Rit 7 Bourg-en-Bresse - Le Grand Bornand (197,5km)
Quatorze juillet. Wedden dat de Fransen vandaag heel actief zullen zijn?
Het Tourcircus trekt zich op gang waar het gisteren geëindigd is: Bourg-en-Bresse. Er wacht de renners de eerste col van 1ste categorie: de Col de la Colombière. De beklimming die deel uitmaakt van het Massief van Aravis is 16 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,8%. Wanneer de renners de top bereiken bevinden ze zich 1618m boven de zeespiegel.
De streep is getrokken in Le Grand Bornand zon 14 km van de top van de Colombière. Het is bekend vanwege zijn ski-infrastructuur. Het telt 90 km pistes voor alpijns skiën, 62 km pistes bestemd voor langlaufenen een snowpark voor de waaghalzen. In de zomer valt er eveneens heel wat te beleven in Le Grand Bornand. Je kan op trektocht gaan, de bergen beklimmen, je wagen aan parapente, paardrijden, mountainbiken en zoverder. Indien je geen inspanningen wil leveren kan je genieten van de festivals en traditionele feesten. Zo is er dit jaar tussen 19 en 24 augustus voor de 16de keer het Festival International de Spectacle Jeune Public. Uitermate geschikt voor gezinnen met kinderen.
Het staat vast dat er vandaag spektakel op het programma staat. Het kan niet anders dan dat er op de Col de la Colombière mannen zijn die ten aanval trekken. De favorieten voor de eindzege zullen zich hoogstwaarschijnlijk voor het eerst tonen. Benieuwd hoe Klöden en Vinokourov (Astana) daarop zullen reageren.
Een bezig baasje als Voeckler (Bouygues Télécom) zal zich niet kunnen stilhouden tot de slotklim. Misschien springt hij al mee in een vroege vlucht en graait hij zo de etappezege mee. Hij zal nog meer dan anders gemotiveerd zijn aangezien het de nationale feestdag is. Een andere Fransman die je dan onmiddellijk verwacht is Christophe Moreau (AG2R) zeker nu hij kampioen is van zijn land en de nationale kleuren mag showen.
Marathonvlucht voor Wiggins, overwinning voor Boonen
De gehavende ploegmaats Klöden en Vinokourov (Astana) stonden 's morgens aan de start. De Duitser met een barst in het staartbeen en de Kazach met geblesserde knieën en rechterelleboog die gehecht werden. Beiden zouden de rit uitrijden, maar hadden het wel zwaar. Benieuwd hoe het zal zijn in de zevende etappe als de eerste Alpenrit op het programma staat.
Wie niet begon aan de zesde rit was Geoffroy Lequatre (Cofidis). Hij was in de vorige rit gevallen bij de bevoorrading, reed de rit uit, maar kwam maar liefst 44'04" later aan dan Pozzato. Dit was buiten de tijdslimiet. De jury had echter heel wat lof voor het doorzettingsvermogen van Lequatre en hij mocht in de wedstrijd blijven. Zijn blessures waren echter te erg om de Tour verder te zetten. Ook in de zesde etappe kostte de bevoorrading een slachtoffer: Enrico Degano (Barloworld). Hij zette onmiddellijk een punt achter zijn Tour.
Dan nu iets over de koers zelf. Vrijwel direct na de start trok Bradley Wiggins (Cofidis) ten aanval. Andrey Grivko (Milram) probeerde tot bij hem te raken, maar het was een chasse patate. Wiggins bleef dus eenzaam en alleen op kop rijden. Zijn maximale voorsprong bedroeg 17'30". De sprinters waren echter niet van plan om de zege aan hun neus te laten voorbijgaan en zetten hun ploegmaats aan het werk.
Bij de eerste tussenspurt van de dag sprintte Boonen (Quick Step) naar de tweede plaats waardoor hij 4 punten pakte en gelijk kwam te staan met Zabel (Milram). In de tweede spurt van de dag was het een duel tussen Boonen en Zabel dat Boonen won. Hij pakte 4 punten, aangezien Wiggins nog steeds voorop reed, en Zabel raapte 2 punten. Boonen had de groene trui dus terug. Hoewel Zabel had ontkend dat hij zou strijden voor de groene trui deed hij dus toch actief mee. Ondertussen liet de Tourorganisatie weten dat ze de groene trui die Zabel in 1996 won wil schrappen. De Duitser bekende immers dat hij tijdens die Tour gedurende één week epo had genomen.
Aan de derde tussenspurt roerde niemand van de sprinters zich. Het waren renners van Quick Step die de twee resterende punten meegraaiden.
Met nog 48km te gaan reed Wiggins lek, uit frustratie gooide hij zijn wiel de berm in. Gelukkig is er dan de mecanicien om het ongetwijfeld dure materiaal te redden.
Enkele kilometers voor de finish in Bourg-en-Bresse werd Wiggins gegrepen. Niets te vroeg, want de Brit zat stikkapot. Het peloton stevende af op een massaspurt. McEwen (Predictor-Lotto) speelde alweer niet mee voor de zege. Tom Boonen daarentegen wel. Hij won en zit daardoor stevig in het groen. En dit allemaal zonder versnellingsapparaat, dat eraf viel in de laatste kilometer door een aanraking met een andere renner. Freire (Rabobank) en Zabel eindigden vlak achter Boonen. Freire besliste overigens om de Tour niet meer verder te zetten. De Spanjaard heeft teveel last van een belssure aan het zitvlak. Daar had hij vlak voor de Tourstart ook al mee te kampen, toch ging hij ervoor. Deze blessure speelt Freire al enkele jaren parten. Freire eindigde in deze Tour één keer derde (rit 4) en twee keer tweede (rit 5 en 6). Van zijn vier deelnames reed hij de Tour maar één keer uit.
Cancellara (CSC) mocht na de rit voor de zevende opeenvolgende keer de gele trui aantrekken. Hij verwacht dat hij die in de volgende rit zal mogen afgeven. Na de zesde rit waren er alweer enkel verschuivingen in de top 10. Freire en Zabel doken die binnen terwijl Dekker (Rabobank) en Vaugrenard (La Française des Jeux) er na één dag al uitvielen. Morgen zal het algemeen klassement ongetwijfeld dooreen geschud worden.
Wiggins reed 190km in de aanval
Boonen heerste in Bourg-en-Bresse
Hij mocht zich vervolgens in de groene trui hijsen
Cancellara mocht al voor de zevende keer de gele trui aantrekken
De startplaats van de zesde rit is een stadje dat nog steeds de sfeer van de middeleeuwen uitstraalt. Het is gelegen op ongeveer 300m hoogte en kijkt uit op de rivier de Armançon. In Semur-en-Auxois staan nog twee torens die ooit deel uitmaakten van de stadswallen: de Tour de lOrle dOr en de Tour de la Géhenne. Er zijn overigens nog heel wat andere gebouwen en straatjes die je terug meenemen in de tijd. In 1639 werd hier de allereerste Fransepaardenrace gereden en elk jaar op 31 mei vindt de Course de la Baque plaats.
