Dag Aan ieder die dit leest wil ik een zalig paasfeest toewensen, ik weet wel dat wordt misschien niet zo veel meer gedaan, het weer is natuurlijk ook niet schitterend, maar het is toch nog droog. We zijn naar de koers aan het kijken, en Tom Boonen is alleen aan de leiding op 40 seconden van de achtervolgers en op 40km nog van het einde, ik ben eens benieuwd of hij het tot het einde zal volhouden, ik hoop het wel voor hem natuurlijk. Ik vraag mij alleen af wat er met Gilbert aan de hand is, vorig jaar won hij alles, hij was de beste wielrenner ter wereld, en nu hoor je niets meer van hem, ik vind dit toch raar, het zal toch niets met pillen te maken hebben zeker, je moogt zo niet denken dat weet ik wel, maar ik vind het toch raar. Mijn zoon heeft een foto doorgestuurd van de kindjes zittend rond de tafel met hun paaseitjes, wij kwamen er eerst niet uit waar dit getrokken is, mijn man dacht Lovendegem, ik zeg nee dat is in het appartement aan zee, dus dat wil zeggen dat hij met de kindjes is moeten verhuizen omdat de mama terug thuis is gekomen, en dat mijn zoon en met de kindjes uit moest, dus zij gaat nu heel alleen in dat grote huis verblijven heel de week terwijl mijn zoon met de vier kindjes zich moet behelpen op het appartement, welke moeder wil zo iets, ik kan daar toch niet bij, in plaats dat zij zelf voor de kindjes zou zorgen de tweede week van de vakantie, mijn zoon moet speciaal verlof nemen, en zij gaat niet werken, mijn zoon moet zelf voor alles zorgen, want van haar komt er niets, als de kindjes naar school gaan kookt ze zelfs nog niet voor hen, ze laat ze middageten in school, mijn zoon moet dat natuurlijk betalen, in plaats dat ze s'avonds zelf kookt voor de kinderen, zoals elke normale moeder zou doen. Enfin ik heb het daar zo moeilijk mee, kon ik ze maar bij mij nemen, maar dat kan natuurlijk niet, ik kan zelf niet uit de voeten. En nu komt de zon er door, en Tom Boonen heeft al 50 seconden voorsprong, schitterend he. Ondertussen is Tom Boonen toegekomen in Roubaix in de wielerbaan en het is een gejuich van jewelste want nummer 4 is binnen hij is de grote winnaar met meer dan 1 minuut en 35 seconden. Proficiat Tom. Groetjes
Dag Ja zondag hebben we dan de vijfde verjaardag van de drieling gevierd, mijn zoon was met de 4 kindjes zaterdagavond al toegekomen, na zijn werk is hij de kindjes in Lovendegem gaan ophalen, en is hij er mee naar hier gekomen, rond 8 uur waren ze hier, ze moesten dan nog eten, ze hadden zelfs bij hun mama geen eten meer gekregen, dus hebben we ze verse soep gegeven met een pain francais, en ze vonden dit allemaal lekker, dan nog een fruityouchourtje en naar hun bedje, Quido mocht een beetje langer op blijven, Archie had wat pijn aan zijn gebroken armpje, zijn mama had zelfs niets meegegeven om hem te geven tegen de pijn, en ik had ook niets voor kinderen, ik heb hem dan een vierde van een aspro gegeven, en hij heeft toch goed geslapen heeft hij gezegd, en de pijn was verdwenen, ze hadden gelukkig allemaal goed geslapen, de zondag moesten we allemaal in het restaurant zijn tegen 13 uur, maar natuurlijk het laatste moment moest mijn zoon nog voor de drie een kroon maken, dus met karton, afgewerkt met alluminiumpapier en tekeningskes van de kindjes is het hem toch gelukt, zie de foto hiernaast. We zijn daar dan heel goed ontvangen, voor de groten champagne met lekkere hapjes, en voor de kindjes kinderchampagne, ze hadden ook aan mij gedacht ik kreeg een heel mooie boeket bloemen, van iedereen, voor mijn verjaardag van vorige week. Het eten was heel lekker, Voor de kindjes was er een lekkere tomatesoep met balletjes, dan frietjes met kip en compote, voor de groten was er gerookte zalm met garnaaltjes, heel lekker maar veel te veel, althans voor mij toch, dan lekker kalfsvlees met kroketjes, groentenkrans en een lekkere champagnesaus, dan een ijstaart met 5 brandende kaarsjes voor iedereen, de wijn was ook heel lekker. Voor cadeau hadden we voor de drie jarigen een fiets voorzien, waar iedereen voor meebetaalde, en dan had mijn zoon nog een wii gekocht mat 4 consoles, voor de 4 kindjes dat ze samen konden spelen. Er waren nog enkele cadeautjes, dus ze waren goed bedeeld. Ze hebben daar heel goed hun hartjes kunnen ophalen en hebben lekker gespeeld, het was lekker weer, niet zo warm maar wel zonnig, en ze hebben goed buiten kunnen spelen met hun vieren + de zoon van de resaurateur, zijn zoon is 9 jaar dus 1 jaar ouder dan Quido en dat klikte wel. Het was echt een geslaagde namiddag, we hebben het niet te laat gemaakt want mijn schoonzus met haar man moesten nog terug naar Knokke, en mijn zoon moest met zijn kindjes terug naar Lovendegem, hij blijft daar nu heel de week, enfin de kindjes gaan vanaf maandag naar een soort kamp, dus mijn zoon doet ze s'morgens weg, dan rijd hij naar de kust naar zijn bureau, en om 6 uur gaat hij ze terug ophalen, dus heel de week zo, de tweede week moet hij uit het huis, want dan komt de mama terug en moet hij de kindjes meenemen naar de kust, en dan moet hij verlof nemen om voor zijn kindjes te kunnen zorgen, ik begrijp dit toch niet goed, de mama zit daar dan alleen in dat grote huis, en mijn zoon moet met de kinderen op het appartement verblijven, ik begrijp niet waarom zij niet voor de kinderen kan zorgen, naar wat mijn zoon zegt zou ze een cursus volgen in Brussel, maar daar is het nu toch ook paasverlof, enfin ik begrijp dit niet zo goed, maar hij heeft niet graag dat je er iets over zegt, dan krijg je steevast het antwoord dat het zo is afgesproken, en daar mee is de kous af. Groetjes
