Contactpunten

Wie mij in al mijn essays gevolgd heeft bemerkt (misschien ook niet) dat ik me heerlijk onderdompelde in het warme academisch-filosofische zwemwater basin.Ik genoot van de warme verfrissing , maar toch merkte ik wel ,hoe meer ik de diepte inging, het water steeds koeler werd. De warme verfrissing transisteerde in een een koele vergissing Het betekende voor mij een overdrachts weerstand. Het was voor mij een echte transfer- resistor, een transformator.. En zo u wellicht weet is een transistor of stroomverdeler een apparaat, die de aangevoerde stroom uit het lichtnet verdeelt Voor de helderheid wijs ik voor het vervolg van mijn betoog op, dat die transistor dat ook zelf deed.Het gevolg was, dat tijdens het drogen op de kant de schoolslag ervoor mij totaal eruit lag.Het heeft voor mij erg lang geduurd dat zolang ik me in het heerlijke warme water bevond, dat dit voor mij een een gevoel was geweest in een "warm state van Belief"" te verkeren . Het diepere koele water was en is een verfrissende koude douche geweest.Maar Belief is een gevoel en met gevoel kun je alle kanten op en dus eigenlijk geen kant op. Met mijn en ons gevoel levert nooit betrouwbare kennis op. Het verradelijke daarvan is ,dat we dan de illusie hebben dat we dingen be-grijpen en dat geeft je vaak een veilig gevoel. daar komt nog bij dat wij menen te denken dat grijpen begrijpen is maar helaas is dat niet zo.Met onze zintuigen kunnen wij dingen zien , horen, ,ruiken,aanraken, kortom zij zijn tactilisch.Zodra deze tactiliteit eruit is dan zijn het wanen zoals drogbeelden,het horen van stemmen,het niet meer herkennen van bekende gezichten(prosopagnosie),megalomanie,narcisme,schizophrenie,en zoveel mentale abberaties meer.Men heeft door de geweldige vooruit gang van de medische technologie de beschikking over prachtige apparatuur gekregen . Zo o.a. de Magnetische Resonantische Indicatie Scans (MRI-scans). Hierrmee kan men door het oplichten van rode lampjes precies de plekken zien waar het gehoor , het gezicht de reuk en hetgevoel gelegen zijn.Ik heb zelf verschillende keren in de scan gelegen Ik werd gevraagd bij de locatie van het gehoor te denken of ik het mooi of lelijk vond,te hard of te zacht, kortom een mentale kwalitatieve denkact tegeven.Maar helaas ,ik kon denken wat ik wilde, maar erwas geen groen lampje te zien.Hier moest men wel tot een spijtige conclusie komen dat dit niet in onze hersenen te vinden was.Maar waar dan wel?? Daar gaan we de volgende keer naar op zoek.