urenlang

heb ik zitten kijken

hoe regendruppels

als gedachtenstromen

naar beneden vallen

vol van expressie

bijeen worden gedreven

om ten langen leste

door de dam

heen te breken

in een zee van tijd

de ruimte ken

het extreme weer

naar de diepte

mee te nemen

graaf greppels vol zomerse gedachten

midden een braakliggend

stil weemoedig landschap

hang een regenboog aan de hemel

opdat de horizon zich met

herfstschijnsel zou verbreden

zodat jij onbelemmerd vertrouwelijk

klaarblijkelijk ver kan wandelen

langsheen tijdloze waarheden

witte nevelslierten

belagen een landschap

dwingen het naargeestig dicht

houden najaarsbloei uit zicht

tot rimpelend zonlicht

samenhang doorbreekt

de herfst zijn uitbundig

gekleurd aanzicht weergeeft

waarom zou ik ze

een te vroege dood

laten sterven

door hen te plukken

wanneer ze

met een geur vol dromen

zacht door de herfst

te ruste worden gelegd

in een winterstil

ondergronds verbeiden

reeds als een zoet behagen

gaan ontkiemen

op zoek naar nieuw bewegen

toen midden herfstbewegingen

die onverwacht warm dag

zijn begeestering verspreidde

leek het als voorbestemd

dat wij beiden

ons erin zouden verliezen

een hartsweerspiegeling waarbij

wij  de taal van elkaars ziel

wisten te ontdekken

gingen beseffen

dat leven meer is

wanneer extase spreekt

zijn beoogd meegaan helpt me

om met gloed in de ogen

gaten van licht te slaan

in de onzekere contouren

van een nevelig bestaan

midden spelingen van licht

roeren zich

schimmige gedachten

houden rouw levend

bedenken zij hoe doden

met stille storm

hun grafrede omvormen

tot eigen requiem

over velden

vol verteerde bladeren

als schimmige toevoeging

meelopen

de diep nachtelijke uitvlucht

aanvoelen als bang geluk

ben ik wandelpaden

gaan uitzetten

om op dit moment nu

met toekomstbeelden

nieuw inzicht te geven

aan het herfstig zijn

verras mijn hart

jij die liefde heet

bloei op mijn lippen geeft

zodat ik verslaafd

aan honingzoet

met jou vlinderend

verder leef

in de stilte na jou

word ik met knisperend

gele herinneringen

door de wind

troostend opgetild

winters lang meegedragen

tot nieuwe dromen

mij in een aards

warm onderkomen

toedekken