Het Duitse Bundesverfassungsgericht (het grondwettelijk bondshof) in Karlsruhe organiseerde op 10 februari 2009 een tweedaagse hoorzitting over de overeenstemming van het Verdrag van Lissabon met de Deutsche grondwet. 

Hoe komen ze er toe, die hyperpolitiek-correcte Fritzen om een beslissing van hun regering in vraag te stellen ?  Bestaat er soms een onafhankelijke rechtspraak over de Rijn, die niet partijpolitiek geïnfiltreerd is ?  Een justitie die geen telefonische instructies ontvangt van politici die eerste-minister of justitieminister zijn ? 

Besteht so etwas ? Jawohl : Bei uns in Deutschland !

Duitsland heeft van alle EU-landen wellicht de meest onafhankelijke constitutionele toetsing, een mooie erfenis van de na-oorlogse Amerikaanse bezetting. Wij wisten natuurlijk van niets maar het werd ons discreet bevestigd door onze geheime spreekbuis uit hogere justitiële kringen.  Dus niet door onze wijkagent.

Aangezien er te veel bevoegdheden overgeheveld worden van de lidstaten naar Europa, zou het Grondwettelijk Bondshof kunnen uitspreken dat de transfers van deze grondwettelijke Duitse materies naar een ander buitenlands bestuursniveau slechts kunnen gebeuren met een referendum.

Deze zaak wordt met Argusogen gevolgd in alle lidstaten, want het zou betekenen dat naast Ierland, Tsjechië en Polen nu ook het grote en trouwe Deutschland het Lissabonverdrag door het plebs moet laten goedkeuren.

De uitspraak van het grondwettelijk bondshof zou echter ook betekenen dat in andere landen het verzet tegen Lissabon zou heropflakkeren. En dit enkele maanden voor de Euroverkiezingen.

Het wordt tijd voor Napoleon uit Berlare om op te treden.

Ray


Bron : http://euobserver.com/9/27586

Liefste Lezers en Bekoorlijke Lezeressen  van dezen Vooraanstaanden Blog waar Waan & Waarheid om den voorrang strijden, u kan zich nauwelijks mijn ongeduld voorstellen, u vandaag te laten genieten van een van de koningsstukken uit het klassieke concertleven.  Althans wat wij concertleven noemen.  Dat is totaal iets anders dan wat zich afspeelt op drassige weides, in rokerige tenten of holle sportpaleizen, gevuld met joelende en halfdronken herrieschoppers die hoge decibelproducties verwarren met Muziek.  Ieder zijn meug en meer zeggen wij daar niet over. 

Sergei Rachmaninov (1873 - 1943) is een componist die werkte in de geest van de grote Russische Romantiek van de 19de eeuw met Peter Tsjaikovski als grote voorbeeld. Het fragment datwij uitkozen is het tweede Pianoconcert, het slot van de 3de beweging.  Het wordt gespeeld door het BBC Symfonie Orkest onder de directie van Sir Andrew Davis en de solist is de jonge Rus Evgeny Kissin.

Uwen Platenruiter

In zijn nieuwe  boek schetst Filip Dewinter eerst de geschiedenis van de islam. Vervolgens geeft hij een overzicht van de islamisering van Europa en toont hij aan hoe de islam, wegens de massa-immigratie en de multicultuur, de snelst groeiende godsdienst van West-Europa is geworden. Het boek bevat tevens een aantal voorstellen om de islamisering tegen te gaan en de islam terug te dringen.

De Gazet van Antwerpen, ocharme,  bloklettert op haar frontpagina vandaag zaterdag : "DEWINTER VERKLAART ISLAM DE OORLOG" en Lex Molenaar heeft een vraaggesprek met de auteur-politicus waarin hij, de stadhuisvriend,  uiteraard opnieuw blijk geeft van zijn naïeve  geloof in de multiculturele maatschappij.  In zijn Standpuntencolumn wrijft Molenaar Dewinter aan dat deze laatste een grote denkfout begaat, door te waarschuwen voor een overheersing in Europa door de islam. Neen, zegt Molenaar, na de conflicten zal er vrede heersen en de brave moslims zulllen de oproerkraaiers het zwijgen opleggen.  Er wordt ook nog eens de compleet ridicule vergelijking aangehaald tussen het katholicisme van de jaren '50 en de huidige islam.  Akkoord dat de vrouwen gediscrimineerd waren maar daar houdt het dan ook mee op. Bompa smeedde geen complotten om onschuldigen te laten ontploffen en zette niet heel de weireld in rep en roer om Dezeke baas te laten spelen.

Lex Molenaar woont in Sprookjesland en hij speelt graag blindemannetje.  Dewinter vertoeft gelukkig in Grotemensenland.

In het kader van de steeds toenemende islamisering van Europa, was Filip Dewinter afgelopen woensdag te gast op een congres van de Oostenrijkse rechts-nationale partij FPÖ, de onbetwiste overwinnaar van de afgelopen Oostenrijkse verkiezingen. Dewinter hield er een toespraak voor meer dan 2000 aanwezigen, die enthousiast reageerden op zijn oproep om “een Internationale van de Europese rechts-nationale partijen” op poten te zetten, “om het Trojaans paard van de islam buiten te houden.”

De massale opkomst op het Oostenrijkse congres, toont aan dat we met vereende Europese krachten de islamisering en de multicultuur een halt kunnen toeroepen.

Dankzij de dames en heren van Seniorennet kunnen de bloghouders een opiniepeiling houden.

Wij kunnen van alles vragen en u MOET antwoorden met het beperkt aantal mogelijkheden dat wij u suggereren. Als uw voorkeur-antwoord er niet bijstaat, hebt u gewoon pech en moet u van mening veranderen : dat is pas vrijheid.

Wij kunnen uw antwoorden niet wijzigen. Helaas. Dat moet Seniorennet nog eens op punt stellen, want we gaan hier geen democratie toepassen om resultaten te bekomen die ons niet aanstaan. Er is slechts één waarheid en dat is de onze.

Mochten er onverhoeds ongewenste uitslagen verschijnen, dan verwijderen wij de poll, dat doen de kwaliteitsmedia ook : de peiling verdwijnt, omdat de teller doorgeslagen is of er treedt een "technisch defect" op.  Desnoods steken we de schuld op de VRT, want die weten tenminste wat knoeien is.

Strikt wetenschappelijk onderzoek à-la-Angeltjes. Op onze zin voor subjectiviteit staat geen maat : vanuit het cordon hebben wij van niemand lessen te ontvangen. Capisce ?

De eerste vraag is nogal doorzichtig. We zijn vergeten er "overigen" bij te voegen of "blanco" : wie daar voor gaat, heeft pech.

U gelieve niet meerdere malen een stem uit te brengen, tenzij u bij Digipolis werkt of Janssens heet.

Suggesties voor nieuwe peilingen ?  U laat het maar horen.

Uw democratische, toegewijde en toch vriendelijke redactie

Le salon de l'automobile

Een nieuw rapport, dat Wallonië vergelijkt met vijftien Europese regio’s met een gelijkaardig industrieel verleden, toont zonneklaar aan dat van het zogenaamde Waalse economisch herstel hoegenaamd geen sprake is. Meer zelfs: in vergelijking met bedoelde regio’s scoort Wallonië ronduit abominabel. “Het Waals Gewest blijft in de schaduw van regio’s zoals Baskenland of Nordrhein-Westfalen (…) De andere regio’s hebben sneller dan Wallonië de weg gevonden naar economische groei, jobcreatie en daling van de werkloosheid”, aldus De Morgen (27.02.2009).

Het feit dat andere, vergelijkbare Europese regio’s – die in tegenstelling tot Wallonië niét konden genieten van de jaarlijkse Vlaamse miljardentransfers! – zich wel succesvol wisten te herstructureren, bevestigt nog eens dat de verklaring voor het Waalse economische verval in Wallonië zelf moet gezocht worden. En die verklaring ligt in de eerste plaats in de PS-staat, een politieke realiteit die men nergens in Europa (meer) terugvindt.

