Wijnfles

Je was getuige van gezelligheid,

Van vreugde, liefde en plezier,

Van samenzijn in vrolijkheid

Geluk in eenvoud zonder sier.

Je was gekomen uit het zuiden

Luimig losgebloeid van zee en zon

Je liet zowaar de klokken luiden

Tot de drang naar overdaad begon

 Je kreeg gezelschap van collega’s

Die zich schonken aan het feest

Tot de laatste van hen leeg was

en zich schaamde, heel bedeesd

Je hebt gegeven, alles wat je had,

Je inhoud werd sterk gewaardeerd

Nu ben je leeg, je was een schat,

Maar wordt nu wel geliquideerd.

12/9/2012

12-09-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Escargots d'automne

Ik haal twee slakken van de parasol:

Zou ik ze durven braden of stoven ?

De roeste barbecue staat boordevol,

ik draai hem maar ondersteboven.

De spar werpt schaduw in de vijver

waar de muggen niet meer zonnen.

Wespen echter tonen veel meer ijver

in 't rotte fruit nabij de regentonnen.

 De speeltjes worden weggeborgen

tot een nieuwe lente binnenwaait.

Er komen regenbuien, zegt men, morgen,

als de wind weer naar het westen draait.

10/9/2012

10-09-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Zaligste stress (meer dan 100)

Ik zal zelf de klok wel luiden, als ze zeggen dat ik niet meer leef,

Ik reis eerst nog naar het zuiden, met jou omdat ik zo veel om je geef.

Je maakt vannacht vast plannen, die ik uitvoer in haast honderd jaren

en al was ik meer dan honderd mannen, had ik nog geen tijd om te verjaren.

 Ik zal de laatste deur wel sluiten, dan kan iedereen naar huis,

Wie rouwt, die gaat best buiten, zo blijf ik met jou hier thuis.

Ik help je vast nog meer verzinnen, voor wel meer dan honderd jaar.

Dan blijven wij gezellig binnen, ons werk, mijn schat, is lang niet klaar.

 Ik zal daarna nog veel bedenken, want met jou gaat 't leven eeuwig door,

Je hebt me nog zo veel te schenken, net zo lang als ik je adem hoor.

Sterven blijft een zorg voor later, daarvoor hebben wij nog lang geen tijd,

Kom speel met mij in 't warme water, en laat me voelen hoe je vrijt.

1/9/2012 

01-09-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Bij het graf van mijn moeder

 Papa, neen, er is geen mens die in kan schatten wat met jou verloren ging,

Al vond je niet altijd dat ik de zoon was van de dromen toen je trouwde.

Ik dweep niet met een man die opgehemeld wordt doorheen herinnering,

maar koester dromen die me confronteren met de dag dat ik niet rouwde.

   Als je nu nog leefde, peter, was ik alleszins in onmin met al je ideeën

van trouw aan koningshuis en vorst, aan God en bovenal aan 't vaderland.

  Maar niemand kon me ooit zo heerlijk laten dromen van de verste zeeën,

en nooit vergeet ik de verzwakte ferme druk die 'k voelde in je liefdevolle hand

Ik noemde jou bobonne, en een van mijn foto's prijkt hier op het graf

Dat je kocht toen peter was bezweken aan de hartkwaal die hem kwelde,

Je hart was edeler dan goud en God kreeg van jou de kinderen die Hij je gaf,

En Hij beloonde je familie die alle dingen eerden wat je hun vertelde.

 Moeder zoet, bijna honderd jaren ren je, dien je, hou je van ons allen,

Geef je, ween je, lach je, oordeel en vergeef je alles wat wij doen en laten.

Blijf hier nog wat weg, het leven met ons zal je wel nog lang bevallen

Want ik doe niets liever dan met jou te zijn en samen wat te praten.

29/8/2012

29-08-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Slagveldbloem

Bloed, geen bloemen of amper een verjaardagskrans,

geen tijd om te verspillen of proberen slagen.

Geen jarenlange jeugd of amper hopeloze dagen,

wel een naam geofferd in een blinde oorlogsdans.

gesneuveld voor de trots van vorst, tiran of president,

herinnerd door ontsnapten aan begeerte en geweld,

die nooit je kinderen, je vrouw of lief hebben gekend,

maar zelfbehoud voor plicht en slavernij hebben gesteld.

Vergeten zonder kansen om de brokken ijdelheid te lijmen,

verdwenen uit de wedloop naar meer macht en roem

verdoemd vanaf de eerste poging tot succesvol rijmen,

verloren voor vooruitgang, met alleen die ene bloem.

22/82012

22-08-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

voltooid gedicht, afgewerkte versie :

Liefst zonder

Liefst lees ik een spannend boek, zo eentje zonder streepjescode

Dan ben ik mijmerend op zoek naar leven zonder dwang van mode,

Een kilo boter uit de eiken ton, een liter melk gegoten in mijn kan,

Een kronkeltuinpad zonder dat beton, een pannenkoek die groeide in de pan.

