GARLATTI (Italië)

Garlatti – Parma - Italië

In 1909 werd in San Vito een bedrijf opgericht dat fietsen verkocht en ze tot de jaren negentig produceerde, eerst in Friuli, daarna in een fabriek in Parma.  In 2019,  110 jaar later bestaat dat bedrijf nog steeds en leidt dezelfde familie het, dit na vijf generaties, met onveranderde vindingrijkheid en passie voor tweewielers. Om het jubileum te vieren investeren de eigenaren in de kracht van hun traditie: Garlatti Bikes heeft de fietsenfabriek in San Vito heropend met het historische merk Wander.

Honderdtien jaar geleden verkocht Emilio Garlatti, gelovend in het toen relatief nieuwe vervoermiddel, de eerste fiets in de winkel die geopend werd in het historische centrum, in wat nu de Via Marconi is.  Hij repareerde en verkocht de fietsen van de Bersaglieri (militaire wielrijderstroep). Hij begon al snel met de productie van de Wander: het is niet duidelijk waarom hij die Engelse merknaam gebruikte.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog richtte Emilio in Parma, terwijl hij de winkel in San Vito onderhield, IVES (Industria velocipedi emiliana Sala) op, maar  het oorlogsklimaat in Friuli verhinderde de ontwikkeling van elk particulier initiatief. In de jaren vijftig nam zijn zoon Alvise de erflating over en bestendigde  het logo van Wander in de fietsensector. In de jaren van economische bloei verspreidde de fietsen Wander zich over heel Italië en in San Vito waren ze de fietsen bij uitstek. Een pad dat Andrea Garlatti ook in de jaren zeventig, de jaren van de bezuinigingen, voortzette.  De jaren waarin de fiets in het algemeen, omdat het een 'goedkoop' vervoermiddel was, een nieuw succes kende. In de jaren tachtig nam Gianpaolo Garlatti het bedrijf in San Vito over en bleef het glorieuze merk aanbieden, dat tot in de jaren negentig, toen de productie in Parma stopte. Sinds 2003 zijn de eigenaren hun kinderen Daniele en Paola Garlatti, die in 2012 het hoofdkantoor verhuisden.

LEGNANO (ITALIË)

Legnano ------ Wolsit Officine Legnanesi Automobili ----- Legnano- ---  Italië

De Wolsit Officine Legnanesi Automobili werd in 1902 in Legnano opgericht voor de productie van auto's en dergelijke. Tot de Raad behoorde onder meer Franco Tosi (oprichter van Franco Tosi Meccanica in 1881) en Siddeley van Wolsit (die in 1892 de doortocht door Groot-Brittannië had voltooid met een door hem zelf gebouwde fiets). Wolsit Officine Legnanesi Automobili (WOLA) bouwde  het eerste jaar 25.000 fietsen: Italië was in beweging, het wegennet breidde zich uit. Hun fietsen namen deel aan talloze wielerwedstrijden en omdat ze bijzonder solide waren wonnen ze er vele. Emilio Bozzi verkocht in die periode al jaren materiaal en accessoires voor auto's en fietsen; sinds 1907 produceerde en verkocht het ook "La perla"-fietsen. Vervolgens breidde het zich uit en opende ook vestigingen in tal van steden in Noord-Italië. Ze verkochten wielen, banden, zadels, riemen, enz.

In 1915 verklaarde Italië de oorlog aan Oostenrijk: de oorlog zorgde ervoor dat de markten wankelden. Wolsit Legnano was rond 1912 ook begonnen met de productie van vliegtuigen, maar dat bleek een mislukking: op 31 maart 1915 werd het bedrijf failliet verklaard en op 18 oktober 1915 kocht Emilio Bozzi het. In deze jaren produceerde Bozzi ook auto's en vrachtwagens voor het Italiaanse leger en fietsen voor de Bersaglieri ( Italiaanse Wielrijderstroepen). Al in 1915 verscheen de krijger op de advertentiepagina's van Bozzi, met in zijn rechterhand het zwaard naar de hemel geheven en het schild in zijn linkerhand, het was in feite een afbeelding  van het monument voor Alberto da Giussano dat in 1900 in Legnano werd opgericht. Alberto da Giussano (in het Latijn Albertus de Gluxano ) was een legendarisch personage uit de 12e eeuw die als protagonist zou hebben deelgenomen aan de slag bij Legnano op 29 mei 1176.  Maar historische analyses die in de loop der tijd zijn gemaakt, hebben echter aangetoond dat de figuur van Alberto da Giussano nooit heeft bestaan.