Finishen doet het peloton vandaag in Bourg-en-Bresse. Deze stad kent op dit moment een economische bloei en trekt veel studenten aan. Er zijn ook heel wat bezienswaardigheden zoals enkele middeleeuwse huizen, de kathedraal Notre Dame en een klooster. Dat werd in de eerste helft van de 16de eeuw gebouwd in opdracht van Margaretha van Oostenrijk, landvoogdes van de Nederlanden, die eigenlijk de belofte van haar schoonmoeder Margaretha van Bourbon liet uitvoeren. Zij had kort voor haar dood aan de inwoners van de priorij van Brou (een buitenwijk van Bourg-en-Bresse) beloofd dat ze de priorij zou laten ombouwen tot een klooster. Margaretha van Oostenrijk richtte het klooster ook op ter ere van haar tweede overleden echtgenoot Philibert van Savoye.
Op twee hellingen van vierde categorie niet te na gesproken kent het parcours geen noemenswaardige hindernissen. Het is de laatste kans voor de sprinters, want morgen begint het zwaardere werk met de allereerste col van 1ste categorie, namelijk de Col de la Colombière.
Klöden en Vinokourov (Astana), die gisteren het slachtoffer waren van een val, gaan alleszins van start. De Duitser doet dat met een barst in het staartbeen en de Kazach heeft vooral last aan de rechterknie.
Rémy Di Gregorio (La Française des Jeux) kwam vandaag niet meer aan de start. Hij was gisteren gevallen en had heel wat moeite om de rit uit te rijden, hij reed dan ook rond met een gebroken elleboog. Al de andere renners gingen er gewoon tegenaan.
In de aanvangsfase zat Sylvain Chavnel (Cofidis) niet stil, uiteindelijk werd hij daar voor beloond toen hij samen met William Bonnet (Crédit Agricole), Giampaolo Cheula (Barloworld) en onze landgenoot Philippe Gilbert (La Française des Jeux) wegreed van het peloton.
In de vijde etappe was er vrijwel geen enkel stuk vlak: het was of dalen of klimmen. Op de beklimming van de Haut-Folin (2de cat; 12,9km; 3,7%) bleken Chavanel en Gilbert de sterkste te zijn. Hun medevluchters raakten gauw achterop.
Zo een 25km van de streep was er de zoveelste val van de dag. Het slachtoffer was Alexander Vinokourov (Astana). Hij bezeerde beide kniën, rechterbil en rechterelleboog. Hij kreeg zes ploegmakkers ter beschikking om hem terug het peloton in te loodsen. Langzaamaan moesten zij lossen. Vino zou nooit terugkomen in het peloton en verloor 1'20" op zijn concurrenten voor de eindzege. Eerder in de rit was ook Klöden (Astana) tegen de vlakte gegaan. Hij bezeerde daarbij zijn staartbeen. Afwachten wat de gevolgen zijn.
Op de laatste helling van de dag, de Côte de la Croix de la Libération (3de cat; 3,4km; 5,4%) kwam een einde aan de vlucht van Gilbert en Chavanel. De Fransman pakt wel de bolletjestrui. David De La Fuente (Saunier Duval), de strijdlustigste renner van vorig jaar, plaatste een demarrage, maar raakte niet weg. Laurent Lefèvre (Bouygues Télécom) was de volgende, hij reed solo tot de top. Daarna was het de beurt aan Yaroslav Popovych (Discovery Channel) om zijn kans te gaan. In de afdaling miste hij een bocht, net als gele trui Cancellara (CSC) die de achtervolgende groep leidde. Beiden konden gelukkig recht blijven. Popovych kon niet voorop blijven en Millar (Saunier Duval) evenmin waardoor de rit op een sprint zou uitdraaien. Zonder McEwen (Predictor-Lotto), Hushovd (Crédit Agricole) en Boonen (Quick Step), want zij waren achterop geraakt.
Filippo Pozzato (Liquigas) won de spurt voor Oscar Freire (Rabobank). Erik Zabel (Milram) werd vierde en neemt de groene trui over van Boonen. Zabel zegt dat hij de strijd voor die trui overlaat aan anderen. Dankzij de bonificatieseconden aan de meet springt Pozzato van de 18de naar de 3de plaats in het algemeen klassement. Boonen valt weg uit de top 10, net als Vino en Hushovd. Benoît Vaugrenard (La Française des Jeux) en Thomas Dekker (Rabobank) duiken diezelfde top 10 dan weer binnen.
Chavanel (l) en Gilbert (r) zetten een mooie prestatie neer
Vijf renners kleurden vanaf kilometerpaal 33 de rit: Sylvain Chavanel (Cofidis), Juan Antonio Flecha (Rabobank), Gorka Verdugo (Euskaltel), Mathieu Sprick (Bouygues Télécom) en Christian Knees (Milram). Onderweg verloor Caisse d'Epargne Xabier Zandio die bij een val zijn sleutelbeen brak.
Het peloton knabbelde langzaam aan de voorsprong van de kopgroep en anders dan gisteren bestond er nooit de kans dat ze te laat zouden komen. Sprick en Knees probeerden in de finale nog uit de greep van het peloton te blijven, maar dat was tevergeefs.
Een sprint zou het worden. McEwen (Predictor-Lotto) kwam er niet aan te pas en zou 16de worden. Boonen (QuickStep) schitterde ook niet doordat locomotief Steegmans het goede wiel was kwijtgeraakt. Bij het overschrijden van de streep maakte Boonen een gebaar van ongenoegen richting Steegmans. Even later werd dat door Boonen als een teken van ontgoocheling verklaard. Alles lijkt koek en ei te zijn in het team, want Steegmans zegt de reactie van Boonen te begrijpen. Wie wel knap srintte was de Noor Thor Hushovd (Crédit Agricole). Hij behaalde in Joigny zijn eerste overwinning van het seizoen.
In de race om de groene trui verloren McEwen en Boonen kostbare punten terwijl Hushovd en ook goeie ouwe Zabel (Milram) die vierde eindigde een goede zaak deden. Hushovd rukt eveneens op naar de tweede plaats in het algemeen klassement op 29" van Cancellara (CSC). Sylvain Chavanel duikt de top 10 binnen dankzij bonificatieseconden aan de tussenspurten.
De vijf vluchters, v.l.n.r.: Chavanel, Flecha, Knees, Sprick en Verdugo
Vandaag wordt gestart in Chablis, dat zijn naam heeft gegeven aan de wijn die in deze streek gemaakt wordt. De wijn wordt gehaald uit de chardonnaydruif die hier gekend is onder de naam beaunois. Aangezien dit gebied vaak te kampen heeft met vorst plaatst men oliekachels in de wijnhaarden om de vorst tegen te gaan of besproeit men de wijnranken met water opdat een ijslaag zou ontstaan die de plantjes beschermt.
