige gebouw in de stijl van de Spätbarok weer op. In 1801 werd het klooster onder Franse heerschappij geseculariseerd, dat betekent, het verloor zijn kerkelijke karakter. Vanaf 1840 werd hier de eerste mechanische zijdeweverij van het Europese vasteland gevestigd. Daarna diende het gebouw onder andere als weeshuis. Nu is het als stadhuis in gebruik.
Wij wandelen door de straten en kijken rond in dit gezellige stadje, we bezoeken ook nog even het kasteel en de omgeving. Een mooie plek om even te verpozen. Zo eindigt onze eerste kennismaking met deze mooie streek.
MARCHE POPULAIRE INTERNATIONNALE / LE COMITE DEPARTEMENTAL ARDENNES DE F.F.S.P. / MAIRY. FRANKRIJK. 22/05/2011.
MARCHE POPULAIRE INTERNATIONNALE.
LE COMITE DEPARTEMENTAL ARDENNES DE F.F.S.P.
MAIRY. FRANKRIJK.
Mairy is een gemeente in het Franse departement Ardennes (regio Champagne-Ardennen) en telt 141 inwoners . De plaats maakt deel uit van het arrondissement Sedan. Een klein dorpje wat hoger gelegen is waardoor je prachtige vergezichten hebt.
Over het prachtige landschap door de landelijke wegen, langs velden en weilanden. Wel mooi om de kerk zijn dak door het groene landschap te zien, terwijl we verder klimmen. Het is aangenaam om door het golvend landschap te wandelen. We wandelen verder en gaan richting Brevilly. In de verte zien we Mairy liggen we zijn hier halve wege tussen Mairy en Brevilly. Wat een prachtig landschap, we wandelen verder en genieten van de vele vergezichten. Ons Jefke loopt er ook happy bij, tussen het gras geen verkeer heerlijk wandelen.
We komen ook nog enkele getuigen van de oorloog tegen, bunkers in het landschap. Steeds weer het golvend landschap, wat klimmen en dan weer een stukje dalen, gewoon prachtig! Nu komt er een kasteeltje in zicht, verscholen tussen de bomen, als we naderen zien we hoe prachtig dit wel is, een klein gehuchtje met kasteel en een paar boerderijen waarvan alleen eentje bewoont is de rest staat leeg en verlaten. Via het brugje over de beek kom je op de binnenkoer van het kasteel met twee ronde torens. Mooie rode rozen staan tegen de muur wat een speciaal contrast geeft met de licht bruine stenen. Tegenover het kasteel de enige boerderij die bewoont is deze is prachtig hersteld en zeker een juweeltje in de omgeving.
Wij wandelen weer verder voor ons duiken weer prachtige vergezichten over het landschap op gewoon mooi, weer verder met de wandeling door dit rustige landschap, op veel plekken gaat ge dit niet meer vinden, maar hier in de Franse Ardennen kom je het nog veel voor, de rust de stilte de ongerepte omgeving het aangename om te wandelen zonder veel gestoord te worden, geen overrompeling en genieten van de natuur en de omgeving, hier komt een mens terug tot rust, een streek waar ik gerust zou willen komen wonen.
Wij wandelen verder en Mairy komt weer in het zicht. De licht bruine huizen met houten luiken, een strook gras voor de deur met bloemen, vele bloemen overal gewoon mooi. Een prachtige streek om te wandelen en om tot rust te komen, genoten van onze wandeling en vooral de gastvrijheid van de mensen en het aangename onthaal.
Bedankt aan het Comite Departemental Ardennes de la F.F.S.P. voor deze mooie wandeling in het departement Ardennen.
2e MARCHE DES ENFANTS / MARCHEURS DU CHATEAU VERT HUY. / SOLIERES 21/05/2011
2E MARCHE DES ENFANTS.
MARCHEURS DU CHATEAU VERT DE HUY.
SOLIERES.
Solières is een plaats in de gemeente Hoei, deelgemeente Ben-Ahin. De Eglise Notre-Dame in Solières is een neogotische kerk uit 1858. Vertrek van de wandeling inde voormalige Abdij van Solieres.
Wat we vandaag zien zijn de overblijfselen van gebouwen geregeld door de vier grote abdissen van deze site, namelijk Mary Cassal (1648-1663) (Soy en Ny), Agnes van Selys Fanson (b. 1639, abdis 1663 tot 1695) , dochter van Godfried hoogovens op Dieupart (Aywaille) en Agnes Coenen, Beard Caverenne (abdis 1727-1765) en Catherine Matagne (abdis 1765-1793). De oprichting van de abdij van Solières gaat terug tot 1174-1184, maar werd pas in 1229 een abdij van cisterciënzerinnen. Doorheen de geschiedenis van de abdij zijn er heel wat bouwperiodes geweest die de abdij haar prachtig huidig uitzicht hebben gegeven. Voor wat betreft de hoeve en de landelijke gebouwen hebben vooral de abdissen Marie de Cassal (1648-1663) en Barbe de Cavenne (1727-1765) zich zeer verdienstelijk gemaakt.