Een tof verhaal in bed van vader, plezante spelen zonder batterijen,

de eretekens prijkend in een kader, honing zonder suiker van de bijen,

Winterbloemen op bevroren ramen, duivenmanden achterop de fiets,

In de bomen klimmen samen, liedjes zingen uit de school en anders niets.

Ijsjes eten zonder kleurstof, slapen op een zachte zak met stro,

Moeders glimlach zonder geurstof, felbevochten  wielerkoersen zonder epo,

samen winkelen maar zonder btw, speeltjes gans van hout of ijzer,

vroeg gaan slapen want geen tv, dromen van de vorst of van de keizer

vruchten zonder pesticiden, velden zonder het roet van tractoren

onkruid stervend door te wieden, straten zonder drukte van motoren,

ware liefde zonder samenwonen, samen leven zonder corruptie,

kindjes krijgen zonder klonen, luiers met normale absorptie

musiceren zonder elektronica, koken in berookte pannen

cafeetjes zonder horeca, bevoorrading in stenen kannen,

niet vluchten voor wat offers, moeders zonder werkadres

een zolder vol met koffers, eens denken zonder denkproces.

 19/8/2012 

19-08-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

1986

Een glas Liefmans van negentienhonderd en zesentachtig,

na een reis van wel tien keren verder dan naar de zee.

Aan die verre nazomerzon denken lijkt meer dan prachtig,

Er over praten en mijmeren is pas genieten met ons twee.

Oudenaarde leeft voort aan de rechter Scheldeoever

ondanks nijverheid die stuurloos wild woekert in het westen,

En als jaarlijks weer de wielerwedstrijd slingert in 't groene lover,

dan geniet ik van het oude gouden bruine bier, een van de beste.

15/8/2012

15-08-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Wie wil

Wie wil,

kan dromen, groeien en beminnen.

Wie wil,

zal naarstig aan zijn toekomst beginnen.

Wie wil ,

durft weer eens nieuwe paden kiezen.

Wie wil,

kan eens winnen door iets te verliezen.

Wie wil,

gaat meer zeggen door soms te zwijgen

Wie wil,

zal dalen om weer op te stijgen.

Wie wil

begrijpen dat alleen maar willen

niets verandert aan verschillen?

9/8/2012

09-08-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Jammer, maar ik mis je niet

Je zal vandaag nooit zo benoemen

en dat doe je voortaan geen enkele dag,

Je ligt bedolven onder bloemen,

die je zelf niet dragen mag.

Ik wist dat dit eens zou gebeuren

en je verloor toch echt je tijd,

want om jou is 't moeilijk treuren,

je hebt ons niet zo vaak verblijd.

Waarom verminkte je ons leven

(of toch het beetje wat nog rest)

door de strijd niet op te geven

met al dat vruchteloos gepest.

Ik zal je morgen echt niet missen,

zo had ik dat nooit voorzien,

Men kan zich in een mens vergissen

ook in vrienden bovendien.

31/7/2012

31-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Zonder haar

Als een hond zonder been of een vogel zonder veren

een stad zonder bank of een kampvuur zonder hout.

Als een ruit zonder glas of een feest zonder bal

een deeg zonder bloem of een baard zonder haar

Zo onmogelijk en zo verweesd als een spiegel zonder beeld

Of een echo zonder klank, klimop zonder rank,

een reis zonder doel, aaien zonder gevoel,

Zo ellendig is een man met liefde die niemand deelt.

Als een atleet zonder been, op een bed zonder veren

een park zonder bank of een juweel zonder goud.

Als een café zonder glas of een spel zonder bal,

zo is mijn tuin zonder bloem als ik leef zonder haar.

30/7/2012

30-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Terug naar huis

 Ik stond klaar om te springen

want de lucht was blauw en stond vol hoop,

Ik kende nachtegalen en kanaries die fijn kunnen zingen

en mijn toekomst stond te koop.

Ik had mijn vleugels uitgespreid

En een kleine wolk bleef me schuchter wenken,

Ik zag buizerds en vluchten wilde eenden wijd en zijd

Tot mijn hoofd stilaan ging denken.

Ik voelde spanning in elke spier

Toen de hemel zich met norse wolken vulde,

Ik zag de natte wind die angstig vluchtte, ver van hier,

En hoe die zich in bochten krulde

Ik werd bang om nog te springen

Want het duister viel, er was geen maan

Zonder gids durfde ik me niet naar buiten wringen

En ben gewoon naar huis gegaan

 29/7/2012

29-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Haven gemist

Gemiste kans nummer twee

Morgen kom ik naar je toe

na jaren afwezigheid zo ver van jou.

Morgen ken je me misschien niet meer

en zie ik ook in jou niet meer de zelfde vrouw

Als toen de korenbloemen nog de zwaluwen verleidden

met hun kleuren en hun geuren,

Toen de treinen door ons rokend landje stoomden

en de laatste paarden over de kasseien tjokten

en de rock ‘n’ roll nog zeldzaam was op radio

en televisie even grijs bleef als de hemel toen.

Morgen kom je naar me toe

na wereldreizen op de verste zeeën.

Morgen mis je misschien de haven

en dan missen we mekaar voor altijd weer.