De zogenaamde Waalse economische heropleving – die ook nu weer een fictie blijkt – werd ondertussen al even dikwijls aangekondigd als de ‘vernieuwing’ van de PS. Niet toevallig overigens, want beide zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De PS lost namelijk geen problemen op, maar houdt ze in stand, aangezien de Waalse socio-economische malaise haar electoraal handelsfonds is.

Wanneer Wallonië ooit enig perspectief wil krijgen op iets anders dan een nationale OCMW-status, zal het echter niet anders kunnen dan komaf maken met ‘l’Etat PS’. Zolang Walllonië en de PS synoniem blijven, zal er van een duurzaam herstel geen sprake zijn. Als de Walen desondanks willen vasthouden aan de PS-staat, is dat natuurlijk hun eigen keuze. Maar dan wel op voorwaarde dat zij hun socialisme voortaan ook zelf bekostigen.

@ VB

Amed, 27 februari 2009 (Rudaw) – De openbare aanklager van het vierde Hogere Criminele Gerechtshof in Amed (Diyarbakir) eist vijf jaar cel voor de uitspraken die Leyla Zana heeft gedaan op een Britse universiteit.

Today’s Zaman

De toespraak die Leyla Zana heeft gehouden tijdens een conferentie op de Londense ‘School of Oriental and African Studies’ (SOAS) is volgens de aanklager strafbaar. Zana zei dat de PKK de “hersenen” van het Koerdische volk is en dat Öcalan het “hart” van het Koerdische volk is. Volgens de OM geeft Zana hiermee aan dat ze geweld ziet als een optie en dat ze dit ook promoot.

Leyla Zana en haar advocaten waren ook aanwezig bij de hoorzitting in het Gerechtshof, haar verweer was: “Ik uitte mijn visie en mening binnen het bestek van de vrijheid van meningsuiting. Ik denk niet dat dit een misdaad is.”

Zana had in 1991 een zetel gewonnen in het Turkse Parlement. Ze deed haar inhuldiging als parlementariër in het Turks en voegde daarna in het Koerdisch toe: "Ik heb deze eed voor het Koerdische en Turkse volk afgelegd". Dit heeft geleid tot haar veroordeling in 1994, ze heeft tot 2004 hiervoor in de gevangenis gezeten.

 @ Rudaw.nl

Naar aanleiding van het overlijden van Joz Wijninckx (gewezen minister en boegbeeld van de Hobokense socialistische partij en in zijn jeugdjaren een uitgesproken Vlaamsgezinde) stuitten wij op een brief van Lode Hancké over de loge en de socialistische partij. Het weze ons toegelaten (door wie ?) te onderstrepen dat in onze persoonlijke ervaring Lode Hancké een van die socialisten van de oude stempel is, die met gedrevenheid zijn ideaal beleefde maar tevens een correct en beschaafd man was.

Na 1980 is de loge gaan rekruteren onder topfiguren in de Antwerpse SP. Dat was nieuw, want de vorige generatie had, zoals Jos Van Eynde me vertelde, afgesproken dat ze nooit die stap zou zetten-en tel het maar na: Eekelers, Van Eynde, Major, Craeybeckx, Detiège, Schroyens, Christiaenssens, Geldolf, Debruyne, Wijn, Block, Cornet, Wilms… zijn buiten de loge gebleven. Begin jaren ’80 was er een logedoorbraak: Willy Calewaert, Joz Wijninckx, Marcel Colla, Guy Peeters, Fred Erdman, Fred Nolf, Jan Calewaert, Jan Claes, Tuur Van Wallendael, Robert Voorhamme, Bob De Richter-en ik vergeet er nog.
Ikzelf ben driemaal gevraagd toe te treden tot de loge. Ik heb driemaal geweigerd. Eén keer had de vraag in grote stijl plaats, bij wijze van spreken met een hoge hoed op, in de buitenlucht, buiten gehoorsafstand van wie dan ook. Bij elk van de drie gelegenheden drongen de heren aan met dezelfde woorden: ‘Ge zult er nooit spijt van hebben-nooit.’ Wat betekende dat anders dan steun voor de carrière? Het zou een mooie licentiestudie kunnen worden: nagaan hoezeer de loge bezit nam van de SP (van de top, niet van de arbeiders, want die zijn niet welkom), wie parlementslid werd en wie minister.
Ikzelf werd door de heer Peeters uitgenodigd om op 28 februari 1995 te verschijnen voor het lijstcomité, waarin, op een totaal van vijf leden, nog twee andere mutualisten zetelden: Eric Dubois, toen nog in de gratie, en Fred Erdman, senator sinds zes jaar, advocaat van de mutualiteit, die mee over een andere kandidaat mocht komen oordelen. Vier dagen voordien had ik van twee logeleden de mededeling gekregen dat ‘daar’ beslist werd dat ik de tweede plaats voor de Kamer zou krijgen, met de verplichting na één jaar ontslag te nemen. Ik heb dat geweigerd. Het verhaal van de twee logeleden klopte.
De eigenaardige ervaringen waarover Piet Vermeylen het had, zijn mij evenmin ontgaan, net zomin als de verzieking van de sfeer in de partij, waar uitverkoren broeders niet zelden méér sympathie toonden voor de broeders in andere partijen dan voor de kameraden in de eigen partij. En nog een onderwerp voor een licentiethesis: een onderzoek van de BSP-verkiezingsuitslagen in Antwerpen zonder logeleden van 1945 tot 1980, en die van de SP na 1980.

http://forum.politics.be/showthread.php?t=40341

Dat Filip Dewinter een controversieel politicus is die geen enkel taboe uit de weg gaat, wist u al. Met zijn nieuwe boek “Inch’Allah? De islamisering van Europa” waagt Filip Dewinter zich opnieuw op glad ijs. “Inch’Allah? De islamisering van Europa” is allesbehalve een politiek correct boek geworden. De auteur schetst de geschiedenis van de islam, geeft een overzicht van de islamisering van Europa, legt uit hoe de massa-immigratie en de multicultuur het voor de islam mogelijk hebben gemaakt om de snelst groeiende godsdienst van West-Europa te worden en trekt een aantal politieke conclusies uit dit alles.

“Inch’Allah? De islamisering van Europa” is niet het zoveelste boek over de islam. Het toont vooral aan hoe de massa-immigratie heeft geleid tot de multicultuur en de multicultuur het paard van Troje is geworden van de radicale islam.

Het boek “Inch’Allah? De islamisering van Europa” is een zeer islam-kritisch boek geworden waarin Filip Dewinter tevens een aantal voorstellen doet om de islamisering tegen te gaan en de islam terug te dringen.

Het boek  wordt voorgesteld op maandag 2 maart 2009 om 20 uur in "La Riva", Londenstraat 52 te Antwerpen, voorafgegaan door de vertoning van de film Fitna van Geert Wilders.

Te bestellen via Uitgeverij Egmont ad € 15 + 2,65 verzendingskosten

@ www.uitgeverijegmont.be

In plaats van onze reguliere afbeelding uit de ruimte, waar we toch nooit zullen geraken, hebben we vandaag een zogenaamd UFO-filmpje uit Engeland voor u.  Helaas moet u een BRUG over, want we krijgen het niet over het Kanaal.  Met die Britten is het ook altijd wat.  Ofwel weigeren ze de toegang tot hun verdomde eiland aan  behoorlijk volk, of ze houden angstvallig hun grenzen dicht om een dom filmpje voor zichzelf te houden.

HIER IS HET

Als dat een UFO is, laten we dan vooral de ET's die er eventueel inzitten diep beklagen : zullen die even misselijk zijn.

 Hier klikken voor de uitleg van Het Vrije Volk

Verschillende weken reeds breken er regelmatig grote branden uit in Södertälje (Zweden). Eerst waren er betogingen tegen Israël en daar vonden uitgeweken Irakezen (hoofdzakelijk christenen, schijnt het) en linkse jeugdbendes mekaar in een gezamenlijke haat tegen een land dat zich niet langer wil laten uitrokenen bestoken door raketten.  Onze normale leverancier van Zweedse video's op Youtube (whathitthefan) is nog aan de slag met een Engelstalige versie van de feiten.  Wij kunnen u enkel een montage laten zien in de taal van de constructeurs van Saab, maar samen met de degelijke verklaringen van het vrije volk, komt u er uit. 