Dag Mijn zoon stuurde gisteravond een foto door met de melding, Archie heeft zijn armpje gebroken. Maar hij stelt het goed. Ik heb die foto afgeprint, ik zal hem er ook bij zetten, Archie zit helemaal rechts op de zetel samen met zijn broertjes, met zijn armpje in een draagdoek en in het gips. Hij was gevallen en met zijn armpje op een duiker terecht gekomen volgens de zoon. Het was bij de mama, hij was er niet bij. Zondag gaan we hun verjaardag vieren, ze worden op 2 april, maandag dus 5 jaar oud. Mijn zoon komt met de 4 kindjes zaterdag na het werk naar hier, ze blijven dan slapen, en de zondag gaan we samen naar het restaurant, samen met mijn man zijn zus en schoonbroer, en mijn andere zoon met zijn vrouw. Mijn zoon vraagt een fietsje voor hen, maar drie fietsjes is toch wel een hele investering, maar iedereen wilt samen leggen, en dan kunnen we ze toch een nieuw fietsje kopen, wij dachten aan een tweede hands, maar drie kleine fietsjes tweedehands is niet zo maar te vinden, dus ik vermoed dat het een nieuw zal worden, ik denk dat we de beslissing aan mijn zoon overlaten, en als we nu allemaal samen leggen, dan moet hij ze maar gaan halen, we kunnen dit toch niet meegeven van hieruit, ik denk dat Archie toch een tijdje niet zal kunnen fietsen, mijn zoon wist niet of de breuk goed gezet was, of dat er eventueel nog een operatie moet volgen, dat moest hij nog bespreken met de mama. Dat is zo he als ze niet meer samen zijn, ik heb het er toch verdomd moeilijk mee, die toestand zoals het nu is kan toch niet blijven duren, zij woont met de kinderen in het pas gerenoveerd grote huis, en hij woont aan de kust op zijn appartement, maar ja normaal wordt dit verhuurd, dus die inkomsten moet hij nu ook missen. Ik hoop dat alles toch gauw in orde komt en dat er een fatsoenlijke regeling getroffen wordt, want nu is het paasverlof volgend week en moet mijn zoon 14 dagen voor de kinderen zorgen, maar zijn werk moet hij ook kunnen doen, want al het geld voor zowel zijn vrouw als voor de kinderen moet van hem komen want zij doet niets. Enfin ik ben blij dat ik de kindjes nog eens ga zien, ik zou ze meer hier willen maar spijtig genoeg kan ik er niet voor zorgen, ik kan met moeite voor mijn eigen zorgen. Groetjes
Dag Het zou een dag als alle andere worden, want mijn man had al aangegeven dat hij veel werk had, dus er moest eigenlijk niemand komen, enfin dat viel nog wel goed mee, want mijn zoon die aan de kust woont ja die kon zo maar niet komen, en mijn andere zoon met zijn vrouw waren pas terug van Gran Canarian van de avond voordien, dus die had veel werk in de bureau, die kon dus ook niet komen, dus het werd inderdaad een dagje in mineur. De eerste telefoon was van mijn schoonzus uit Knokke, en de andere volgden in rustig tempo elkaar op, plots hoor ik iets, was het mijn kapster die mij een boeket bloemen kwam brengen voor mijn verjaardag, ja ze was de vorige dag mijn haar komen doen, dus ze wist wel dat ik jarig was, enfin ik vond het wel lief, ze hoefde dit helemaal niet te doen, dat wist ze wel, maar ze vond het leuk om te doen, van mijn man krijg ik elke week een boeket bloemen, dus speciaal met mijn verjaardag niet, maar hij had wel een fles champagne rosé in de frigo gelegd, en hij was oestertjes gaan halen, dat vond ik wel lief. Eigenlijk had ik liever niet meer verjaard, want 70 jaar vind ik niet zo mooi, maar je hebt maar twee keuzes he, ofwel wordt je ouder ofwel ga je dood, en dat vond ik nog een beetje te vroeg, dus, verjaren. Maar eigenlijk wordt je die dag geen jaar ouder, maar één dag, het jaar gaat vooruit dag per dag, van als je verjaard bent, dus dat is misschien nog een troost, dat het niet meteen een jaar is, maar een dag. Mijn jongste zoon had gezegd dat hij met zijn vrouw het weekend wel eens zou komen, mijn man zegt, niet de zaterdag want het is voetbal, ik moest ook bellen om te vragen wat ze moeten hebben om te eten, ik heb dit gedaan, maar mijn zoon had geen tijd en mijn schoondochter pakte niet op, dus zal ik maar witloof in de oven klaarmaken, dat eten ze graag, en dat is toch weer al even geleden. Groetjes
Dag Ik weet niet hoelang het al geleden was, maar eindelijk is het gelukt ik ben nog eens in bad geweest. Ik heb zo'n badliftje, dat werkt met de druk van het water, en de laatste tijd gaat mijn man toch wel enkele keren per week in bad, dan haalt hij mijn badliftje uit bad, hij legt er zelfs een handdoek onder opdat het er makkelijk zou uitgaan, maar hij koppelt nooit de leidingen terug aan. Zondag zeg ik tegen hem, als je uit bad komt sluit alles dan eens terug aan dan kan ik morgen ook eens terug in bad, dus hij doet dit. Maandagmorgen, wil ik het stoeltje vullen met water om omhoog te laten komen, maar het lukte mij niet, er bleef maar water uit de sproeier komen, ik was vergeten hoe dit weer werkte, ik zeg ja dan maar terug gewoon wassen aan de lavabo, maar terwijl ik bezig was viel mijne frank, ik moest aan het stoeltje zelf instellen waar het water naartoe moet, en dat was ik vergeten, maar ik had een probleem ik kon er niet bij. Dus heb ik dat aan mijn man gevraagd, en deze morgen is het mij dan toch gelukt, makkelijk was het niet want door de verlamming die ik heb, heb ik geen controle over mijn bovenbenen, hetgeen mij nog rest, ik verloor constant mijn evenwicht door de druk van het water, maar ik heb mij goed kunnen wassen en heb lekker in bad gezeten, ik weet zeker dat ik nu niet meer zo lang zal wachten om er terug in te gaan, hoe moeilijk het ook is. Groetjes
