< Klik op Buttons Foto's en Logo's om de betreffende site te openen> ∇
^Je bevind zich nu hier ^
^ Wekelijks nieuwe evenementen Informatie! ^
Persoonlijkheidsstoornis
Persoonlijkheidsstoornis Instabiele of Labiele persoonlijkheid
Persoonlijkheidsstoornissen is een categorie van psychische aandoeningen in de DSM-IV-TR (tekstrevisie) die gekenmerkt wordt door een star en duurzaam patroon van gedachten, gevoelens en gedragingen die binnen de cultuur van de betrokkene duidelijk afwijkt van de verwachtingen. Om bij een patiënt de diagnose van een persoonlijkheidsstoornis te kunnen stellen, moet volgens het DSM-IV-TR aan de volgende criteria worden voldaan: A. Een duurzaam patroon van innerlijke ervaringen en gedragingen die duidelijk binnen de cultuur van betrokkene afwijken van de verwachtingen. Dit patroon wordt zichtbaar op twee (of meer) van de volgende terreinen: 1. cognities (dat wil zeggen de wijze van waarnemen en interpreteren van zichzelf, anderen en gebeurtenissen) 2. affecten (dat wil zeggen de draagwijdte, intensiteit, labiliteit en de adequaatheid van de emotionele reacties) 3. functioneren in het contact met anderen 4. beheersing van de impulsen
B. Het duurzame patroon is star en uit zich op een breed terrein van persoonlijke en sociale situaties.
C. Het duurzame patroon veroorzaakt in significante mate lijden of beperkingen in het sociaal en beroepsmatig functioneren of het functioneren op andere belangrijke terreinen.
D. Het patroon is stabiel en van lange duur en het begin kan worden teruggevoerd naar ten minste de adolescentie of de vroege volwassenheid.
E. Het duurzame patroon is niet eerder toe te schrijven aan een uiting of de consequentie van een andere psychische stoornis.
F. Het duurzame patroon is niet het gevolg van de directe fysiologische effecten van een middel (bijvoorbeeld drug, geneesmiddel) of een somatische aandoening (bijvoorbeeld schedeltrauma).
Naast bovengenoemde persoonlijkheidsstoornissen krijgt een grote groep ook de diagnose:Persoonlijkheidsstoornis Niet Anderszins Omschreven. Deze stoornis krijgen de mensen die niet binnen de criteria van een bepaalde persoonlijkheidsstoornis vallen, maar wel 'trekken' hebben van 2 of meer persoonlijkheidsstoornissen, dat wil zeggen: nét niet voldoen aan de criteria ervan. In de DSM-III werden ook de passief-agressieve persoonlijkheidsstoornis en de zelf kwellende persoonlijkheidsstoornis vermeld. Deze zijn in het DSM-IV echter verwijderd, omdat vooralsnog niet duidelijk is of dit afzonderlijke persoonlijkheidsstoornissen zijn. In het ICD-10 staan ze vermeld als varianten van afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (F60.7). Bron: Wikipedia >Persoonlijkheidsstoornis (psyonline.nl) >Persoonlijkheidsstoornissen (www.youtube.com)
Dwangmatig gedrag Bij het horen van het woord dwangstoornis zal er bij vele mensen een vraagteken verschijnen, enkele mensen zullen waarschijnlijk een persoon voor zich zien die maar blijft schoonmaken.
Een dwangstoornis bestaat uit twee belangrijke kenmerken: · Dwanghandelingen: steeds terugkerende en schijnbaar zinvolle handelingen die volgens bepaalde regels en op telkens een zelfde wijze worden verricht. · Dwanggedachten: steeds terugkerende ideeën, gedachten of beelden die als zinloos en niet gewild worden beleefd. Dwangneurose (Obsessief Compulsieve stoornis) De obsessief-compulsieve stoornis (OCS) is een psychische aandoeningdie in hetDSM-IVis gecategoriseerd alsangststoornis. De oude naam van de aandoening is dwangneurose. OCS komt in verschillende vormen voor, maar het meestvoorkomende kenmerk is eenobsessieve drangom bepaalde handelingen uit te voeren, die rituelenwordengenoemd. De OCS-patiënt voert deze handelingen (compulsies) uit als reactie op dwangmatige gedachten(obsessies). Voor anderen lijken deze handelingen overbodig en zij hebben ook geen oog voor de details, maar voor de patiënt zijn deze handelingen van vitaal belang en moeten volgens een bepaald patroon worden uitgevoerd om vermeende nadelige gevolgen te voorkomen. Voorbeelden zijn het zeer vaak controleren of een deur gesloten is of het overmatig vaak wassen van de handen(smetvrees),niet te verwarren met de specifiekemysofobie). >Lees meer op wikipedia.org >Dwangstoorniswww.tegek.be >Angstcentrum - Consultatie/Advies & Begeleiding voor angsten, fobieën & emotionele problemen
* De term OCD is een afkorting, afkomstig uit het Engels. Hij staat voor Obsessive-Compulsive Disorder; oftewel: Obsessieve-Compulsieve Stoornis. In gewoon Nederlands wordt het meestal dwangneurose genoemd.
