Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
01-02-2011
Schaduw van de zon
In de schaduw van de zon
De zoveelste aanslag op Uw licht werpt een schaduw in mijn ogen. Het duister spuugt in mijn gezicht en ik word naar omlaag gezogen.
Even mijmer ik en snak naar lucht die vuur van vooroordelen voedt ik klamp me vast met zoete zucht aan de drang naar felste gloed.
Waanzin wil dat uw bestaan vergaat en verklaard wordt als een rekensom, Maar je klaarte staaft dat U bestaat want anders was een lichtstraal krom.
Hun dromen lijken sterk op onze zon die haar schaduw op de wereld werpt alsof ze uw licht ooit blokkeren kon doordat ze nieuwe messen scherpt.
Nergens vind je wapens in een bos of geld op de bodem van de oceaan. In Afghanistan groeit weinig mos, In de bank zoek je geen waterkraan
Nooit vergeet je al je oude wonden noch de babbels in je moeders huis. Al weet ik nog dat Kerstmis in Londen saaier was dan ernstig ziek zijn thuis
Overal heb je problemen als altijd, je lost ze handig op of wacht maar af tot je voldoening voelt of toch wat spijt dat je het niet geweten hebt vooraf.
Lang verwacht eindpunt van verlangen met glans en liefde vol overgave genietend met volle teugen doorleefd en verwerkt, zo vergaat het in een bruisend leven, gesteund door vrienden en beminden met alle opwindende dromen, met alle data die doen dromen
met alle onvermijdelijke angsten ook, niet verlangd noch verwacht genoten noch bemind zo vergaat het de dagen van morgen die gisteren worden via vandaag, maar als herinnering ons verslaafd maken aan de toekomst
Er was een tijd dat ik de weg naar jou in uren mat en de tijd met jou alleen kon onthouden door te denken aan de ruimte waarin we toefden
Er kwam een tijd dat je onze stappen bijeentelde om te weten hoe lang we samen waren bezig met plannen voor de tijd waarvan we droomden
Het wordt stilaan tijd om de rest van de weg in te schatten die alleen afhangt van de tijd die ons rest om de ruimte te verkennen waarin we samen toeven
Mens, je hebt nog zeven jaar te leven! 't Is toch fijn van dat nu reeds te weten, want zo kan je er al vast naar streven dat ze jouw persoon niet gaan vergeten !
Grijp vooreerst maar alles wat je kan, zonder opzicht, zonder mededogen , volg heel slaafs je eigen listig plan, doe de dingen die haast nergens mogen !
Wie je nu kwetst, zal zich niet meer wreken, wat je steelt, dat zal je snel verliezen Vrees niet om voortaan vrijuit te spreken en voortdurend voor jezelf te kiezen
Geniet van alles wat je kan bekoren Kijk niet op als iemand door je lijdt En jouw geliefden niet meer bij je horen Geen probleem, je bent ze toch zo kwijt !
Zijn verleden was voor mij als een legende van witzwarte Chaplin, bommen en zeppelins een bos van Roodkapje, een bomvolle kerk waar ik stikte diep tussen hoge maatpakken, verlangend naar appelbeignets met bruine suiker en een fietstocht op 't strand van Mariakerke.
Mijn heden is de toekomst die hij niet kende met VHS in stereo beveiligd door ABX, een wirwar van snoeren stralen en kanalen waar je verdwaalt tussen decibels en dollars verlangend naar een hamburger van de grill zo middenin tussen Elvis en de Twin Towers
Je toekomst begint bij 't einde van de mijne voorbij de bocht van geldgewin, intriges over de heuvel van leugens gerechtvaardigd door democratie en stijgende prijzen, behalve de gratis liefde van onze handen die je lossen vertrouwend in je picknick
Lachen als het regent, want klagen is zo logisch; zingen in de douche zo tussen het schrobben in omdat in je eentje gorgelen met shampoo soms wel lijkt op jodelen bij de boomgrens
Werken aan een droom geeft kracht en inspiratie, want dromen van je werk zo tussen licht en donker -zwetend tot de zonsopgang lijnen tekent boven je bed- lijkt meer op autopech
aan het begin van een lange reis. Aan het begin van een lange reis
wensen dat je niets vergeet van wat je daar zult missen Vergeten wat je nog wenst is als de ware liefde vinden op kilometers ver van huis waar je buurhond niet blaft en je douche ook niet drupt
Tel de jaren van je leven als de dagen van de week, Tel de uren van genieten als momenten van geluk.
Tel niet af naar wat moet komen want zelfs toekomst gaat voorbij.
Tel alleen de stappen van je denken en de trappen in je hart zodat de route van je leven, ver weg van je laatste doel net zo kronkelt dat geliefden kunnen reizen met jouw plan.
Tel met vreugde al wat goed is, want al het andere telt niet mee
De zon werpt de schaduw van de straatlantaren op de mijne.
Een hond verstoort de rust. Neen geen beek uit een kille bedreigde gletsjer
Maar alleen de opluchting voor een dier dat ongebonden zijn geur wil achterlaten.
Het zwart breekt uiteen aan drie zijden Er is er eentje dat als versteend de zon tegenwerkt
Een ander slaat op hol Achter een verdwaalde kat En die van mij mijmert verder over de zon de liefde en de toekomst Voor zover ik in staat ben die in één hand te vatten
Klagen is een kwaal en dus geen zegen want al lijkt het alledaags en saai Het betreft voortdurend zon of regen: wordt het weer ellendig slecht of fraai?
Klagen over ziekte, honger, pijn, werk en partner, voetbal, vriend en lief, alsof dat essentiëler dingen zijn dan weer eens een banale kettingbrief
Klagen over geld en and're mensen
maakt ons los van alle zelfkritiek. Tevredenheid wil ik ons wensen, gebrek daaraan alleen maakt ons zo ziek
Achter muren vind je niet wat je weet want die muren houden niet van glas Maar zo'n muren kostten geld en zweet terwijl dat werk nu echt niet nodig was
Achter muren weet je niet wat je vindt, Daarom staan er altijd weer te veel die de band verbreken die ons bindt al verlies je op een dag je eigen deel
Bouw geen muren die je zelf verzint, poets je ramen en hang geen gordijnen 't Wordt hoog tijd dat ook jij begint eer de laatste zwaluw gaat verdwijnen
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
Ik ben een man en woon in Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is toeterniemeertoe.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