Dag Ja vorige week woensdag had ik een afspraak bij neus keel en oor arts, om te kijken waar die hevige draaiingen vandaan kwamen, die ik nu toch al verschillende keren gehad had. Mijn man heeft mij gevoerd, en gelukkig maar, rijden zou geen probleem geweest zijn, maar wel het feit dat ik er alleen niet zou binnen geraakt zijn, hij heeft wel zijn auto op de binnenkoer gezet, daar mag je normaal niet staan, maar vorige keer hebben we onze auto daar ook gezet, met mijn gehandicaptenkaart achter de ruit, en niemand heeft iets gezegd. Het is daar wel veel veranderd, gemoderniseerd laten we zeggen, maar ik zou mij dus niet kunnen laten inschrijven want ze waren zo slim geweest van daar een trap te voorzien, dus nu kon het, mijn man was mee. Ik moest dus gelukkig niet lang wachten, en na de anamnese, waardoor de dokter assistent besliste dat het waarschijnlijk geen ziekte van meniere was, omdat ik niet de juiste symptomen had, gelukkig zou ik zeggen, moest er een gehooronderzoek gebeuren, dus je kent dat wel, dan krijg je zo'n hoofdtelefoon op, en dan moet je telkens je een piep hoort ja zeggen, dus dat verliep goed, de persoon die de test afnam zei wel dat mijn gehoor rechts iets minder goed was dan links maar meer kon ze niet zeggen, dan moest ik gaan voor een evenwichtonderzoek, dit is tegenwoordig wel anders dan vroeger, ik heb er zelf nog veel afgenomen als ik in Blankenberge in het ziekenhuis werkte, ik deed dan mee de consultaties met een neus keel en oorarts, maar dan werden die testen afgenomen terwiijl de patienten op een speciale stoel zaten en wij moesten dan electroden plakken op verschillende plaatsen op het hoofd, en dan moesten we die stoel laten draaien en het toestel gaf dan aan hoe de patient reageerde, we moesten ook water in hun oren spuiten, om een nystagmus op te wekken. Nu moest ik op een onderzoekstafel liggen, ze zetten zo'n soort bril op met een oog vrij, dan spoten ze dus water in mijn oren, eerst rechts en dan links, eerst warm dan koud, het deed wel raar, vooral in het begin was het toch wel een beetje pijnlijk, maar naar het einde toe werd je dit gewoon. Na dit onderzoek vroeg ik wat het verdict was, maar ze kon dit niet zeggen, volgens de onderzoekster werkten de beide evenwichtsorganen hetzelfde, maar meer kon ze niet zeggen, dus ik moest een afspraak maken met de prof. dus dat wordt pas 28 maart dat ik ga weten wat er nu eindelijk aan de hand is. De volgende dag moest ik van mijn man de huisdokter laten komen, volgens hem moest de oorzaak gezocht worden in mijn bloeddruk, en was die waarschijnlijk veel te hoog. Maar mijn bloeddruk is altijd aan de lage kant, maar om van zijn gezaag af te zijn heb ik hem maar laten komen, ik moest toch enkele briefjes voor medicatie hebben, maar mijn bloeddruk was 11 over 8, perfect dus, ik vroeg aan de huisdokter wat hij er van dacht, ik zou een evenwichtsonderzoek laten doen zei hij, dus daar scoorde ik dan weer. Ik zeg ja de uitslag ga je maar weten als we bij de prof geweest zijn. Dus nog even geduld . Gelukkig heb ik het tot hier niet meer gehad. Groetjes
Dag Ja mijn man moest van middag naar een etentje met twee van zijn vorige collega's, waar hij in het verleden nog een paar firma's succesvol heeft mee opgestart, en hij had ze al zo lang meer gezien dus hij nodigde hun beiden uit voor een etentje in Brussel. Hij kwam hem tonen om zeker te zijn dat ik zou goedkeuren wat hij aanhad, hij had dus een zwarte broek aan en een mooi wit hemdje, en een mooie beige vest op, ik zeg het is nog niet zo warm is zou toch maar een pull aandoen als ik van u was, ok, het werd zijn zwart pulletje met v hals, hij is dan naar boven getrokken daar is hij een ander hemd gaan aandoen want hij zag dit hemd niet zo graag, dus ook een wit hemd maar met een laag aan de hals dat bruin was, dus zegt hij die zwarte pull gaat daar niet op, dus hij doet zijn bruine pull aan met v hals, dan zegt hij, nee ik zou liever een pull met een hoge coll aandoen, dus hij doet alles terug uit en doet zijn beige pull met hoge coll aan, en dan daar zijn beige vest, ik zeg maar jongen dat gaat nu toch niet, doe toch een andere pull aan een die tenminste een beetje opgeeft, dan heeft hij toch maar zijn licht blauwe pull met hoge coll aangedaan en zijn beige vest en zo is dan uiteindelijk vertrokken, natuurlijk zijn stoeferke is ook een paar malen verwisseld afhangend van hetgeen hij onderaan aan had. Dan zeggen ze van de vrouwen dat ze veel tijd nodig hebben om zich klaar te maken, amai mijne frak, dit was toch wel een koers met hindernissen. Eind goed al goed. Groetjes
Dag Ze had beloofd dat ze een raklettemachine zou meebrengen, enfin ze had beloofd dat ze dit in de loop van de week eens zou binnenbrengen, want mijn man was maar aan t'zagen dat hij eens raklette wilde klaar maken maar hij had geen machine en wist dus ook niet hoe hij dit moest flixen, dus zegt mijn werkvrouw ik heb zo'n machine staan en als je wilt dan mag je dit eens lenen. Dus ik dacht ja ze heeft dit machine mee, maar nee dat was ze vergeten, ze had iets anders mee, ze had vorig jaar beloofd dat ze voor mijn man zijn 70 ste verjaardag een papier versnipperaar zou kopen, maar mijn man zijn verjaardag was op 4 november, en er kwam geen versnipperaar, ik durfde er natuurlijk ook niets over zeggen, dus ze had vandaag een papierversnipperaar mee, voor zijn verjaardag, niettegenstaande die ondertussen toch al wel 4 maand gepasseerd was, ik had een hele hoop bankuittreksels klaar liggen, reeds van vorig jaar, dus nu kon ik ze eindelijk versnipperen, dus dat ging heel lekker, het papier was allemaal in confetti versnipperd, mijn man zou het deze namiddag ook gebruiken, maar natuurlijk voor hem ging het waarschijnlijk niet vlug genoeg, en achter een tijdje was heel de boel verstopt en het toestel blokkeerde. Ik heb dan met een engelengeduld al de kleine stukjes er zoveel mogelijk uitgeplukt met een tangetje dat in mijn nageletui zat, en het marcheert toch terug. Ze is dan nog het raclettemachine nog gaan halen naar huis, mijn man had al kaas en vlees meegebracht om eens uit te proberen, we gaan dit morgen eens avonturen. En ja mijn expresso machine laat het weer afweten, gisteren had mijn man er