Emilio Bozzi huurde Eberardo Pavesi in als sportdirecteur en als zijn rechterhand Mario della Torre. Hij was een bekwaam man die van zijn bedrijf een tweede familie had gemaakt. Emilio Bozzi stierf plotseling? op 12 september 1936, aan een hartaanval. Hij was 63 jaar oud en liet twee jonge dochters achter, Camilla, 12, en Giuliana, 10. Mario della Torre, rechterhand en vriend van de familie, nam de leiding van het bedrijf over. Hij leefde gedurende de gouden periode van Legnano en werkte met wielrenners als Brunero, Binda, Girardengo, Bartali, Coppi.

Coppi won de Giro d'Italia in 1940, maar de volgende dag raakte Italië betrokken bij de oorlog. Na de oorlog veranderde de structuur van Legnano: Bozzi's twee dochters trouwden en hun echtgenoten Lodovico Gnech en Silvio Marazza verzorgden respectievelijk het financiële/administratieve en productie/commerciële gedeelte.  Aanvankelijk onder, en dat altijd met veel begrip, supervisie van Mario della Torre,

Aan het begin van de jaren zeventig waren de moeilijkheden op het gebied van de bedrijfsvoering al aanzienlijk toegenomen: in 1973 moest de fabriek in Legnano sluiten. Er werd de voorkeur aan gegeven om de directe productie van de producten op te geven. Legnano kocht de diverse mechanische onderdelen in bij leveranciers en assembleerde deze vervolgens. Legnano-fietsen werden echter nog steeds over de hele wereld geëxporteerd. Door de ernstige oliecrisis kreeg de Italiaanse fietsenmarkt een zware tegenslag te verwerken. Dit alles gecombineerd met de dood van eerst Gnech en daarna van Marazza dwong het de twee families, met hun nog erg jonge kinderen, om het merk in licentie te geven; eerst aan de familie Trapletti en vervolgens aan het rivaliserende Bianchi.

Tegenwoordig is het merk Legnano in licentie gegeven aan de Cicli Esperia- groep uit Cavarzere (Venetië), die al eigenaar is van de merken Torpado en Fondriest .

https://www.legnanobici.com/

https://onlinebicyclemuseum.co.uk/1932-legnano-military-folding-bicycle/

GIOS (Italië)

Gios is in de eerste plaats een familieverhaal, zelfs als het avontuur in 1948 werd geboren moeten we om de oorsprong ervan te begrijpen het verhaal vertellen van wie het heeft gecreëerd, dat wil zeggen van stichter Tolmino.

Tolmino werd geboren in Vittorio Veneto op 4 maart 1916 en op tweejarige leeftijd verhuisde hij met zijn gezin naar Turijn. In de jaren dertig combineerde hij zijn werk als slager met zijn passie voor de wielersport en zijn resultaten waren meteen verrassend: in 1931 maakte hij zijn debuut in de studentencategorie, en na vele successen stapte hij al snel over naar de amateurcategorie.

1936 was het keerpuntjaar: in juni  won hij de prestigieuze “COPPA del RE”  en  dat met een verbazingwekkend gemiddelde van 42 km per uur, hij werd ook opgeroepen voor het Italiaanse team voor de Olympische Spelen in Berlijn van hetzelfde jaar. In 1937 werd hij prof en nam deel aan de grote klassiekers en de Giro d'Italia, net als  in 1938 toen in de ploeg  van Wolsit – Binda. Hij wist zich goed te plaatsen in de sprint. Hij werd derde in Milaan-Modena achter Olmo en Bini en werd ook vierde in de eerste etappe van de Giro van 1938. Doch zoals veel wielrenners uit die tijd werd zijn carrière al snel onderbroken door de oorlog...

