julius dreyfsandt zu schlamm - Prosatexts in different languages 
								 
						
 
				 
			
			
			
				
					24-06-2024  
				
					 
				
					
					
					
errate nicht, was ich denke, wenn ich nach draußen schaue, oft ist es das, was auch auf mich wartet, 
dann scheint die Stille mein bester Nachbar zu sein. 
der   
meist ist es die Einfachheit, die nach Kraft sucht. Oder das Chaos, das durch die Adern rauscht und das Harte ins Weiche übersetzen will. 
 
Tag und Nacht fordern auch mich heraus, das klare Licht zu kultivieren, aber wenn meine Zunge auf Unwillen stößt, Ein nebliger Schleier hängt über die Erwartung 
 
					 24-06-2024 om 09:08 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					23-06-2024  
				
					 
				
					
					
					
.
το χωράφι δίπλα της είναι ο προάγγελος του αύριο. αναπαύεται δίπλα του σε ένα μικρό μέρος. μαζί με πολλούς που έχουν φύγει πριν από αυτήν. 
Απότομα οργωμένα μπροστά είναι τα αυλάκια που δίνουν μια φυσική θέα 
Ο ήλιος, στιγμιαία ανάμεσα στις βροχές, χαμογελά στο καλό που πρόκειται να έρθει. 
Τα λόγια της έχουν σπείρει το χωράφι πλατιά, αλλά με λεπτότητα, 
Γι' αυτό είμαι σίγουρος. 
Ο τρόπος που μπορούσε να γεμίσει έναν τόσο μεγάλο χώρο με το στόμα της γεμάτο ήχους, ο τρόπος που μπορούσε να αγγίξει πεζά τις καρδιές και τις ψυχές πολλών και να μοιραστεί με υγρό μελάνι τη ζωή της μαζί μας, μαζί μου, όπως μόνο εκείνη θα έκανε. 
. 
"Ζήτω η συγκομιδή". 
					 23-06-2024 om 17:14 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
. 
El campo a su lado es el presagio del mañana.  
ella descansa a su lado en un lugar pequeño.  
al lado de muchos que se han ido antes que ella. 
 
Fuertemente arados son los surcos que dan un aspecto natural  
e inspiran confianza en la mente. 
El sol, momentáneamente entre chaparrones, sonríe al bien que está por venir. 
sus  de eso estoy seguro. 
Como ella podía llenar la sala con sus sonidos mientras tocaba prosaicamente  
el corazón y el alma de los oyentes y compartía su vida con nosotros,  
conmigo, en tinta líquida, como ella sólo quería. 
, 
 
					 23-06-2024 om 17:07 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
 
тя целува слънцето със затворени очи усеща лъчите от близкото щастие сякаш любовта за момент, нежно, над крехката й податливост 
 
 
 
					 23-06-2024 om 17:02 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
 
 Stretol som ťa včera predstavil som sa a v očiach sa ti zaleskol príbeh bez slov, čo všetko povedal...   
 
 
 
					 23-06-2024 om 16:57 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
 
 
  
  
  
Мне ветер однажды сказал 
пойди-ка вот этой тропою 
и песню ты поля послушай 
ты к  дереву дотронься  рукою   
погляди как оно трепещет листвою 
даже вот те сухие сучья 
видят самый красивый сон 
  
И на мостик взойди ты гуляя 
он искусно возвысит тебя над землей 
но искристые волны все в себе отражая 
все что было и что сейчас есть 
не оставят тебя в час прогулки твоей 
  
Камыш к тишине тебя приведет 
испытаешь ты восторга искреннего зов 
где  нена до ответов 
и где пестрый зимородок 
к берегу реки несет 
только пойманный улов. 
. 
переводчик: Inna Weeterings 
 
 
 
 
					 23-06-2024 om 16:55 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
 
Пожизни я шагал любя 
дорога длинная передо мною 
еерасскошные края 
усланы лиственницы зеленою листвою 
  
Пушистую траву искал я 
У берега реки где лебедей удел 
где яркие стрекозы без конца роятся 
вот там я  юношеское спокойствие узрел 
  
