Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
het is mij niet gegund sterke koffie te drinken.... madame heeft het opgegeven , pas nieuw van vorig jaar, ze gaf me een verwittiging op haar scherm, ik had de tijd niet de instructies te controleren of ze was al weg, alle lichten uit.... niets hielp ... handyman had wat opgevangen en kwam controleren wat ik zijn favoriet weer had aangedaan...ik was er al niet meer bevriend mee want voor mij was ze juist in staat "fluitjeswater" te produceren ... maar erewoord ik had er niet tegen geduiveld...
.stekker deruit ... koffiepot deraf alle dekseltjes open, eens voelen, en daar viel een klein plaatje uit waarvan de rand verbrand was...we wisten genoeg.
geen nood ze is nog in garantie... maar we moeten ze wel in de originele doos terugsturen...!!!! hallo tokyo !!!!
dus in het vervolg alle dozen bijhouden...'k zal een opslagruimte gaan huren bij shurgard...
zoals gisteren gezegd en geschreven te weinig wol gekocht.... nu dit is niet nieuw voor mij.... die ziekte had ik vroeger ook al en blijkbaar ben ik daar niet van genezen... maar nu zou ik genoeg kopen... desnoods zou ik het teveel terugbrengen... dus vandaag ons ijzeren ros uit de stal gehaald... en wij weg over de glijbaantjes hier in de omgeving.... mijn chauffeur bleef wachten en ik zou vlug onze voorraad aanvullen.... maar alles was UITVERKOCHT.... naar andere filialen gebeld maar rien de knots.... dan maar naar een "super de supermarkt" waar ze alles en nog wat verkopen...dus ook wol.... dachten we.... de mevrouw die de rekken bijvulde wist ons te vertelllen dat ze dat "niet volgden" maar ergens achter in de winkel bij het naaigerief was er nog wel de rest van "een speciale actie" ...met volle moed wij daarheen, onze knieen kraakten het uit van ongenoegen,... naast 2 pakjes elacstiek voor bh, jartelles om aan een corset te zetten een kartelschaar en enkele stopnaalden...lagen enkele kluwen naoorlogse suikerbonenwol voor barboteuzekes en brassierekes te breien...om naar de weeg te gaan....
dan maar naar den ACT... de winkel die overgewaaid is van nederland en waar echt alles te koop is..
en ja in 1 2 3 had ik wat ik zocht, geen geld, verschillende soorten, noppendraad, lint... en alles in kleuren die ik zocht... (wit-beige-grijs-zwart) er is werk aan de winkel...tot dra t
ik zal niet zeggen dat mijn breinaalden en haakpenen verroest zijn, maar het scheelde niet veel... zolang heb ik ze niet meer gebruikt....
nu had ik hier en daar wel gehoord dat handwerk terug in is, dat er brei- en haak café's zijn... nu ben ik in mijn jeugd, maw dus heel lang geleden een fervente haakster geweest... heb ooit een vestje met korte mouwen gehaakt met fijne zijdeachtige katoendraad , pen van 3mm...'t was veel werk, zonder patroon ... eigen ontwerp... maar het mocht gezien worden,....de kinderen hadden ook speciale mutsjes, en andere volgens mijn inspiratie.... in mijn zoektocht naar een nieuw groot kussen om 's avonds mijn vermoeide benen te laten verpozen, kom ik recent in mijn e-winkel in de afdeling "binnenhuis inrichting" daar zag ik wat ik nodig had.... kussens vers van de breinaalden... rechte steek, averechts, met kabels enz... gehaakt..... hier moest ik zijn... tot ik de prijzen zag... niet ver van 100.... maar..... eureka wie had er gouden pollekes met de haakpen...?
dus deze middag op 'woltocht', ook een nieuwe haakpen van 12 mm.... heb al een proeflapje gemaakt'als zeg ik het zelf 'het ziet er beeldig uit..... maar ik had geen idee meer hoeveel ik nodig had....(50x50) natuurlijk twee kluwen te weinig gekocht... dus morgen vlug wat voorraad halen... misschien haakt ik er lintjes door.... we zien wel...
wel ik geef toe zo enkele dagen verplicht huisarrest kan deugd doen... niet alleen kan je de klok helemaal stop zetten, je kan ook lekker in losse kleren rond "sleffen" geen schoenen, zo lang je wilt aan je pctje zitten, vanmorgen gekokkereld ,mijn mand met verse groenten leeg gemaakt, er steekt nog wat meer in de diepvries... maar dagelijks neem ik er wel wat lekkers uit....
ik denk dat dit alles een positieve invloed heeft op mijn wederhelft, maanden geleden kocht ik in mijn e-winkel " een set messen" in een echte diplomatencase...(koopje van het jaar) beeldig stonden ze daar in mijn kast...
tot ik er gisteren een kreet uit de keuken kwam...KOM EENS KIJKEN.... daar hingen mijn moordwapens aan de muur met daarnaast een glunderen handyman.....
zo dat hebben we vandaag weeral gehad.... tijd voor erntige dingen.... aperitieven en jullie allen een fijne avond te wensen....
over de trein nemen weet ik alles, niet de internationale treinen van loes, neen bij mij was het een bommeltrein die vanop de taalgrens walen en vlamingen naar de hoofdstad bracht... een allegaartje van vooral ambtenaren ... enfin alles wat in de administratie zat...
de eersten gingen wat werken, aanwezig zijn, wat koffiepauze houden of werden de straat opgestuurd om te gaan wuiven naar een of andere illustere onbekende die zijn geloofsbrieven aan de koning kwam aanbieden.. de anderen klopten hun uren en wij als jonge schoolverlaters waren uit onze theoretische kennis uit te proberen en verder "met de ogen te stelen"...