De watermolen wordt reeds vermeld in 1262 als eigendom van de abdij. Hij werd echter volledig herbouwd in de XVIIe en XVIIIe eeuwen, en is in bedrijf gebleven tot in 1935. De aanpassingen en veranderingen die hij heeft ondergaan hebben zowel het volume als de deur- en vensteropeningen aangetast. De toegang tot het gebouw heeft zijn oorspronkelijke korfboogdeur met afgekante omlijsting bewaard. De belangrijkste abdijgebouwen, met inbegrip van de molen werden wettelijk beschermd (monument en landschap) op 18 december 1984. Het rad is echter verdwenen. Het (nu afgesloten) sluiswerk en de grote spaarvijver zijn nog aanwezig.
Wij wandelen vanuit de abdij en komen aan de oude tramstation (1907). Weer wandelen we verder door de straten met prachtige huizen. We komen langsLa cense de Solieres straks komen we er nog eens langs. Nu wandelen we door het bos langs mooie boswegels. Dan komen we in een klein gehucht met prachtige huizen, hier is de tijd blijven stilstaan. Prachtig om te bekijken.
Dan terug naar Solieres met een prachtig kasteeltje en dan komen we terug aan La cense de Solieres de donjon uit 1362 en de toren uit 1932. Het geheel is geklasseerd als monument. Weer een eind verder wandelen en door de beemden en weilanden zo komen we aan La chapelle Saint Eustrope en de dorpsbron. We komen terug aan de abdij van solieres, de oude watermolen, het kasteel en de boerderij. Zo eindigt een prachtige wandeling.
...de natuur in Haspengouw is apart en mooi, de kerkdorpen zijn stil en rustiek. Holle wegen, bloemrijke akkers, vergezichten met niets dan groen... af en toe een kasteel of kapel. Mooie heuvelende en kronkelende wegen langs gezellige dorpjes, prachtige kastelen en fruit, vooral veel fruit. Wij vertrekken met de wandeling in Bevingen: het militair domein waar nu een gedeelte asielopvang is, maar het grootste gedeelte van de toch nog heel militaire gebouwen staan leeg en er word veel vandalisme gepleegd, het zijn barakken die overwoekerd worden door planten en bomen, spijtig dat zulke gebouwen er staan te vergaan.
Op het domein van Bevingen stond een prachtig kasteel waar de officieren verbleven ook dit stukje patrimonium is aan verval toe. Een stukje geschiedenis van dit eens zo prachtige kasteel Rochendaal.
Advocaat Jean-Henri-Paul Ulens was een uitgesproken katholiek figuur en burgemeester in Sint-Truiden van 1876 tot 1891. Hij was voorzitter van het Bureel van Weldadigheid, lid van de kerkfabriek Onze-Lieve-Vrouw, voorzitter van de provinciale commissie beurzenstichtingen, ondervoorzitter van de landbouwcommune te Sint-Truiden en kapitein van de burgerwacht. Hij huwde in 1850 met zijn nicht Marie Ulens en bouwde in 1881 het kasteeltje van Rochendaal te Bevingen. Het wapenschild van de familie Ulens zie je aan de linkerkant van het kasteel. J.H.P. werd in 1871 in de adel verheven tot jonkheer en kreeg later de eretitel van pauselijk graaf. Het kasteel werd later in een militair domein opgenomen tijdens Wereldoorlog II. Het militair domein + startbaan werd gebouwd door de Duitsers. Het werd een belangrijke pion in het systeem van de Luftwaffen. De beroemde nachtjachtpiloot Otto Fries verbleef op deze basis. Na de oorlog viel het domein onder de bevoegdheid van het Belgisch leger. Het kasteel werd de officiersmess.
Door het plan Delcroix van juli 1992 en de besparingshonger werd in de loop van 1996 de 9de Wing Training van Brustem inclusief het schoolcomplex van Bevingen en de Elementaire Vliegschool van Goetsenhoven gesloten. De sluiting van Brustem heeft van bij de aanvang gestuit op veel onbegrip. Omdat de infrastructuur pas was gemoderniseerd voor veel geld en de basis een zeer goede ligging en vele mogelijkheden had. Ook was en is de bestemming onduidelijk. Het resultaat is dat het kasteel er met de jaren zwaar op achteruit gegaan is. Het kasteel is dit jaar 130 jaar oud.
Met dank aan J.C. Pallen voor de vele info.