Onderweg zal het peloton enkele beklimmingen moeten overwinnen. Vandaag zullen ze voor het eerst over één van 2de categorie moeten: de Haut-Folin met de top op zon 47 km van Autun. Hij is 12,9 km lang, 901 m hoog en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 3,7%. De Haut-Folin behoort toe aan het Massief van Morvan. Het peloton klimt tot op 867m.
Van op de top gaat het vervolgens verder richting Autun. Keizer Augustus bouwde deze stad omstreeks 0 v.C. en gaf het de naam Augustodonum. Wat vrij vertaald geschenk van Augustus betekent.
Aangezien dit parcours vier beklimmingen van 4de , drie van derde en één van tweede categorie telt, is deze rit ideaal voor vluchters. Onder andere Thomas Voeckler (Bouygues Télécom) kan zich hier tonen.
De vierde Tourrit vertrekt in Villers-Cotterêts. Hier werd in 1539 een edict ondertekend dat het gebruik van la langue doïl oftewel het Frans oplegde in alle officiële documenten. Een andere taal, la langue doc of het Occitaans, was tot de Franse revolutie in 1789 wel nog de hoofdtaal in het zuiden. Dit gebied kreeg de naam Languedoc of Occitanië en beschrijft Le Val dAran in Spanje, de valleien van de Alpen in Piemonte en Ligurië (Italië) en in Frankrijk komt het ongeveer overeen met Le Midi. Nu spreekt nog maar 65% van de inwoners van Occitanië hun oorspronkelijke taal.
Villers-Cotterêts is het geboortedorp van Alexandre Dumas die beroemd is vanwege zijn roman Les Trois Mousquetaires (De Drie Musketiers) uit 1844. Hij schreef in totaal 117 werken.
De aankomst ligt in Joigny. In deze stad staat le chateau des Gondi, een kasteel gebouwd tijdens de Renaissance in de 16de eeuw. Deze streek staat ook bekend om zijn vin gris gemaakt van de druivensoort pinot noir. Men gebruikt enkel het sap van de druiven en bewaart die korte tijd in stalen vaten waarna de wijnen gebotteld worden.
Gedurende deze rit moet het peloton vier hellingen van vierde categorie over, wat geen enkel probleem mag zijn. Het parcours leent zich weer tot een sprint.
De derde rit in deze Tour was met 236,5km de langste van deze editie. Het peloton maakte er een snipperdag van. Mathieu Ladagnous (La Française des Jeux) en Nicolas Vogondy (Agritubel) reden al vroeg weg van de anderen. Al gauw bouwden ze een omvangrijke voorsprong uit die zelfs uitliep tot 13'50". Uiteindelijk bleef het een hele tijd hangen rond de 8'30". Zowel de koplopers als het peloton hielden er een slakkengangetje op na. Het leek wel de slotetappe. Er werd gekoerst aan een gemiddelde snelheid van om en bij de 33 kilometer per uur. Enkel Astarloza (Euskaltel) liet zich opmerken aan de tussenspurten en sluipt zo de top 10 van het algemeen klassement binnen.
Toen de helft van de afstand was afgelegd zetten enkele mannen van de sprintersploegen zich op kop en de voorsprong daalde tot 6' waarna het weer stabiel bleef. Opeens kreeg de rit een verrassende wending toen Stéphane Augé (Cofidis) en onze landgenoot Frederik Willems (Liquigas) wegreden uit het peloton. Op 52km van Compiègne sloten ze aan bij Ladagnous en Vogondy. Hun voorsprong bedroeg toen rond de 3'. Op de Côte de Blérancourt pakte Augé de punten waardoor hij morgen rondrijdt in de bollen. Daar was het hem vandaag om te doen.
Willems was vooraan duidelijk de sterkste. De ritzege en zelfs de gele trui leken dichtbij, want de achterstand van Willems op leider Cancellara bedroeg slechts 55". Die droom mocht hij het eerste opbergen, maar een ritzege behoorde lange tijd tot de mogelijkheden. Toen de samenwerking vooraan mank liep demarreerde Willems een par keer, wegraken lukte hem echter niet. Het peloton kwam steeds dichter en zo'n 500m voor de streep werden de vier ingehaald.
En opeens dook Cancellara achter hen op. De Zwitser zette door en de sprinters konden net niet over hem heen. De tweede overwinning in deze Tour dus voor Cancellara die zijn leiderspositie verstevigt. Nog even dit ter informatie: de renners kwamen pas aan omstreeks kwart voor zeven, ongeveer een uur later dan het traagste schema.
Onze landgenoot Frederik Willems deed er alles aan om te winnen
Net als gisteren verplaatst de Tourkaravaan zich in ons land. De etappe gaat van start in Waregem en duikt dan Henegouwen in waarna hij ons land verlaat. De renners trekken verder zuidwaarts tot in Compiègne. Compiègne heeft al heel wat ervaring met wielerwedstrijden. Sinds 1968 is het steevast de startplaats van Parijs-Roubaix. Maar deze Noord-Franse stad is ook bekend om een andere reden. Op 11 november 1918 werd hier in het bos de wapenstilstand gesloten in een treinwagon. Toen de Fransen op 22 juni 1940 zich overgaven aan de Duitsers moesten ze de capitulatie ondertekenen in diezelfde treinwagon. Nadien werd de wagon naar Berlijn gebracht en daar vernietigd.
Juist zoals de vorige twee ritten is ook deze zo goed als vlak met uitzondering van een helling van vierde categorie op 34,5 km van de meet. Het is met 236,5km meteen ook de langste rit in deze Tour. Naar alle waarschijnlijkheid draait alles uit op een sprint met de gekende favorieten: Boonen (QuickStep), McEwen (Predictor-Lotto), Freire (Rabobank) en Hushovd (Crédit Agricole). Er kunnen natuurlijk altijd verrassingen opduiken.
Als de koers in België passeert is het altijd feest, maar de Tour de France is de wedstrijd waarbij de grootste wielergekte ontluikt. Kraampjes werden opgesteld langs de weg, versieringen opgehangen en al van 's ochtends zaten de mensen langs het parcours te wachten op de doortocht van de publiciteitskaravaan en het peloton. De weergoden waren ons niet echt gunstig gezind, waardoor minder mensen dan verwacht afzakten naar Gent. Toch was er ambiance en enthousiasme alom.
Na 18km kozen deze drie het hazenpad: Marcel Sieberg (Milram), Ruben Perez (Euskaltel) en Cédric Hervé (Agritubel). Ze bleven voorop tot 3km van de finish. Onderweg gebeurde er niets. Enkel Nick Nuyens (Cofidis) liet zich even opmerken door in Diksmuide als laatste Belg te passeren en zo 250kg boter te winnen. Zoals op voorhand was afgesproken zal die geveild worden en de opbrengst gaat naar een goed doel. Nog een nieuwtje: tijdens de rit werd Andrei Kashechkin vader. Zijn vrouw Nadia beviel van een zoontje dat de naam David kreeg.