Ресницами я долго  хлопал 
воробьям вблизи моргал 
а те внимания не стали обращать 
витали беззаботно и порхали 
Хотели Землю-мать поцеловать 
  
Я лишь сидел и трепетно созерцал 
природы красоту менять бы ни за что не стал 
                                                                               
  
 . 
переводчик: Inna Weeterings 
                                                                               
 
 
 
					 23-06-2024 om 16:51 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
   
 
Я оголенный слушаю его вот этот голос что волнует морщин моих борозды 
и они как будто отдыхают под звук волшебных струн 
натянутых на благородные столбы и все же движимых любовью к жизни 
он смотрит на меня в упор сквозь свой бинокль о мудрец неуловимых душ 
и мне он дарит силу своих нот и меланхолию на пути к глубине непостижной 
Он, Дмитрий Дмитриевич Шостакович 
Translation ..Inna Weeterings 
 
 
 
					 23-06-2024 om 16:50 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
 
Мені б тебе зустріти знову всього один лиш раз почути лагідну розмову і бути поруч у цей час на більше я й не сподіваюсь… 
твоя солодка, лагідна душа для мене чиста насолода коротка подорож моя у мрію заповітну туди, де є лиш ти одна 
Мені б тебе торкнутись знову всього лиш раз, ця мить моя для мене і цього достатньо щоб повернутись в вир життя. 
перекладач : Inna Weeterings 
 
 
 
					 23-06-2024 om 16:48 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
. 
 
Именно в то время, когда Земля вопрошающе воздевает руки к небу и преисполнена терпением, наступает пора ожидания. 
Делается первый шаг на пути более светлого часа. Или, скорее всего, это выражается словами надежды и плодотворной мечты. 
Недолгим было напряжение избавителей от мрачных чувств, свойственных человеку в это время года. 
Когда свет всё ещё уступает темноте долгой ночи и моя душа уже жаждет перемен. В конце концов, ритм природы - его никакой силой не остановишь. 
Wilbert Heisterkamp Tolk-Vertaler Russisch Переводчик, русский и нидерландский языки 
 
 
 
					 23-06-2024 om 11:37 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					, 
c тобою вместе плачу я по древним стенам слезы льются на пересечении путей где дикий плющ так густо вьется настолько старый и кривой лишь он раскроет твою боль. 
oгонь уже давно погас лишь пепел от него остался в столь ранний час к нам новый день он завлекает на месте же того костра если уж очень присмотреться там обгорелая земля и строки от стиха ну и лицо, которое никем не узнается. 
твои я слезы с тобою пролью они смягчают линии руки моей просящей я не боюсь и не стесняюсь пускай они безустанно текут и теплый песок собой заполняют. 
переводчик :   Inna Weeterings 
  
					 23-06-2024 om 11:36 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					22-06-2024  
				
					 
				
					
					
					
Obwohl sie zerbrechlich aussieht 
ist  sie schaut schüchtern über ihre Schulter 
und enthüllt ihren Busen 
 
Sie fühlt sich kalt an, wenn ich sie berühre 
wenn meine Hand ihre Wange streichelt 
 
Obwohl ihre Lippen 
einen feuchten Mund bilden, 
fühlt sie sich unruhig in dieser Position. 
 
Sie starrt unablässig in die Tiefe, 
auf den Boden, der sie trägt. 
 
					 22-06-2024 om 11:42 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
I sculpt in the dim light 
striving for perfection 
as I surround them with love 
 
My hands become agitated 
as they search for the black clay 
I am layered in thought 
until I have built her in my way 
 
I dare not give her the morning. 
perhaps then I shall mourn 
only the moon will beckon 
before I fall into disappointment at dawn 
 
					 22-06-2024 om 11:41 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
Opäť som pohla rukou teplým pohárom 
Rám ma ohraničil na to, čo bolo 
 
V zadnej časti mojej hlbokej záhrady pri schátranej verande 
Stále som videl jej tieň, 
ktorý sa pomaly rozchádzal v tmavom šere 
 
Obrátil som sa, 
naposledy som sa napil 
pod lampou mŕtveho súmraku, 
zahrabal som tam svoju rezignovanú tvár 
 