't was ook een manier om de bekrompenheid van het dorp te ontvluchten, met een middagpauze van 2u hadden we ruimschoots de tijd onze horizonten te verruimen... af en toe werden onze boterhammen thuis gelaten en vervangen door een croque of toast cannibal ,onbekend tot voor kort !,? we leerden terrasjes "doen" maw andere collaga's hielpen "die van den buiten in alle eer de stad op te snuiven....
zonder het te beseffen waren we geprogrammeerd... als om 7u30 de voordeur achter me dicht viel stapte francois; de vlijtige grijze muis bij de spoorweg al voorbij... uit de volgende straat verschenen "die van de rollebaan" ... 't leger was ook stand by ... jef soldaat na 20 j dienst corporaal en drankorgel...martin stond op zijn vele strepen en waakte niet alleen op het land maar ook op het vrouwelijk schoon...
jeanke was journalist en buiten eigen wil, vrijgezel..
mariake, een al wat ouder muurbloempje, was sponster bij het ministerie, gans de dag breien en 's avonds overuren kloppen...
herman was van het sabena volk... gratis met de vlieger de wereld rond...
renée, met lederen vest en heren kapsel was alles behalve een vrouwelijk type.. was ze lesbisch..? eerder bi? had wel een aanbidder in het dorp...
franske zijn wederhelft was een doodgewone lieve vrouw, maar voor geen cent sexy.. hij ging met een gerust hart van huis vertelde hij, zij zou hem nooit ontrouw zijn... maar of zij zo gerust mocht zijn... ??? hij was er als de kippen bij om met een leuke vrouwelijke collega door het stadspark te wandelen op weg naar kantoor....
jeanine zat in de showbizwereld, receptioniste bij een opname studio van een zeer bekend muzieklabel, alle dagen wist ze wel iets te vertellen over de BV s...
een lange rits naar de trein van 7 u 47... semi-direct tot brussel-noord.. we wisten juist waar onze wagon zou stoppen...die van eerste klas ook.... de walen hadden zich al gesetteld, lazen het dagblad, kaarten of sliepen.. maar ze hadden wel gezorgd dat onze plaatsen vrij waren, een vreedzame verbroedering die niet verder ging...
de slapers werden tijdig op eigen krachten wakker, nooit of te nimmer heb ik iemand gezien die voorbij zijn bestemming reed.. eens aangekomen trok de stad de groepen uiteen om ze 's avonds terug gedeeltelijk te vereningen..en er andere aan toe te voegen...
iedereen had wel iets te vertellen.... eigenlijk een dagelijkse soap avant la lettre waarin we de hoofdrolspelers waren....
. heb ook ervaring met de intercity zoals ze dat nu noemen, van A naar de hoofdstad 3j. .. ... aangenaam, .. wegens de afstand betaalde mijn werkgever de verplaatsing per trein 1ste klas ...eigenlijk dezelfde soap maar veel gereserveerder en toch samenhangend... anders, later misschien meer.....
het is hier terplaatse rust... letterlijk en figuurlijk... geraken maar niet terug op ons plooi... de spierpijn viert hoogtij en de bussen refexspray hebben geen tijd om te ademen... onze beste vrienden zijn tegenwoordig... kussens... kussentjes plaids... zetels... relax.. bed... niet ongerust zijn 't lijkt erger dan het is ...
de toestand van onze diepvries is onveranderd... of bijna, ik neem er uit wat vlug klaar is, vanavond kalfslever met ajuin in madeirasaus... maar het konijn, de hazerug, het schapeboutje ...laat ik links liggen...niet dat het niet zou smaken, maar ik ben te " lui" om ze klaar te maken...
onze S ( dochter ) is welgeteld EEN dag gaan werken,na een verlof van drie weken... koorts, hoesten, geen stem... enfin gans het menu... voor haar verlof hetzelfde maar ZONDER koorts.. kwestie van eens af te wisselen...
bij onze kleindochter weten we eindelijk wat haar sinds een tweetal maanden plotseling hoge koorts en andere symtomen gaf... een griep en twee bloedafnamen brachten aan het licht dat ze klierkoorts heeft... sinds gisteren, en op advies van de dokter, is ze terug naar school en koortsvrij sinds enkele dagen... ook dat moet slijten..
zal maar stoppen met zeuren en klagen want dat is niet van mijn gewoonte...
als ik zo de blogjes lees kom ik tot de vaststelling dat jullie allemaal toch ook "klant van ..." zijn..... 't best voor iedereen
lui" om ze klaar te maken... 