Nadat de koplopers waren ingelopen leek het alsof niets het sprintersfestijn op de Charles De Kerckhovelaan zou kunnen verstoren totdat één renner tegen de grond ging en een pak anderen letterlijk meesleurde in zijn val. Zo werd de finale ontsierd. Een klein groepje dat voorop reed, koerste door naar de eindmeet en sprintte voor de zege. Steegmans (Quick Step) trok de sprint aan voor zijn ploegmaat Boonen. Naar eigen zeggen zag Boonen dat niemand in hun buurt kwam en deed hij geen moeite meer om zijn ploegmaat voorbij te steken. Op de beelden lijkt het echter alsof Boonen probeert, maar hij er niet in slaagt. De ex-wereldkampioen is wel de nieuwe houder van de groene trui.
Nu even terugblikken op de valpartij. Daniele Bennati (Lampre) blesseerde zijn heup, maar start in de derde rit. Rodriguez (Predictor-Lotto) kreeg 10 hechtingen in de elleboog en Hoste (Predictor-Lotto) blesseerde zijn knie en elleboog, beiden zullen de Tour verderzetten. Hushovd (Crédit Agricole) heeft te kampen met pijn van heup tot voet door een geknelde zenuw. Gele trui Cancellara (CSC) ging ook tegen de vlakte, maar doordat de val in de laatste 3km plaatsvond, verloor hij geen tijd en blijft hij leider in het algemeen klassement.Tomas Vaitkus (Discovery Channel) verging het minder goed. Hij brak zijn duim op vijf plaatsen en moet als enige de Tour verlaten. Ondertussen werd hij al geopereerd in het ziekenhuis van Waregem.
Het is al van 2001 geleden dat de Tour de France nog in ons land passeerde, Marc Wauters won toen de rit met aankomst in Antwerpen en mocht de dag daarop in het geel door zijn woonplaats Lummen rijden. Een geslaagdere doorgang van La Grande Boucle hadden we ons niet kunnen wensen. Dit jaar mogen we de Tour twee dagen verwelkomen. Vandaag start het Tourpeloton in Duinkerke, Noord-Frankrijk, om dan te eindigen in Gent. Na 19,5 km zal het peloton ons land binnenfietsen via Roesbrugge, een deelgemeente van Poperinge. Daarna gaat de karavaan verder tot in Ieper om daar koers te zetten richting Belgische kust. In Middelkerke draait het parcours weer af richting binnenland, meerbepaald naar Gent.
Het profiel van deze tweede etappe is zo vlak als maar kan zijn. Gent mag zich klaarmaken voor een waar sprintfestijn. Alle hoop op een Belgische zege is dan ook gericht op Tom Boonen (QuickStep). Uiteraard is er ook altijd kans op een late uitval en daarvoor is Philippe Gilbert (La Française des Jeux) dan weer zeer geschikt. Net als u kijk ik uit naar de ontknoping en laten we hopen dat we mogen feesten.
En voor iedereen die de Tour langs de weg gaat toejuichen: geniet ervan!!
Voor het geven van de fictieve start circuleerde het peloton enige tijd in Londen. En net als tijdens de proloog was er alweer een massale belangstelling, dit was trouwens het geval gedurende heel deze etappe. Om kwart voor elf plaatselijke tijd hielden de renners en hun gevolg halt op de Tower Bridge waar zowel het Franse, La Marseillaise, als het Britse volkslied, God Save the Queen, gespeeld werd. Tour-baas Christian Prudhomme knipte het lint door, gaf een stukje aan gele trui Cancellara (CSC) en het peloton kon vertrekken. De officiële start vond plaats in Greenwich om stipt elf uur Londense tijd.
Niet veel later kenden we de allereerste aanvaller uit deze Tour: Romain Feillu (Agritubel). Een vrijgeleide kreeg hij niet, want het viel niet stil in de achtergrond. Wie wel wegraakte, was David Millar (Saunier Duval). Hij liep onmiddellijk uit op het peloton. Vier renners trachtten bij hem te raken: Bichot (Agritubel), Augé (Cofidis), Kuschynski (Liquigas) en Grivko (Milram). Millar besloot wat in te houden en een kopgroep van vijf ontstond.
Tijdens deze eerste etappe was er ook een opgave. Eduardo Gonzalo Ramirez (Agritubel) werd door de achterruit van de volgwagen van Caisse d'Epargne gecatapulteerd en stapte uit de Tour.
Vooraan losten Millar en Grivko als eerste en later zou ook Augé Kuschynski en Bichot niet langer kunnen volgen. Ook deze twee zouden echter ingelopen worden door het peloton. Onderweg graaide Millar de meeste punten mee op de top van de hellingen en zo is hij de eerste leider in het bergklassement.
22km van het einde was er een val in het peloton. Eén van de betrokkenen was Robbie McEwen (Predictor-Lotto). In het peloton bleef Quick Step tempo maken, maar dankzij de steun van zijn ploegmaats kon McEwen toch terugkomen én meedingen naar de ritzege. Gedreven op adrenaline ontbond hij al zijn krachten vanuit twaalfde positie en won hij op zeer indrukwekkende wijze de sprint. Daardoor behaalde hij voldoende punten om in de tweede etappe naar Gent rond te rijden in de groene trui als leider van het puntenklassement.
Dit was zonder twijfel een fenomenale prestatie van McEwen, die bij zijn val pols en knie bezeerde, en zijn ploegmaats die hem uit een verloren positie terugbrachten.
De eerste etappe voert de renners van Greenwich, bekend doordat de 0-meridiaan door dit plaatsje loopt, naar Canterbury in het zuidoosten van Engeland. Canterbury staat bekend om zijn kathedraal die deel uitmaakt van het Werelderfgoed. In deze kathedraal vond in 1170 de moord op Thomas Beckett plaats. Hij was aartsbisschop van Canterbury, en dus ook het hoofd van de Anglicaanse gemeenschap, en hij was bevriend met de toenmalige Engelse koning Hendrik II totdat die in 1164 besliste dat hij meer zeggenschap wilde over de kerk. Dit was tegen de zin van Becket die daardoor uit de gratie viel bij Hendrik II en diende te vluchten naar Frankrijk. Becket zocht steun bij paus Alexander III die echter niets kon doen. In 1170 trad de paus wel op toen de zoon van Hendrik II werd gekroond door de aartsbisschop van York in plaats van die van Canterbury, Becket in dit geval. Er werd een compromis gemaakt en Becket kon terugkeren naar Engeland. Dit was echter nog niet het einde van dit verhaal, want vier Normandische ridders trokken naar de kathedraal van Canterbury om Becket te vermoorden, ze dachten dat Hendrik II dit wilde. Deze laatste voelde zich daarover zeer schuldig en liet zich geselen in de kathedraal. In 1935 schreef T.S. Elliot een drama over deze geschiedenis. Ook bekend zijn de Canterbury Tales van Geoffrey Chaucer. Enkele pelgrims trekken van Londen naar Canterbury om het graf van Becket te bezoeken. Onderweg vertellen ze om de beurt allerlei verhalen die de Canterbury Tales vormen.
