VERBORGEN MOOIS.

’t SPEELHOF- BELEVINGSBOOMGAARD.

SINT TRUIDEN.

Verborgen Moois zijn plaatsen waar je nog kunt verwonderen en tot rust komen. We geven het gebied indien nodig een onderhoudsbeurt en loodsen je via 1 of 2 bewegwijzerde wandellussen naar de mooiste plekjes in het gebied. En net zoals bij onze greenspots vind je makkelijk je weg dankzij een overzichtsbord aan de startplaats, een duidelijke bewegwijzering en een aantrekkelijke folder. Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren.

Zo een verborgen moois is het Speelhof in Sint Truiden. Even op verkenning.

Het speelhof was een buitenverblijf, het 'speelhuis' van de Trudoabdij. De oververmoeide abt kon hier komen verpozen. De bouw ervan werd aangevat omstreeks 1562. Het goed bleef eigendom van de abdij tot aan de Franse bezetting. Het domein, in totaal 36 ha groot, werd in 1989 door de stad Sint-Truiden aangekocht. Vanaf de Speelhoflaan leidt een dreef van wilde kastanjebomen, beuken en eiken via een poortgebouw met duiventil naar een stemmige rechthoekige binnenplaats. Daarrond liggen een kasteel uit de 18de eeuw; waarvan het middendeel verbouwd werd in het begin van de 19de eeuw, stallingen en een schuur uit de 18de eeuw.

De laat-19de eeuwse oranjerie die tegen de voorgevel van het kasteel werd aangebouwd, draagt bij tot de stemmige sfeer. De eenvoud en de ligging in het groen zijn charmant. We wandelen door het domein, langs het overstromingsgebied over het houten wandelpad, de hoogstamboomgaard en dan langs het bos. We komen dan in de rozentuin, de moestuin worden bloemen, groenten en kruiden gekweekt In de oude kasteeltuin langs de moestuin worden prachtige rozen verzorgd door de Rozenkring. Zo komen we terug aan de ingang van het domein.

We zijn hier ook dicht bij het begijnhof.

SINT AGNESBEGIJNHOF.

Het Sint-Agnesbegijnhof van Sint-Truiden is UNESCO-werelderfgoed. Het werd gesticht in 1258 op grond, geschonken door Abt Willem van Rijkel. Deze oase van rust aan de rand van de stad, werd in 1998, samen met 12 andere Vlaamse begijnhoven, opgenomen in de lijst van UNESCO-werelderfgoed.

De kerk met haar prachtige muurschilderingen en de enige nog bewaarde begijnhofhoeve in Vlaanderen maken deze locatie uniek. Een bijzondere bezienswaardigheid is de begijnhofkerk. Deze laat romaanse, vroeg gotische kerk bezit een schitterende reeks van 38 muur- en pijlerschilderingen van de 13e tot de 17e eeuw. Unieke getuigen van de middeleeuwse geloofsbeleving en - met het oudste homogeen bewaarde barokorgel van België (Ancion, 1644) - werelderfgoed van formaat.

Het is bijzonder om in de kerk te gaan kijken, en het is gratis, de prachtige muurschilderingen vertellen ons verschillende verhalen, de rust en kalmte zijn een extra. Een fijne afsluiting om even te komen wandelen in St Truiden.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Sint Truiden

MAASLANDTOCHT.

WSV STEIN.

STEIN.

Monumenten zijn een belangrijk deel van het culturele erfgoed van de gemeente Stein. Kasteel Elsloo en de watermolen, het schippershuis in Urmond en de kasteelruïne in Stein zijn daar prachtige voorbeelden van. In de gemeente Stein staan 64 monumenten. We vertrekken in het centrum bij de kerk.

Op het pleintje staan twee mooie beelden van lokale beroepen. Wat verder komen we in het bos met kleine wegjes, gewoon prachtig. Langs kerkwegels en langs een beekje. We wandelen nu dicht bij de Ur, het stroomgebied van de Ur maakt deel uit van een herinrichtingsplan met de naam 'Urdal-Scharberg'. Tegenwoordig worden er milieu-educatieve activiteiten rond de Ur georganiseerd en zijn er wandel- en fietspaden aangelegd, waaronder een 'Waterleerpad' wij wandelen nu een eindje langs het waterleerpad. We komen nu aan bij de Brouwerij De Fontein. We verlaten even het parkoers om een kijkje te nemen rond de brouwerij.

