Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
cadzand, 't was zalig bij "de strandjutter"veilig afgeschermd door de kristalheldere windschermen, genieten van zon en zee. ieder op zijn eigen tempo, de gouden pannekoeken ijverden met de wafels om de eerste plaats, de bolle buiken van de ice tea glazen lieten hun tranen vrije loop, de fair trade koffie zorgde voor evenwicht in verre landen.
vredig filterden wij dit tafereel, tot er zich een gereformeerde drievuldigheid aanmelde, geen vogeltjesmarkt habitues, niet gooiks. de buckets, richar met kapiteins pet, hyacinth bretoense trui; een gedistingeerde uitgave van rose vervolledigde het gezelschap.
te toon was gezet. heu heu effe lleuk zeg, nouw moge we een zitje van u ? ja, natuurlijk !!! geen haar op mijn hoofd, flink dooreen gekluts door de wind, dacht eraan dit te weigeren, mijn receptoren sprongen op rood.
twee petat met.. twee kroket.. geen drank voor het koppel, met een sangria leverde rose het bewijs een wereldburge te zijn, zelf aan haar handtas kon je zien dat ze de grens bij menton was overgestoken, neen tot milaanwas ze niet geweest, enkele km maar.. de bloemenriviera, zonder problemen .
de dienster slalomde, op aanwijziging van richard, lenig tussen de tafeltjes, guitig zag de wind al dat geloods, en kon niet weerstaan het glinsterend hoofddeksel van de bloedrode drank te ontvoeren, en als een eerbetoon aan de voeten van rose te deponeren.
en daar stonden ze dan,gans alleen op de grote witte tafel : twee bakkies gouden staafjes met.. twee kroketten rammeld van kou. de sangria in een waterglas, een inox lepel hing verveeld tegen de rand, het fruit "en julienne" zwom wat rondjes. het glinsterend staafje stond terug te pronken.
als doorwinterde gault millau inspecteurs begon de quotering en vergelijking met de verder gelegen " de strandloper " en "de piraat", alles volgens een perfecte ingebouwde checklijst. ja, neen, maar ...
en plots ging alles mis, het lukte rose maar niet haar cigaret aan te steken, alles had ze al geprobeerd, maar de wind was te slim, recidiveerde, 't paraplutje nam een onverwachte looping.... alle hens aan dek.. spontaan springt onze beauty recht, botst ruw tegen het tafeltje, laat haar rookstokje en aantsteker aan hun lot over, de sangria walst gevaarlijk naar de open handtas die van schrik haar inhoud uitspuwt. in een laatste elan grijpt ze het blinkend en wapperend palmboompje, gaat zitten, en steekt het tussen haar benen, onbewust van het libertijns karakter van haar daad. tot een tsunami is het niet gekomen en gretig werd het drankje, met julienne, in een teug naar de maag gestuurd.
gesterkt, met rode kaakjes, werd alles terug in orde gebracht.
juffrouw mag ik van u : 1 koffie zwart 1 wafel zonder bloemsuiker 1 sangria zonder versiering ............
gabrielle
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