s'morgens water bijgevuld in het reservoir, maar hij bleef de boodschap geven dat er geen water in was, dus ik haal het waterreservoir er uit en er komt een klein zwart blokje mee uit de machine, ik heb gezocht met een pillamp waar dit blokje was losgekomen maar vond het niet, mijn man zegt ik doe dit machine niet meer terug, het is nu wel geweest, want na de drie reparaties in de firma komt er dus nog altijd water uit, niettegenstaande we er 130 voor betaald hebben is er dus niets veranderd, dus mijn werkvrouw heeft het machine weggebracht naar de winkel nadat ik gebeld had, ik hoop wel dat ze het niet terug moeten sturen naar de fabriek want ik weet niet of ik dit zal laten gebeuren, ik denk dat het tijd wordt voor een nieuw machine, het is ver mijn verjaardag, ik zal dan nog eens proberen aan mijn jongens om een nieuw machine voor mijn verjaardag, enfin ik hoop dat het niet nodig is en dat ze het in de winkel kunnen in orde bren Want ik wilde eigelijk een nieuw fotoprintertje vragen voor mijn verjaardag die heeft het ook begeven, en het laten vermaken kost meer dan een nieuw. Groetjes
Dag Ja het is gelukt, ik heb mijn electronische rolstoe terug, ze hebben hem deze middag gebracht, en geloof het of niet maar hij is dus geherprogrammeerd, dat is de reden dat ze hem op 8 oktober 2011 hebbeb meegenomen omdat ze het na twee pogingen bij mij thuis er niet ingeslaagd waren om hem te herprogrammeren, maar ondertussen is er dus een nieuwe motor ingestoken, zijn er nieuwe wieltjes vooraan geplaats en is er een nieuwe joystick geplaatst. Gelukkig moet ik er niets voor betalen en hebben ze het kunnen onderbrengen onder de garantie, het zou er nog moeten aan mankeren, een stoel die nog maar zes maanden oud was en die meer dan 9.000 heeft gekost. Het doet wel raar, ik zal hem toch moeten gewoon worden, hij is toch wel lomp, en ik heb last met de voetssteunen, die slepen constant tegen de voorste wielen aan, dus moet ik die elke keer verhogen maar dan komt mijn zit en armsteunen ook hoger, en dat is een beetje ambetant, dus ik zal hem echt moeten leren gebruiken, maar ja hij is zo lang weggeweest, hij is zo lang weg geweest als dat ik er mee gereden heb. Ik zit ook een heel stuk hoger, en als ik met mijn benen onder tafel wil moet ik hem weer lager zetten, ook om aan mijn computer te zitten. Ondertussen heb ik vernomen dat de kindjes terug thuis zijn, ze zijn een week met hun mama naar Slowakije geweest om te gaan skien, Quido en Yoshka kunnen het al goed naar het schijnt maar de tweeling durfden niet, nu gaan ze dus terug naar school, mijn zoon is ze gisteren gaan afhalen van school, anders had hij het waarschijnlijk niet geweten. Natuurlijk als de drieling verjaart dat is op 2 april, vermoed ik dat ze hier zullen zijn, want mijn zoon moet ze veertien dagen bijhouden met het paasverlof, dus dat wordt wel een beetje moeilijk, hij moet tenslotte gaan werken, want hij moet dus het geld verdienen voor hun allemaal, de mama die gaat niet werken dus van haar komt er niets, dus ik vermoed dat hij zal vragen of ze naar hier mogen komen, liever niet, want ik kan er niet voor zorgen, maar mijn man zegt dan ik ben er toch ook, maar als ze één dag hier geweest zijn is hij al pompaf, dus wat zal dat dan zijn als ze een week hier zouden zijn, ik mag er niet aan denken. Groetjes
Dag Ja ik schrok mij wel een hoedje als ik vanmorgen wakker werd, ik hoorde mijn radio bijna niet, ik dacht hoe kan dit nu, ik heb die toch niet stiller gezet, en als ik met mijn rolstoel reed hoorde ik hem niet, ik zeg dat is iets raar, ik kwam dan in de keuken en zette daar mijn radio aan, en ik verstond niet wat ze zegden, ik dacht maar hoe kan dit nu, ik heb altijd goed gehoord, ik heb wel pas een periode achter de rug dat mijn rechter oor verstopt was, maar daar was pas een stop van oorsmeer uitgehaald door de kno arts, dus dat kan het ook niet zijn, het verbeterde wel lichtjes in de loop van de voormiddag, maar toch niet normaal. Ik heb dan opgezocht naar de ziekte van meniere, en ja elke keer na een aanval van duizeligheid kan het gehoor achteruit gaan, ik dacht nee dat is toch niet waar, dat heb ik toch niet, ik heb niet meer zo'n zware aanval zoals die zaterdag meer gehad, wel nog enkele pogingen tot duizeligheid, met een beetje misselijk voelen, maar niet meer zo erg, gelukkig, ik heb dan maar direct een afspraak gevraagd met Sint Rafael ziekenhuis, want daar is die dienst in Leuven gevestigd, zij kennen mij daar al want ze hebben al verschillende malen mijn rechter oor moeten ontstoppen, maar verder nog niets, ik denk dat ze nu wel meer onderzoeken zullen doen, om te kijken wat er echt aan de hand is, ik vrees dat het meniere is, maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat het niet zo is, ik heb nog geen miserie genoeg dat ik dat ook nog zou moeten hebben. Woensdag heb ik al een afspraak in Leuven, ik ben echt benieuwd wat ze zullen zeggen. Van de pijn kliniek krijg ik ook maar geen telefoon, ze gingen mij opbellen om een opname te organiseren, om eens al mijn medicatie te optimaliseren, en een zenuwstop doen voor mijn schouders en mijn rug maar ik krijg maar geen telefoon,. De firma voor mijn rolstoel hebben ook gebeld en vrijdag zouden ze eindelijk mijn rolstoel terug brengen, die is al in de firma van 8 oktober om te herprogrammeren, maar ze hebben allerlei andere dingen gedaan buiten het herprogrammeren, nieuwe voorste wieltjes opgezet die zouden versleten zijn, na 8 maand??, een nieuwe motor, een nieuw afdekglaasje voor de joystick want dat was gebarsten, daar heb ik het langst moeten op wachten, ze hebben dit overal moeten gaan zoeken, opdat ze de joystick niet helemaal zouden moeten vervangen. Dus dat is ondertussen 6 maand dat die rolstoel weg is, daardoor heb ik nieuwe batterijen moeten kopen voor mijn oude rolstoel, het geen normaal niet zou nodig geweest zijn. Enfin ik hoop dat hij nu in orde is, een nieuwe wilden ze dus niet geven, maar als er van in het begin al van alles moet vervangen worden dan denk je toch dat dit niet normaal is. Groetjes
