< Klik op Buttons Foto's en Logo's om de betreffende site te openen> ∇
^Je bevind zich nu hier ^
^ Wekelijks nieuwe evenementen Informatie! ^
Koolstofmonoxydevergiftigingen
CO-vergifteging
Dioxinevergiftiging
Cadmiumvergiftiging
Koolstofmonoxydevergiftiging
Wat is Koolstofmonoxide? Koolstofmonoxide of koolmonoxide, vroeger ook wel kolendamp genoemd, is een polaireanorganische verbinding van koolstofen zuurstof, met als brutoformuleCO. In de volksmond wordt het vaak gewoonweg CO genoemd. Het is een kleurloos gas dat onder meer ontstaat door onvolledige verbranding van koolstof,fossiele brandstoffenof andere brandbare koolstofverbindingen (de meeste organische verbindingen). Het is een vrij belangrijke stof in de chemische industrie. Koolstofmonoxide is giftig, kleurloos en reukloos. Hierdoor is het erg gevaarlijk. Het gas is fractioneel lichter danlucht. Het oxidatiegetal van koolstof in koolstofmonoxide is +II, in plaats van het gebruikelijke +IV. Het kan daarom verder geoxideerd worden tot koolstofdioxide en is daarom brandbaar. >Lees meer op www.wikipedia.org
CO vergiftiging Koolstofmonoxyde (CO) veroorzaakt jaarlijks duizenden ongevallen, waarvan een honderdtal met dodelijke afloop. InBelgië en Frankrijk is CO de meest voorkomende oorzaak van dodelijke ongevallen door vergiftiging. 80% van de gevallen komen voor tussen oktober en april. De meeste ongevallen gebeuren in het weekend. De meeste koolstofmonoxydevergiftigingen worden veroorzaakt door waterverwarmingstoestellen. Alle leeftijdsgroepen kunnen slachtoffer zijn, maar in 40% van de dodelijke ongevallen gaat het om 65-plussers. Voor deze laatste bevolkingsgroep is deKachel wel vaker de oorzaak. Gezien de banaliteit van de symptomen worden lichte gevallen van CO-vergiftiging vaak niet als zodanig herkend, waardoor het reële aantal gevallen moeilijk te schatten is. Wat is CO? - Bronnen van CO - Wat is CO vergiftiging - Vergiftingsverschijnselen - Eerste hulp. >Lees verder op www.wikipedia.org >CO, een stille moordenaar in huis (koolstofmonoxide.be) >Voorkom co-vergiftiging (www.antigifcentrum.be) >Eerste hulp aan een slachtoffer met co-vergiftiging (gezondheid.be) >Koolstofmonoxydevergiftiging (www.youtube.com)
Dioxinevergiftiging
Wat is Dioxine? Een dioxine is een verbinding uit een groep van organischeverbindingen, waaronder enkele zeer giftige, die kunnen ontstaan bij verbranding van materialen die chloor bevatten. Onder de aanduiding dioxine in het spraakgebruik vallen ongeveer 210 dioxinen en furanen. Hiervan zijn er 17 sterk giftig. Dioxinen zijn onder te verdelen in twee klassen: - Polygechloreerde dibenzo-p-dioxinen (PCDD) - Polygechloreerde dibenzofuranen (PCDF). De 17 dioxines die het meest giftig zijn, hebben een chlooratoom op de posities 2,3,7,8. Het giftigste dioxine is 2,3,7,8-TCDD (2,3,7,8-tetrachloordibenzo-p-dioxine). Dioxinen zijn ongewenste bijproducten van voornamelijk verbranding van organisch materiaal. Bron: wikipedia.org
Ongevallen en incidenten - In de Vietnamoorlog (1961-1971): in het ontbladeringsmiddel"Agent Orange" - In Sevesokwamen in 1976 grote hoeveelheden dioxine vrij uit een chemische fabriek. Er waren geen slachtoffers. - In 1978 was dioxine één van de stoffen waardoor de Love Canal-wijk in de stad Niagara Falls in de staat New York ontruimd moest worden. - Dioxine veroorzaakte de evacuatie van Times Beach in Missouriin 1983. - Delen van de chemische fabriek Sponala in Neratovice (Tsjecho-Slowakije) werden sterk vervuild door dioxines in de jaren '60. Tientallen werknemers werden ernstig ziek. - In 1999 had Belgiëeen dioxinecrisis: dioxines en PCB's waren via het veevoeder in de voedselketen terechtgekomen. - De Oekraïensepoliticus Viktor Joesjtsjenko werd vermoedelijk vergiftigd met hoge dosissen dioxines in 2004. Het duurde twee jaar voor de verminking in zijn aangezicht verdween. - Oktober 2004: Ongeveer 1500 bedrijven in Nederland, Duitsland en België en mochten geen dieren laten slachten of melk leveren, omdat er een te hoog dioxinegehalte in