Mijmering

Hoor, een zwaluw tikt op de kalender
tot de bloesems van de foto vallen
en hun geuren vergeten worden.

Neem je snoeimes uit de koelkast
en warm het op in de zon
zodra je berouw verandert
In fierheid op je fouten.

Men beloofde je veel appelen
zonder zekerheid,
omdat je kalender misschien onvolledig is.




5/3/2010

05-03-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

03-03-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

03-03-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

03-03-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

02-03-2010 om 22:40 geschreven door Frankie

Geen lucht meer

Water doet me leven
denken, kijken, spreken
schrijven, dichten, streven
mijn geloften breken

Vuur dat moet verwarmen
branden, koken, huilen
Vuur kent geen erbarmen
voor vuur kan je niet schuilen

Aarde brengt ze samen
leven ondanks ijs en as
Lang vergeten namen
zoals de mijne was

Water deed me leven
denken, kijken, spreken
Schrijven, dichten, streven
mijn geloften breken

　

1/3/2010

01-03-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

De redding

Je ademt nog
zoals de zucht van de bries
doorheen de dadels boven ons hoofd,

Je opent je ogen
zoals het bodempje water
dat ik win uit de put na de zomer

Je grijpt mijn hand
zoals een kind dat wankelt
als het zijn eerste duin af durft

Je pinkt een traan weg
zoals die dag toen ik je zei
dat ik naar Afrika ging varen

Je kust mijn lippen
Zoals die zelfde avond
toen je me overtuigde te blijven

Je laat me rillen
zoals ik gehoopt had
toen je me deed verlangen naar meer.

26/2/2010

26-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Adieu Atlantis

Vaarwel tempel van Poseidon
die mijn land heeft gestolen,
alsof zijn oceaan nog bodem miste

Vaarwel grafkelders van mijn vaderen
Die ons land hebben uitgebouwd
tot een paradijs van rust en vrede

Vaarwel welriekende weelderige markten
Die ons de hele wereld lieten proeven
en lieten wegzinken in een zoete roes

Vaarwel deinend dansende jeugd
Dromend van een eeuwige zomer
bezingend de glorie van de goden

Vaarwel kloppend hart van kennis
Die wijzen uit het oosten hebben gehaald
En hier in volle glorie openbloeide

Vaarwel heerlijk huisje van je dromen
Dat ik voor ons bouwde bij de beek
Maar nu bedreigd wordt door de wieren

Vaarwel o volk dat stopte met huilen
Bij wie de meeste angst verdronken is
Behalve wat nog doorheen onze vingers sijpelt

25/2/2010

25-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Weg van Atlantis

De oevers kwijlen van de spartelende vissen
en de scheepsjongen ledigt zijn mand
voor de ogen van mijn avondzon.
Zij aarzelt zodra ze mijn adem voelt.

Een ruiter houdt halt en zijn rijdier briest
tot de zadeltas uitpuilt en de krijgsman knikt.
Een moeder met een baby wenkt de schipper.
Ze slaan de deur dicht van de hut.

Een koude wind snijdt naar het zuiden
en ik leg mijn mantel over haar schouders.
Ze volgt me aan boord wijl de oever schokt
en de branding het strand verzwelgt.

De koers ligt aan de loef en ik wend de steven.
Een laatste banier wuift ons uit
vooraleer een schuimvlok die bedekt,
zoals een goochelaar die een duif wegtovert　

24/2/2010　

24-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Atlantis

En indien we nu eens vanavond
zouden gaan kijken op het strand
hoe de zon ondergaat over de Oceaan?

De zonnegod neemt afscheid
van horizon en vlammende wolken,
tot de heerser van de duisternis
zijn mantel spreidt over de deining,
de zeebries en het stuifzand.

In de duinen staat een schuilhut
waar ik je zal vertellen over de albatros,
tot je droomt van de dageraad.

Droog mijn tranen als de arme vogel
vergeefs zoekt neer te strijken
waar een draaikolk tergend stottert,
en ons hutje meesleurt in de kloof.

Als je dan met mij vanavond beleeft
wat we morgen kunnen missen,
zal de albatros een laatste maal
haar vleugels spreiden boven onze kus
om te verdwijnen aan de horizon.

23/2/2010　

23-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

zwart gat




Toekomst

Niets doen, niets zeggen, niets weten,
geen angst hebben om iets te vergeten.

Niets hebben, niets bewaren, niets wensen
geen afgunst kweken onder de mensen.

Niets willen, niets hopen, niets lezen
geen toekomst meer om te vrezen.

Niets denken, niets zien, niets geloven
geen god die je vrezen moet daar boven.

Niets eten, niets verliezen, niets spelen
geen dagenlang zich eindeloos vervelen

Niets aanvaarden en ook niets ontkennen
geen veranderingen om aan te wennen

Niets lenen, niets stelen, niets kiezen
geen bezittingen die je kan verliezen

Niets koesteren, niets verzorgen, niets beminnen,

geen geld om te verliezen of te winnen..
Niets maken, niets zijn, niets betekenen
geen vriend op wie je kan rekenen

Niets durven, niets loven, niets sturen
geen reden aanvaarden om te duren.

22/2/2010　

22-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Iemand

Iemand die begrijpt eer je uitleg geeft
en lijdt alvorens je de pijn herkent,
die alle dingen mee met jou beleeft,
en innig liefde voelt voor wie je bent,

Iemand die helpt als je gevallen bent,
je verder drijft dan jij durft dromen,
die je moed geeft als je wordt gejend
ook als tegenslagen blijven komen

voor wie vriendschap vanzelfsprekend is
onverbreekbaar trouw en eindeloos
liefde geven blijft steeds even fris
en maakt geluk reëel en grenzeloos

Zo iemand vind je niet gewoon bij toeval
tijdens het wild genieten van een roes
feestend op de ritmes van een danshall
weg van saaie regels en taboes

Zo iemand groeit na jaren naar je toe
onopvallend lief met een weinig schroom.
Die word je ook in jaren lang niet moe
en dan beleef je echt je mooiste droom

19/2/2010

19-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Niemand

Niemand snoeit de takken van mijn bomen,
muizen knagen aan mijn knutseldozen.
Dagenlang zal niemand hierheen komen
en geen mens bewondert nog mijn rozen.