Brouwerij De Fontein.

De monumentale panden waarin Brouwerij De Fontein is gevestigd, waren eeuwen geleden onderdeel van de pachtboerderij van het nabijgelegen Kasteel Stein. In deze panden woonde de pachtboer die de landerijen van de kasteelheer onderhield. Het boerenwoonhuis, dat dateert uit 1729, diende tevens als watermolen, die omstreeks 1900 zijn functie verloor. Het grootste pand van het monumentale complex betreft de voormalige graanschuur, behorende bij de watermolen. Deze schuur stamt uit 1850 en diende voor de opslag van het graan, dat door de watermolen werd gemalen. Nu – 150 jaar later – is in deze schuur de brouwerij gevestigd en is wederom graan als één van de pijlers van het proces gaan gelden. Nu niet voor opslag en het maken van brood, maar als grondstof voor het brouwen van bier.

We wandelen voorbij de brouwerij en komen zo aan de ingang van het kasteel van Stein. We mogen even binnen gaan om een foto te maken van de ruïne van het oude kasteel.

Kasteel van Stein

Het is een omgracht complex dat bestaat uit een ruïne van een oude hoofdburcht met voorburcht, een noordvleugel met toegangspoort, een westvleugel met koetshuis en een oostvleugel. De hoofdburcht of "Bovenste Slot" omvat een Mottekasteel op een natuurlijke verhoging met een forse mergelstenen donjon uit ca. 1200, "Witte Toren" genaamd. In de 13e eeuw werd een veelhoekige ringmuur om een binnenplein aangelegd. Van een tegen de ringmuur gebouwde grote zaal met woonvertrekken zijn alleen nog de tongewelfde kelders aanwezig. Van een eveneens 13e-eeuwse vierkante poorttoren aan de noordzijde van de burcht zijn slechts enkele restanten over.

De zogenaamde "Rode Toren" en de puttoren welke ernaast ligt, zijn gebouwd door Jan van Heinsberg en stammen uit ca. 1450. De voorburcht of "Benedenste Slot" is lager gelegen dan de hoofdburcht. Een tussengelegen gracht werd rond 1840 gedempt. Van de voorburcht zijn slechts de mergelstenen funderingen overgebleven. De torenvormige toegangspoort in de noordvleugel is 16e-eeuws. Het mansardehelmdak op de poort stamt uit ca. 1730 toen de poort tevens werd verhoogd. De oostvleugel is een neoclassicistisch gepleisterd landhuis uit twee lagen en dateert uit 1840. De westvleugel uit ca. 1850 omvat een eveneens neoclassicistisch koetshuis met uitspringende hoekdelen. Zowel oost- als westvleugel zijn gebouwd in opdracht van de Luikse familie Grissard. Buiten de omgrachting is een park aangelegd.

We keren terug op de route en wandelen nu door de velden en weilanden. We wandelen een eindje verder om dan de Ur over te steken. Ook weer een eind langs de Ur. Nu wandelen we een stuk tussen de Ur en de Maas. We komen nu in het plaatsje Veldschuur. Hier enkel mooie woningen en dan komen we aan de haven, met een prachtig beeldhouwwerk met de visser en de mijnwerker.

Dan weer veder door de weilanden en zo komen aan het “Heidekamppad” een groene plek als afscherming van het bedrijf Chemelot. Dan komen in het stadspark met een grote vijver en veel groen en vele vakantiewoningen. Weer verder tot we terug aan ons vertrek komen. Een fijne wandeling.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Stein. Nl.

31E MARCHE DES CLAP SABOTS.

LES CLAP SABOTS DE POUSSET.

BOVENISTIER. – WAREMME.

Bovenistier is een landbouwdorp in Droog-Haspengouw dat vooral leeft van de akkerbouw -graan- en suikerbietenteelt-. De neogotische Sint-Vincentiuskerk uit 1857. Rechts van de kerk ligt de voormalige pastorie uit het begin van de 19de eeuw. Tegenover de kerk ligt een grote vierkantshoeve met een kern uit de 16de eeuw. Het was vroeger de zetel van de heerlijkheid. Het binnenplein van de boerderij heeft de vorm van een trapezium.