"Zéér waarschijnlijk tellen Partij Voor de Vrijheid (PVV) en Vlaams Belang (VB) niet méér echte racisten dan de Politiek Correcte partijen in Nederland en België. Maar PVV en VB tellen wél veel meer tegenstanders van de fascistische ideologie die de islam is, terwijl in de PC-partijen juist veel meer collaborateurs met dat islamo-fascisme te vinden zijn . PVV en VB zijn dus fatsoenlijker dan de PC-partijen. De slogan voor De Winter en Wilders zou moeten zijn: Niet racistisch, wel antifascistisch. (Kassander)

Geplukt bij www.hetvrijevolk.com

door Regus Patoff

René Magritte is de Brusselse surrealist die grappige thema's in de schilderkunst introduceerde, waar de belgen graag mee lachen, omdat zij zichzelf terugvinden in de verstrengelde voorstellingen van realisme en fantasie.

"Ceci n'est pas une pipe", terwijl er toch wel degelijk een pijp geschilderd wordt. Natuurlijk is het geen échte pijp waar je tabak kan in stoppen. Surrealisme : doordenkertjes voor aan de toog.

En René Magritte werd geen minister van financiën, om die vraag te beantwoorden, omdat hij lid was van de belgische communistische partij en die hebben maar één keer, kort na WO II, mogen meespelen in de regering.

Voor de rest doet de huidige financiële minister, Reynders van de blauwe MR, al jaren zijn best om van Financiën een chaotisch gebeuren te maken.  De voorbeelden zijn legio : ouderwetse apparatuur, onwerkbare systemen die niet op mekaar afgestemd zijn, zowel onderbemande als overbevolkte diensten, onbestaande controles, overijverige beambten en lakse afhandelingen, al wat u kan verzinnen aan tekortkomingen, bevindt zich ergens op het departement van financiën.

De laatste grap die zich voordoet : asielzoekers zijn recentelijk erkend als belastingplichtigen.  Die mensen hebben formulieren ontvangen en moeten deze invullen.  Inkomsten zijn er officieel niet, en zwart werk bestaat niet (u leest hieronder het verhaal van twee asielzoekers die voor de rechtbank verschenen zijn in vertband met zwartwerk).  Als er kinderen zijn, is er een aftrekpost van 370 euri en zo komt het dat asielzoekers die geen belastingen betalen, wél een bedrag ontvangen van het ministerie van financiën. 

België, het land van het surrealisme : geld terug ontvangen voor belastingen die men niet betaald heeft.

Wanneer gaan wij, Vlamingen, deze ridicule belgische toestanden achter ons laten ?

Fats

Van alle Navo-landen die een leger hebben, investeert België, na Slovenië, het minst in de vernieuwing van zijn militair materieel. Het gaat in ons land om amper 9,3 procent van het Defensiebudget. Dat meldt de Navo

Van het blitzbezoek van de Vlaamse regering aan Detroit, om de auto-assemblage in Vlaanderen te bepleiten bij de giganten GM en Ford, werd gebruikt gemaakt van een ommetje naar New-York.

In de New York Times Building worden op de 44ste verdieping kantoren gehuurd om Vlaanderen een eigen gezicht te laten tonen in de belangrijkste stad van de Verenigde Staten.  De NY Times Building telt 53 verdiepingen en is een recent gebouw dat in 2007 afgewerkt werd. Deze wolkenkrabber staat in Manhattan en het komt Vlaanderen best toe zich in dat prestigieus batiment te vestigen.  Het is ook verstandig van de Vlaamse Gemeenschap om hun vestiging "Flanders House" te noemen en het verwarrende adjectief Flemish omzeild te hebben. In het buitenland is het vreselijk moeilijk zoals velen weten, de complexe situatie van deze regio duidelijk te maken : Belgium, Flanders, Holland, The Lowlands, The Netherlands, Dutch, Flemish ... We doen er goed aan vooral de term Flanders te promoten en dat geldt ook voor andere vreemde talen. 

Een pluim voor ex-minister Bourgeois die aan de basis heeft gelegen van dit initiatief. Het is nog geen happy hour, en wij lijken al in de wind : als het goed is, zeggen we het graag, we hebben Bourgeois voldoende in zijn haar gezeten bij andere dossiers.

.

.

Dat de Vlaamse Gemeenschap een flinke beleidsdaad heeft gesteld, moge blijken uit de rancuneuze reactie van de federale Buza-minister Napoleon de Gucht. Buitenlandse Zaken is een materie die vanuit het wereldcentrum Berlare georganiseerd wordt door de lokale kantoorhouder van Fortis. Vandaar de bitse en nijdige reacties, omdat Vlaanderen zich vanonder de belgische vleugels losmaakt  en met eigen middelen een internationale aanwezigheid afdwingt.

"Verwarrend" noemt Napoleon deze situatie. Het zal wel zijn, er ontstaat iets waar hij niets in de pap te brokkelen heeft. Vlaanderen kan zich hier profileren met al zijn troeven zonder franskiljonse tegenwerking en hatelijke jaloersheden, geuit in schabouwelijk Engels à la Maurice Chevalier.

Hopelijk zal de minister-president voldoende invloed uitoefenen om Flanders Investment & Trade (de Vlaamse Ondernemers in het buitenland) te laten opereren vanuit Flanders House.

Savat

Deze video van Memri TV vermeldt helaas geen namen, noch de plaats of datum van opname.  De welsprekende man zou volgens de titel een professor zijn en een Koeweiti.  Hij geniet hoorbaar bijval en op de spaarzame beelden van het publiek zien we een afwijzende enkeling tussen de goedkeurende luisteraars.  Bij de laatste beelden verschijnt een tekst in het Arabisch die wellicht meer zegt over de aard van de manifestatie.  Helaas, onze Arabische tolk is vertrokken naar Brussel om deel te nemen aan een vergadering voor de vreedzame overgave van Molenbeek. We blijven op onze honger. Kan u zich voorstellen dat Rikske Torfs, een universitaire collega van de terroristische mooiprater, een dergelijke spreekbeurt zou houden om Mekka binnen te schuiven met een koffertje antrax plus de rest van de flauwe kul in aangepaste versie ?  Wie zaken als hierboven wegwimpelt als gekkenpraat, verwijzen wij graag naar de realiteit in Grotemensenland, waar de moslims al bij herhaling aanslagen hebben gepleegd die duizenden onschuldige slachtoffers het leven hebben gekost.  Blijft u bij de les ?  Wij wel.

Dankzij enkele scherpzinnige lezers zijn we te weten gekomen dat deze man de welluidende naam draagt van ABDALLAH FAHD ABD AL-'AZIZ AL-NAFISI

Ray

Op het politiek-correcte CNN wordt het Wilders niet gemakkelijk gemaakt.  De opmerkingen zijn deze die vaker opduiken als argumenten van de politiek-correcten : je moet de minderheid van moslim-extremisten doodzwijgen en wie dat niet doet, zet aan tot haat. Fitna wordt vergeleken met nazi-propaganda en de oude koe van de wreedheden uit het Oude Testament wordt uit de gracht gesleept, m.a.w. de bijbel is even wreed als de koraan.   Wat best juist is, alleen zien wij geen christenen de wereld in vuur en vlam rondtrekken om de maatschappij van Mozes herin te richten.  

 Leerrjk is deze video, omdat hij een inzicht bezorgt in de manier waarop de tegenstanders omgaan met de harde feiten van de realiteit. Wilders heeft genoeg ervaring om deze  non-argumenten te weerleggen.  Je moet het maar doen en bovendien in een vreemde taal.

Van de weblog van Philip Claeys, Europarlementair

Maar Ivo toch!