Zelfdoding is een niet te verwaarlozen doodsoorzaakin de overlijdensstatistiek. In Nederlandplegen gemiddeld 1500 mensen per jaar zelfmoord, dat zijn er meer dan er slachtoffers vallen in het verkeer. In België is zelfmoord de tweede meest voorkomende doodsoorzaak bij jonge mannen van 20 tot 24 jaar en de derde doodsoorzaak bij jonge vrouwen van die betreffende leeftijd. In de leeftijdsgroep van 25 tot 34 jaar is zelfmoord zelfs de eerste doodsoorzaak. Elke dag ontnemen 7 Belgen zich van het leven (wat komt op 2500 mensen per jaar). Hiermee is zelfmoord in België aanzienlijk vaker aan de orde dan in Nederland. > Lees meer op wikipedia.org >Zelfmoordpreventielijn (www.zelfmoord1813.be) Telf: 1813 >Kan u zelfdoding voorkomen? (gezondheid.be) >Hulp nabestaanden van zelfdoding (www.zelfdoding.be)
lieverd.. Ik heb je niet kunnen redden ik had je misschien kunnen tegenhouden maar dan nog had ik je niet kunnen redden het zat in je hoofd en in je hart je was gekraakt.. gebroken.. Als ik je had tegenhouden zou dat enkel uitstel zijn de pijn in je hart zou er niet mee verdwijnen.. Ik heb je niet kunnen redden.. en het doet nog steeds pijn..
Teletolk Teletolk is een instrument waarmee doven en slechthorenden met horenden kunnen communiceren. Een Teletolk fungeert daarbij als tussenpersoon die het contact tussen doven en horenden tot stand brengt. >Vlaanderen.be/Teletolk
Tags:Oor, Horen, Hoorschade
Beroerte
CVA - Stroke - Cerebrovasculair accident
Beroerte Cerebrovasculair accident
Een beroerte is voor de hersenen wat een hartinfarct is voor het hart. De medische benaming voor een beroerte is Cerebro Vasculair Accident, meestal afgekort met CVA. Letterlijk betekent dit "ongeluk in de bloedvaten van de hersenen". Ongeveer 75% van de beroertes ontstaan door zuurstoftekort doordat een slagader of een ader verstopt raakt. Wanneer dit gebeurt begint een stukje van het hersenweefsel af te sterven. Men spreekt in dit geval ook van een herseninfarct. Een van de meest voorkomende vormen van beroerten is de trombose. >Meer info op www.gezondheid.be
Cerebrovasculair accident Een cerebrovasculair accident (CVA) is een acute medische aandoening die gekenmerkt wordt door een plotselinge verstoring van de doorbloeding van de hersenen. De term betekent letterlijk ongeluk (accident) van de bloedvaten (vasculair) van de hersenen (cerebrum). In de volksmond wordt een CVA dikwijls een beroerte genoemd. >Lees meer op Cerebrovasculair accident (CVA) of Beroerte (wikipedia.be)
Elke dag worden in België 52 mensen getroffen door een beroerte. Dat zijn jaarlijks 19.000 nieuwe gevallen, waarvan er 9.000 overlijden binnen het jaar en 6.000 blijvend invalide geraken. In de geïndustrialiseerde landen is beroerte de derde doodsoorzaak, na hartinfarct en kanker, en de belangrijkste oorzaak van invaliditeit op volwassen leeftijd. Wereldwijd sterven jaarlijks 5,5 miljoen mensen ten gevolge van een beroerte. Dit is 10% van alle overlijdens wereldwijd. > Beroerte afbeeldingen (google.com) >Beroerte (www.youtube.com)
Tags:Beroerte, Stroke, Cerebrovasculair
Dementie
Ziekte van Alzheimer
Dementie
Dementie Dementie is een verzamelnaam voor aandoeningen die gekenmerkt worden door combinaties van meervoudige stoornissen in verstandelijke vermogens (waaronder het geheugen), stemming en gedrag. Dementie komt voor bij klinische syndromen die door verschillende hersenziekten worden veroorzaakt. De specifieke kenmerken van de verschillende combinaties worden bepaald door de aard, lokalisatie en ernst van de afwijkingen in de hersenen. >Lees meer op wikipedia.org
Tegen 2030 zullen er naar schatting meer dan 200.000 personen met dementie zijn in België. In Vlaanderen spreken we over 85 000 personen met dementie, 55.000 onder hen leven met de ziekte van Alzheimer.