25/7/2012

25-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Wedergeboorte nummer vier

Waarom loop je voorbij

zonder op te kijken

Hoe voel je je op het eiland

tussen je beide oren

Wat hoor je als men fluistert

dat je veel ijdel bent

Wie laat je binnen

in de maskerade van je dromen

Wanneer bloei je open

en begint het concert van je leven

Hoe open ik de oester

Of kom je zelf uit je valse schelp

Waar bewaar je je parels

Of blijven ze gewoon zonder waarde

24/7/2012

24-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Room verkeerd

Ik zal nooit de kamer zien

waar jij ooit dacht me te kunnen treffen

en te vertellen over de kunstjes die je je hond hebt geleerd.

Ik zal nooit de honing proeven

van het brood dat je voor me bakte

met meel uit de tuin die je voor mij hebt onderhouden.

Ik zal nooit de de foto strelen

Die je op je hoofdkussen legt 's avonds laat

Terwijl je vingers ver van je mond het ritme volgen.

Ik zal nooit door het raam kijken

Als het laatste feuilleton is afgelopen

En het beeld vervaagt door vermoeide batterijen.

Nooit zal ik deze verzen schrijven

Zonder te hopen dat een week met extra dagen

Mij geholpen had tijd te maken voor een koffietje met room.

23/7/2012

23-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Dagje stappen

Vanavond alleen

na een dag van avonturen

Reizen naar geheim gebleven plekjes

in de geest van boeiende ontmoetingen

Toevallig als bepaald door wat anderen hebben besloten,

En dan even verpozen in de schaduw van emotie

Verblind door de bliksems van versleten stormen,

Versuft door te veel te vaak te snel,

Geëngageerd met overschot aan eergevoel

En uitgedoofd in desillusie

Behalve als de hoop op lenteflarden

Mijn stijve nek doet zinken in vergetelheid,

Alsof de ochtend pas is aangebroken

En de horizon verlaten lijkt,

Paars en niet alleen door mijn aanwezigheid.

22/7/2012

22-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

De steengroeve

Minder frequent dan zeventien hertz

dreunt de knal van dynamiet door de Corbières

Om weer eens ruimte te creëren voor kapitaal

dat grenzenloos de Languedoc overspoelt

Met al wat het vermag.

Minder krachtig dan timide scherts

deint de dreun van frustratie door mijn affaires

Om nooit meer de plaats te herveroveren in mijn verhaal

Dat ongeremd mijn teleurstelling doorspoelt

Ondanks je lieve lach.

20/7/2012

20-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Taboe

In een koffer met verloren dromen

vond ik je hart nog warm vol vuur,

'k Wachtte bevend af wat nu zou komen

als in een kleine auto zonder stuur.

Ik wreef er zachtjes over met mijn mouw

als wou ik het verleden stiekem wissen,

Even werden alle wolken helder blauw,

Een beeld dat ik zo lang moest missen.

In een koffer vol verboden dromen

Zag ik je schaduw smelten in de zon,

Ik voelde druppels transpiratie stromen

Waarvan ik nu niet meer genieten kon.

19/7/2012

19-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Goedheid

Als je ’s morgens naar de avond snakt

en je benen traag zijn en opstandig,

Als ook de moed nog naar beneden zakt

en je kleedt je bovendien onhandig,

Als de regen elke glimp van hoop komt doven,

en de bus weer klem zit in de rij,

Als je kinderen hoort roepen boven

en je gaat er dan maar zuchtend bij,

Als dan ook je wagen niet wil starten

en je dan je boekentas niet vindt,

Blijft het ongeluk je verder tarten

Langs het hoesten van je kind,

Dan word je meer dan ooit gewaar

Hoe waardeloos vermoeidheid is

Perfect beheersbaar en verwaarloosbaar

Naast alles wat de goedheid is

14/7/2012

14-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

0kkernoten voor 2028

Beter kan ik niet genieten van de zon

dan onder mijn oude notenboom

geplant toen jij geboren was

gegroeid synchroon

met alle gunsten en tegenslagen

uit je onbezonnen adolescentenleven

dat me terugwierp in de eeuw van toen

toen ik nog nooit noten had zien hangen

en kokosvruchten mij alleen konden boeien

als ze me de zon maar konden doen proeven

me wurgend en verzadigend met natte witte zoetigheid.

Nu weet ik wel al te goed dat er geen zon schijnt

onder een notenboom.

13/7/2012

13-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Geheugendreun

De bouwkraan kijkt neer op mijn zondag

en aarzelt tot morgen om te zwiepen met de wind.

Welk deel van mijn geheugen zal gewist worden

wanneer de handlangers hun voorbereidend werk hebben voltooid ?

De winkel met de wafeltjes

opgevuld met zachte kandij,

Het zandpad langsheen de witte stulp

in de bocht van hei en veld,

het beluik dat deed dromen

van Congo en van natte kasseien,

waar ik overal mensen zag die verdwenen zijn

onder 't puin van mijn ijle souvenirs.

Of die ergens, God weet waar, staren zoals ik,

naar een kraanarm die hun geheugen ondermijnt

tot niets nieuws nog al dat oude wil vervangen. 

8/7/2012

08-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie