|
om de zoveel dagen, ja want ik tel dat niet, gaan we boodschappen doen, heb trouwens een afkeer aan een vaste dag... niet dat ik een chaoot ben, eerder perfectionistisch voor bepaalde zaken;
een boodschappenlijst heb ik ook niet, alles steekt geordend in mijn bovenkamer. met rode wangen moet ik toegeven zelf nooit kortingbonnen te knippen; maar als bij wonder tovert mijn toeverlaat zijn zo gegeerde bonnetjes te voorschijn,en er volgt
een heel overleg aan de kassa, veel versta ik er niet van, een uitwisseling van papiertjes en tegoeden voor ingewijden...
verpakkingen met twee of drie producten samen, voor de prijs van... loop ik strijk voorbij, heb graag voorraad, maar ik beslis wat..
zeg toch dat ik een rare vogel ben.
uit gemakzucht gaan we wel naar dezelfde warenhuizen, kwestie de artikels vlug te vinden, want soms is het daar een hele hocus pocus, verkoopstechnieken begrijp je.
de twee duitse reuzen zijn alom vertegenwoordigd en wij zijn er
dus ook klant; deze ketens worden door een bepaald publiek,ten onrechte ,bestempeld als minderwaardig, maar hun zware 4x4, bmws en andere bolides sieren wel de parking.
onze andere leverancier is vertegenwoordigd door een leeuw, het zelf scannen van de produkten doen we sinds de invoering, gemakkelijk, doch even gewoon worden; de kassa ben je zo voorbij
(zelf met bonnetjes), als je tenminste geen controle hebt...
met veel moed de auto in en uit laden, je kasten frigo diepvries vullen en dan denk je, nu zijn we voor een lange periode gerust...
niets is minder waar.....
gabrielle
|