Na de oorlog die had doorgebracht in de rol van korporaal-majoor van de Bersaglieri- ciclisti ( militaire eenheid van wielrijders) keerde Tolmino terug naar Turijn, waar hij van zijn passie voor fietsen een job maakte en de eerste winkel opende in de Via Bogino en vervolgens in de Corso Matteotti 47. Het was precies hier dat  de Velo-Club Gios werd geboren , waar op een dag in 1958 een lange magere jongen genaamd  Italo Zilioli opdook  en een jaar later, op een door Tolmino gebouwde fiets ,  Italiaans studentenkampioen zou worden. Tegen het einde van de jaren vijftig verhuisde het bedrijf naar Foligno 39, waar de productie van hoogwaardige fietsen begon, een periode vol activiteit bij de Gios veloclub die hem terugbracht naar zijn passie voor de koers en opnieuw verhuisde naar een ruimere fabriek in de Via Cogne 15, ook in Turijn, die het historische hoofdkantoor zou worden voor de ontwikkeling van de meeste Gios die we in ons Historisch Register vinden

En de terugkeer naar het wielrennen, dit keer niet als atleet, liet niet lang op zich wachten. Het was precies op de show in Milaan in 1971 dat het model met de bijnaam "EASY RIDER" werd gepresenteerd.

Dit specifieke model koersfiets, geïnspireerd op de gelijknamige film uit die jaren, trok onmiddellijk ieders aandacht:  La DOMENICA SPORTIVA  presenteerde het bij de opening van het rapport gewijd aan de show van dat jaar, en Giorgio Perfetti, eigenaar van het bedrijf van met dezelfde naam, was  onder de indruk en bestelde onmiddellijk een hoeveelheid fietsen om te gebruiken als prijs voor een wedstrijd gekoppeld aan  de firma BROOKLYN Chewing Gum.

Het jaar daarop werd Perfetti zelf benaderd door de legendarische DS Franco Cribiori om als sponsor de wielerwereld te betreden,  Perfetti vertrouwde op GIOS voor de levering van de fietsen. Het enige verzoek was een frame dat paste bij de trui van de sportgroep. De legendarische “BLU GIOS” was geboren .

Jaren van mooie overwinningen en mooie samenwerkingen, die nog steviger werden toen in 1975 zoon Aldo de officiële mecanicien van de ploeg en vertrouwensman van Roger De Vlaeminck en de hele ploeg werd. Maar de taak van Tolmino was nog niet klaar. Om een ​​team van dat niveau uit te rusten, moest de kwaliteit van de producten zeer hoog zijn en de productiecapaciteit hoog. De grootvader vroeg ​​om hulp van de vele framebouwers die op grote schaal aanwezig waren in de stad Turijn. Hij kreeg een reactie van een van zijn vertrouwde leveranciers, Giuseppe Pelà, die op dat moment de werkplaats sloot en die naast het uitdelen van enkele machines, aansluitingen, buizen maar vooral kostbaar advies, het werd hem doorgegeven als een "erfenis" van de broers Giamè, Agostino en Antonio, uitstekende framebouwers die de voorgaande jaren al op de "Frejus raceafdeling" werkten. Hier op dit punt profiteerde Aldo van de lessen van zijn vader en 'lijmt' hij zichzelf letterlijk aan de twee vast om zijn prachtige beroep nog beter te leren.

In 1977 besloot Brooklyn, na talloze en prestigieuze overwinningen, die een onuitwisbare stempel hadden gedrukt in de geschiedenis van het wielrennen, het wielrennen op te geven, terwijl Gios zijn professionele avontuur voortzette met andere teams van groot belang: eerst Didi Thurau’s en Walter Godefroots IJsboerke-Gios en daarna Fons De Wolf's Vermeer-Thijs-Gios waarmee hij succes boekte in de grote internationale klassiekers.

Ondertussen profiteerde Aldo van zijn ervaring als monteur en  ontwikkelde in 1979 de eerste vorkkop met een holte in het bovenste gedeelte,  om het gewicht verder te verminderen en het lasproces te vergemakkelijken; in 1982 ontwierp hij de eerste draadgeleider in de bovenbuis met waterdichte rubbers en in 1983 de microcast trapas met daarin een brug, waardoor de achtervork stijver werd. Juist door het voortdurende onderzoek naar de stijfheid van de achterkant werd in 1986 de legendarische GIOS compacte dropout geboren , de eerste verstelbare en verwisselbare dropout ter wereld, gemaakt in het gloednieuwe hoofdkantoor van Settimo Torinese.

