was je nu gelovig of had je de kerk van binnen nooit gezien, iedereen in ons dorp deed zijn plechtige communie. vanaf het eerste studiejaar werd er wekelijks gespaard, voor de "communie", je bracht dan, naar gelang, een centje mee. de zuster noteerde het, en alles werd doorgestort naar de "algemene spaar en lijkrente kas" en dt ging zo door tot de zesde klas.
twee maal per week, na de mis van 7u30, zorgden de twee onderpastoors voor onze geestelijke voeding. de jongens vanvoor , de meisjes bij de grot van Maria. er moet veel werk aan ons geweest zijn want dit alles nam 2j. in beslag.
doch ging de essentie aan ons voorbij, we zagen enkel uit naar het feest, de geschenken, de gouden ring, oorbellen, ketting met kruisje, horloge, missaal,"necessaire de voyage" het zilveren bestek (1pers) met initialen.... alles moest ook nog gezegend worden.
nieuwe kleren voor iedereen, hoeden en handschoenen, er werd een zaal gehuurd, de kokkin aangesteld, de wijnhandelaar uit bordeaux, die ieder jaar wandelen gestuurd werd, mocht ineens twee vaatjes wijn leveren de drukker versierde de prentjes en spijskaarten met gouden letters , de auto van de nonkel, versierd met witte bloemen .
en de dag zelf, de kerk beleefde een hoogdag, de koster tokkelde met volle overgave de noten uit zijn orgel, en glunderde bij het idee straks een flinke duit in zijn schaal te vinden.
en daar kwamen ze dan binnen, de jongens als " meneertjes " haar met brillantine, schoenen die klemden, duidelijk verlegen. als kleine bruidjes schreden de meisjes binnen, genietend van al de aandacht. de moeders wisten meteen wie de mooiste was. voor ons had de dienst uren mogen duren; het opstaan en zitten, kruisjes maken, bidden verliep niet altijd synchroon met de habitues en de anderen.
het menu, traditioneel, overdadig, en na een gebedje van de tante onderwijzeres, begonnen de diensters hun oneindige wals met de schotels. er werd gezongen, gelachen, de kinderen beelden hun fantasie uit en mochten rond gaan met de hoed voor de fooi van de kokkin.
later heb ik de kern begrepen, en alle ballast afgeworpen,
gabrielle
|