Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
23-05-2009
eerste verliefdheid 1964 2.0
Black haired beauty
Daar is de gevel van het huis waar ik vermoedde dat je woonde, met je schuwe ogen en je aarzelende stappen.
Daar is de deur van het huis, waar ik nooit durfde stoppen om er aan te bellen en te vragen of je thuis was.
Daar is de plaats waar het huis met jou ooit gestaan heeft, en waar ik je zwarte haren nooit heb kunnen strelen.
Net zoals een kind nog pasgeboren, dat sterft in de armen van zijn moeder, zo voelde ik mij onverwacht, toen ik dat eitje koesterde opgeraapt in het hok van mijn trouwe hennetjes. Ik voelde mijn duim breken door de schaal, te broos om gekoesterd te worden, te zwak voor meer toekomst.
Als ik kijk naar de hemel en de zon daar zie genieten van alle blikken die op haar gericht zijn, en als dan een wolkentoren met leedvermaak al deze blikken doet verstarren, dan buldert in mijn hart een onweer van percussies die willen revolteren tegen deze onrechtvaardigheid.
Elke mens op deze aarde heeft het recht op een schaduw elke dag van het leven. Je hoeft je eigen lommer niet te scheppen als je aanvaardt dat deze zon van iedereen is.
Hier blik ik terug op 1988, toen ik uit Chili terug naar België reisde, zonder mijn adoptiezoon, met wie ik 14 dagen geleefd had, maar die door een ultieme beslissing van de vrederechter (die aarzelde de wet toe te passen!) . Het werd een heel verdrietig jaar. heel regelmatig hielden we contact met de jongen van 5 jaar oud, die niet kon begrijpen waarom ik hem achtergelaten had. Gelukkig mocht hij een jaar later wel naar België komen. Nu is hij vader van twee van onze kleinkinderen, Arwen en Oscar.
Waar ben je, papa? Jij ging weg, ik bleef bij mama gans alleen, en telkens ik je naam hier zeg, dan ziet ze dat ik bijna ween.
Op mijn kamer staat nog een bed: : waar komt dat dan toch weer vandaan, jij hebt het hier nog zelf gezet, de dag voor je bent weggegaan.
Nog vijf keer slapen, zei ons moe, dan breng je mij een grote broer. Je komt dan op het vliegveld toe,
en daar staat hij dan, groot en stoer!
De telefoon gaat, mama is blij, ik zie: jij bent het aan de lijn ! Maar dan kijkt ze droevig naar mij en kust me, want verdriet doet pijn.
.
De werkelijkheid was nog tragischer.Toen ik naar huis belde , kon ik mijn vrouw eigenlijk niet bereiken. Een buurvrouw heeft haar dan huilend het slechte nieuws gemeld. (dit gedicht volgt eigenlijk op dat van gisteren, waarin ik vertel dat het beloofde zoontje niet mee mag naar België)
'Daar is de sleutel !' Dat leid ik af uit de vreugde van de peuter, op zijn buikje voor de sofa op de vloer.
Met zijn handjes rammelt hij zijn allereerste sleutelbos. Alsof het de grootste schat ter wereld was, probeert hij iedere sleutel in elk slot of wat erop lijkt.
Alleen dat ene kleintje, een groentje, uit plastic nog wel, dat past op de speelgoedkassa.
Die rinkelt er op los: voor hem is de crisis nu vast wel voorbij...
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
Ik ben een man en woon in Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is toeterniemeertoe.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