We wandelen van op de militaire basis, langs de leegstaande gebouwen de basis uit en dadelijk hebben we een prachtig stukje natuur, een Holleweg met veel groen, rustig is het hier en we kunnen genieten van het landschap. Langs grote Haspengouwse hoeven en dan weer een eind langs het militair domein.
We komen langs Het Dorp met Het Dorp bouwde kunstenaar Gert Robijns een kopie van het dorp waarin hij opgroeide, Gotem, en verplaatste het op een boogschuit van het origineel en tegen de achtergrond van een voormalig militair vliegveld in Brustem. Wat verder komen we in Kerkom een kasteeldorp met een ambachtelijke brouwerij. We komen aan het Wit Kasteel: De toegang tot het wit kasteel ligt tegenwoordig langs de Naamsesteenweg, in het verlengde van de dreef met rode beuken maar in feite is dit de achteringang naar de hoeve. We hebben hier inderdaad te maken met een kasteel waaraan ook een hoeve verbonden was en dit was de toegang voor de pachter .
De bewoners van het kasteel kwamen van de andere kant via een thans verdwenen weg. Zoals bij de meeste kastelen hebben we hier dus ook te maken met een neerhof of pachthof, en een opperhof, de woonst van de heer. Reeds in de 14de eeuw was er hier bewoning en is er al sprake van een kasteel, meer dan waarschijnlijk een constructie in hout. En in al die tijd is het goed in zijn geheel overgegaan zonder één keer verdeeld of verkocht te worden. Daaraan komt pas een einde in 1979 wanneer de huidige bewoners, de familie Porreye, het goed koopt. We wandelen nog wat verder door het dorp langs het oude dorpscafé en komen dan komen we aan het Rood Kasteel van Kerkom wordt genoemd naar het geslacht van Alsteren dat van de 14de tot de 17de eeuw heer van Kerkom was.
Van het oorspronkelijke kasteel uit 1760 resten, na een brand op het einde van de 19de eeuw, enkel nog de noordvleugel met wagenhuis, knechtenkamers en hoektoren. De hardstenen vensteromlijstingen met sluitsteen, de afgewolfde daken en het mansardedak met peerspitsje verwijzen nog naar het 18de-eeuwse classicisme. Behalve voornoemde gebouwen bleef ook nog een stukje Franse tuin bewaard. Het eclectische kasteel van Kerkom dat in de volksmond Rood kasteel genoemd wordt, dateert van 1889. Het is een drukaandoend gebouw met hoektoren, spitsen, dakkapellen en puien. Het is gelegen in een mooi Engels landschapspark met grasvelden, een vijver, bruggetjes en exotische boomsoorten. Spijtig dat we zo weinig van dit mooie kasteel kunnen zien.
Verder wandelen we door het dorpje en komen dan aan de Brouwerij Kerkom. De brouwerij dateert van 1878. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bestonden er nog 127 brouwerijen in Limburg. In '65 bleven er daar amper 13 van over. Nu zijn er daar nog 6 van actief. Eéntje daarvan is Brouwerij Kerkom. Evarist Clerinx hing in z'n voorlaatste jaar geneeskunde z'n studentenpet aan de haak in ruil voor de roerstok. Hij kocht in Kerkom op de weg Sint-Truiden-Hannuit-Namen de oude afspanning La Rennaissance en bracht er een brouwerij in onder. In 1913 werd een storting genoteerd van 23.000 kg mout. In de beginperiode van Evarist werd alleen bier geleverd in tonnen. De distributie was kleinschalig: de afstand die een paard heen en terug in één etmaal kon afleggen. Naast café's kochten ook bemiddelde burgers,die altijd bier in voorraad hadden, zijn gerstenat. 'De vreugde moet uit de kelder komen' is een gezegde dat hier ongetwijfeld zijn oorsprong vindt. De Reus van Evarist was erg in trek. Het was een bier met hoge gisting dat toen het best vergeleken kon worden met de Jack-op. Tijdens de eerste wereldoorlog (1914-'18) eisten de Duitse bezetters de brouwerij op. In 1920 werd de productie terug opgestart en vanaf die dag werd Paul, de zoon van Evarist, mee ingeschakeld. In 1932 werd voor de eerste keer de vooroorlogse hoeveelheid gestort mout overtroffen, met name 37.100 kg! Door het succes van de nieuwe Brouwerij Alken met z'n Cristal Alken en het overlijden van Evarist, kreeg Brouwerij Kerkom enkele rake klappen. Toch overleefde het de Tweede Wereldoorlog.