Ziekte van Alzheimer De ziekte van Alzheimer (soms kortweg alzheimer genoemd) is een degeneratieve aandoening van de hersenen waarbij de patiënt soms in snel tempo dementeert. De aandoening is vernoemd naar Alois Alzheimer, een Duitse psychiater en neuropatholoog. Een exacte diagnose is doorgaans pas mogelijk na overlijden, door de hersenen te onderzoeken. De ziekte wordt meestal vastgesteld bij personen die ouder zijn dan 65 jaar. Minder vaak komt er ook een tweede variant voor, die vroege alzheimer (Engels: 'early onset Alzheimer disease') wordt genoemd. >Lees meer op wikipedia.org Rita Hayworth, Ronald Reagan, Iris Murdoch, Koningin Juliana, Gerard Reve, Mohammed Ali hebben allemaal één ding gemeen. Zij leden aan de ziekte van Alzheimer, de meest voorkomende variant van dementie. Ongeveer tweederde van alle personen met dementie heeft de ziekte van Alzheimer. Deze treft zowat 24 miljoen mensen wereldwijd, waarvan 135.000 Belgen. Dit aantal stijgt voortdurend. >De Vlaamse Alzheimer liga
Voeding voor kinderen - Wat is gezonde voeding voor je baby? - Hoe vraag je kraamgeld aan? - Waar moet ik op letten tijdens mijn zwangerschap? - Wat is peuterpuberteit? - Ben je op zoek naar kinderopvang voor je baby? - Wanneer laat ik mijn baby vaccineren? - Via levensfase of onderwerpen krijg je een deskundig antwoord op al je vragen. >Lees meer op www kind en gezin.be
Wat te doen bij verstikkingsverschijnselen van een baby, bekijk de Video Klik eventueel op het witte vlak en daarna op de startbutton
Tags:Kind, Kinderziekten, Baby, Mama, Gezin
Prematuur
Te vroeg geboren baby
Prematuur Te vroeg geboren baby
Alsmaar meer kinderen worden te vroeg geboren! Prematuur ('vóór de rijpheid') is een aanduiding die in de geneeskunde betekent dat een baby te vroeg geboren is. Normaal gesproken duurt een zwangerschap 40 weken, gerekend vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie. Als de zwangerschap niet de volle 40 weken duurt, is al naar gelang van het moment van geboorte sprake van een eerdere geboorte, vroeggeboorte, extreme prematuriteit of een miskraam. Bron: Wikipedia
Zwangerschapsduur Een zwangerschap duurt gemiddeld 40 weken, wanneer een kind geboren wordt tussen 37 en 42 weken heet dit 'op tijd'. In principe is dan, als er geen andere complicaties zijn, een thuisbevalling mogelijk. Als de baby geboren wordt na een zwangerschap korter dan 37 weken, spreekt men volgens de definitie van de WHO van een vroeggeboorte. Wanneer een zwangerschap spontaan voor de 22e zwangerschapsweek eindigt, spreekt men van een miskraam. Een vroeggeboorte met een zwangerschapsduur van minder dan of gelijk aan 32 weken wordt extreme prematuriteit genoemd. Afhankelijk van hoe veel te vroeg het kind geboren is moet het kind in een couveuse tot het kind volgroeid is. In Nederland ligt de ondergrens om te trachten een kind in leven te houden op 24/25 weken, afhankelijk van hoe goed het kind 'het doet'. Bij deze zeer jonge kinderen treden echter verhoudingsgewijs veel, ook ernstige, handicaps op, ook als ze het halen. In andere landen wordt wel eens getracht nog jongere kinderen in leven te houden. Bron: Wikipedia
Het is belangrijk hierbij te vermelden dat er een kans aanwezig is dat premature baby's een of meer van deze stoornissen kan ontwikkelen. Het is echter niet zo dat een premature baby zeker een of meer van deze stoornissen ontwikkelt. Vaak hangt prematuriteit met dysmaturiteit (zie lager) samen . Wanneer een kind voor de 28e week prematuur wordt geboren, met verwacht gewicht en lengte naargelang de zwangerschapsduur, spreekt men van immaturiteit (onrijpheid). Bron: Wikipedia