de melk en het vet was aangetroffen. De dioxine bleek afkomstig van mergelklei uit Duitsland, die gebruikt werd om aardappels te sorteren. De schillen werden verwerkt in veevoer. De melk en het vlees van deze dieren zijn niet in de voedselketen terecht gekomen. De aardappels die verwerkt zijn tot patat bevatten geen dioxine. - In januari 2006 werd bekend dat opnieuw dioxine in varkensvoer terecht gekomen is in België. Dit keer was de dioxine afkomstig uit verontreinigd zoutzuur dat wordt gebruikt voor het verwijderen van vet van botten. >Lees meer op www.wikipedia.org >Federaal Agentschap voor de veiligheid v/d voedselketen (www.wikipedia.org) >MIRA - Milieurapport Vlaanderen (https://omgeving.vlaanderen.be/)
Cadmiumvergiftiging
Wat is cadmium Cadmium is een scheikundig element met symbool Cd en atoomnummer48. Het is een zilvergrijs overgangsmetaal. Cadmium is een van de weinige elementen die totaal geen functie hebben voor levende organismen. Zelfs in zeer lage concentraties zijn metallisch cadmium en cadmiumverbindingen uiterst giftig doordat ze zich opeenhopen in organismen en ecosystemen. Geïnhaleerde cadmiumdampen kunnen grote schade aanrichten met fatale gevolgen in de nierenen luchtwegen. Via orale toediening kan cadmium schade aanrichten in de lever en nieren. Van veel cadmiumverbinding is bekend of wordt anders sterk vermoed dat ze kankerverwekkend kunnen zijn. Cadmiumvergiftiging kan leiden tot de itai-itaiziekte, dat uit het Japansvertaald kan worden als "pijn-pijn"-ziekte. Uitgestoten cadmium komt, in tegenstelling tot sommige andere zware metalen als lood, in onze voedselketen terecht doordat het opgenomen wordt door planten. De cadmium wordt opgeslagen in de leveren niervan dieren die deze planten eten. Ook is een directe inname mogelijk; in bladgroentenals sla en spinaziekomen snel hoge concentraties cadmium voor. Putwater uit vervuilde gebieden bevat cadmium, en verder zijn sommige stofdeeltjescadmiumrijk, en deze kunnen door inslikken of inademen opgenomen worden in het lichaam. Lage blootstelling aan cadmium geeft geen onmiddellijke gezondheidsproblemen, maar schaadt de gezondheid op lange termijn; het verstoort de werking van de nieren, en maakt de beenderen minder sterk (osteoporose en botbreuken). Uit een recent (2006) en grootschalig onderzoek in de Noorderkempen is gebleken dat er een verband is tussen het inademen van grote hoeveelheden cadmium en het voorkomen van longkanker. Het wordt door de IARCdan ook ingedeeld als een "kankerverwekkend voor de mens" >Lees meer op www.wikipedia.org
Seveso Seveso is een stadje in Noord-Italië, dat bekend is vanwege een chemische ramp in juli 1976. Bij dit ongeval werd een toxisch gas, met hoge concentraties TCDD(een dioxine), uitgestoten. Er vielen geen dodelijke slachtoffers, maar een groot deel van de bevolking werd ernstig verminkt door het gifgas. >Lees meer op www. wikipedia.org
Noodsituatie bij een hogedrempelinrichting Naar aanleiding van dieSeveso ramp zijn Europese richtlijnen aangenomen, die alle veiligheidsvoorschriften en beschermingsmaatregelen voor de betrokken ondernemingen vastleggen. De voornaamste bedoeling van de websiteSeveso (www.seveso.be) is u te informeren over de te volgen beschermingsmaatregelen in geval van een eventuele noodsituatie bij een hogedrempelinrichting. Weet je wat gedaan bij een industrieel ongeval? Raadpleeg: >Seveso (www.seveso.be) >Seveso gerelateerde ondernemingen in België (www.werk.belgie.be)
Ufo's in België Ongeïdentificeerde vliegende voorwerpen in België
Simulatieafbeelding van een Ufo
Wat is een Ufo? Unidentified flying object (afgekort: ufo) is de Engelstalige benaming voor ongeïdentificeerd vliegend voorwerp, waarmee elk in de lucht waargenomen fenomeen wordt bedoeld waarvan de oorzaak niet kan worden vastgesteld. De term werd in 1952 door de Amerikaanse luchtmacht geïntroduceerd om te verwijzen naar een aparte klasse van waarnemingen die chronisch onverklaarbaar blijven. Het onderzoek van ufowaarnemingen wordt ufologiegenoemd.