In 1952 kwam er nieuw leven in de brouwerij: Jean Clerinx trad in dienst van de brouwerij. Hij geloofde in een streekbier, maar zou de strijd na enkele jaren opgeven. In 1968 nam hij de beslissing om de brouwactiviteit te staken. Na z'n pensioen, in 1988 begon hij terug met een kleine ambachtelijke brouwerij. Hij brouwde een donker-blond bitterig bier van hoge gisting met een alcohol volume van 5,5 %.Wanneer je weet dat Bink de spotnaam is van de Truienaar, kan je je voorstellen waarom Jean die naam aan z'n bier gaf. Sinds 1999 nam Marc Limet de roerstok letterlijk en figuurlijk over van Jean Clerinx. In de volgende jaren investeerde hij om de installaties en het bier terug op punt te brengen. Er kwamen nieuwe biertanken bij om de kwaliteit van het bier nog beter te maken. De respons van het publiek en van de bierliefhebbers bleef niet uit. In 2000 werd dit alles kracht bijgezet met de lancering van twee nieuwe seizoensbieren: de Bloesem Bink en het Winterkoninkske. Wij nemen de tijd om even binnen te gaan en te genieten van een lekker Limburgs Biertje. Even rondkijken op de brouwerij en dan weer verder langs een prachtig plekje een kapel gewoon prachtig. Dan klimmen we weer een eindje en we wandelen terug het militair domein op en eindigen zo een prachtige wandeling.
SENTIERS ARDENNAIS / MARCHEURS DE LA MASBLETTE. / MASBOURG. 14/05/2011.
SENTIERS ARDENNAIS.
MARCHEURS DE LA MASBLETTE.
MASBOURG.
Masbourg ligt in het dal van de Masblette, een zijriviertje van de Homme, wel eens "een haven van rust temidden de bossen" genoemd. Masbourg is een deelgemeente van het mooie dorpje Nassogne is gelegen aan de rand van een bosgebied dat zich uitstrekt tot voorbij Saint-Hubert.
In de tijd van de Romeinen woonden er al mensen in Nassogne maar veel sporen hebben ze niet achtergelaten. Meer resten en verhalen zijn er overgebleven na de komst van de Schotse monnik Monon. Het was zijn doel om Nassogne en de omringende te bekeren. Echter, hij maakte hierbij vele vijanden zodat zijn dood onafwendbaar was. In 636 werd hij koelbloedig met messteken om het leven gebracht. De stoffelijke resten en enkele kledingstukken die door hem zijn gedragen, zijn vandaag de dag nog te bewonderen in de Heilige Mononkerk. Deze 17de-eeuwse kerk staat centraal op de zondag na Hemelvaart. De bewoners van Nassogne vertrekken met talrijke andere bedevaartgangers in optocht naar deze kerk. Deze processie wordt ook wel Les Remuages (de beweging) genoemd. Buiten de dorpsgrenzen begint het bos van Saint-Hubert. Dit woud staat bekend om zijn vele wilde dieren zoals herten en everzwijnen.
Wij wandelen door de prachtige natuur, genieten van de kleuren en geuren, lopend langs wegen met gele brem. We komen aan de controlepost waar we kiezen voor de wandeling naar het museum. Door het bos klimmen we en dan daar beneden in het dal ligt Fourneau Saint Michel Ontdek via een wandeling doorheen een prachtige natuur negen oude traditionele plattelandsgehuchten.
Huizen, boerderijen, kapel, school, ateliers en hangars doen ons terugkeren in de 19de en begin 20ste eeuw. Tijdelijke tentoonstellingen en talrijke animaties tonen de kennis en de vaardigheid van onze voorouders. Het is aangenaam om door het museum te wandelen en te kunnen kijken hoe men toen leefde. Op infoborden in beide landstalen kunnen lezen wat we te zien krijgen.
Wij verlaten het museum en steken de Masblette over en wandelen weer het bos binnen. We wandelen naar Au Bois de Machi op 390 meter hoogte. Verder door het bos langs een kasteeltje en dan weer verder met prachtige vergezichten over het glooiend landschap.
Zo komen we in Grupont- Tellin. Grupont is gelegen op een plaats waar het riviertje de Linçon in de Lhomme vloeit. Het dorp is zowel over de weg als via de spoorweg goed ontsloten. Er bevindt zich in het centrum een oud vakwerkhuis, het zogenaamde Spaans Huis. De bouw van deze prachtige woning met houtvakwerk zou dateren uit de Spaanse periode. Het wordt ook wel « Huis van de Burgemeester » genoemd, ter herinnering aan de plaatselijke gezagsdrager die het bewoonde.
Het is het oudst bewaarde burgerlijk monument in de streek van de Haute-Lesse. Het deed dienst als herberg, maar werd ook enkele eeuwen lang gebruikt als vergaderplaats voor het Gerechtshof. Drie zogezegde heksen, de zussen « Gaumette », werden hier in 1618 veroordeeld en verbrand. Verder staat er hoog boven het dorpje de Sint-Deniskerk. (léglise Saint-Denis). Wij wandelen het dorpje uit en komen dan weer aan ons vertrekpunt aan. Een mooie en aangename wandeling.