Dysmaturiteit Bij pasgeborenen betekent dysmaturiteit een te laag geboortegewicht in verhouding tot de zwangerschapsduur. Zo'n baby met te laag geboorte gewicht noemt men een dysmatuur. Kenmerkend voor een dysmatuur zijn een magere buik en een relatief groot hoofd. Dysmaturiteit kan samen gaan metprematuriteit(vroeggeboorte), maar er kan ook spraken zijn van een voldragenzwangerschap. In het laatste geval zijn delongenen andereorganenmeestal gewoon ontwikkeld, dit in tegenstelling tot premature kinderen. Oorzaken Dysmaturiteit kan ontstaan door: Verminderde toevoer van voedingsstoffen en zuurstof door de placenta, door bijvoorbeeld een meerlingzwangerschap of pre-eclampsie (zwangerschapsvergiftiging); Middelenmisbruik door de moeder (alcohol, nicotine, medicijnen); Stressbij de moeder; Ondervoeding bij de moeder (waardoor het kind minder nutriëntenkrijgt).
Risico's De baby heeft meer kans op een zuurstoftekort tijdens de bevalling. Als hier aanwijzingen voor zijn, bijvoorbeeld wanneer er ontlasting (meconium) in het vruchtwater zit, dan moet de bevalling snel plaatsvinden; meestal gebeurt dit met een keizersnede. Direct na de geboorte is er een risico op hypoglycemie (te laag bloedsuikergehalte). Dysmaturen hebben namelijk maar een kleine energievoorraad, terwijl er direct na de geboorte veel energie nodig is. Bij een te laag suikergehalte kan hersenschade ontstaan. Het suikergehalte van een dysmatuur moet daarom goed in de gaten gehouden worden. Verder kan een dysmatuur zichzelf moeilijk warm houden. Ze hebben immers weinig vet en energie. Na de geboorte worden ze dan ook in een couveuse verzorgd.
Ontwikkeling In de eerste 6 maanden na de geboorte groeit een dysmatuur extra snel, maar meestal blijven deze baby's toch klein voor hun leeftijd. Bij kinderen met dysmaturiteit is de kans hoger dat een kind een stoornis ontwikkelt als:ADHD, autisme, verstandelijke of lichamelijke handicap, vooral als de groeivertraging al in het begin van de zwangerschap is ontstaan. Bron: Wikipedia
Iedereen heeft er een gekregen, meestal zijn het de ouders die je voornaam gekozen hebben. Niet iedereen is tevreden met de hem of haar toebedeelde voornaam, sommigen kregen er meerdere en kunnen later kiezen welke hun aanspreeknaam word, anderen moeten het dan weer doen met één naam. Veelal kennen mensen de betekenis die achter die naam schuilgaat niet ? Een voornaam is altijd mooi als hij correct uitgesproken word, spijtig genoeg is dat niet altijd zo, mede daarom zijn velen niet tevreden met de hen toebedeelde naam. Meestal word een voornaam gekozen omdat de naam bij de gevers er van goed in de oren klinkt, of wordt die unieke beslissing ingegeven door een samenspel van tal van factoren waaronder het al dan niet vernoemen van familie of bekenden, het volgen van populaire namen (of juist niet), het kiezen uit cultureel bepaalde subverzamelingen van voornamen (echte Vlaamse naam, Nederlandse naam, Friese naam, Arabische naam, Engelse naam), sociale associaties van een naam. Wellicht klinkt je naam anders in je oren als je weet welke betekenis hij heeft! Betekenis van je voornaam in België en Nederland >Betekenis van je voornaam (http://betekenis-voornaam.be)