Dag Mijn man had deze morgen gezegd dat we deze namiddag naar de Carrefour zouden gaan, ik vond dit goed, want het was toch al een hele tijd geleden dat we daar geweest waren en we moesten toch het een en ander in voorraad gaan halen. Maar rond de middag werd ik weer zo duizelig en begon te zweten, en ik werd weer zo misselijk, en ik weet dus niet hoe dit komt. Ik zeg tegen mijn man zo kan ik niet mee naar de carrefour, ik kan mijn hoofd niet draaien of ik moet gaan braken, zou dit toch iets zijn aan mijn evenwichtsorgaan in mijn oor, toch geen ziekte van Meniere, spaar mij er van, ik zal toch eens de dokter moeten laten komen, want zo kan het echt niet verder, dus hebben we het uitstapje maar uitgesteld tot morgen, naar de carrefour mag ik mee met hem, het is dan net of we in verlof zijn, in het buitenland gaan wij ook altijd naar de carrefour, en van daar dat gevoel van een beetje in verlof te voelen. Als hij naar delhaize of naar de colruyt gaan mag ik nooit mee, enkel maar naar de carrefour. Ik ging vandaag normaal gezien zelf naar het dorp rijden, wan mijn batterij wordt wel opgeladen maar ik moet er toch regelmatig mee rijden heeft de garagist mij verteld, dus de batterij was inderdaad naar de knoppen en hij heeft er nog maar eens een nieuwe ingestoken voor de zoveelste keer. Maar ik moet eerlijk zijn nu stond hij lang stil, maar dat is mijn man zijn schuld hij doe altijd de boodschappen en heb ik geen reden meer om nog te rijden, en als ik naar het ziekenhuis of zo moet voert hij mij ook, maar vanaf nu ga ik dus terug zelf rijden, rijden is geen probleem, enkel in en uit de auto komen wel, en dan moet ik ook elke keer mijn rolstoel uithalen en dat is natuurlijk niet zo simpel. Groetjes
Dag Ik moest dus vandaag naar Pellenberg, ik dacht eindelijk kan ik zelf nog eens rijden, maar dat was natuurlijk zonder mijn batterij gerekend, de laatste keer, ongeveer een jaar geleden dat ik een nieuwe batterij heb laten insteken, heb ik terzelfdertijd ook een batterijoplader gekocht, mijn garagist had mij dit aangeraden, omdat mijn auto dikwijls een tijdje stil staat zonder dat er mee gereden wordt, en hij dan regelmatig moet komen om hem terug in gang te krijgen, vond ik dat dus ook de beste oplossing, ik wist zelfs niet dat dit bestond. Enfin de vorige keren dat ik wilde rijden had ik dus nooit problemen, maar deze morgen was het anders, ik sluit dus de oplader af, en wil vertrekken maar hij geeft dus een heel raar geluid en slaagt niet aan, ja daar zat ik in mijn auto, blijven zitten had natuurlijk geen zin, ik moest naar Pellenberg, dus uit de auto en maar roepen naar mijn echtgenoot, die moest hem nog kleden, gelukkig was ik goed op tijd, dat hij nog wel even tijd had om zich klaar te maken, ik had die afspraak gemaakt omdat ik volgens de prof, de dokter moest zien van de revalidatie, maar ik heb ze niet gezien, de assistent wist mij doodleuk te vertellen dat ze van de pijn in de nek en de rug weinig of niets afwist, had ik dat geweten had ik al veel vroeger een afspraak kunnen krijgen voor mijn prothesen, en had ik waarschijnlijk nu al nieuwe gehad. Enfin we waren dus goed op tijd en hadden gelukkig ook niet lang moeten wachten, het enige wat ze gedaan hebben, was de maat nemen voor een nieuwe liner, en dat zal een paar weken duren voor die binnen is en dan pas kunnen ze de maat nemen voor nieuwe prothesen, dus alles bij elkaar zal ik toch een week of zes geduld moeten hebben voor ik nieuwe heb. Als ik thuis kwam heb ik dan gebeld naar Touring, vermits ik daar lid ben, binnen het uur zouden ze iets van zich laten horen, en binnen het half uur was de technieker al ter plaatse, hij wist direct wat er aan de hand was, het was dus de batterij, hij heeft mijn auto terug in gang gekregen, we hebben hem ongeveer een uur laten draaien in de garage met de poort open natuurlijk, ik heb dan naar mijn garagist gebeld, maar hij was niet thuis, het zou nog zo een half uur duren voor hij terug was, ik ben dan een tourtje gaan doen met mijn auto, ik dacht waarom niet eerst naar de carwasch, maar als ik daar stond te wachten vond ik dit misschien niet zo'n goed idee, ik heb dan nog eens gebeld naar mijn garagist, maar hij zegde je moet niet naar hier komen, ik zal er een ander batterij bij u thuis komen insteken , want uw batterij moet eerst 8 uur afkoelen voor ik hem kan testen of hij nog goed is, of kapot. Maar hij had een beetje moeite want hij voelde zich ziek, maar hij zou toch proberen om te komen, omdat ik morgen naar Gasthuisberg moet, maar het is al avond en hij is nog niet geweest, ik vrees het ergste, enfin we zullen wel zien, en anders moet ik die afsraak maar proberen te verplaatsen, reeds voor de tweede keer. Groetjes