In de jaren die volgden gebruikten veel andere kampioenen de Blu fietsen made in Italy, onder hen Andy Hanmpsten, Roberto Visentini, Stephen Roche, Michel Pollentier, Laudelino Cubino, Fernando Escartin, “Chepe” Gonzalez, Roberto Heras, Ivan Quaranta en Francisco Mancebo.

In 1948 opende Tolmino Gios zijn eerste fietsenwinkel hier in Turijn. In die jaren ontwierp hij een merk dat voortaan zijn fietsen zou onderscheiden: een driekleurig schild met diagonaal het woord ‘GIOS’, met daarboven vijf aaneengeschakelde cirkels. Onze missie vandaag de dag is om dit merk toe te voegen aan producten die strikt in Italië worden gemaakt , gemotiveerd door de diepe overtuiging dat elk land zijn vruchten een onnavolgbare smaak geeft... Gios-fietsen komen in de eerste plaats voort uit een diepe familiepassie.Dankzij de vooruitziende blik van Tolmino, de geest en de handvaardigheid van Aldo en de creativiteit van Marco, zijn ze al drie generaties lang Italiaanse fietsen blijven bouwen. Het is een zeer begeerd doel, maar dat voor ons slechts een startpunt is om door te gaan, zoals we dat in meer dan 70 jaar

Op zij die op de Bicicletta Gios hebben gereden waren onder andere: Italo Zilioli, Roger De Vlaeminck, Patrick Sercu, Vladimiro Panizza, Fausto Bertoglio, Johan De Muynck, Francisco Galdos, Walter Godefroot, Didi Thurau, Michel Pollentier, Ivan Quaranta, Roberto Heras, Chepe Gonzales, Fernando Escartin,

https://www.gios-apac.com/

https://giostorino.it/

VIGORELLI (ITALIË)

VIGORELLI – Milaan – Italië

Giuseppe Vigorelli was een Italiaanse amateurwielrenner, ondernemer en fietsenconstructeur. Vigorelli verkocht ook fietsen in België.

VIGORELLI VELODROOM

Aan het einde van de negentiende eeuw ontstond, door de exponentiële verspreiding van tweewielers in Milaan, de noodzaak om een ​​structuur voor het baanwielrennen te bouwen. Er waren ook veel fietsenfabrieken in de stad ontstaan, wat aanleiding gaf tot de bouw van een plaats voor indoorraces. In 1913 werd de wielerbaan van Sempione gebouwd, die later in 1928 werd afgebroken. In plaats daarvan werd de Vigorelli velodroom gebouwd,  dat dankzij het werk van de ondernemer en Giuseppe Vigorelli. Bij de inauguratie (1935) werd de  Vigorelli wielerbaan voor twintigduizend mensen gedoopt door de edelvrouw, hertogin Xenia Visconti di Modrone-Berlingeri, echtgenote van de burgemeester van Milaan.

Het bouwwerk werd het toneel van gedenkwaardige uitdagingen, wereldrecords, baankampioenschappen, het was ook het aankomstpunt van de Giro d'Italia en de Giro di Lombardia. De 397 meter lange snelle baan is gemaakt van fijne rode dennen uit Val di Fiemme en wordt om deze reden de "Stradivarius van de banen" genoemd. Ze heeft gezorgd voor verschillende uurrecords, beginnend van Olmo in 1932 tot Coppi in 1942 die 45 km aflegde, van Jacques Anquetil tot Moser in 1984 met 49 km.

In de jaren zestig was de Vigorelli velodroom ook het toneel van het enige concert van de Beatles op Italiaanse bodem.

In 2011 blies een Zwitsers bedrijf met een kleine fabriek nieuw leven in “Il Vigorelli”. Daarbij creëerden ze een unieke symbiose: Italiaans design met Zwitserse precisie – traditioneel vakmanschap en de nieuwste technologie.

Trade mark  RED-STAR Venesa

Cycles Georgetti

Cycles EMRIN I.E.N.

AMSLER (Zwitserland)

Amsler - Lindenstrasse 16, 8245 Feuerthalen ZH --Zwitserland

Amsler werd in 1865 opgericht als mechanische reparatiewerkplaats in Feuerthalen en is sindsdien een betrouwbare partner van de Zwitserse tweewielerdealers.