Moja budúcnosť sa opäť sústredila na minulosť 
 
					 22-06-2024 om 11:40 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
Today I rhyme my past 
and try to forge the past into the present 
 
Now I am with myself 
and speak lovingly to me 
making me walk slowly and limit my dreams 
it also makes me less tired 
some light will come soon 
 
Sometimes grace is 
enough for a few moments 
then I go through ,,,,in longing 
to reach a spiritual goal 
like true cognition 
 
					 22-06-2024 om 11:39 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
Ich lebe in den Schatten 
das ist ein Teil von mir 
aber ich bin sicher nicht schüchtern oder tot 
 
eine Stimme oder einen Wunsch 
schwebend zwischen dem Heute 
und einem unbekannten neuen Morgenrot 
 
Im Schatten zu leben bedeutet auch 
auf das Licht zu warten, 
es kann eine Illusion sein 
mit einer schönen Aussicht. 
 
Und dann, wie du weißt 
offenbart sich die Wirklichkeit, 
um sie kreativ auszudrücken, 
jeden Tag mit einem anderen Gesicht. 
 
					 22-06-2024 om 11:38 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
She, Fatuma, challenges the gods from behind her transparent voile 
like  Like a graceful serving bride of her dark ultimate desires 
to seduce the heavenly hosts into earthly seduction 
so that she, Fatuma, would be the bearer of their seed 
and in the dust of speech, where any power 
could be transformed into her commandments  
and also all the extinct ones could make her their only supreme being. 
Because of this woman's patience, it happened 
that not only men with beards, but she herself,  
with her blessed breasts filled which were filled with fertile juices, became clouded with eternal guilt; 
and so the men with beards recognised her sublime greatness. 
 
					 22-06-2024 om 11:37 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
il giorno è chiuso 
ho pensato come il poeta 
ma la luce stava diventando più intensa 
e i miei occhi 
così ci sarebbe stata meno luce 
e il giorno sarebbe finito comunque 
anche il mio 
 
Ma l'immagine della dispersione 
si è intromessa 
ho guardato nel tunnel del 
bagliore del tubo virtuale 
 
					 22-06-2024 om 11:36 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
Before I put my ear to the pillow 
knowing a fairy will come tomorrow 
 
I just want to share this with you 
for it is not every day 
that a fairy from the magic kingdom 
comes to fill my heart with sweet food 
in bright daylight and tastes 
like chocolate ice-cream, it improve my mood 
 
At the sight of her appearance, 
my morning is full of anticipation, 
and as the day continues to fill up 
with enlightened and frothy cream 
I fall into a trance (I offer no resistance) 
that blissfully envelops and fills me in my sweet dream 
 
The day is tired. I bid it farewell; 
so I entered my sleep with a widening smile 
 
					 22-06-2024 om 11:35 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					
With squinted eyes she kisses the sun 
it is as if love had for a moment, tenderly, 
bends over her fragile receptivity 
 
Come and take me 
See my open gestures. 
touch my spring hair 
with sultry rays. 
 
With you I want to make love 
in beloved lyrical languages 
but let me stay here for a while 
and then yes, .... there, for ages 
 
					 22-06-2024 om 11:34 
geschreven door juliusdzs  
 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
			
		
			
			
			
			
			
			
				
				
					 
				
					 Over mijzelf 
				 
				
					 
				
				
					 
				
					Ik ben 
, en gebruik soms ook wel de schuilnaam 
Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm .
                        Ik ben een man en woon in 
Nijnsel   (Nederland) en mijn beroep is 
proza dichter/poet . 
                        Ik ben geboren op 14/07/1948 en ben nu dus 
77 jaar  jong.
                        Mijn hobby's zijn: Mijn hobby's zijn: music improvisations organ and other instruments. julius.dreyfsandt.zu.schlamm@gmail.com.
                        J.Tourbière de Sable - poèmes en français (schuilnaam Franse teksten)    Johannes Revisius (schuilnaam impr. componist) 
					
 
				
					 
			
			
				
				
					 
				
					UN LEGADO PROSAICO