Dag Dinsdag ben ik dan eindelijk op consultatie kunnen gaan bij de dokter van de pijnkliniek, de prof van mijn schouders had gezegd dat de dokter van de pijnkliniek een zenuwblok zou moeten doen aan mijn schouder om de pijn toch een beetje onder controle te krijgen, vermits ik als ik mij laat opereren niets meer kan doen, moeten ze maar op die manier proberen er iets aan te doen, om mij het leven toch een beetje aangenamer te maken, de prof. zou dit eerst met dr. k. bespreken en dan zou ze dit met mij afspreken wat er gedaan kan worden, tijdens een consultatie. We moesten daar zo lang wachten eer het mijn toer was, uiteindelijk kwam er een assistent mij roepen en mijn man zegde hem, ik vind dat je je moet excuseren bij mijn vrouw dat we zolang hebben moeten wachten, mijn man zegde dit om te lachen maar die assistent hem dit kwalijk, die kon daar dus niet mee lachen en zei ik moet mij helemaal niet excuseren, mijn man nam dit dus ook verkeerd op, en uiteindelijk is hij vertrokken met slaande deuren en liet mij alleen bij de assistent, ik probeerde nog de toestand te vergoelijken maar het was te laat, mijn man was weg en daar zat ik, ik heb hem dan maar geexcuseerd dat hij dit niet meende, maar dat we toch wel lang hadden zitten wachten, hij zei daarop dat hij daar ook niet kon aan verhelpen, dat de consultaties wat uitgelopen waren, voor de rest was hij heel vriendelijk tegen mij. Na de situatie uigelegd te hebben, hij had zelfs mijn émail er bij gehaald die ik toch al wel enkele weken voordien had geschreven, dan haalde hij er de dokter zelf bij, en die vond dat het beter was dat ik werd opgenomen om te voorkomen dat ik constant op en neer naar Pellenberg zou moeten voor verschillende behandelingen, zowel voor mijn rug als voor mijn schouders, en ook om mijn medicatie eens op punt te stellen, maar ze vond dat ik eerst naar Dr. K. moest, dat is dus volgende week, maar dan was zij in verlof, dus de opname zou gepland worden voor begin maart. Dinsdag moet ik dus terug naar Pellenberg vooral voor mijn prothesen, ik mocht al van vorig jaar nieuwe prothesen hebben, maar ze zijn vergeten mij te verwittigen, dus nu eindelijk kan ik er voor gaan, ik hoop dat ze van de eerste keer de maat zullen nemen, zodanig dat ik ze vlug heb, want deze zijn ondertussen wel te groot geworden en ze doen mij enorm pijn, en dat is niet de bedoeling he. Groetjes
Dag Ja gisteren had ik het terug, ik zat rond de middag aan mijn computer en opeens overvalt mij een verschrikkelijke aanval van duizeligheid, ik mocht niet kijken naast mij of op kijken of alles begon te draaien en ik voelde mij zo misselijk als wat, ik kon niets meer doen, ik moest mijn ogen dicht doen of alles draaide lijk dat ik in een draaimolen zat, ik werd zo misselijk en begon te zweten, en kreeg enorme hartkloppingen, het duurde en bleef duren, uiteindelijk ben ik even op mijn bed gaan liggen maar ik kon het er niet lang volhouden want het was er veel te koud, mijn man was al komen kijken, hij zegt je moet de dokter laten komen, maar ja het was zaterdag dan roep je zomaar geen dokter als het niet dringend nodig is, ik ze het zal wel passeren net zoals de vorige keren, het was nu al de derde keer dat ik dit meemaakte, plots moest ik dan ook gaan over geven, ik voelde mij zo mottig, ik weet echt niet wat hier aan de hand is, maar goed kan dit toch niet zijn, het heeft toch wel geduurd tot bijna avond, het begon al donker te worden, mijn werkvrouw was daar, ja vorige week was ze dus weer niet geweest, door de slechte staat van de weg, ze vond het dus te gevaarlijk, maar nu was ze er dus wel, s'morgens was dan mijn tooster in pan gevallen, en in de late namiddag is ze dan terug gekomen en had ze een nieuwe tooster mee, dat is al voor je verjaardag zei ze mij, niettegenstaande dit nog 6 weken te vroeg is, maar ik heb het dankbaar aanvaard, we hebben dan samen nog de lakens geplooid, gelukkig was het dan al beter, deze morgen heeft ze al gebeld om te vragen hoe het was, ze maakte zich toch echt wel zorgen. Groetjes
Dag Ik dacht dat hij nooit meer zou komen, maar toch, sinds een goeie week zitten we toch serieus in de winter, en wat voor een winter, wij beleven dus een record in negatieve temperaturen, maar sneeuw is er nog niet zoveel gevallen, ik zelf voel gelukkig niet zo veel van de kou want ik kom momenteel niet buiten, ik had vandaag naar Leuven gemoeten maar ik heb de afspraak toch even uitgesteld, nu gaat ze door op 22 februari rond ongeveer dezelfde tijd als deze week dus dat valt mee, ik denk dat we daartegen het ergste wel gehad zullen hebben wat kou en sneeuw betreft, want als het nu nog een beetje bijsneeuwt is het toch echt wel te gevaarlijk en ze zeggen toch als je niet dringend buiten moet zijn blijf dan binnen, ik heb wel geluk dat mijn man mijn boodschappen kan doen, en nu met zijn winterbanden is het toch makkelijker om in de sneeuw te rijden zegt hij, vorig jaar was het wat anders, het was dan veel vroeger, dan hadden wij de winter al gehad voor nieuwjaar en nu is hij maar begonnen eind januari, vorig jaar had het natuurlijk vrij veel gesneeuwd en raakte hij zelfs met zijn auto niet vooraan, bij ons gaat het dus een beetje bergop om naar voor te rijden en dat lukt hem dus niet in de sneeuw, hij heeft de garagist moeten laten komen om hem te depanneren en dan is zijn auto enkele dagen vooraan blijven staan omdat hij hem niet meer binnen kreeg, toen had hij nog geen winterbanden, hij zegt toch dat dit een heel groot verschil is. Mijn werkvrouw is zaterdag weer niet geweest, ze belde op om 9 uur om te zeggen dat ze op weg was naar mij, maar dat ze is teruggedraaid omdat ze het te gevaarlijk was, ze zou deze week komen, maar wist nog niet welke dag, ze zou nog bellen, ik ben eens benieuwd, dus ik heb mijn was nog maar eens zelf gedaan, maar ik vind dit niet erg, gelukkig heb ik mijn man om mij te helpen, om de mand naar beneden en nadien terug naar boven te brengen. Het is weer wat te doen voor die elfstedentocht, ik ben eens benieuwd of hij nog eens zal kunnen doorgaan, het is ondertussen toch al 15 jaar geleden, vanavond zouden ze beslissen voor eventueel zaterdag of zondag, want volgende week spreken ze al van lichte dooi, dus het is nu of nooit. Groetjes