UfogolfBelgië Veel media-aandacht was er voor de zogenaamde Belgische ufogolf van oktober/november 1989 tot juni 1991. Door honderden getuigen (waaronder 19 politieagenten) werd toen melding gemaakt van geluidloos vliegende zwarte of donkergrijze 'driehoeken' die op elk hoekpunt en in het midden een 'markeringslicht' voerden en die vaak op opvallend geringe hoogte de verschillende Belgische regio's doorkruisten. De Belgische luchtmacht (in casu kolonel Wilfried de Brouwer) zette tevergeefs F-16 gevechtsvliegtuigen in om een of meer van deze ufo's te kunnen onderscheppen. De Belgische luchtmacht heeft in 1990 een officiële verklaring uitgegeven over deze gebeurtenissen, waarin stond dat ze geen idee had wat de aard van deze verschijnselen was. >Lees meer op www.wikipedia.org
Wat is zwerfvuil? Met zwerfvuil bedoelen we klein afval dat we vaak nonchalant en zonder er bij stil te staan op straat gooien. Voorbeelden genoeg: sigarettenpeuken, kauwgom, etensresten, blikjes, plastic, tickets, papieren zakjes, kranten, tijdschriften, noem maar op. OK, meestal gaat het om kleine hoeveelheden. Maar die vele kleintjes zorgen er wel voor dat onze straten vuil ogen. > Zwerfvuil – Zwerfafval (https://nl.wikipedia.org) Zwerfvuil Afval zomaar op straat gooien is toch absurd als er een eenvoudige oplossing bestaat? Daarom de slogan "bang van vuilbakken?". Als u iemand ziet die zwerfvuil veroorzaakt, vraag hem dan of hij misschien bang is van vuilbakken! Die persoon zal wel twee keer nadenken voor hij (zij) zich nogmaals "laat gaan". Het antwoord "zwerfvuil in de vuilbak" moet de slogan worden van alle initiatieven die zwerfvuil aanpakken. Wat nu nog een slogan is, moet een echte reflex worden. Zwerfvuil? In de vuilbak. >Zwerfvuil in Vlaanderen (https://www.vlaanderen.be/zwerfvuil-en-sluikstort)
Kom op tegen sluikstorten! Sluikstorten is een schande! Er is ook geen enkele reden voor: iedereen heeft voldoende mogelijkheden om op een behoorlijke manier van zijn vuilnis af te raken. IDM en je gemeente/stad hebben het dan ook niet zo begrepen op mensen die zomaar hun afval ergens achterlaten of gaan dumpen. Daarom is er een procedure uitgewerkt waarbij alle sluikstorten zullen onderzocht worden. Wie betrapt wordt betaalt alle kosten voor de verwijdering van het sluikstort met een fikse boete erbovenop. Bron IDM
Ieder jaar stelt men meer en meer vast dat huisdieren achtergelaten worden inVlaanderen. Hebt u een hond, een kat, een paar vissen of vogels? Dan weet u wat het is om voor dieren te zorgen. U wil dat het dier gezond is, en u wil dat het zich goed voelt. In ons land heeft bijna 1 gezin op 2 een hond, een kat of beide, dat is veel. Veelal dieren worden aan hun lot overgelaten, hun baasjes zijn ze beu, ze hebben geen tijd meer voor hun dier. Pas in 1961 kwam er inBelgiëeenWet die dieren beschermt, elke eigenaar van een dier werd verplicht goed voor zijn dieren te zorgen, doe je dat niet dan ben je strafbaar, je mag door die wet ook geen dieren meer pijn doen.
Slechts 42 zoogdieren toegelaten als huisdier Er mogen nog inBelgië, (Wet die dieren beschermt), nog maar 42 soorten zoogdieren als huisdier worden gehouden. Dit zijn de 42 soorten die nog mogen worden gehouden: bennettwallabie, hond, kat, fret, ezel, muildier, paard, muilezel, varken, lama, guanaco, alpaca, axishert, edelhert, sikahert, damhert, huisrund, Aziatische buffel, geit, steenbok, wild schaap, schaap, zwartstaartprairiehond, Aziatische gestreepte grondeekhoorn, oostelijke wangzakeekhoorn, Chinese dwerghamster, goudhamster, Campbell dwerghamster, Roborovski dwerghamster, Dzjoengaarse dwerghamster, echte renmuis, woestijnmuis, stekelmuis, dwergmuis, Afrikaanse dwergmuis, huismuis, bruine rat, chinchilla, cavia, mara, degoe en konijn. - Onder meer apen, wasberen en servallen zijn dus voortaan verboden. >Lees meer op www.hln.be Nederland >De Dierenbescherming (www.wikipedia.org) > Dierenbescherming Nederland (www.dierenbescherming)
Informatie over de Hond >Hond (www.wikipedia.org) Project blauwe hond! Doel van het blauwe hond project is kinderen en hun ouders te leren hoe ze veilig kunnen omgaan in de thuissituatie. De Blauwe Hond moet hondenbeten bij kinderen voorkomen. Jonge kinderen blijken het vaakst slachtoffer van hondenbeten. Tweederde van hen wordt zelfs thuis gebeten door de huishond of door een andere bekende hond. Meestal als reactie op iets dat het kind doet. Algemene regels als laat de hond met rust als hij eet, onthouden kinderen niet. Daarom is er nu de Cd-rom De Blauwe Hond. Die leert kinderen spelenderwijs veilig om te gaan met hun hond. Uit onderzoek is gebleken dat deze methode goed werkt. Voor de ouders is er een handig instructieboekje. >Project De blauwe hond >Voorzichtig met een hond (gezondheid.be) >Hondenbeten altijd een arts raadplegen (gezondheid.be)
Dit is geen goed voorbeeld om met hond om te gaan!