1865- Opgericht door Carl-Theodor Amsler als mechanische werkplaats. Productie van brandblussers. Import van naaimachines

1890- Uitbreiding van het bedrijf met de “velocipede” van de zonen Heinrich en Wilhelm Amsler. Begin met de handel in fietsonderdelen en rollagers

1903- De Torpedo-vrijloopnaaf wordt ontwikkeld door Ernst Sachs in Schweinfurt.

1904- Amsler neemt de exclusieve distributie van Sachs-draaitafels voor Zwitserland over.

1906- Vertegenwoordiging voor sterkogellagers

1909- Nieuw gebouw aan de Lindenstrasse 16 (huidig ​​hoofdkantoor)

1930-1960 -Volledige eigen productie van fietsen van het merk “Amsler”.

1961- Lancering in Zwitserland van de “Pony”-motorfiets.

1961 – 1995- Vertegenwoordiging en distributie van alle Sachs-motoren voor Zwitserland

1970- Uitbreiding van de technische handel van kogellagers naar lineaire technologie (tegenwoordig Rexroth)

1990- Uitbreiding van de handel in tweewielers en onderdelen

1995- Start van de eigen productie van bromfietsen “Pony” (voorheen geïmporteerd).

2002- Aankoop van SRAM-distributie

2003- Hervatting van de FELT-distributie

2012 Ondersteuning voor TERN-distributie

2015 Jubileum 150 jaar bedrijf AMSLER & CO.AG

2017 Hervatting van ORBEA-distributie

2020 Hervatting van de distributie van SUPERIOR

KERCKHOVE (Fr)

KERCKHOVE  --- cycles à Vieille Eglise - Pas de Calais--- France / Frankrijk

BULLE A. (FR)

Bulle A. – cycle -- 51 Rue du Bois D' Annappes --- FIVES - LILLE  (Lille Nord)  = FIVES – RIJSEL (Noord Rijsel)  -- France / Frankrijk

BRISTOLETT (B)

BRISTOLETT  ---- Huysmans R ---  Mol ---- België

Balhoofdplaatje van het merk Bristolett, gemaakt door fietsenfabrikant Bristol. Centraal bevat het metalen plaatje een witte cirkel met daarin een afbeelding van een rode ster. Op de bovenste helft van de cirkel is er een donkerblauwe lijn aangebracht. Vanaf de andere helft van de cirkel wordt de vorm geflankeerd door twee brede, lichtblauwe reliëflijnen. De lijnen lopen tot de onderkant van het plaatje. Onder de ster bevindt er zich een donkerblauw tekstkader met een opschrift dat de merknaam toont. Het opschrift is onderstreept. De randen van het kader komen tot over de rand van het plaatje zelf. Onder het tekstkader is er een rode trapezevorm aangebracht.

hoogte: 6.4 cm

breedte: 3.3 cm

diepte: 1.2 cm

materiaal: metaal

opschrift: V L

opschrift: BRISTOLETT

RIJWIELEN DÉPOSÉ -- België

CONSTRUCTION GARANTIE

VEDETTE – Rijwielen – België

Mogelijks:

• VEDETTE – Delronge   -- Bruxelles-Brussel
• VEDETTE - Van Nevel A / Van Belle G. --- Gent-Gand
• VEDETTE - Mertens Alfons --- Lier-Lierre

TAXANDRIA (B)

……dit merk komt voor op een lijst van Belgische fietsfabrikanten en handelaars.

…… cette marque figure sur une liste de fabricants et de commerçants belges de vélos.

SAFIL (B)

SAFIL --- J. Lahaye   --- Pepinster --- BELGIQUE

RONY (B)

Cycles Rony Sport

……dit merk komt voor op een lijst van Belgische fietsfabrikanten en handelaars.

…… cette marque figure sur une liste de fabricants et de commerçants belges de vélos.

SISSER (B)

Velos SISSER ---Vandervellen ------Vilvoorde/Vilvorde--- België

PLYMOUTH -- Kapellen-- België

MONOPLAN (B)

SOCIETE DES CYCLES MONOPLAN

Eventueel:

MONOPLAN --  Paeshuys F. --- Antwerpen/Anvers - België

MONOPLAN --- Cloetens E.---- Mechelen/Malines - België

MONOPLAN --- Huysmans R --- Mol – België