Voornamen veelal gegeven in België Diverse informatie aangaande Voornamen >Voornaam (wikipedia.org) >Lijst Belgische voornamen (wikipedia.org) >Op zoek naar een leuke voornaam (www.voornamen.com/) Voornaam veranderen Wat de voornaam betreft zijn er niet al te veel voorwaarden om te mogen veranderen. Het volstaat dat de nieuwe voornaam geen verwarring kan veroorzaken en niemand kan schaden, noch de geïnteresseerde noch iemand anders. Een verandering van voornaam valt onder een koninklijk besluit, de naamsverandering wordt niet gepubliceerd. De kostprijs word verminderd indien de aanvrager kan aantonen dat zijn voornaam .en belachelijk, schadelijk of verouderd karakter vertoont. Inlichtingen: Ministerie van Justitie Dienst naamsveranderingen Waterloolaan 115 1000 Brussel Tel. 02/542.67.04 - 542.67.35 - 542.67.56 - fax 02/542.70.23
Hoeveel hebben dezelfde familienaam! Wilt u weten hoeveel mensen in België dezelfde familienaam hebben als u? En waar ze wonen? Vlaanderen Er zijn in Vlaanderen 29.186 mensen met de naam Peeters. Janssens komt 26.334 keer voor, gevolgd door Maes (22.097), Jacobs (17.043) en Willems (15.334). De top vijf voor België verschilt weinig met die voor Vlaanderen: Peeters (32.811), Janssens (30.453), Maes (25.519), Jacobs (19.990) en Mertens (18.559) zijn de meest voorkomende namen in België. Wallonië De Waalse top vijf ziet er heel anders uit. Dubois is er met 9.601 dragers de meest voorkomende familienaam, maar staat pas op de dertiende plaats in de top 100 van meest voorkomende familienamen in België. De naam Lambert komt 8.836 keer voor in Wallonië, gevolgd door Martin (6.909), Dupont (6.524) en Dumont (6.319). Bron: Belga >Waar komt je familienaam overal voor in België (www.familienaam.be) Veranderen van Familienaam Een aanvraag tot verandering van familienaam maakt het voorwerp uit van een grondig onderzoek. Voor familienaam verandering spreekt men van een ernstig motief, dat door de minister van justitie geëvalueerd moet worden. De naamsverandering wordt in het staatsblad gepubliceerd. Inlichtingen: Ministerie van Justitie Dienst naamsveranderingen Waterloolaan 115 1000 Brussel Tel. 02/542.67.04 - 542.67.35 - 542.67.56 - fax 02/542.70.23
ADHD betekent Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder, oftewel aandachttekort/hyperactiviteitstoornis. Het aandachttekort heeft hier niets te maken met het al dan niet krijgen van voldoende aandacht vanuit de omgeving. Er is dus over het algemeen een aandachttekort, waardoor de ADHD'er wordt overspoeld door teveel prikkels. Daardoor is het niet goed mogelijk om de aandacht bij één ding tegelijk te houden (concentratiegebrek). Hyperactiviteit (die niet bij iedere ADHD'er aanwezig is) uit zich door lichamelijke onrust, maar ook tot innerlijke onrust en impulsiviteit. Ook hyperactiviteit kan verklaard worden als het gevolg van het binnenkomen van te veel of te sterke prikkels. >Lees meer op wikipedia.org >ADHD - Aandachtsstoornis met hyperactiviteit (gezondheid.be)
ADD bestaat uit een verzameling specifieke persoonlijkheidskenmerken met een grotendeels erfelijke oorzaak. Het is geen karaktertrek of opvoedingsfout. ADD wordt door wetenschappers als een neurobiologische stoornis beschouwd: er zijn steeds sterkere aanwijzingen dat (epi)genetisch-biologische factoren een sleutelrol spelen. Met name een tekort aan, en/of onevenwicht in de aanwezigheid van, twee neurotransmitters in de motorische schorsen in de prefrontale cortexvan de hersenen is kenmerkend. Bij ADHD'ers leidt deze afwijking in de neurotransmitters dopamine en noradrenaline tot aandachtsproblemen, hyperactiviteit en impulsief gedrag. Bij ADD'ers zijn hyperactief en impulsief gedrag in mindere mate aanwezig, of geheel afwezig. Het komt vaak voor dat kinderen met ADHD, naarmate ze ouder worden, minder hyperactief en impulsief gedrag vertonen en in hun volwassen leven getypeerd kunnen worden als iemand met ADD. ADHD, inclusief het subtype ADD, komt bij mannen vaker voor dan bij vrouwen.