Vrouwen willen mooi zijn, en daar is uiteraard niets op tegen, in tegendeel zelfs, maar weten mensen altijd wat er schuil gaat achter al dat moois. Neem nu het zo sierlijke natuur bont, al eens bedacht hoe men het vergaart om er de modieuze en door sommigen zo begeerde kleding van te maken? >Bont (www.wikipedia.org) >Nerts (www.wikipedia.org) >Protest tegen bont (https://www.google.be)
Zeehondenjacht Zeehondenjacht of robbenjacht is de commerciële of particuliere jacht op zeehonden. Tegenwoordig wordt in drie landen op zeehonden gejaagd: Canada, Namibië en Groenland. Tot voor kort vond er ook een kleinschalige jacht plaats in Noorwegen, waar de laatste zeehondenjager in 2015 definitief stopte. In Canada is het jagen op pasgeboren zeehonden verboden. Als ze twaalf tot veertien dagen oud zijn en hun witte vacht vergrijst, mag er op zijn vroegst op ze gejaagd worden. >Zeehondenjacht (www.wikipedia.org)
Stop de knuppels die zeehonden doden! Beste, de vraag werd gesteld om beelden te tonen van het afslachten van zeehonden voor hun pels, na het bekijken van de beelden was ik geschokt van de wreedheid hoe deze dieren op een barbaarse manier worden afgeslacht, Wellicht is het aangewezen dat zoveel mogelijk mensen weten wat schuilgaat achter een pelshandel. Helaas neemt de zeehondenjacht de laatste jaren weer toe, vooral in landen als Magdelena Eilanden, Canada en Noorwegen. Eén van deEuropese landen die hiervoor toestemming geeft en het zelfs stimuleert is Noorwegen. Maar terwijl de Noorse overheid de zeehondenjacht tracht uit te breiden neemt het internationale protest tegen deze barbaarse slachtpartij ook toe. >Stop de zeehondenjacht (https://anderetijden.nl) T
De Vos De vos (Vulpes vulpes) (ook wel gewone of rode vos genoemd) is een lid van de hondachtigen. De vos is een van de grootste roofdieren die nog vrij in de Benelux voorkomen. >Lees meer op www.wikipedia.org Moet de Vos in Vlaanderen bestreden worden ja of neen? Het aantal vossen in Vlaanderen groeit niet meer aan. Er zijn er meer dan vroeger, maar nog steeds minder dan in de buurlanden. De voorbije jaren werd veel onderzoek verricht naar de vos in Vlaanderen. De resultaten van dit onderzoek werden nu bekendgemaakt. De vossenpopulatie is toegenomen, maar steeg de voorbije jaren niet meer. In een voor de vos aantrekkelijk gebied komen tien tot 15 nesten per 100 vierkante kilometer voor. In de herfst (als de jongen groot zijn) zorgt dat voor 1 tot 1,5 vossen per vierkante kilometer. Dat is minder dan in onze buurlanden. 'Van een vossenplaag is er dus absoluut geen sprake', zeggen de onderzoekers. 'Maar van zodra een vos een kip pakt, is er paniek. We hebben blijkbaar wat meer tijd nodig om aan de vernieuwde aanwezigheid van een groter roofdier te wennen.' Een eeuw geleden was de vos in Vlaanderen zo goed als helemaal uitgeroeid. Bron: bop.vgc.be >Vossen in Vlaanderen (Natuurpunt.be) > Veel gestelde vragen over de Vos (www.natuurpunt.be) >Vossen in België (www.youtube.com) >Natuur in Vlaanderen (https://www.google.be)
Bejaging van Vossen Argumenten voor bejaging Onder voorstanders van de jacht leven de volgende argumenten: - De vos kan ziekten en parasieten met zich meedragen, met name hondsdolheid en bepaalde soorten lintwormen. - De vos jaagt op allerlei soorten fauna, waaronder weidevogels, landbouwdieren als kippen en konijnen en fazanten, waarbij hij soms meer doodt dan hij nodig heeft voor zijn voedselvoorziening. - Bejaging van vossen dient ter bescherming van weidevogels. - Jacht maakt natuur natuurlijk. In kleine natuurterreinen is geen plaats voor dieren die de top van de voedselketen vormen, en de natuurlijke vijanden van de vos zoals dewolf en de lynx komen niet voor. Jacht compenseert dat door het aantal vossen te controleren.
Argumenten tegen bejaging Tegenstanders van de jacht hebben de volgende argumenten: - Vossen vangen grote hoeveelheden woelmuizen, zoals veldmuis,rosse woelmuis, aardmuisen woelrat. Dit zijn soorten die in economisch opzicht nog véél grotere schade veroorzaken dan vossen. - Wanneer een vos gedood is, zwermen dieren uit aangrenzende gebieden de vrijgekomen territoria in. Dit kan leiden tot het verspreiden van ziekten via migrerende vossen. - Er is een alternatief voor beheersing van hondsdolheid door de jacht: de vos kan door middel van uitgelegd aas gevaccineerd worden tegen hondsdolheid. Nederland en België zijn momenteel vrij van hondsdolheid. - Houders van kippen en konijnen kunnen hun dieren beschermen met een deugdelijk hok. Jacht is onnatuurlijk. Een biotoop met predatoren heeft een natuurlijker evenwicht dan een zonder. Vossen maken deel uit van het ecosysteem. Bron: wikipedia.org
Vogelpest, vogelgriep of aviaire influenza is een ziekte die voorkomt bij vogels, voornamelijk hoenderachtigen, die griepachtige verschijnselen veroorzaakt, met sufheid, tranende ogen en opgezette kelen. Ook verkleurt de kam van de vogel. Sommige vogels sterven direct na de eerste besmetting. De incubatietijdbedraagt drie dagen tot twee weken. De ziekte is dodelijk voor kippen, kalkoenen en eenden. >Lees meer op wikipedia.org
Momenteel worden diverse gemeenten in Limburg en Vlaams Brabant geteisterd door een overvloed van processierupsen, meer bepaald de eikenprocessierupsen, rupsen die zich waarschijnlijk de komende weken massaal zullen verspreiden over meerdere Gemeenten inVlaanderen. De eikenprocessierups (Thaumetopoea processionea) is de rups van een nachtvlinderdie in Nederland rond 2004 vooral in Noord-Brabant en Limburg en soms in Gelderland voorkomt. InVlaanderen komt de rups overal voor. De vlinder heet eikenprocessierupsvlinder. Het is een bladvretende rups die zoals de naam al zegt vooral op eiken voorkomt. De eitjes van de rups komen uit in het voorjaar, zodra de eerste jonge eikenbladen te voorschijn komen. In Nederland enVlaanderen ontwikkelt de rups zich af en toe in zulke grote aantallen dat van een plaag gesproken kan worden. De processierups zit vooral aan de zonnige zuidkant van de eikenstammen in eikenlanen. De nesten bestaan uit een dicht spinsel van vervellingshuidjes, met (brand)haren en uitwerpselen. De rups wordt vooral gesignaleerd in zomereiken langs lanen in steden en dorpen, erfbeplantingen op campings en landgoederen in bosrijke omgeving. In bosgebieden zelf wordt de rups ook waargenomen, maar hier lijkt er een biologisch evenwicht te bestaan met zijn natuurlijke vijanden (de sluipwesp,sluipvlieg en de grote poppenrover). Hierdoor leidt de eikenprocessierups in bosgebieden nauwelijks tot problemen. De rupsen verplaatsen zich 's nachts, op zoek naar voedsel, waarbij zij kruipen in lange stroken dicht bij elkaar, wat doet denken aan een processievan mensen. Overdag keren de rupsen terug naar hun nesten. De rupsen eten eikenbladeren, met als zichtbaar gevolg kaalgevreten eikenbomen. De soort is in Nederland niet inheems maar hoort thuis in Oost- en Zuid-Europa.
Brandharen De brandharen van de rups vormen voor de mens een gevaar voor de gezondheid. De haren zijn 0,2 tot 0,3 millimeter lang. Elke rups heeft er honderdduizenden tot een miljoen van. Het zijn pijlvormige haren, die bij een bedreiging worden afgeschoten. De haren kunnen dan makkelijk de huid, de ogen en de luchtwegen binnendringen. De stoffen die van de haren afkomen veroorzaken een op allergie lijkende huiduitslag, zwellingen, rode ogen en hevige jeuk, die tot twee weken kan aanhouden. In de meeste gevallen verdwijnen de klachten vanzelf. Niet alle personen zijn even gevoelig voor de brandharen. Zonder behandeling kunnen de haren als ze het oog binnendringen blindheid veroorzaken. Dit komt echter niet vaak voor. In zeldzame gevallen kunnen andere verschijnselen ontstaan, namelijk braken, duizeligheid, koorts en algehele malaise. De rupsen hoeven niet te worden aangeraakt om in contact te komen met de brandharen. De haartjes verspreiden zich met de wind en kunnen zo in contact komen met wandelaars of fietsers. De haren verschijnen half mei tot eind juni op de rupsen. De brandharen blijven ook na het vertrek van de rupsen in de nesten aanwezig, die aan de stammen en dikke takken hangen. Jaren later kunnen deze nesten bij aanraking nog overlast veroorzaken. Ook dieren, met name honden, kunnen last hebben van de brandharen van de rups. De behandeling van brandharen begint met het zo goed mogelijk afspoelen van de huid, en het uitspoelen van geïrriteerde ogen. Krabben of wrijven verspreidt de haren, wat de klachten nog verergert. Ook kleding moet goed worden gewassen en uitgespoeld.
Levenscyclus De eitjes komen in april of mei uit, tegelijk met de eerste bladeren van de waardplant, de eik. De rupsen zijn dan oranjeachtig gekleurd. De kleur van de rupsen verandert in een grijsgrauw met lichtgekleurde zijden. Na de derde vervelling krijgen de rupsen de donkere brandharen op de rug. De rupsen zijn tot 3,5 cm lang. De rupsen vervellen wel zes of zeven keer voordat ze een onopvallende nachtvlinder worden. Begin september zetten de vrouwtjesvlinders hun eitjes af in de toppen van eikenbomen. Natuurlijk vijanden van de rups zijn de sluipwesp en desluipvlieg. Ook een kever, de grote poppenrover is een natuurlijke vijand. Deze kever is in Nederland in de jaren 50 van de twintigste eeuw uitgestorven.