Dag Het is nu al de derde keer dat ik een berichtje begin en telkens wordt het afgebroken, gisteren had mijn computer zoveel problemen dat ik hem twee maal moest heropstarten, en ja ik had al veel geschreven, en alles was weg. Nu wil ik het toch afmaken, dinsdag ben ik terug bij de prof geweest voor mijn schouders, hij heeft mij terug een inspuiting gegeven in mijn linker schouder, het was nog maar gebeurd vlak voor kerstmis maar die inspuitingen hadden geen enkel resultaat, toen heeft hij ook mijn rechter schouder ingespoten, hier zijn al de pezen afgescheurd, en is het gewricht volledig kapot, heel het schoudergewricht moet vervangen worden, maar dat kan ik mij niet permitteren, ik voel mij daar toch nog iets te jong voor, en door de band is die pijn wel min of meer draaglijk, maar links is er een rotatorcufscheur, één maar en die bezorgt mij zo verschrikkelijk veel last dat het niet mooi meer is, s'nachts kan ik er niet van slapen, ik slaap op mijn linker kant dus moet ik er op liggen, en dat is zo pijnlijk, soms draai ik mijn dan op mijn rug met een dik kussen onder mijn arm, maar op mijn rug kan ik niet slapen, dus dat is het ook niet, dus nog maar eens een inspuiting, de hoeveelste dit al is kan ik bij benadering niet zeggen, maar het zijn er al verschrikkelijk veel, vroeger voor ik aan mijn rechter schouder voor de eerste maal geopereerd ben zei de dokter mij dat je nooit meer dan drie inspuitingen met cortisone mocht hebben want dat dat niet goed was voor het gewricht, ik heb er toen toch al 15 gehad voor mijn eerste operatie, dit was in 1994, sindsdien heb ik al zoveel inspuitingen gehad, in 2005 is mijn rechter schouder terug geopereerd, maar dit heeft dus niet lang geduurd of alles was weer naar de vaantjes, dus een operatie aan mijn linker schouder is geen optie, ik kan vanuit mijn rolstoel dus niets meer doen als ik met mijn linker schouder in een verband zit en er niets mag mee doen, dus vergeet het.Nu spreekt de dokter van een zenuwblok, hij ging overleggen met de dokter van de pijnkliniek en mijn geval uit de doeken doen, ik heb al een afspraak gekregen bij die dokter op 13 februari ik ben eens benieuwd wat deze zal voorstellen, ik hoop alleen maar dat ze de pijn een beetje kan doen verminderen, zodanig dat mijn leven toch een beetje aangenamer wordt, ik heb al miserie genoeg dat het probleem van mijn schouders mij toch iets te veel wordt. Ik wacht af. Groetjes
Dag Ja eindelijk na bijna vier weken is ze dan toch terug gekomen na haar operatie aan haar oogleden, en ze zag er goed uit, haar ogen zien er duidelijk veel beter uit, normaal mocht ze van de dokter nog niet komen werken, ze moest het nog een tijdje rustig aan doen, maar ze is toch maar gekomen omdat ze weet dat ik anders in de problemen zou zitten, ze ging het kalm aan doen zei ze, en daar was ik het uiteraard volkomen mee eens, ze vind het raar dat ze geen terugbetaling krijgt van de mutualiteit, maar ja het is een schoonheidsoperatie, daar voor betaalt de mutualiteit uiteraard niets terug, eigenlijk is dit nogal wiedes, alhoewel ze er wel last van begon te krijgen, maar ja als de dokter niet zegt dat het geen schoonheidsoperatie is dan krijgt je niets terug, alhoewel ik moet zeggen dat de prijs die ze moet betalen nog heel goed meevalt, ik was blij dat ik haar zag, want het mocht hier toch wel eens gekuist worden, het ruikt weer fris en dat is toch wel belangrijk vind ik, niet dat het nu zo viuil was, want tenslotte er lopen hier geen kinderen rond, alhoewel de kleinkinderen hier ondertussen wel geweest zijn, maar ze hebben het relatief proper gehouden, enkel mijn salontafel die zag er nog al uit als ze weg waren, maar mijn man heeft mij geholpen om ze toen toch wat proper te maken, huisdieren heb ik ook niet meer. Na ons prutske heb ik nog niet veel zin gehad om nog een huisdier in huis te nemen, ik ga toch nog een tijdje wachten voor ik terug begin met een kat, mijn man wilt liever een hond hebben, maar daar moet ik niet van weten, misschien zou dit niet slecht zijn voor hem, dan is hij verplicht om er mee te gaan wandelen, en heeft hij toch ook beweging in de buitenlucht, hij fietst wel, maar nu in de winter is dit op zijn hometrainer en in de living, terwijl hij zijn krant leest of naar tv kijkt s'morgens, maar hij heeft toch beweging en als je diabetes hebt is dat toch wel belangrijk. Van één ding ben ik niet zo content over mijn werkvrouw, en dat is de was, ik weet niet hoe het komt maar als zij de was doet, is alles zo verschrikkelijk verrimpeld, en zijn er nog altijd vuile plekken op mijn keukenhanddoeken, het geen bij mij zelf dus nooit zo is, maar ja ik plooi mijn was ook altijd een beetje als ik het uit de droogkas haar en zij haalt alles er tegelijk uit en dan zit dit natuurlijk allemaal door elkaar. Maar ja dat moet ik er dan maar bijnemen, ik ben toch content dat ik ze heb, want ze is ook naar het containerpark geweest, we hadden een grote stapel kranten klaar liggen, mijn man was vorige keer weer te laat om het buiten te zetten als ze rond kwamen om het op te halen, maar daar zit zij toch allemaal niet mee, ze had zelfs bloemetjes mee voor mij, als dat niet lief is weet ik het ook niet meer. Groetjes
Mijn expresso machine is na herstel niets verbeterd