Stotteren wordt omschreven als "onregelmatigheden in het spreekritme, waarbij de spreker precies weet wat hij wil uitdrukken maar daar op het ogenblik niet in slaagt, doordat zich een onvrijwillige herhaling, verlenging of onderbreking van een klank voordoet". In het DSM-IV is stotteren ingedeeld bij de ontwikkelingsstoornissen. Stotteren heeft twee verschijningsvormen: het openlijk en het verborgen stotteren. Het openlijk stotteren zijn de blokkades, herhalingen en ongewilde pauzes tijdens het spreken. Het verborgen stotteren blijft voor de buitenwereld onzichtbaar, maar is vaak nog veel belangrijker dan het openlijk stotteren: het vermijden van moeilijke woorden, de spreekangst en de minderwaardigheidsgevoelens. Om deze reden wordt stotteren vaak vergeleken met de metafoor van de ijsberg. Het gedeelte van de ijsberg dat boven het wateroppervlak uitsteekt, is het openlijk stotteren. Het gedeelte van stotteren dat onder het wateroppervlak verborgen blijft, is vaak veel groter maar wordt door buitenstaanders niet waargenomen. De exacte oorzaak van stotteren is nog niet achterhaald. Er is enkel bekend dat stotteren een coördinatiestoornis is in de hersenen, waardoor stotteraars er niet in slagen om hun gedachten vloeiend te articuleren. Er wordt aangenomen dat stotteren een genetische oorzaak heeft, want stotteren komt vaak in dezelfde families voor. Daarnaast blijken mannenveel meer last te hebben van stotteren: 80% van de stotteraars zijn van het mannelijk geslacht. Ongeveer 1% van de bevolking stottert, zo'n 60 miljoen mensen in totaal. In België zijn er 100.000 stotteraars, in Nederland170.000. In heel Europa hebben 3.740.000 mensen last van stotteren. In de loop der jaren zijn reeds vele stottertherapieën ontwikkeld. Grosso modo zijn ze in twee grote families in te delen: stuttering modification en fluency shaping. Bij stuttering modification wordt stotteraars geleerd om vloeiend te stotteren en wordt vooral aan het verborgen stotteren gewerkt, terwijl bij fluency shaping gestreefd wordt naar een vloeiendere spraak. >Lees meer op wikipedia.org >VZW belangengroep Stotterende mensen (www.stotteren.be) >Nederlandse federatie stotteren (www.stotteren.nl)
Wet betreffende het wegnemen en transplanteren van organen De Wet betreffende het wegnemen en transplanteren van organen is eenBelgischewet sinds 13 juni 1986. Volgens deze wet geldt een geen-bezwaar-systeem (opting-out regel of presumed consent): elke persoon mag aangeven, na de dood géén donorte willen zijn. Heeft een persoon dit niet zelf aangegeven, dan is deze persoon na overlijden automatisch orgaandonor. OokBelgië kent een donorregister. Wanneer een overledene zich niet als donor laat registreren, behouden de nabestaanden het vetorecht. Wanneer de overledene zijn keuze liet registreren in het donorregister wordt zijn keuze geaccepteerd en hoeven nabestaanden hierover niet meer te beslissen. Bestaan er geen wettelijke beslissingsbevoegden en is de keuze niet geregistreerd dan mag bij wet organen worden gedoneerd. Bron: Wikipedia
Wat zijn medische fouten Met medische fouten worden alle fouten die optreden door een medische behandeling bedoeld, ofwel een ongewenst en vermijdbaar neveneffect van een medische behandeling. Een medische fout wordt meestal veroorzaakt door een arts, verpleegkundige of paramedisch personeel. Naast de term fout moet de term onbedoelde schade (Engels: adverse effect) worden herkend. De definitie van onbedoelde schade is een onbedoelde uitkomst die is ontstaan door het (niet) handelen van een zorgverlener en/of door het zorgsysteem met schade voor de patiënt zodanig ernstig dat er sprake is van tijdelijke of permanente beperking dan wel overlijden van de patiënt. Medische fouten zijn gevallen waar onbedoelde schade optrad waarbij dat vermijdbaar was. Onderzoek kan meestal alleen worden gedaan naar het voorkomen van onbedoelde schade. Medische fouten zijn ongewenst omdat ze leiden tot gezondheidsschade en omdat ze de maatschappij geld kosten. >Lees meer op wikipedia.org