Dan verder langs de velden en boomgaarden. Landbouwstreek is het hier zeker. We wandelen door de velden en genieten van de prachtige beelden. Zo komen we in Limont. Hier ook weer dat landelijke met zijn groet boerderijen. Dan komen we aan het kasteel van Limont. Eigenlijk was het een Kasteelhoeve uit de 18de eeuw. Dit volledig gerenoveerde kasteel doet nu dienst als hotel. Het eerste wat we zien is de Oude Toren in het boomrijk park. Dan komen we aan het kasteel.

EEN STUKJE GESCHIEDENIS

Ridder Robert de Limont krijgt In 1220-1230 van zijn vader de grond van Limont waarop hij een versterkt huis bouwt. Meer dan een eeuw lang volgen verscheidene ridders en schildknapen van dezelfde lijn elkaar op. Eerst woont er de familie Datin de Liège in de 2de helft van de XIV eeuw, dan de familie de Brabant de Limont tot begin XVIIIde eeuw. Later, koopt Marie-Thérèse de Grumsel, weduwe van Nicolas d'Othée, het domein. Gilles-Lambert d'Othée, Ridder van het Heilige Koninkrijk, Baron de Haneffe, Heer van Limont en oud Burgemeester van Luik, erft de eigendom. Zijn nakomelingen behouden de eigendom tot 1880 die dan wordt gekocht door de familie Naveau. Meer dan een eeuw later, in 1992, worden 200 miljoen frank geïnvesteerd in de volledige restauratie van het kasteel.

Dan wandelen we weer verder door de velden en komen dan in Longchamps. Ook hier weer grote boerderijen. Verschillende boerderijen en dan een eind door het veld en langs de holle weg. We komen aan een prachtige kasteelhoeve. Het wapenschild toont ons Sint Michel met draak uit 1662. We wandelen verder en volgen een eindje “Promenade des demoiselles” we steken “L’Yerne” over en volgen het een stukje.

Dan weer verder om in Donceel te komen. Tegenover de Place Magnée dat de rue Joirkin afsluit, staat het kasteel van Donceel waarvan een deel omgebouwd werd tot een receptiezaal "le Ménestrel". Het dorp brengt drie belangrijke gebouwen samen in zijn kern: de kerk, de abdijhoeve en het kasteel. In de omwalling van het kerkhof, en uitstekend boven het dorp, bevindt zich de Saint-Cyr et Sainte-Juliette kerk, een gebouw van Romaanse oorsprong (13de-14de eeuw) en uit blokken zand-, kalk- en vuursteen. Opgericht waar vroeger een oud kappelletje stond behoorde de kerk, sinds 1088, aan de Saint-Jacques abdij toe. In 1213 werd ze verwoest door troepen van de Hertog van Brabant, behalve de Romaanse toren en een deel van het schip. Het koor en het schip werden heropgebouwd in baksteen, in 1742. Het kerkhof herbergt grafkruisen die teruggaan naar de 16de eeuw. Tegenwoordig is het een ensemble van zand-, kalk- en baksteen, bestaande uit drie vleugels gerangschikt in U vorm.

De gevel aan de kant van de kerk is gebleven zoals hij was in de 17de eeuw, met een gewelfde deur en raamopeningen met dwarsbalken. Dit gebouw wordt verlicht op twee verdiepen door vier rechthoekige ramen. In een mooi park gelegen heeft dit – destijds geplamuurd – kasteelensemble een landhuis en twee landbouwbedrijven, gerangschikt in een driehoekig binnenhof met bomen. Het hoofdgebouw dateert van het einde van de 17de, begin van de 18de eeuw. De twee vleugels van de kasteelhoeve strekken zich naar het noordwesten en naar het noordoosten. Een portaaltoren geeft toegang tot het oudste gedeelte uit de 17de eeuw, dat gewijzigd werd in verschillende stadia.

Het gebouw van de eerste hoeve bewaart het merendeel van zijn oude openingen, met zijkanten in harpstructuur. In het zuidwesten werd een tweede boerderij grondig gewijzigd; twee poorten werden aangelegd voor de doorgang van karren. Molen van DonceelLager verderop werd een oude molen, die bij het kasteel hoorde, en veranderd werd in een landbouwbedrijf in 1870. Donceel telt nog meerdere opmerkelijke hoeven uit de 17de, 18de en 19de eeuw.

Verder door het dorp en dan weer velden en weilanden tot we terug in Bovenister komen waar deze mooie wandeling eindigt.

Voor de fotoalbum de link volgen

Van Bovenistier