26.02.2009 18.30

Philip Claeys

Een sterk verhaal : eerlijk verdiend met zwart werk.

http://www.politics.be:80/nieuws/4888/

Voor de Antwerpse strafrechter verschenen donderdag de Pakistaan Mohammad M. (43) en de Colombiaanse Beiby G.-T. (39). Officieel hebben ze niks met elkaar te maken. In werkelijkheid zijn ze een samenwonend koppel met vier kinderen. Daardoor krijgt hij - als illegaal! - een hogere werkloosheiduitkering terwijl hij bekende daarbovenop voltijds zwart te werken, en zij - die eveneens al ruim vijftien jaar illegaal in dit koninkrijk woont - naast het kindergeld jaren lang een onterechte (en dus terug te betalen) OCMW-uitkering als alleenstaande moeder trekt, voor een totaal van 44.912,15 euro. Hij riskeert 18 maanden cel en 4.950 euro boete, zij 12 maanden plus 2.475 euro boete.

Het resultaat van de fraude was dat de Pakistaan via vrienden minstens 27.940 euro kon overschrijven naar zijn ouders in Lahore. Zij kochten er een huis mee, waardoor Mohammad ook terecht staat voor witwassen en dat geld wellicht zal horen verbeurd verklaren. Zijn uitleg aan de rechter: "Hoezo? Ik heb dat geld toch eerlijk verdiend met zwartwerk?" De rechtbank moet, bij een schuldigverklaring, dat bedrag verbeurd verklaren op grond van de witwaswet. Het vonnis wordt volgende week uitgesproken.

"Wat is daar dan fout aan?"

Eerlijk verdiend dus. Hier zit volgens advocate Erica Caluwaerts het probleem: "Deze mensen begrijpen echt niks van ons sociaal systeem. Ze hebben er in hun ogen eerlijk voor gewerkt, onder meer door een teleboetiek te runnen, maar doen dit niet om er zelf rijk van te worden". De repliek van openbaar aanklager Filip Vanneste was er niet naast: "Om het systeem te kunnen oplichten moet je het eerst doorgronden. En daarin waren ze na al die jaren duidelijk geslaagd".

De zaak kwam heel toevallig aan het licht bij een huiszoeking in een ander dossier (een terrorismeonderzoek!). De beide ’echtelieden’ woonden al sedert 1993 in de Gasstraat samen met hun vier kinderen, hoewel hij al die tijd officieel een ander adres had. Dat bleek echter een onbewoonbare krot waarvan hij niet eens een sleutel had. "Ik moest wel, anders kreeg ik minder stempelgeld", zegt hij ook vandaag nog. "En ik moest wel liegen, anders kreeg ik een kleinere OCMW-uitkering", voegt zij daar aan toe. "Ik begrijp echt niet wat ik fout gedaan heb". Samengevat: beiden geven alles grif toe maar zien niet in wat daar strafbaar aan was.

"Geld voor de echte sukkelaars"

Tijdens de huiszoeking stootten de speurders op documenten waaruit bleek dat er 27.940 euro was overgeschreven naar zijn ouders in Lahore. Dat gebeurde via twee vrienden. "Ik kan dat niet zelf, want het geld is afkomstig van zwartwerk en officieel stempel", kregen die vrienden te horen.

Vanneste stoort zich vooral aan "het schaamteloos misbruik van ons sociaal systeem op de rug van de belastingbetaler, geld dat bestemd is voor de échte sukkelaars. Bovendien werd het witgewassen door er een huis mee aan te kopen. En nog steeds proberen ze zich in de slachtofferrol te duwen. Er is geen greintje schuldinzicht".

Dat laatste bleek ook uit het onthutsende antwoord van de vrouw op de vraag van voorzitter Cassiers "waarom ze in 1999 geen gebruik hebben gemaakt van de regularisatiemogelijkheid voor illegalen?": "Dan zou uitkomen dat we samenwonen en dat hij in het zwart werkt".

Jan Heuvelmans

Bron(nen):
PagiA-nieuwsgaring
Correctionele rechtbank
Media Services (http://www.mediaservices.be/)

De elegante, lange harmonicabusen van de Lijn : het is plezierig er mee te rijden, ze zijn fijn maar ze bezorgen de passagiers en het personeel veel ongein.

Zo, over deze inleiding hebben we een hele namiddag nagedacht en helaas hebben we nu verder kommer en kwel mee te delen. Wat blijkt ?  Een aantal verkeersdrempels waar deze lange bussen overheen hossen, beschadigen de onderstellen en veroorzaken scheuren.  De toon is gezet maar de harmonica klinkt vals.  Niets aan de hand zegt minister Van Brempt in het Vlaams Parlement, dat regelen wij even.

Hoe ?  De verkeersdrempels kan ze niet dieper de weg induwen, maar de onderstellen van de bussen kunnen in de hoogte versteld worden.  Wist u dat ?  Er rijden 380 harmonicabussen bij de Lijn en die zijn met zijn alle, om het een beetje een menselijke tint te geven, chirurgisch aangepast. Dat zegt de minister, maar de minister is niet van de eerste leugen gebarsten, zoals het spreekwoord gaat, zij beuzelt. 

Tot haar excuus kan ingeroepen worden, dat zij het ontzettend stressy  heeft, mevrouw Van Brempt, haar hoofd loopt om, vandaar dat ze er regelmatig moet mee schudden om orde op zaken te houden. Zo is ze bijvoorbeeld dezer dagen druk-druk in de weer met de samenstelling van de kandidatenlijst voor de provincie Antwerpen van de zoölogische verzameling, die de partij SP-ànders is. Iedereen wil erop en iedereen wil langs voor.  Op de lijst wel te verstaan. SP-anders, voeg er een "a" aan toe en het zijn Spaanders.

Het liefst willen Caroline Gennez (la Patronne respectueuse)  en Van Brempt (de harmonicaspeelster) iedereen langs de voorant laten opstappen en ze er langs de achterkant uittrappen.  De twee Roodborstjes zijn er zelfs in gelukt op de tiende plaats (net voor Aartsvijand Erik de Bruyn) iemand te zetten, die helemaal niet op die lijst wil staan : de ex-Agalev en ex-Spirit bipatride, maar buitengewoon lieve Talhaoui Fauzaya, die de politiek zo beu is, als een chauffeur van de Lijn herrie in zijn voertuig.

Vlaams volksvertegenwoordiger Marleen Van den Eynde heeft zeer recente foto's gemaakt van harmonicabussen, waarop te zien is, dat je door de scheuren zelfs je been kan wurmen. Een tip voor de drukke ministerin : dat zijn geen scheuren, maar aangepaste airco. 

 Ray

http://www.gva.be/blog/standpunt-antwerpen/extern-geen-betutteling-voor-de-jeugd-van-tegenwoordig.aspx

"Het tijdperk van angst en cocooning is voorbij, de nieuwe generatie staat weer open voor de samenleving. Maar de jongeren van 2009 zijn niet meer bereid om achter om het even welke vlag aan te lopen. Al dan niet bewust prediken ze een soort sociaal individualisme: ze shoppen in het warenhuis van de samenleving en gooien af en toe een engagement in hun winkelkar. Eigenzinnig, ondernemend, kritisch en met een gezond wantrouwen tegen het establishment. De jonge consument wil zijn eigen keuzes maken.

Antwerpen is nu al een vruchtbare voedingsbodem voor zulke jongeren, en het moet dat nog meer worden. Creatieve vrijheid zorgt voor een dynamiek die de stad verder kan opstuwen tot een van de creatief vernieuwende hoofdsteden van Europa. Dat is niet alleen een aangenaam perspectief, het is ook een noodzaak als we een topregio willen blijven in de globale wereld.

door Lex MOOLENAAR

***

En, Mijnheer Molenaar, hebben we te veel pilletjes genomen ?

foto : www.geenstijl.nl

Terwijl op de Parijzer boulevards een aantal affiches met afbeeldingen van modellen, ter promotie van de modeshows, overschilderd zijn met boerka's, sluiers en hoofdsjaals, lopen de dames parmantig de nieuwe en decadente creaties te showen aan de verwende snobs die het allemaal "erg intressant" vinden.  Als u op het congres van 8 maart achter mijn vrouw zal plaatsnemen in de zaal, zal er niet veel te zien zijn op het podium.

Lokale Politie Antwerpen

T.a..v. de heer Eddy Baelemans,

korpschef

Oudaan 5

2000 ANTWERPEN

 Geachte heer Baelemans,

In de  reeks “De 100 van Antwerpen “ die zich wekelijks bij Gazet van Antwerpen bevindt, kwam u op woensdag 25 februari 2009 aan bod.