Plaag bestrijden De plaag van de eikenprocessierups begon in 1991 in Nederland met de ontdekking van enkele nesten in een wegbeplanting bij Hilvarenbeek. De soort verspreidde zich daarna over de zuidelijke provincies. De populaties bereikten hun hoogtepunt in 1996. Een jaar later kwam de instorting en menigeen dacht dat dit uitheemse insect wel weer uit Nederland zou verdwijnen. Dit bleek niet het geval en jaarlijks komen de meldingen over de rups weer terug. De komst van de eikenprocessierups naar Nederland wordt waarschijnlijk veroorzaakt door de temperatuurstijging die samenhangt met het broeikaseffect. Droge winters en droge, warme zomers, stimuleren de ontwikkeling van de rups. Door vroegtijdig de rups te bestrijden wordt een plaag voorkomen. Dit gebeurt door een bestrijdingsmiddel in de toppen van eikenbomen te spuiten, waar de nesten van de rups zijn aangetroffen. In 2004 wordt hiervoor in Nederland als proef Xentari WG gebruikt. Dit middel bevat een bacterie, Bacillus thuringiensis var. aizawai. De bacterie produceert in het darmstelsel van de rups eiwitkristallen. Bij de afbraak van deze kristallen in het darmkanaal komt een toxine vrij, dat de darmwand van de rups aantast. Een uur na opname van de bacterie stopt de rups met eten, omdat de kaakspieren verlammen. Geïnfecteerde rupsen bewegen zich langzaam, ze verkleuren en tenslotte verschrompelen ze. 2 tot 5 dagen na de bestrijding zijn de rupsen dood. De dode rupsen blijven met hun voorpoten aan de eikenbladeren hangen. Een andere manier van bestrijding van de rups is het wegzuigen van de rupsen, waarna ze begraven, verbrand of verdronken worden. Bron: >Processierups – Eikenprocessierups (www.wikipedia.org) > Wat kan je doen bij irritatie door eikenprocessierups (www.gezondheid.be)
De zwarte weduwe (Latrodectus mactans) is een spindie oorspronkelijk afkomstig is uit de Verenigde Staten, maar zich inmiddels over alle werelddelen heeft verspreid. Het allereerste exemplaar in Europa dook op in Tervuren (België) in 1967. In Nederland en België is het klimaat, naar men aanneemt, echter niet geschikt voor de spin om zich blijvend te vestigen. De spin, die behoort tot de kogelspinnen en ongeveer 1,5 cm groot kan worden, is vooral bekend omdat het vrouwtje ervan lelijk kan bijten met soms ernstige gevolgen.
Voortplanting Het mannetje is polygaam en paart dus met verschillende wijfjes. Voor hij op zoek gaat naar een partner, spint hij een klein web en bevrucht dit met een beetje sperma door het tegen zijn buik te wrijven. Vervolgens pakt hij dit spermapakketje beet met zijn pedipalpen (dit zijn de pootvormige organen nabij de bek) en gaat op zoek naar een wijfje. Wanneer hij een geschikt wijfje gevonden heeft, baltst hij voor haar door haar web te laten resoneren met zijn poten om aan te geven dat hij wil paren. Dit houdt in dat hij het spermapakketje overbrengt op het lichaam van het wijfje. Na de paring eet het wijfje in sommige gevallen het mannetje op, waaraan de spin haar naam dankt. Eén paring is voor het wijfje voldoende om verscheidene nesten met eieren te leggen, omdat zij het sperma in haar lichaam opslaat en het een aantal maanden kan gebruiken. Het wijfje legt de eieren in een grote, beige zijden cocon, die ze van tevoren heeft gesponnen. Ze heeft soms verschillende van die cocons en bewaakt ze zorgvuldig. Ten slotte komen er drommen jonge spinnetjes tevoorschijn, die ondanks het feit dat ze piepklein zijn, al geheel onafhankelijk van de moeder zijn zo gauw ze uit het ei komen.
Beten van zwarte weduwe De spin is niet agressief en mensen worden meestal gebeten omdat ze de spin onbedoeld in het nauw brengen, bijvoorbeeld door op een toiletbril te gaan zitten waar de spin haar web heeft gesponnen. De beet wordt aanvankelijk nauwelijks gevoeld maar gaat na enige minuten hevig pijn doen en kan dan gepaard gaan met andere ziekteverschijnselen. Een fatale afloop is wel beschreven hoewel dit geenszins zo vaak voorkomt als in sensatiebeluste media wordt gesteld. In de hele VS zijn tussen 1950 en 1959 (voor de ontwikkeling van een antiserum) bijvoorbeeld slechts 63 fatale gevallen gemeld. Bij toediening van antiserum in ernstige gevallen trad in een ziekenhuisserie van meer dan 2000 beten geen enkele fatale afloop op. In een Australisch onderzoek naar 63 gevallen waarbij de roodrugspin (nauw verwant aan de zwarte weduwe) gevangen was en dus eenduidig kon worden geïdentificeerdtrad pijn op in alle gevallen; hevige pijn bij 61% van de gevallen en pijn die meer dan 24 uur aanhield in 66% van de gevallen. In 35% van de gevallen traden systemische verschijnselen op (algemeen onwelzijn, zweten, verlammingsverschijnselen in tegenstelling tot plaatselijke verschijnselen). De pijn duurde gemiddeld 48 uur (maximaal 96 uur). Slechts 6 patiënten hoefden met antigif te worden behandeld. Bij beten van de verwante L. Hasselti was er meer kans op systemische verschijnselen dan bij L. mactans. Er waren geen gevallen met fatale afloop. De LD50 voor Latrodectusgif voor muizen wordt opgegeven als 0,9 mg/kg. Ter vergelijking: voor wespengif is dit ongeveer 2,5 mg/kg.
