Na de storm
Je haalt bakzeil
als je aan bakboord blijft
met je haren ziltend in de wind.
Je schuilt achter de fokkemast
vertrouwend op de hoogte van de reling
en de houvast aan de knopen van het want.
Aan de loefkant sta je te druipen
al zie ik dat ternauwernood.
Je zuidwester klappert tegen je rechteroor
en het ander kleurt al purperrood.
Je gordt je vol vertwijfeling
spiraalgewijs doorheen een tros
al wil j' in eeuwigheid daar nog niet van los.
Het roer zit nauwelijks aan stuurboord,
maar wel gekneld in harde vuisten
die je langzaam overtuigen
van de haven voor de boeg.
19/1/2017
19-01-2017 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie:eigenzinnig
|