Dag Ja je leest het goed, mijn expressomachine is 14 dagen naar de fabriek geweest van philips voor herstel, omdat er nog altijd water uitkomt ergens onderaan, ik weet niet waar, reeds van bij aanvang, nu is hij terug maar aan het probleem is dus niets veranderd, ttz. het probleem heeft zich verplaatst, er komt enorm veel water uit, maar nu loopt het in het opvangbakje vooraan, dus enkele keren per dag moet ik dit leeg maken of anders loopt het over, niettegenstaande ik er altijd een tasje onderzet opdat het bakje niet zou vol lopen, maar dit is dus geen avance, want het loopt er zo uit, dit heb ik vandaag ontdekt, deze morgen liep het dus over, ik begrijp hier niets van , mijn man heeft gebeld naar de firma, om het te melden, want ze hebben er wel 130 voor aangerekend, hetgeen we ondertussen al betaald hebben, dus we mogen hem terug binnen doen, en dan zouden ze kijken wat ze zouden doen, ofwel vermaken of ons een schadevergoeding toekennen, maar daarmee heb ik geen nieuw expresso machine, dus morgen doet hij het terug binnen en dan zien we wel wat er van komt, het is net 2 jaar oud, dus waarborg is verlopen, ik denk tegenwoordig dat ze electrische toestellen niet meer maken om te herstellen maar om direct een nieuw te kopen. Ook de verdeler van mijn rolstoel heeft gisteren al terug gebeld, dat ze onze brief gekregen hadden, en ze stellen het heel anders voor dan het is gebeurd, nu beweerd hij dat ze vroegen om de wieltjes te vervangen omdat ze een beetje versleten waren, maar ze stelden mij gewoon voor een voldongen feit, de wieltjes waren al vervangen, en de motor, ja dat moet een fabrieksfout geweest zijn, en de krak in het plastiek van de joystick, ja daar heb ik ergens mee tegen gereden, ik kan mij dat niet herinneren, en ook daar moet dit toch tegen kunnen, mijn man vroeg om een officieel antwoord, en hij ging het voorleggen aan de bazen, ik ben nu eens benieuwd wat hier uit de bus zal komen. Groetjes
Dag Ja het is ondertussen al meer dan drie maanden dat hij terug naar de firma is, dit hou je toch niet voor mogelijk, op 8 oktober hebben ze hem meegenomen na dat ze voor de tweede keer geprobeerd hadden bij mij thuis om hem te herprogrammeren, hetgeen dus weer niet lukte. Na een tijdje, omdat ik niets van hun hoorde, heb zelf gebeld om te horen hoe het zat met mijn rolstoel, toen vertelde men mij dat ze de voorste wieltjes vervangen hadden, die waren versleten, komaan zeg na 8 maanden, mijn oude rolstoe is ondertussen meer dan 7 jaar oud en die zijn nog steeds niet vervangen. Als ik vroeg hoe het met het herprogrammeren zat, ha nee dat was nog niet gedaan, dus nog even geduld. De volgende keer dat ik belde vertelde men mij dat ze de motor vervangen hadden, als ik vroeg waarom, omdat er een raar geluid in was, ja dat wist ik, dat had ik zelf ook vermeldl, en ja er is een barst in de joystick, ja dat wist ik ook, maar hoe die er in kwam, wist ik niet, enfin ze zouden proberen om het plastiekje te vervangen, maar dan moesten ze overal rondbellen, in de hoop dat ze het zouden vinden, zoniet moeten ze heel de joystick vervangen, maar of dat nog onder de waarborg nog kon, dat konden ze niet beloven, ja kom zeg, en als ik dan vroeg hoeveel dit kon bedragen, ja dat wisten ze niet van buiten, maar dat is toch wel een serieus bedrag, ondertussen ben ik verplicht geweest om de batterij van mijn oude rolstoel te laten vervangen, elke nacht opladen, dus s'morgens een volle batterij, maar tegen een uur of 5 was die batterij al bijna helemaal leeg, dus ik kon er nog onmogelijk mee naar buiten, want dan raakte ik niet meer terug, en vermits ik niet wist hoelang mijn andere rolstoel nog zou wegblijven was ik wel verplicht om die te laten vernieuwen, ik hoop alleen dat het Vlaams fonds dit nog wilt betalen, want ondertussen heb ik zogezegd wel een nieuwe rolstoel. Als ik laatste keer vroeg of hij al geherprogrammeerd is, zeiden ze mij dat ze dit bij mij thuis zouden doen, ja nu begrijp ik er niets meer van . Mijn man zegt dat kan toch niet meer zijn, dus hij heeft voor mij een brief opgesteld voor de firma, dat wij met hun manier van werken absoluut niet akkoord kunnen gaan, en dat we een nieuwe rolstoel eisen, want als je van bij aanvang al zoveel problemen hebt belooft dit toch niet veel goeds, dus de brief wordt zowel aangetekend als gewoon met de post verstuurd, ik ben eens benieuwd wat hun reactie zal zijn . Maar zeg nu zelf, op een jaar tijd dat hij in "mijn bezit"is is die ondertussen al een derde terug in de firma. Het is toch nu 6 weken geleden dat ik nog nieuws gehad heb, en dan heb ik nog zelf gebeld, maar nu bel ik niet meer zelf, ik wacht af wat ze nu gaan doen. Groetjes
Dag Vorige week werd ze geopereerd aan haar oogleden, ze vielen zowat over haar ogen en ze begon er serieus last van te krijgen. Ik heb haar in het begin van de week opgebeld om te vragen hoe het was, en ze vertelde me dat ze nooit nog iets zou laten doen onder lokale vedoving, halverwege de operatie was de verdoving uigewerkt en de dokter vond dat ze niet meer kon bijgeven dat dit niet goed was, dus van dat moment heeft ze dus alles levendig meegemaakt, en het deed vreselijk veel pijn vertelde ze mij, na de operatie waren haar ogen heel erg gezwollen en zag alles blauw, nu vandaag moest ze gaan om haar draadjes te laten uitdoen, ik vroeg of het resultaat al beter was of voordien, en ze vond dus van wel, nu was de pijn ook al veel beter, maar ze kon maar ten vroegste volgende week terugkomen, ze zou nog bellen welke dag, ik hoop dat ze komt, ze is ondertussen al 23 jaar bij ons en ik zou ze toch niet willen missen, ik kan wel mijn was doen en mijn strijk, alles een beetje afkuisen gaat ook nog, maar de vloer doen dat is natuurlijk een ander paar mouwen. Ik zeg wel de was doe ik zelf, maar mijn man moet natuurlijk de mand naar beneden dragen, en als de was gedaan is ook terug naar boven brengen, hulp heb ik natuurlijk altijd nodig, maar op deze manier lukt het mij nog net, ik ben eens benieuwd wanneer ze echt zal terug komen, want ik mis haar toch. Deze namiddag ben ik naar de kno. arts geweest, er zat weer een stop in mijn rechter oor, dit heb ik al redelijk veel gehad, en dan hoor ik ook niet meer langs de rechter kant, en moet mijn man toch dikwijls het zelfde zeggen voor ik het verstaan heb, nu schrik ik dat alles zo veel lawaai maakt, dus het is toch echt wel een groot verschil horen aan een kant of horen aan beide kanten, enfin ik ben content dat dat toch weer in orde is. Voor de rest zal ik nog een beetje meer geduld moeten hebben. Groetjes
Dag
Dag
Dag