Samenstelling van het gif Het gif bevat een aantal actieve bestanddelen, waaronder simpele organische stoffen zoals purine en inosine; kleinere polypeptidendie een directe invloed hebben op calciumkanalen in de celmembraan en eiwitten die selectief het vrijkomen van neurotransmitters in de synapsen en bij de motorische eindplaat beïnvloeden, waardoor verlammingsverschijnselen ontstaan.
Zwarte weduwe aangetroffen in België Op 19 augustus2009 waarschuwde de Belgische Arachnologische Vereniging, ARABEL, voor het gevaar van blijvende vestiging van de zwarte weduwe in België. Onderzoek wees uit dat de spinnen het land binnenraken via de handel in oldtimers vanuit de Verenigde Staten.Dit bericht kwam er nadat opvallend meer meldingen binnenkomen van zwarte weduwen en eicocons.
Zwarte weduwe aangetroffen in Nederland De zwarte weduwe is een aantal keer in Nederland aangetroffen. De spinnen worden veelal overgebracht naar reptielentuin Serpo te Delft. Een recent geval deed zich voor in Nederland waar de spin werd ontdekt in een uit de Verenigde Staten geïmporteerde auto. Een medewerker van het importbedrijf werd gebeten. Na een paar uur traden er onregelmatige spieraanspanningen op, waardoor spoedeisende ziekenhuisopname noodzakelijk was. Na enkele dagen genas de betrokkene geheel. Veelal duidt dit op een allergische reactie, zoals iemand deze ook kan hebben bij bijvoorbeeld een wespensteek. Na onderzoek in Amerika werd duidelijk dat iedereen anders reageert op een beet van deze spin. Bij een verlaagde weerstand kun je er meer last van hebben, of zoals bovenstaand geval, als je er allergisch voor bent. Een persoon met een gemiddelde weerstand en conditie heeft vaak jeuk, uitslag of koorts. Er zijn ook gevallen bekend waar de gebeten persoon er totaal geen last van had en er enkel een rode plek op de bijtplek zichtbaar was. Bron: >Zwarte weduwe (spin) www.wikipedia.org
Als we aan een kat denken dan stellen de meeste mensen zich een lief schattig beestje voor. Hoe lief en mooi ze ook zijn, sommige tuinliefhebbers hebben op sommige momenten een ander beeld van katten. Katten kunnen in kleine tuinen vaak een doorn in het oog zijn. Hun putjes graven, omgraven of vernielen van planten, opeten of wegjagen van mooie vogeltjes; het kunnen allemaal redenen zijn om zich te ergeren aan poeslief. Verder moet men er ook rekening mee houden dat indien katten in de moestuin hun ontlasting nalaten en dat hierdoor een aantal ziektes op mensen kunnen worden overgebracht.
Na de winter komen zijn ze er terug. De volwassen slakken en hun eieren die de vorst hebben weten te overleven. Ze komen dan van onder grote stenen of uit grondspleten gekropen en kunnen zich dan tegoed doen aan het verse groen dat overal verschijnt. Spijtig genoeg is dat groen juist de sierwaarde van onze tuin of de jonge zaailingen uit de groentetuin. Ze laten de planten achter met gaten in de bladeren en als je dan nog eens de resten van de glinsterende slijmsporen ontdekt, dan weet je zeker dat je niet met rupsen te maken hebt. Het zijn vooral de naaktslakken die de meeste schade zullen toebrengen aan ons planten. De huisjesslakken zijn minder schadelijk en leven vooral van plantaardig afval. Soms durven ze de jonge naaktslakken of naaktslakken hun eieren te verorberen.