Muziek van vroeger stopt verstikt in stof,
de films zijn rustig stroef en zoek geraakt.
Ze flitsten weg en klonken tergend dof:
geen mens hier die zich daar nog druk om maakt!

De plannen van mijn huis zijn muf vergeeld.
De schema's van mijn boeken zijn gewist.
Mijn poëzie is door anderen gerecycleerd,
Geen mens die al die oude spullen mist.

Plots is hier een nieuw verhaal begonnen
Waaiend in de wind doorheen mijn bomen.
Niemand weet wat ik hier heb gewonnen
en waarom ik hier ooit eens ben gekomen

De tijd bespot gevoelens en gedachten
De wilde wind die told' ermee in 't rond
Er rest geen pijn die je kan verzachten
ik lig hier zonder zorgen in de grond.

18/2/2010　

18-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Désirée

Zoals een hengst die niet kan draven,
een olifant die zich niet wassen kan,
een kind dat spelen te moeilijk vindt,
tuinders die zich aan 't kraantje laven,
ijsschotsen op reis in Pakistan:
zo is een mens die nog niet bemint.



Zoals kaarsen op de verjaardagstaart
moeten doven als de jarige blaast,
of een hond niet naar zijn baasje gromt,
terwijl hij kwispelt met zijn staart:
zo ken ik jou en ben nooit verbaasd
dat men blij is als jij binnenkomt



17/2/2010

17-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Toeval


　

De balletjes rollen uit de ton
maar ik raad de getallen niet,
ik bestel twee reizen naar de zon
maar het regent dat het giet.

Plots komt een viptelefoon uit Londen,
een stem vraagt me of ik liedjes schrijf,
dan blijkt die stem verkeerd verbonden
en de woede davert doorheen mijn lijf.

Verstrooid dwaal ik door de supermarkt
en ik laad mijn winkelkar helemaal uit.
Op een scherm volg ik de valse start
van de Spelen. Wat is dat gefluit?

Ik wil de wagen starten en bedenk
dat ik brood en boter ben vergeten
De winkel sluit ondanks mijn wenk,
nu zal ik iets anders moeten eten.

Aan het kruispunt vermorzelt een tram
de rode wagen die net voor me rijdt
Ik mis dan wel straks mijn boterham
Waardoor ik toch het lijkenhuis vermijd.

16/2/2010

16-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Een lied van vroeger

Het is een liedje uit mijn jonge jaren
toen de radio nog zelden speelde,
Een melodietje uit mijn puberjaren
dat ik hoorde toen ik mij verveelde

De woorden ben ik helemaal vergeten
Heimwee was misschien een sleutelwoord
Akkoorden, ritme ben ik ook vergeten
Jarenlang heb ik het niet gehoord

De noten floot mijn peter uit het hoofd
Zo dikwijls dat het mij al gauw verveelde
Ik wed dat niemand mij vandaag gelooft
als ik zeg dat men zonet dat lied weer speelde

Ik vond een schrijfblok in een oude kist
vol met gedichten uit mijn jonge jaren
tegelijk begreep ik dat ik weer eens wist
dat dit het lied was van mijn puberjaren




PS: dit gedicht gaat niet over het lied van Freddy Quinn




12/2/2010

12-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

11-02-2010 om 23:09 geschreven door Frankie

Vier bloemen

Een kaars in ons salon:
een bloem in de schaduw
van vuur, uit de toren
die zon en storm trotseert.

Een bank in het stadspark:
een bloem in een emmer
vol water, dat bevriest
maar later leven test.

Een lach in de massa:
een bloem tussen tarwe,
met heimwee naar tijden
gekleurd met korenbloem.

Een bron tussen rotsen:
een bloem tussen stenen,
als hindernis bedoeld,
gedoemd te mislukken




10/2/2010

10-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Onzekerheid

Weer vorst,
weer bibberen
van angst en kou
van onrust en bezorgdheid

Weer zorgen
weer verzorgen
van anderen hier
en elders in dankbaarheid

Weer zuchten
weer verzuchten
dat het niet stoppen wil
zelfs niet voor sterfelijkheid

Weer stilte
Weer dat zwijgen
terwijl zo veel te zeggen is
dwars doorheen de oneindigheid

Weer hoop,
weer routine
en toch bibberen
wegens vage onduidelijkheid



9/2/2010

09-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Overblijfsels

Deze stad is alles
wat er overblijft van het werk van miljoenen handen
zonder naam of grafschrift.

Deze straat is alles
wat er overblijft van het wildpad dat de herten volgden
om te drinken aan de beek

Deze beek is alles
wat er overblijft van de heerlijke regenbuien van weleer
die de bossen laafden

Deze boom is alles
wat er overblijft van de bossen die het blauw verjoegen
van de hemel boven ons

Deze ruïne is alles
wat overblijft van de hemel in de zelfverloochenende harten
die smeekten om wat zegen

Deze tekst is alles
wat overblijft van een apocalyptische meteorenregen
van nooit geplengde tranen.

Wat u hoort, is alles
wat overblijft van hoop en idealen gevoed door liefde
omdat morgen beter wordt.




5/2/2010

05-02-2010 om 00:00 geschreven door Frankie