Deze eerste rit is vrijwel volledig vlak. Er liggen op het parcours slechts drie hellinkjes van vierde categorie. Normalerwijze draait deze etappe uit op een sprint. Favorieten voor ritwinst zijn Boonen (QuickStep), McEwen (Predictor-Lotto), Freire (Rabobank) en Hushovd (Crédit Agricole). Natuurlijk zijn er ook gevaarlijke outsiders zoals Cavendish (T-Mobile), Förster of Haussler (Gerolsteiner), Bennati (Lampre) en Ventoso (Saunier Duval).
Zoals u ongetwijfeld al had opgevangen vond de proloog van deze 94ste Tour de France plaats in hartje Londen. 7,9 km dienden de renners af te leggen langs een resem bekende trekpleisters waaronder de Big Ben, Buckingham Palace en Hyde Park. Onderweg was er weinig tijd voor sightseeing, want er werd hard van leer getrokken. En dat allemaal onder het toeziend oog van een horde toeschouwers. De publieke belangstelling kende een onverhoopt succes.
Degene die de Tour op gang mocht schieten was de Italiaan Enrico Degano (Barloworld). Eerste Belg was Frederik Willems (Liquigas), die zelfs even de eerste plaats vasthad. Eerste Belg in de proloog was Sébastien Rosseler (Quick Step) met een 24ste plaats op 39". Zijn ploegmaat Tom Boonen, die een gooi wil doen naar het geel, verloor vandaag al 46" op de leider. Hij zal dus niet in het geel België binnenrijden, want morgen kan hij maximum 38" goedmaken mits ritwinst en het winnen van alle drie de tussensprinten. Hij kan misschien wel nog de trui pakken in Gent.
Met heel wat belangstelling werd uitgekeken naar de prestaties van David Millar (Saunier Duval) en Brad Wiggins (Cofidis). Twee mannen die een stukje kunnen tijdrijden én bovendien Brit zijn. Maar de kers op de taart voor de enthousiaste menigte kwam er niet. Wiggins finishte vierde op 23" van de winnaar en Millar was zelfs maar 13de op 33".
De Russen deden het goed vandaag. Vladimir Karpets (Caisse d'Epargne) had de snelste tijd in handen totdat zijn landgenoot en nationaal kampioen Vladimir Gusev (Discovery Channel) een seconde beter deed. Ze zouden echter nog overtroefd worden. Wiggins (Cofidis) en Hincapie (Discovery Channel) legden het parcours sneller af en ook Andreas Klöden (Astana). Hij was 17" sneller dan zijn ploegmaat en kopman Alexander Vinokourov. Het is natuurlijk nog heel vroeg in deze Tour, maar wat gaan ze doen bij de Kazachse formatie als Klöden sterker blijkt te zijn dan Vinokourov?
De winnaar van de proloog kwam uit het kamp van CSC. Die kenden naast succes eveneens pech met een val van O'Grady in een bocht vlak voor het ingaan van de laatste kilometer. De Australiër had bij het tussenpunt de snelste tijd laten optekenen. Cancellara daarentegen legde het parcours feilloos af. Met de wereldkampioenentrui om de lenden racete hij door de Londense straten.
De proloog, 7,9 km lang, vindt dit jaar plaats in hartje Londen. Het startpodium is opgesteld aan de oevers van de Thames nabij Whitehall. Deze straat dankt haar naam aan het Palace of Whitehall dat tussen 1530 en 1698 dienst deed als woonst voor de Engelse koninklijke familie. In 1698 werd het gebouw bijna volledig verwoest door een brand. Onder meer de poort van het paleis werd gespaard. De poort geeft nu uit op de Horse Guards Parade waar de Britse koningin op haar verjaardag de troepen aanschouwt (Trooping the Colour). Whitehall is voornamelijk het regeringscentrum, zo zijn het ministerie van Defensie en het departement van Buitenlandse Zaken er gevestigd. Vlak voor het ingaan van Parliament Street zullen de renners trouwens ook Downing Street passeren, zoals geweten woont de Britse premier in nummer 10. Op dit moment is dat Gordon Brown die nog maar pas zijn partijgenoot Tony Blair heeft opgevolgd.
Aan het einde van Parliament Street staat de Big Ben. Deze beroemde klokkentoren is 96,3 m hoog. Big Ben was eerst de naam voor de grootste klok, maar geleidelijk aan werd het gebruikt om te refereren naar de hele toren. Na een brand in 1834 waarbij het Palace of Westminster oftewel de Houses of Parliament verwoest werden, startte men met de bouw van de klokkentoren. Ook de House of Lords en House of Commons bouwde men opnieuw op. Tot op de dag van vandaag zetelen deze twee huizen nog steeds hier.
Vervolgens rijden de renners Victoria Street in met aan de linkerkant Westminster Abbey. Hier vindt de kroning plaats van Britse monarchen en het is ook de begraafplaats van vele Engelse gekroonde hoofden.
Het parcours loopt verder langs Buckingham Hall, vlakbij het paleis van koningin Elizabeth II.
Daarna volgt Constitution Hill, een verbinding tussen The Mall en Hyde Park voor Buckingham Palace. Hoewel de naam anders aangeeft is dit stuk zogoed als vlak. Het was het decor van enkele dramatische gebeurtenissen in de eerste helft van de 19de eeuw. Zo waren er drie moordpogingen op koningin Victoria en een val van Robert Peel. Deze voormalige eerste minister werd van zijn paard gegooid, raakte gewond en stierf enkele dagen later.
Het parcours loopt door in Hyde Park op de South Carriage Drive waarna wordt afgeslaan naar rechts naar de Exhibition Road en West Carriage Drive. Opnieuw is er een bocht naar rechts tot op Serpentine Road. Via deze weg verlaten de renners Hyde Park om opnieuw over Constitution Hill te rijden richting The Mall.
Bij het begin van The Mall staat een monument ter ere van koningin Victoria. Deze weg werd aangelegd op het einde van de 19de eeuw en het begin van de 20ste. Het was de bedoeling dat deze laan zou aangewend worden tijdens officiële ceremonies. Maar het zou ook bedoeld zijn als vluchtweg voor de koninklijke familie en hoge leden van de regering in geval van nood. Op deze weg ligt de eindstreep van de proloog van deze 94ste Tour de France.
Twee renners die alvast alles op alles zullen zetten in de proloog zijn David Millar (Saunier Duval), Bradley Wiggins (Cofidis) en Mark Cavendish (T-Mobile). Zij zullen in hun thuisland maar al te graag de overwinning én de gele trui behalen. Ze moeten dan wel afrekenen met Fabian Cancellara (CSC) die vorig weekend Zwitsers kampioen tijdrijden werd.