Vlaanderen geteisterd door ratten! Vlaanderen wordt geteisterd door bruine ratten. ,,Ze zitten overal''. In huizen, in stallen, in composthopen, in tuinen, in bedrijven... Niemand weet hoe je die plaag nog kan bestrijden. Bruine ratten laten zich niet vangen en ze worden stilaan immuun voor het rattenvergif dat we overal rijkelijk strooien.'' Het is al lang geen boutade meer: inVlaanderen leven meer ratten dan mensen en hun aantal neemt explosief toe. Wie in zijn tuin enkele kippen heeft, kan ervan meespreken: de ratten graven gangen onder muurtjes en afsluitingen naar het kippenvoer en zodra ze een warm en droog plaatsje vinden beginnen ze te kweken als konijnen. Van de tuin - via rioleringen en afvoerbuizen - naar de keuken is dan maar een kleine stap meer. De bruine rat is in Vlaanderen in opmars. Deze rat is steeds meer resident tegen gif, de bestrijding word er niet eenvoudiger op. Elk jaar word er tussen 8 en 12 ton rattenvergif langs de waterlopen gestrooid. De gemeenten doen daar nog eens tientallen tonnen bovenop. Veel gemeentebesturen geven gratis rattenvergif als hun inwoners klagen over ongedierte, maar dat haalt nauwelijks nog iets uit. De ratten zijn stilaan immuun voor het gif: we geven ze nu te eten in plaats van ze uit te roeien. >Preventieve maatregelen tegen ratten (www.zonderisgezonder.be)
De zwarte rat (Rattus rattus) is een knaagdier van het geslacht Rattus uit de onderfamilie Murinae (muizen en ratten van de Oude Wereld). De zwarte rat is ook wel bekend onder de namen scheepsrat, huisrat, dakrat en pestrat. De soort bijna volledig verdrongen door de bruine ratten. >Lees meer op www.wikipedia.org
Bruine Rat
De bruine rat (Rattus norvegicus) is eenzoogdier, behorende tot de orde van de knaagdieren. De soort is ook wel bekend onder de namen Noorse rat, rioolrat, waterrat, stadsrat, laboratoriumrat, tamme rat en gewoon als rat. Met de naam "waterrat" wordt echter vaker de woelratbedoeld. De bruine rat is één van de meest succesvolle zoogdieren ter wereld en komt tegenwoordig over bijna de gehele wereld voor. Zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied was waarschijnlijk een deel van Noord-China. Zijn nauwste verwanten zijn de Aziatische soorten Rattus pyctoris en Rattus nitidus. De wetenschappelijke naam norvegicus, die in het NederlandsNoorsbetekent, heeft niets te maken met de oorsprong van de bruine rat. Sommige wetenschappers zeggen dat de naamgeving te maken heeft, met de bewering dat in Noorwegenvoor het eerst begonnen was met wetenschappelijk onderzoek naar dit knaagdier. De soort werd pas in 1790 voor het eerst in Noorwegen waargenomen (de naam norvegicus werd al in 1769 gegeven). >Lees meer op www.wikipedia.org >Bestrijding ratten in Vlaanderen (https://www.vmm.be/water/beheer-waterlopen/rattenbestrijding)
De naam muis wordt gebruikt voor allerlei kleine zoogdieren, in het bijzonder de huismuis (Mus domesticus), maar ook vele andere soorten, vooral knaagdieren. In de taxonomie worden "muizen" en "ratten" niet als aparte groepen gezien, hoewel ze wel vaak zo ingedeeld worden. Over het algemeen wordt de naam gebruikt voor kleinere dieren met een lange staart. >Muis [dier] (www.wikipedia.org)
Bestrijding van Ratten en Muizen
Rattengif is een verzamelnaam voor verschillende vergiftendie bedoeld zijn ter verdelging van ratten. Een bruikbaar hedendaags rattengif is smaak- en reukloos en heeft een uitgestelde werking. Ratten zijn lastig te doden met vergif, dit komt door hun eetgewoonten. Ze eten kleine beetjes, wachten even, en eten pas verder als ze niet meteen ziek worden. De eerste dosis moet dus onvoldoende zijn om het dier meteen te doden. Zou de rat wel na één dosis gif-opname doodgaan dan treedt er bij de andere ratten aasschuwheid op. Om deze reden wordt er sinds de jaren '60alleen nog met multi-dosis middelen gewerkt. De rat zal na ongeveer 4 tot 14 dagen (2 á 3 opnames) doodgaan door inwendige bloedingen. >Lees meer op www.wikipedia.org >Ratten en muizen bestrijden (www.google.be)
Onze dagelijkse manier van leven heeft een grote impact op de natuur en milieu. Voor alles wat we consumeren en het produceren is er een hoeveelheid land nodig is om dit voort te brengen of te verwerken. De Ecologische Voetafdruk geeft de oppervlakte aarde weer die nodig is om in de levensstijl van een persoon, stad of land te voorzien. Die voetafdruk wordt uitgedrukt in hectaren. De totale oppervlakte van de aarde bedraagt 51 miljard hectare. Daarvan is ongeveer 14,5 miljard hectaren land, maar grote delen daarvan bestaan uit woestijnen, ijsvlakten, ... Voor de huidige 6,5 miljard mensen blijkt dat er 2,10 hectare land en visgrond is om van te leven. Daarvan is 0,26 hectare echter gereserveerd voor het behoud van de natuur, van dieren- en plantenleven. Dat wil zeggen dat er per persoon ongeveer 1.84 hectare beschikbaar is om van te leven, het eerlijk aarde-aandeel . De gemiddelde Belg heeft een voetafdruk van 6,59 hectaren. Iemand uit Senegal heeft een voetafdruk van 1,2 hectare terwijl een inwoner uit de VS een voetafdruk bezit van 12,46 hectare! Niet echt rechtvaardig, want voor elke Belg die ruim drie keer zijn eerlijk aarde-aandeel consumeert, zijn er drie andere mensen die maar een derde van dat eerlijk aarde-aandeel ter beschikking hebben. We kunnen ons alvast engageren om onszelf en het Zuiden dezelfde kansen geven voor een duurzame en ecologische ontwikkeling. Dit kan door onze eigen voetafdruk te verlagen, ondermeer door preventief te zijn naar afval toe en door zuinig om te springen met energie en water, door bijvoorbeeld de wagen eens te laten staan en de fiets te nemen, door hemelwater te hergebruiken, door een energiezuinige woning. >Ecologische voetafdruk (www.wikipedia.org)
Gifongevallen Een beduidend aantal ongevallen in de privé-sfeer ontstaat door vergiftiging. Het aantal ongevallen met giftige tuin- en kamerplanten neemt toe.
T