Schadevergoeding bij medische fouten (medisch falen) Tot nauwelijks een 20-tal jaar geleden namen (naar eigen mening of duidelijk) gedupeerde patiënten of hun nabestaanden het bijna nooit op tegen de behandelende geneesheer. Dokters hadden een aura van onfeilbaarheid en zelfs als er iets misging op de operatietafel, nam men dat aan als een vanzelfsprekend risico. Vaak genoeg was het woord 'complicatie' al uitleg genoeg voor de nabestaanden... Maar de tijden veranderden: dorpsnotabelen vielen van hun voetstuk, 'gewone' mensen werden mondiger en erudieter. Men nam complicaties niet meer aan voor gratuit. Halfweg de jaren '90 had België duidelijk nog een achterstand ten opzichte van bijvoorbeeld Nederland en Duitsland, en zéker ten opzichte van de VS, wat betreft de vervolging van blunderende artsen. Oorzaak hiervan was de omgekeerde bewijslast. In België moest een slachtoffer of nabestaande bewijzen dat een arts een fout had gemaakt, in plaats van het omgekeerde: dat de arts moest bewijzen dat hij géén fout had gemaakt. Bovendien: wat zou men als individu kunnen uitrichten tegen een machtige beroepsorganisatie als de Orde der Geneesheren, zo was bij velen de redenering. Een gedegen regeling werd lange tijd tegengehouden door het Amerikaanse voorbeeld, waar advocaten bij wijze van spreken in de hal van het ziekenhuis ontevreden patiënten staan op te wachten. Al lijkt het er in de VS wel op dat het soort geneeskunde daar er zélf toe geleid heeft: eind '99 zei een rapport van het Institute of Medicine in Washington dat in de VS jaarlijks 44 à 98.000 mensen overlijden door medische fouten. Dat is meer dan in het verkeer... Bovendien zou op korte termijn de vergemakkelijkte mogelijkheid tot vervolging misschien wel voordelen opleveren voor de gedupeerden, meende men: dokters zouden nog meer hun best doen zo goed mogelijke geneeskunde af te leveren. Maar op lange termijn zou dit leiden tot 'defensieve' geneeskunde: geen dokter zou het nog riskeren een moeilijke operatie aan te durven, zodat de patiënt blijft zitten met zijn aandoening... Als mogelijke oplossing pleitte de medische wereld van in het begin voor een soort verzekering tegen medische schade. Hoewel het niet wettelijk verplicht is, zijn de meeste artsen verzekerd tegen medische fouten. Voor huisartsen bedraagt zo'n verzekering zowat 10 à 35.000 frank; voor chirurgen en gynaecologen zelfs 100 à 300.000 frank. Vooralsnog beperkte de kwestie zich tot een langzaam toenemende frequentie van medische fouten, zoals opgesomd in boeken als 'Smetten op de witte jas' (E. van Everdingen) en ' Medisch mis-handelen' (René Steenhorst), die het grote publiek gevoelig maken voor het probleem. Bron: www.gva.be "het maken van een medische fout is menselijk, het ontkennen van een medische fout is onmenselijk" >Medisch falen (www.google.be) Fonds medische ongevallen >FMO - Fonds voor medische ongevallen (www.fmo.fgov.be)
Ziekenhuiskosten - Ziekenhuissupplementen Als je in een ziekenhuis wordt opgenomen, kunnen de kosten die je zelf moet betalen hoog oplopen. >Lees meer op www.gezondheid.be
Herken je dit: Aangestaard worden, vermeden worden, nieuwsgierige vragen, ongepaste opmerkingen. Reacties uit onbegrip, onmacht, schrik of onwetendheid kunnen het leven met een afwijkend uiterlijk behoorlijk lastig maken. Wil je hierover praten, hiermee beter leren omgaan, hier iets aan doen ? Hoe kunnen we de buitenwereld duidelijk maken hoe wij graag benaderd worden? Hoe maken we het leven met een zichtbare handicap voor alle partijen leefbaar? >Lees verder op www.zichtbarehandicap.be
T