Tot onze verbijstering nam u bij het onderdeel over uw dromen over onze stad een zeer duidelijk politiek standpunt in. U droomt namelijk van een “Cordoba aan de Schelde” als ideale vorm van samenleving.

In progressieve kringen is Cordoba het summum van multiculturaliteit. Cordoba was immers vanaf 711 tot 1236 de hoofdstad van het Moorse kalifaat in Andalusië. De mythe wil dat moslims en christenen er broederlijk en in harmonie samenleefden. In de praktijk heerste er een islamitisch terreurbewind waarbij christenen als slaven werden behandeld en massaal over de kling werden gejaagd. Is het dat wat u de Antwerpenaren toewenst?

U mag uiteraard uw mening hebben over het toekomstbeeld van uw en onze stad. We hebben daar als voorstanders van de vrije meningsuiting respect voor, zelfs al is dit niet onze visie. Maar als hoofd van de politie wordt u echter geacht om de neutraliteit van uw functie te bewaren. Het is daarom betreurenswaardig dat u zich in een profielschets in de media, die heel duidelijk uw rol als politiecommissaris belicht, openlijk laat verleiden tot het kiezen van kleur en politieke gedachte.

Wij zijn er trouwens van overtuigd dat ook heel wat van uw agenten uw mening niet delen. Dagelijks gaan zij de straat op en kunnen u ongetwijfeld talrijke voorbeelden bezorgen dat het multiculturele ideaalbeeld ontkracht. Maar ja, u zal onze reactie wellicht ‘niet gefundeerd, gratuit en populistisch’ vinden. Wie zich niet schaart achter de illusie van de multiculturele meerwaarde, klaagt en zaagt. Zo stelt u het alweer duidelijk in het artikel.

Wij rekenen er echter wel op dat u ook voor die ‘klagers en zagers’ die uw politieke mening niet delen het recht op een veilige, harmonieuze en vooral leefbare stad garandeert.

Met vriendelijke groeten,

Vanwege koepelbestuur Vlaams Belang Jongeren Antwerpen

***

Correct, beschaafd én juist : de multiculturele flik en onderdaan van Janssens krijgt hier een lesje geschiedenis van jonge Vlamingen, die zonder problemen de linkse gemeenplaatsen doorprikken.  Baelemans is een regimeflik, dat weet het korps al langer.

Op de lange duur voelen wij ons als roependen in de woestijn. Trouwens de woestijn is een uitgesproken politiek-correct begrip : uit de woestijn komt heel wat  fijne koeltoer overgewaaid. En fijn zand ook, als de sirocco opsteekt.

Terwijl wij roepen over de naderende onheilen die Europa bedreigen, schudden de linksen met korte snokjes hun eencellige hoofdjes, dat wij gek zijn, want onze vrienden uit de Prachtlanden bedoelen het allemaal zeer goed. Het zijn brave vrienden en wij zijn boosaardige ruziezoekers en onverdraagzamen. Zo is dat.

Wij zijn ervan overtuigd in ons leven veel meer contacten te hebben gehad met moslims uit Afrika, het Midden-Oosten en Azië dan de eerste de beste linkse eencellige uit Vlaanderen die enkele keren per jaar een obligaat gesprek voert met een subsidie-Marokkaan of een door links gepousseerde schrijfster die omhoog gestoken wordt als een nieuwe Sheherazade. Trouwens ook in eigen stad praten wij veel en regelmatig met allochtonen op een zeer open en sociale basis. Wij blaffen niet tot mekaar, wij zeggen lachend onze waarheden en dat dwingt meer respect af dan de nederige knievallen van tranerige landverraders. En zo hoor je wat er in die gemeenschappen leeft.

Bij ons moet je niet afkomen met de algemeenheden die van mond tot mond gaan in linkse kringen  en die een status verwerven als waren het citaten uit de koraan. Zowat alle moslims, ook de best geïntegreerden, staan op hun aparte geloofs- en nationaliteitsidentiteit en hebben geen enkele intentie daar van af te stappen.  De doorsnee moslim-uit-de-straat verkondigt dit vriendelijk maar resoluut.  Sommigen neigen enigszins naar een belgisch-vlaams of stedelijk gevoel, maar met ruime voorsprong hangen zij vast, na verschillende generaties aan het moederland.

Hij of zij  weten dat het een kwestie van tijd is vooraleer ze hier talrijk genoeg zullen zijn, om de verwerpelijke Europese cultuur terzijde te schuiven.  Het wordt niet met die woorden gezegd, maar de instelling van een islamitische meerderheid, die wellicht de sociale verworvenheden zal overnemen, is een nabij toekomstbeeld en ideaal.  

Als alternatief voor een geïslamiseerde maatschappij,  valt ook aparte, totaal gescheiden samenlevingskernen te overwegen. Hendrik Verwoerd wordt postuum in ere hersteld, onze linkse vrienden zullen tevreden zijn.

Subsidie-allochtonen zullen deze ideeën die nadrukkelijk leven bij bipatride moslims niet toegeven. Voor Mohamed-met-de-pet is het een evidentie. Daar vind je trouwens ook de reden, dat de radicalisten nauwelijks op enige verbale weerstand stuiten bij de brave moslims : volgens hen overdrijven de terroristen weliswaar maar ze worden zelden afgekeurd.

Soms begaat een van de "gewaardeerde en in de Westerse maatschappij opgenomen allochtonen" een islamitische uitschuiver van belang.  Zoals in Nederland, de gecontesteerde Marcouch (deelraadvoorzitter van de Pracht-Sloterwijk waar auto's branden als fakkels en de gedoodverfde opvolger van Aboutaleb, de burgemeester van Rotterdam) die een subsidie wil voor salafisten,  zeg maar de Opus Dei  van de islam. Met zulke uitspraken verraden de wolven hun schapenvacht.

Net zo in Brent, een Engels district uit Groot-Londonistan met 260.000 inwoners, dus geen dorpje. Daar is een raadslid van de Conservatieven, ene Atiq Malik, in opspraak gekomen naar aanleiding van uitlatingen die hij deed op zijn blog.  Wie doet er nu gevaarlijke uitlatingen op een blog, zal u zeggen, wél wij weten het : Atiq Malik. Het lijkt een artiestennaam, ik wou dat wij het hadden verzonnen als titel voor de blog : "Een prik van Atiq Malik". Neen, het moest "Angeltjes" zijn, ga er maar internationaal mee op stap, de mensen sluiten huiverend hun luiken, denkend dat het een pornosite is, Charly's Angeltjes met Juffrouw Ellen in aanbidding en in aanbieding.

Brent.

Naar aanleiding van de discussie aangezwengeld (alweer) door de mentaal aangetaste Engelse aartsbisschop over de invoering van de sharia, gooit Atiq Malik alle remmen los en schrijft hij ondermeer het volgende (wij vertalen) uit The Harrow Observer

"Als moslims in de UK gelukkig zijn met de invoering van sharia-rechtbanken, is het toch in orde ? Als bij een echtscheiding de man een groter deel toegewezen krijgt dan de vrouw, dan is dit omdat hij verantwoordelijk is voor het onderhoud van de vrouwelijke leden van zijn familie. Een ongetrouwde vrouw die een affaire heeft ontvangt 100 zweepslagen.  Een getrouwde vrouw daarentegen wordt gestenigd totterdood.  Wat is daar verkeerd aan ?"

Tot daar een fragmentje.  U weet waar u het hele verhaal kan lezen. 

Geconfronteerd met heel wat reacties op zijn uitlatingen, ontkent Maliq achteraf dat hij dit bedoelde op Engeland. Wacht even, zegt hij, het is hier geen islamitisch land, mijn opmerkingen golden enkel voor de islamitische landen, de Prachtlanden. Er zich uitlullen, noemt men dat.

Churchill wist het al lang voor ons met zijn grote internationale kennis, dat moslims er hun hand niet voor omdraaien ongelovigen te beliegen, als het in het voordeel van hun geloof is.  En aangezien àlles in functie van dat geloof staat, is liegen en ontkennen een geoorloofde daad in alle omstandigheden.