Een week voor de start van de Tour wordt traditiegetrouw het Belgisch kampioenschap verreden. Ronse mocht dit jaar het wielercircus verwelkomen op een parcours van 15 km dat de renners in totaal 16 keer moesten afleggen.
Al van bij aanvang was het duidelijk dat de Belgen er zin in hadden. Uiteindelijk raakte een groep van 15 op kop. Predictor-Lotto was het best vertegenwoordigd met maar liefst vier man: Van Avermaet, Vanhuffel, Vansummeren en Roesems. QuickStep had twee mannetjes mee, namelijk Seeldraeyers en Hulsmans. Deze laatste zou als één van de eersten moeten lossen. Verder waren ook Renders en Van Heule (Chocolade Jacques), Vanlandschoot en Bert Scheirlinckx (Landbouwkrediet), Gardeyn (Unibet), Omloop (Jartazi), De Ketele (Davitamon-Win For Life-Jong Vlaanderen), Wellens (Fidea) en Van Goolen (Discovery Channel) van de partij.
De eendracht bij de koplopers was vaak ver te zoeken. Zo was er een demarrage van van Goolen op 84 km van het einde die weinig nut had. Toen het peloton naderde tot op minder dan 30" wilde Gardeyn nog alles uit de kast halen om nog even voorop te blijven, maar de samenwerking was weg. Op 61 km van de eindstreep kregen we een hergroepering.
Vervolgens reden Thijs (Unibet), Keisse (Chocolade Jacques), Van Hecke (Predictor-Lotto) en Steegmans (QuickStep) weg. Ze kregen echter geen vrijgeleide. Enkele kilometers verder begonnen de favorieten zich te roeren. Devolder (Discovery Channel), Nuyens (Cofidis), Gilbert (La Française des Jeux) en Boonen (QuickStep) reden in de vuurlinie. Ook ploegmaats Van Hecke en Leukemans (Predictor-Lotto) lieten zich vaak opmerken in de loop van de wedstrijd.
Boonen, Van Hecke, Leukemans, Nuyens en Staf Scheirlinckx (Cofidis) zetten een vlucht op. De Volder kon uit de achterste gelederen terugkeren, terwijl Boonen vooraan loste. Bij het ingaan van de laatste ronde werden de koplopers echter gegrepen. Op enkele losse flodders na gebeurde er niets tot Stijn Devolder op 9 km van de finish als eenduivel uit een doosje wegsprong. Niemand kon de derde uit de voorbije Ronde van Zwitserland volgen. Devolder sprak zijn tijdrijderscapaciteiten aan en reed zo solo naar zijn eerste driekleur van zijn profcarrière. Boonen en Gilbert vervolledigden het podium.
Een overgelukkige Devolder overschrijdt de eindstreep
Het podium v.l.n.r.: Boonen (2de), Devolder (1ste) en Gilbert (3de)
Zondag werd de laatste etappe van deze 90ste Giro gereden. De streep was getrokken in Milaan waar de renners nog enkele slotrondes voor de boeg hadden. In de aanloop naar dat slotcriterium gebeurde er naar goede gewoonte niets. Zelfs tijdens de eerste rondjes bleef het peloton gesloten tot Mikhail Ignatiev (Tinkoff) ten aanval trok. Maar het mocht niet baten, Milram had gepland dat Petacchi in Milaan de kroon op het werk zou zetten. De Italiaan won dan ook met gemak zijn vijfde rit in deze Giro. Na de vele pech van verleden jaar is Peta weer helemaal terug!
Petacchi verovert Milaan
Het podium van deze Giro van l naar r: Mazzoleni (3), Di Luca (1) en Schleck (2)
Toen Jef D'Hont zijn boek Memoires van een wielerverzorger uitbracht had niemand durven denken dat het zo een impact zou hebben. Afgelopen week kwamen enkele (oud-)renners na al die jaren met hun verhaal naar buiten.
maa 21/05:
De Duitser Bert Dietz was de eerste die met de waarheid naar buiten kwam. Hij reed bij Telekom van '94 tot '98 en zegt gedurende deze tijd doping te hebben gepakt. Hij kreeg de doping ingespoten van de artsen ofwel van verzorger Jef D'Hont.
din 22/05:
Dinsdag was het de beurt aan Christian Henn, huidig ploegleider bij Gerolsteiner, om dopinggebruik te bekennen. Henn was renner bij Telekom van '92 tot '99, toen hij betrapt werd op het gebruik van testosteron en een einde maakte aan zijn carrière. Dit was wat hij te vertellen had: Wat Dietz (zie maa 21/05, nvdr.) zei is grotendeels de waarheid. Ik dopeerde me van '95 tot het einde in '99. Dat was in die tijd zo, anders kon je gewoon niet volgen. Hoe hij aan de doping geraakte en wie het hem inspoot vertelde Henn niet. Hij blijft bij Gerolsteiner in dienst, want er is geen aanwijzing dat hij binnen de ploeg iets met doping te maken heeft.
De artsen Andreas Schmid en Lothar Heinrich, ploegdokters van T-Mobile, werden door het universitaire ziekenhuis van Freiburg voorlopig geschorst totdat er meer duidelijkheid zou heersen over hun rol. Ze waren eerder al aan de kant gezet door hun werkgever T-Mobile.
Enkele Duitse politici lieten dinsdag weten dat ze een amnestiepanel wilden opdat officials en atleten zo makkelijker dopinggebruik aan het licht zouden brengen.
woe 23/05:
Andreas Schmid en Lothar Heinrich, al enkele jaren ploegdokters van Telekom/T-Mobile, gaven op woensdag eindelijk toe dat ze renners doping toedienden. Schmid: Sinds midden jaren '90 heb ik profs ondersteund bij hun dopinggebruik. Ik bezorgde hen doping, vooral epo. Ze wisten dat epo verboden was en namen het niet tegen hun zin. T-Mobile besliste beide artsen onmiddlijk op straat te zetten, nadat ze al geschorst waren.
Walter Godefroot, voormalig manager van T-Mobile, bleef zijn betrokkenheid ontkennen: Ik heb nooit doping georganiseerd of renners aangezet tot doping. Ik wist ook niet dat de dokters epo toedienden.
Ex-renner Marcel Wüst ('89-'00) wilde ook zijn zegje doen: Je moet mensen niet straffen voor iets wat ze 10 jaar gelden hebben gedaan. We moeten de wielersport weer gezond maken, dat telt nu. Zelf heeft hij naar eigen zeggen nooit doping gebruikt, maar is er zeker van dat als hij dat had gewild dat geen probleem was geweest.
De Duitser Dietrich Thurau, renner tussen '74 en '89, die in zijn loopbaan enkele keren positief testte had het volgende te zeggen: We hebben vroeger toch allemaal doping gebruikt. je kunt immers geen ronde rijden zonder aan de doping te zitten. Je houdt het dan geen 7 dagen vol.
Jef D'Hont, de Belgische ex-verzorger van Telekom, die door zijn boek Memoires van een wielerverzorger al deze bekentenissen heeft aangewakkerd liet dit optekenen: Het wordt tijd dat de ploegleiders van nu duidelijkheid scheppen over toen. Ook in België mag eindelijk eens wat duidelijkheid komen zonder dat er sancties aan verbonden worden.
don 24/05:
Donderdag vond een persconferentie plaats die misschien wel voor de meeste ophef heeft gezorgd. Een duidelijk geëmotioneerde Erik Zabel, die koerst voor Milram, gaf toe dat ook hij al eens aan het verboden spul heeft gezeten: Ik heb epo geprobeerd in '96 net voor de Tour (hij reed toen voor Telekom, nvdr.). Na een week ben ik er al mee gestopt wegens bijwerkingen. Doping nemen was heel eenvoudig. Je kon nauwelijks gepakt worden. Maar ik kreeg het warm en wist dat er mensen waren gestorven na dopinggebruik. Ik ben blij dat ik na 11 jaar eindelijk mijn verhaal kan doen. Ik heb een zoon die ook koerst, ik wil dat hij een eerlijke jongen wordt en daarom vind ik het nog erger. Zabel kreeg de doping van Telekomverzorger Jef D'Hont. Hij wilde ook nog kwijt dat de controles niet verbeterd zijn. Of hij nog verder blijft koersen zal afhangen van zijn fans. Ondertussen is al bekend dat daar morgen (dinsdag 29 mei, nvdr.) meer uitsluitsel over zal zijn.
Op dezelfde persconferentie deed ook Rolf Aldag, huidig ploegleider van T-Mobile en prof van '91 tot '05 (vanaf '93 bij Telekom), zijn verhaal: Ik wil me verontschuldigen, ik heb gelogen omdat ik er zeker van was dat ik toch niet betrapt zou worden. Ik kreeg de doping van Jef D'Hont. Over Godefroot wist hij nog te zeggen dat het fout zou geweest zijn als hij er nooit van op de hoogte was. Zelf blijft Aldag zijn job als ploegleider behouden. De sponsor heeft alle vertrouwen in hem en besloot nog met de sponsoring door te gaan tot 2010.
Naast Aldag en Zabel waren er nog drie renners die met hun verhaal naar buiten kwamen. Udo Bölts, die van '91 tot '02 voor Telekom reed, was één van hen: Na het slechte seizoen van '95 ben ik er in '96 mee begonnen. Ik wilde naar de Tour.Ik heb gelogen en bedrogen en daar heb ik nu spijt van. Maar een mens maakt nu eenmaal fouten. Hij stopte het gebruik in '97. Ook Bölts werd bevoorraad door Jef D'Hont. Nadat hij in 2003 was gestopt met koersen was hij aan de slag gegaan als ploegleider van zijn laatste team, Gerolsteiner, maar hij gaf nu zelf zijn ontslag: Ik wil niet dat mijn verleden een schaduw werpt over de sterke prestaties van deze jonge ploeg en daarom neem ik wat afstand en trek ik me terug uit het wielrennen.
De Deen Brian Holm, huidig ploegleider van T-Mobile en renner van dat team van '93 tot '97, gaf toe dat hij op eigen initiatief twee keer doping heeft gebruikt in '96. Uwe Raab, een Duitse wielrenner die reed voor Telekom van '93 tot '95, had ook iets te vertellen: In de jaren '90 zette de ploegleiding van Telekom me aan tot dopinggebruik, maar ik weigerde en dat betekende het einde. Ik wilde niets met die waanzin te maken hebben. Toen ik zag hoe sommigen in '96 presteerden wist ik genoeg.
Na deze reeks nieuwe bekentenissen bleef Godefroot volhouden dat hij nooit renners heeft aangezet tot dopinggebruik en het nooit heeft georganiseerd. Hij vindt het goed dat de renners nu openlijk uitkomen voor hun fouten. Wel zei hij nog het volgende: In '96 meldde ik de UCI dat er iets niet juist was in het peloton en het gevaarlijk was voor de gezondheid. En wat met Jan Ullrich? Dat moet je aan hem zelf vragen.
Peter-Michael Diestel, Ullrichs advocaat liet het volgende optekenen: Ullrich was een uitzonderlijk talent en had geen epo nodig. Hij had het volste vertrouwen in de begeleiding bij Telekom. Hij is geen dokter, hé. Enkele uren later was de man ontslagen.
Terwijl het Duitse telecombedrijf nog tot 2010 doorgaat met sponsoring, besloot Wiesenhof zijn continentaal team na dit jaar op te doeken: De huidige ontwikkelingen hebben ons tot deze stap gedwongen.
vri 25/05:
Ook vrijdag was er alweer heel wat commotie. Edwig Van Hooydonck, winnaar van de Ronde van Vlaanderen '89 en '91, spuwde die dag zijn gal: Koersen was voor mij trainen, eten en slapen. Vreselijk naïef was ik. Vanaf '92 tot '93 gingen alle remmen los. Behalve bij ons (de ploegen van Jan Raas: Kwantum-Yoko, Superconfex-Yoko, Buckler, Worldperfect, Novell en Rabobank, nvdr.). Jan Raas was als ploegleider de rode draad, hij wilde er niet van weten. Ook Lotto koerste zuiver. In '85 stapte hij bijna op, maar deed er op aanraden van Raas nog even mee verder tot de Brabantse Pijl '96. Museeuw die de dag voordien de E3-Prijs had gewonnen was met Van Hooydonck in de aanval gegaan en reed hem heel gemakkelijk uit het wiel op de Alsemberg. Voor Van Hooydonck een bewijs dat hij niet zuiver was: Museeuw heeft zijn hele leven gepakt, zo simpel is dat. Museeuw stuurde later volgende reactie de wereld in: Ik betreur dat een tweevoudig winnaar van de Ronde van Vlaanderen zich laat verleiden tot ongegronde en foute insinuaties. De wielersport is niet gebaat met indianenverhalen.
