Jozef
De weiden deinen eenzaam onder schapen,
de Eufraat kabbelt dampend zoals elke Tiber,
populairder dan –wie is dat?- Justin Bieber.
Rijmen gaat alleen met woorden;
althans dat denk ik in mijn tunnelvisie
naar 't zo blauw' en felle helder boven mij,
totdat de sterren komen gluren één na één.
Ritme rijmt met honger,
wanhoop rijmt op angst.
Wie wil mij, zoekt mij, vindt mij,
als mijn broeders over markten dwalen,
Weg van wroeging en mysterie in wilde verhalen
die allittereren in een taal die ik niet spreek
terwijl ik op de regen wacht
in mijn droge put.
13/2/2015
|