Zo.  We hebben weer even geroepen in de woestijn.  Binnenkort zal het makkelijker zijn, als er wat meer minaretten verschijnen in onze straten.  Dan kruipen we de torens in en doen zoals de moeazzin : een blijk van onze integratie. 

 Savat

Europese Hof: Turken zonder visum naar Nederland en de overige Europese kalifaten

.

donderdag 26 februari 2009 10:15

Het Hof van Justitie in Luxemburg heeft bepaald dat Turkse dienstverleners geen visum nodig hebben om naar Duitsland te reizen. In Turkije wordt met groot enthousiasme gereageerd omdat het zou betekenen dat ze voortaan ook zonder visum naar Nederland, Italië, België, Luxemburg en Frankrijk kunnen reizen.

Het protocol stamt uit 1970 en ging in 1973 van kracht. Het is een van de vele uitbreidingen van het associatieverdrag uit 1964 tussen de EEG-landen en Turkije.

Amerika en zijn Europese bondgenoten zagen Turkije toen als belangrijke pion tegen de Russen tijdens de Koude Oorlog.

Het verdrag zorgde later voor problemen. Zo verzet Turkije zich tegen de verplichte Nederlandse inburgeringstoets in eigen land op basis van de toen gemaakte afspraken.

Het enthousiasme van de Turken is gebaseerd op een uitspraak die het Europese Hof vorige week deed, meldt dagblad Trouw vandaag.

Het Hof bepaalde dat twee Turkse vrachtwagenchauffeurs op basis van een protocol uit 1970 tussen de toenmalige EEG en Turkije geen visum nodig hebben om naar Duitsland te gaan.

De verwachting is dat Turkse zelfstandigen en werknemers in de private sector zonder visum naar de zes oprichters van de EEG kunnen reizen.

Dat zou ook betekenen dat Turken vrije toegang hebben tot Nederland en overige EU-landen van de vroegere EEG.

Tot nu toe wisten de oud-EEG-landen steeds hun eigen regels boven de afspraken in het decennia oude protocol te stellen.

Met de uitspraak van het hoogste rechtsorgaan in Europa zal dat vermoedelijk niet meer mogelijk zijn.

Het Nederlandse ministerie van Justitie laat aan elsevier.nl weten dat de uitspraak van het Hof momenteel wordt bestudeerd.

Door Luc van Kemenade 

@ Elsevier het best gïnformeerde magazine uit de Lage Landen.

Wij blijven ons de beelden herinneren toen jaren geleden zware bulldozers huizen die onterecht ergens gebouwd waren, genadeloos in mekaar geramd werden.  Dit gebeurde in opdracht van de toenmalige Vlaamse minister Steve Stevaert, momenteel gouverneur van Limburg.

Vandaag lezen we in het Belang van Concentra volgend artikel :

Meer dan dertig jaar nadat zijn moeder een vonnis tot afbraak kreeg, moet Andy Jacques (33) uit Godsheide (Hasselt) zijn woning met de grond gelijk maken. Vrijdag organiseert hij de actie Zandloper op de Grote Markt van Hasselt om de “onmenselijke” werkwijze van Stedenbouw aan te klagen. Andy Jacques kwam pas in 2006 via een deurwaarder te weten dat er een vonnis tot afbraak bestond. Zijn moeder had de zaak in de jaren zeventig in der minne geregeld. “Het is toch onmenselijk dat erfgenamen dertig jaar na de feiten vervolgd worden?” vindt Jacques.

Vijf rechtszaken brachten geen soelaas. Nu ligt zijn dossier bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. “Terwijl verdachten in veel ernstigere zaken door verjaring de dans ontspringen, vind ik het ongelofelijk dat men in deze zaak de verjaring niet wil aanvaarden”, zegt zijn advocaat Luc Beerden. “Het Europees Hof gaf een halfjaar geleden in een gelijkaardig dossier de Belgische staat al ongelijk.”

Vrijdag wil Jacques zijn zaak onder de aandacht brengen door onder de naam ‘Zandloper’ de Grote Markt in Hasselt te bezetten. Hij start ook een internetpetitie. “Ik maak mij geen illusies, iets nieuws kan ik niet kopen. Ondertussen woon ik met mijn tweejarig zoontje in middeleeuwse toestanden, want verbouwen durf ik niet.”

Volgens advocaat Beerden zijn er een “honderdtal” gelijkaardige dossiers. “In 2007 is er een golf van betekenissen van oude vonnissen gebeurd, net om verjaring te voorkomen.”

***

Als het over een buitenlandse misdadiger gaat, dan worden de fluwelen handschoenen aangetrokken en stapelen de procedurefouten zich op, maar als de eigen brave mensen één keer in hun leven een bouwovertreding begaan dan rukken de bulldozers uit. Dan moeten plots de wetten gerespecteerd worden. Dan worden er grote smoelen opgezet.

Het schijnheilig gouverneurtje van Limburg mag trots zijn dit soort beleid "in het belang van de mensen" te voeren.

Ray

OOSTENDE - Gewezen politiecommissaris Emiel Vansteenkiste is gisteren op 78-jarige leeftijd overleden. Hij leidde het korps vijf jaar en voerde hervormingen door, maar hij zal toch vooral bekend blijven als de commissaris die zijn agenten de baard liet afscheren.

Emiel Vansteenkiste trad in 1956 als agent toe tot de Oostendse politie. Hij maakte snel carrière en was ook politiek actief bij de toenmalige Volksunie. Hij werd tijdens de verkiezingen van 1970 verkozen tot gemeenteraadslid en zou tot begin 1983 in de gemeenteraad zetelen. Tussen 1972 en 1981 was Emiel Vansteenkiste ook volksvertegenwoordiger voor de Volksunie.

Na zijn politieke loopbaan werd hij politiecommissaris en vanaf 1985 hoofdpolitiecommissaris. In die functie hervormde hij de bevorderingen bij de Oostendse politie waarbij niet meer de anciënniteit, maar de capaciteiten een rol speelden bij promoties.

Vansteenkiste werd bij het brede publiek vooral bekend toen bij na zijn aanstelling als korpschef agenten verbood om baarden te dragen. Politiemannen mochten vijf jaar lang om veiligheidsredenen geen baard dragen. De omstreden maatregel zette heel wat kwaad bloed bij de agenten en leidde tot felle discussies.

Onder Vansteenkistes bewind stonden precisie en tucht centraal; voor het publiek zichtbaar tijdens parades in de straten.

Emiel Vansteenkiste bleef commissaris tot 1989 en vertrok vroegtijdig in ziekteverlof. De uitvaartplechtigheid is voorzien op donderdag 5maart om 10uur in de Sint-Jozefskerk.

Emiel van Steenkiste was een overtuigd Vlaams-nationalist.

@ Het Nieuwsblad

Wij leven in een fabuleus sprookjesland.  Met een federale regering die niet regeert.  Met verschillende ministers in functie, een ex-premier en een ex-justitieminister tegen wie er gerechtelijke procedures lopen en parlementaire onderzoeken.

Langs de andere kant zijn wij zowat het enige land ter wereld met een door iedereen gekende dertienkoppige Al Qaeda-afvaardiging in de hoofdstad.  Gekend door de veiligheidsdiensten, want die wandelen vaak rond in de buurt en oberserveren gedurende de kantooruren, gekend door de media want die plegen al eens een stukje over de belgische Al Qaedisten.

De publieke lezende opinie blijft op de hoogte over de gang van zaken in belgisch Terroristenland. Een van de leidinggevende personen, Malika el Aroud, een terroristenweduwe, ontvangt zelfs van de staat een uitkering, daar heeft ze verdorie recht op. De vrouw is steeds gesluierd maar ze is goed van de tongriem gesneden en ze heeft naast een drukgelezen blog op internet, een pagina in Wikipedia.  

Haar eerste echtgenoot is jammerlijk omgekomen bij een arbeidsongeval, maar ze heeft zich direct een nieuw exemplaar aangeschaft uit dezelfde sector.