In navolging van ex-ploegmaats Zabel en Aldag gaf Riis vrijdag een persconferentie. De manager van de CSC-ploeg bekende zijn dopinggebruik: Ik heb doping genomen. Ik heb epo genomen. Ik heb het zelf gekocht en zelf ingenomen van '93 tot '98. Het maakte deel uit van het dagelijkse leven van een renner. Ik heb fouten gemaakt en wil mijn excuses aanbieden. Riis won de Tour de France '96 in de kleuren van Telekom: De trui ligt in mijn garage. Jullie mogen hem komen halen. En weet Riis iets over Ullrich? Ik weet het niet. dat moet je aan Jan zelf vragen, hij moet doen wat goed voor hem is. Riis' bijnaam was monsieur 60%, maar hij ontkende dat zijn hematocrietwaarde ooit zo hoog was. Over Godefroot wilde hij enkel dit kwijt: Ik denk dat hij bewust een oogje dichtkneep. Het is onwaarschijnlijk dat hij niet wist wat er gebeurde. Tourbaas Christian Prud'homme reageerde als volgt: Riis zei het zelf. Hij is het niet waard de Tour gewonnen te hebben. Hij beschadigde het imago van de Tour. Kan hij wel een ploeg besturen? Hij was ploegleider van Basso toen die contacten had met dokter Fuentes. De UCI zou graag hebben dat Riis zijn gele trui inlevert.
zat 26/05:
Zaterdag kwam er nog een keer reactie uit het kamp Ullrich. Peter Becker, Ullrichs jeugdtrainer zei dit: Het wordt tijd dat hij eerlijk is. Ik vroeg hem ooit of ik dan zo'n goeie trainer was en of er iets aan de hand was. Maak je maar geen zorgen zei hij. Ik verwacht dat hij eindelijk een stelling inneemt.
Na Schmid en Heinrich bekende zaterdag een derde dokter dat hij een hand had in het dopinggebruik. Georg Huber gaf tussen '80 en '90 testosteron aan jonge renners. Hij was verantwoordelijk voor de Duitse olympische apotheken en sinds '72 begeleider van de Duitse Wielerbond. Hij werd onmiddellijk aan de kant geschoven door de universiteit van Freiburg.
Ook Jef D'Hont liet zaterdag nog iets van zich horen: Ik heb Ullrich één keer doping toegediend. ik spoot epo in Ullrichs arm. Dat gebeurde in Frankrijk in ongeveer 10 seconden. Hij gaf de Duitser nog volgende boodschap mee: Beken. je hebt net als alle anderen fouten gemaakt. Gooi alles op tafel, je zult het als een bevrijding ervaren. En ook dit zei hij nog: Als iedereen het spel eerlijk had gespeeld, had Ullrich de Tour zeker 10 keer gewonnen.
maa 28/05:
Vandaag ontkende Jef D'Hont dat hij Ullrich ooit doping heeft ingespoten. De naam van wie dat wel heeft gedaan, wilde hij niet kwijt.
Walter Godefroot liet weten dat hij binnen een korte termijn naar buiten zal komen met zijn verhaal over deze hele affaire.
Vandaag stond in de Giro d'Italia de eerste van twee koninginnenritten op het programma. De renners kregen maar liefst 4 Dolomietencols voor de wielen geschoven. 18 renners zonderden zich van de anderen af. Hierbij onder andere wereldkampioen Bettini (QuickStep), Comesso (Tinkoff), Perez Cuapio (Panaria), Rasmussen (Rabobank), Parra Pinto (Cofidis), Caucchioli (Crédit Agricole), Jufre (Predictor-Lotto) en een trio van Saunier Duval: Ricco, Piepoli en Cañada. 50 km van het einde moesten de renners over de Passo di Giau. Langzamerhand losten ze vooraan één voor één. Op de top bleven enkel nog Piepoli, Ricco, Parra Pinto en Perez Cuapio over. De groep van roze trui Di Luca (Liquigas) raakte ook zeer snel uitgedund. Naast Di Luca zelf passeerden ook Schleck (CSC), Cunego (Lampre), Mazzoleni (Astana) en Simoni (Saunier Duval) op 2'25" van de leiders over de top. In de afdaling haalden ze nog enkele eenzaten in en onder meer Savoldelli (Astana) en Arroyo (Caisse d'Epargne) keerden nog uit de achtergrond terug. Bij aanvang van de voorlaatste klim, de Tre Croci, viel Mazzoleni aan. Niemand volgde, maar er kwamen wel enkele prikken van bijvoorbeeld Di Luca. Schleck, Cunego en Simoni konden zijn tempo het langst volgen tot op de slotklim van Tre Cimi de Lavaredo ook bij hen de veer brak. Vooraan was het Ricco die de debatten opende, Perez Cuapio kreeg het als eerste moeilijk. Parra demarreerde vervolgens, maar Piepoli en Ricco sloten aan. Even later probeerde Ricco het opnieuw zelf, enkel Piepoli kon mee. De laatste honderden meters waren ongelooflijk steil waardoor er van een spint niet echt sprake was. De zege was voor Ricco. Di Luca zit na deze etappe nog steeds in het roze, hoewel Mazzoleni en Ricco dichter kruipen nam hij wel afstand van concurrenten Simoini, Cunego en Schleck. Slecht nieuws was er eveneens voor de Belgen, want Wim Vanhuffel (Predictor-Lotto) ging niet meer van start. Zijn ploegmaat Aerts reed dan weer wel een redelijke uitslag: hij werd 24ste, maar wel op meer dan 11 minuten van Ricco.
Onderweg was er nog tijd om te dollen: Perez Cuapio steekt Piepoli met de drietand
De twee ploegmaats (Piepoli (l) en Ricco (r)) spreken hun laatste krachten aan
Vandaag stond in Italië de 8ste etappe op het programma. 29 renners besloten dat vandaag het ideale moment was voor een vlucht. Bij deze omvangrijke kopgroep zat ook Ricco (Saunier Duval), maar omdat zijn aanwezigheid ervoor zou zorgen dat het peloton de achtervolging zou inzetten, besloot hij zich te laten inlopen. Zes anderen deden hetzelfde waaronder ook Arvesen (CSC), hij keerde even later echter terug in de kopgroep. Anderen die vooraan reden waren onder andere Aerts (Predictor-Lotto), Bettini (QuickStep), Sella (Panaria), Noé (Liquigas), Bruseghin (Lampre), Brutt (Tinkoff) en Hincapie (Discovery Channel).
Bij de vluchters heerste een goede samenwerking en het was pas op 5 km van de streep dat de eerste demarrage werd geplaatst. Het was Marzano (Lampre) die zijn medevluchters probeerde te verschalken. De anderen sloten gauw weer aan. Er volgden nog enkele pogingen zoals die van Aerts. Het mocht echter niet zijn voor onze landgenoot. De laatste uitvalspoging was er één van Sella. Achter hem zette Bettini de spurt in die uiteindelijk gewonnen werd door de Noor Arvesen.
Het peloton kwam iets meer dan vier minuten later binnen onder leiding van Pinotti (T-Mobile) die nog steeds de roze trui in zijn bezit heeft. Hij en zijn ploeg hebben vandaag wel alles uit de kast moeten halen opdat de leidertsrui niet zou overgaan in de handen van Noé (Liquigas) die deel uitmaakte van de kopgroep. Door de voorsprong van de koplopers doken heel wat nieuwe namen de top 10 binnen. McEwen (Predictor-Lotto) had een baaldag en kwam meer dan twintig minuten na de winnaar aan in een laatste groepje.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