Vandaag vervult de kwaliteitskrant de Standaard zijn taak als informant door een fijn artikeltje te plaatsen, wij bouwen een bruggetje voor u : de delegatie vordert en floreert ongehinderd in Brussel, waar Vlamingen niet welkom zijn, maar internationale terroristen en jihadisten hun ding kunnen doen.

Het zou wellicht de uniciteit van het land B goed doen, mochten wij weldra officieel diplomatieke onderhandelingen aanknopen met onze eigen Al Qaedisten. Ze worden financieel onderhouden, het zijn brave mensen, een beetje radicaal, maar wij moeten leren verdraagzaam zijn, verdorie. Met een diplomatieke status worden de Al Qaedisten bevestigd in hun onaantastbaarheid, die ze nu ook genieten.

In andere landen worden die terroristenkernen gadegeslagen, opgepakt en opgesloten. Het land B doet daar niet aan mee : eerst zien, zei de blinde spion, ja en ik wil het horen, zei zijn dove collega, zo lang we maar zwijgen besloot de stomme spion.

En daarom is dit een fijn sprookjesland.  Gelukkig hebben wij de lekkerste pralines ter wereld.  Zeggen wijzelf.

Ray

D

Wim van Opbroucke "In de Gloria"

 http://antwrp.gsfc.nasa.gov/apod/astropix.html

De Partij voor de Vrijheid gaat campagne voeren Voor Nederland.  De PVV wil minder Europa en meer Nederland. De miljarden die elk jaar naar Europa gaan moeten in Nederland worden besteed, zeker in deze tijden van economische crisis. “Die miljarden moeten naar de Nederlandse burger in plaats van dat we de boeren in Polen, Frankrijk en Portugal subsidiëren”, aldus partijleider Geert Wilders

De PVV wil ook dat de Europese Unie zich weer vooral gaat bezighouden met haar oorspronkelijke taak: economische (en monetaire) samenwerking. Ook wil de PVV geen enkel land er mee bij in Europa en ziet ze corrupte landen als Roemenie en Bulgarije het liefst de EU verlaten. Turkije mag nooit lid worden van de Europese Unie, niet nu, niet over honderd, niet over duizend jaar, helemaal nooit.

 Ook wil de PVV meer zeggenschap van het Nederlandse parlement dat zelfstandig Europese besluiten moet kunnen tegenhouden zodat Nederland een echt soeverein land blijft.

 Wilders: “De PVV gaat voor Nederland Europa in, het Nederlands belang is voor ons het allerbelangrijkste. Als enige partij willen wij al ons geld terug van Europa, het Nederlands parlement een vetorecht geven, Roemenie en Bulgarije uit de EU en Turkije nooit erin!

De kandidatenlijst van de PVV voor de Europese verkiezingen wordt over enkele weken bekend gemaakt.

De schrijver rond 1950

de foto's van het AMVC "verdwijnen" voor een uurtje na 24 uur wegens dagelijkse update

Willem Elsschot mag dan een begenadigd schrijver zijn geweest, voor zijn “Inleidingen tot het werk van collega-auteurs” genoot hij veel minder aanzien. In schrijverskringen was men van oordeel dat hij er veel te veel toe neigde hun werken op een overdreven manier te bewieroken. 

Hierna volgt zijn introductie tot “Mijn kleine Oorlog” van de hand van Louis Paul Boon, zodat u zich wellicht reeds een idee kunt vormen in welke mate u deze visie kunt onderschrijven.

Vooraf werd Boons debuutroman “De voorstad groeit” reeds op voorspraak van Willem Elsschot met de Leo J. Krijnsprijs bekroond.

“Mijn kleine Oorlog” steunt op eigen belevenissen en herinneringen van de schrijver en geeft de waanzin van de oorlog weer vanuit het gezichtspunt van de kleine man.

 Ik citeer:

 Louis Paul Boon, Mijn kleine Oorlog.

 Leo J. Krijn was een van mijn jeugdvrienden en toen zijn weduwe in 1941 of 1942 besloot een litteraire prijs uit te loven, ter nagedachtenis aan haar man, kon ik niet weigeren voor het eerst in mijn leven lid te zijn van de jury die zou uitmaken wie het best gebakken broodje had ingezonden.

Ik kreeg heel wat manuscripten te verteren over liefde, dood en andere avonturen, lange en korte, getypte en met de hand geschreven, van oudere en jongere, mannelijke en vrouwelijke auteurs .Zij waren mij allen vreemd: onbekende, op hoop levende menschen, verdeeld over heel het Vlaamsche land, die in dorpen en steden met kloppend hart op het bericht zaten te wachten “uw verhaal heeft de palm weggedragen”.

Het was een zeer zware karwei, want voor mij is het nu eenmaal een marteling een verhaal in zijn geheel te moeten slikken indien uit de eerste bladzijde niet blijkt dat de lezende man niet toegesproken wordt door een persoonlijkheid, door iemand die iets te zeggen heeft. Niet zoozeer iets wat voordien nooit gezegd werd, want alles werd te eenigen tijde reeds gezegd,  als wel iets dat nog niet op die manier, met die klemtoon, ten gehoore werd gebracht.  En al die verhalen verveelden mij, tot ziekwordens toe. Het laatste heette “De voorstad groeit” en was, helaas, driemaal zo lijvig als de dikste van de saaie dingen die ik reeds verteerd had in die week van smarten.  Ik stond op het punt die brontosaurus ongelezen terzijde te leggen, toen mijn geweten in opstand kwam. Dat mocht niet, want ik kon immers geen oordeel vellen zoolang ik dat laatste bakbeest niet verwerkt had.  Ik stak dus van wal met de gelatenheid warmede ik begin aan de massale romans van onzen Russischen collega Dostoïewski, waarbij ik telkens nakijk of ik nog niet over de helft ben en die ik tot de laatste bladzijde lees omdat ik niet anders kan.

Ik begon ’s avonds om halfnegen en ik herinner mij dat ik pas stopte toen ik mijn vrouw van uit bed hoorde roepen dat het half drie was.  Ik schrikte op, telde even na en constateerde dat ik iets minder dan de helft achter den rug had. Zonder de tweede helft te lezen schreef ik nog even aan de jury dat men, voor mijn part, de prijs gerust aan die L.P. Boon geven kon, want zoo heette die onbekende.  En toen bleek dat mijn confraters er precies zo over gedacht hadden.

“Mijn kleine oorlog” is in even sterke mate van Boon als “De Voorstad Groeit”. Zoals men een schilderij van Rubens aan een borst, een been, een achterste, zelfs aan een boom of een voorwerp herkent, zoo herkent men het proza van Boon aan de minste van zijn bladzijden. Zijn stijl is ruw, brutaal, ongeschoold, soms plat, maar dat alles is bewust en gewild, met goede, ja met edele bedoelingen.  Want Boon is een idealist, hoe eigenaardig en hoe onburgerlijk de uiting van zijn idealisme ook zijn mag.  Hij ziet zoveel onrecht, verdrukking, lafheid en kleinzieligheid om zich heen dat hij niet weet waar hij mee “beginnen” moet. Het is als vreesde hij dood te gaan voor dat hij al zijn gal heeft uitgespuwd, voor dat hij de laatste van die milliarden larven heeft doodgetrapt. “De 2 Blinden”  is het mooiste tafereel van Breugel de Oude dat men zich verbeelden kan.  Niet alleen de twee blinden zelf die uit Breugel’s schilderij als geknipt zijn, maar ook het winterlandschap en de fabriekswijk met haar sfeer van armoe-sta-bij.  Een meesterstukje op zichzelf. “Albertine Spaens “ is een hymne aan de ellende en een anathema over de maatschappij waarin zulke dingen als schimmel tieren.  In “Het Eerste Uur” zit de schimmel van de bevrijding uit een lange, bange droom, een vreugde zoo geweldig dat zij de werking heeft van een groote smart die zich eindelijk, eindelijk een weg kan banen. “Lof der Boswell Sisters”  is een zuiver lyrisch gedicht, want Boon is een dichter, wat hij zich ook verzetten mag. Trouwens, indien hij te lang tegenstribbelt, dan zal ik hem zijn bloedeigen”Lea Lübka” onder de neus houden tot hij nederig bekent. En door heel het werk klinkt de gedesabuseerde mineurtoon van iemand die zijn beste gezicht wel opzet maar die toch, in ’t diepste van zijn ziel, onmogelijk gelooven kan dat het ooit zal beteren.

Waarde lezer, lees dit boek niet met de woorden van een litterair criticus, speur niet naar de overtollige of ontbrekende of gebrekkige punctuatie, niet naar onhollandsche uitdrukkingen noch naar gallicismen, maar lees het met uw hart, met een sprankel van het groot-menschelijk gevoel waarmede Boon het geschreven heeft.  Uw diepste menschelijke waardigheid zal wakker worden en wellicht zult gij den schrijver behulpzaam zijn bij het vertrappen van die milliarden larven waardoor wij belegerd worden, ieder van ons in zijn kleine idealistische schans, van die larven die de Groote Verbroedering in den weg staan, de verbroedering van blanken en zwarten, van Britten, Moffen en Russen, de verbroedering die nochtans aan de grootste collectieve gruwel een eind zal maken: aan de oorlog. Schaart u onder Boon’s vaandel, want zijn “Kleine Oorlog” is niets anders dan de “Oorlog aan de Oorlog”.

 Antwerpen, 31 Maart 1946.

 (Bron: Ongebundelde teksten)

 Schril in contrast met die toch ietwat minder gesmaakte reputatie is Elsschots schamper stukje over “De Metsiers” van Hugo Claus (1949) dat vervat was in een briefje aan Manteau, Claus’ uitgever.

 Ik zend U “De Metsiers” terug dat ik in zijn geheel gelezen heb en dat wil wat zeggen qua zelfopoffering. Het verhaal heeft volgens mij generlei literaire waarde en is zeker niet geschikt om in boekvorm uitgegeven te worden.  Het is gewild ordinair en zo rommelig dat men onmogelijk uit de personages wijs kan worden.

 Had die afwijzing iets te maken met de wankele verhouding tussen Elsschot en Hugo Claus? Niets toont dat aan, vast staat alleen dat het tussen die twee nooit boterde. Misschien stond dat zelfs in de sterren geschreven. Het waren immers niet zomaar twee totaal verschillende persoonlijkheden, ook als auteur waren ze niet te vergelijken: enerzijds de hyperzuinige schrijfstijl van Elsschot en anderzijds de exuberante schriftuur van Claus. Elsschot zat wel in de jury die Claus de Krijns-prijs  toekende, maar in feite vond hij “De Metsiers” die bekroning niet waard.

Trouwens ook van Claus zijnerzijds mocht Elsschot het ontgelden.  Hij vindt de verheerlijking van dat “zuivere Nederlands” van Elsschot irritant. “Volgens mij komt dat door die fatale drie maanden die hij doorbracht in Nederland.  Eenvoud is per definitie een deugd bij jullie.  Maar de dingen van deze wereld zijn niet eenvoudig” aldus Claus.

Zeggen dat deze twee grootmeesters van de Nederlandstalige literatuur elkaar het licht niet gunden zou wellicht overdreven zijn, dat er verdere aanwijzingen zijn tot onderlinge toenadering is dat wel.

                                                                                   Raymond

25.02.2009 13.28u - Dat men in Wallonië meer en meer beseft dat een splitsing van België ook in hun voordeel kan spelen, is al langer bekend. Gisteren berichtten we nog over Paul-Henry Gendebien, pleitbezorger van het ‘rattachisme’. Ook verscheidene auteurs en journalisten mengen zich nu in het debat.

Claude Demelenne is één van hen. Hij is hoofdredacteur van het Franstalige, linkse weekblad “Le Journal du mardi,” en heeft onlangs een boek geschreven waarin hij stelt dat het einde van België onafwendbaar is, en pleit voor de aanhechting van Wallonië bij Frankrijk. In een interview in Le Soir (19/02/09) spreekt hij klare taal.

“België is zo goed als klinisch dood. Het land leeft niet meer, het overleeft. Probeer mij eens een voorbeeld te geven van één grondige maatregel die de regering heeft genomen sinds de verkiezingen van 2007!” zo gaat hij van start. Ook het federalisme beschouwt hij als een grote fout: “Het federalisme is een historische vergissing. Het moest de spanningen verlichten, maar nu is de situatie nog erger dan daarvoor (…) We kunnen dan ook beter uit elkaar gaan, vooraleer we elkaar beginnen haten. En we mogen zeker niet uitsluiten dat deze scheiding in onderling overleg zal gebeuren.”

Demelenne twijfelt er niet aan dat zowel Walen als Fransen voorstander zijn van een samensmelting. “Als België implodeert, zullen de Franstalige Belgen ongetwijfeld voor een aanhechting bij Frankrijk kiezen, zoals een peiling van Le Soir in juli 2008 aantoonde (…) Frankrijk zal niet neen zeggen. Omdat beide partijen er baat bij hebben (…) Wij spreken dezelfde taal, wij delen dezelfde cultuur en hebben dezelfde waarden. Ook op economisch vlak zijn we op elkaar afgestemd,” aldus Demelenne.

In Le Soir van vandaag krijgt Demelenne de steun van de bekende Waalse auteur Jules Gheude. “De analyse van Claude Demelenne strookt volledig met mijn argumentatie,” aldus Gheude.
“In plaats van angstig te zijn, zouden bepaalde Franstalige journalisten beter de Franstalige bevolking voorbereiden op het einde van België,” zo schrijft hij verder. “Laten we tonen aan Vlaanderen dat we het einde van België zonder angst en met vertrouwen tegemoet kunnen gaan.”

De Walen lijken eindelijk te beseffen dat het einde van België ook voor hen nieuwe deuren opent, wat we enkel kunnen toejuichen.

@ VB

De Pakistaan  Nazir Ahmed die door de Labourregering van Tony Blair tot Lord werd benoemd, en daardoor automatisch lid is van het Hogerhuis ( de senaat),  zal een 12-tal weken Lord-af zijn.  De Peer is de peer.

Hij was de schreeuwlelijk die dreigde met 10.000 aanverwante Baardmansen Londen op stelten te zetten, als Geert Wilders in Engeland zijn Fitnafilm zou projecteren in the House of Lords. Ahmed dankt zijn titel ondermeer aan het feit, dat hij geroemd werd als een moslim-bruggenbouwer die onze cultuur zou verzoenen met zijn koeltoer.  Hij heeft het er tot hiertoe prima van afgebracht. U herinnert zich Salmon Rushdie, die andere Pakistaan met zijn talrijke huwelijken,die had in een boek (de Duivelsverzen)  onvriendelijke dingen verteld over de koraan. Rushdie heeft jaren ondergedoken geleefd, want op zijn hoofd stond een prijs : wij weten intussen hoe het er aan toegaat bij de brave moslims.  In 2006 verleende Tony Blair aan Rushdie een titel en de Orde van de Kousenband. Tussen haakjes, met al die vrouwen van Rushdie was dat wel een aangepast cadeau. 

Behalve volgens Lord Ahmed, de grote verzoener, die schreeuwde moord en brand, "Rushdie had bloed aan zijn handen" beweerde de waanzinnige rukker.

Nauwelijks een jaar later reed hij op de autoweg een man ondersteboven die er het leven bij inschoot. De Peer zat te sms'en in zijn Jaguar en was vermoedelijk even afgeleid.  Nu wordt hij door het Britse gerecht veroordeeld tot 12 weken jail, waarvan hij er 6 effectief mag doorbrengen.  Hij zal niet de enige buitenlander zijn, er zullen vele broeders met hem kennis kunnen maken. En nu heeft hij tenminste ook bloed aan zijn handen.

De BBC presteert het om op zijn webstek in de titel van het artikel over de veroordeling enkel te gewagen over "een lid van het Hogerhuis". Schijnheiligheid en linksigheid gaan hand in hand.

Ray

Lubbeek in Vlaams Brabant is een van die landelijke gemeentes  waar de tijd trager schijnt te verlopen dan elders en waar de mensen meer kansen hebben om gelukkig en tevreden te zijn dan in hectische steden die overrompeld worden door vreemdelingen.  Lubbeek  kent nog niet de voordelen en de rijkdom van de multiculturele samenleving en de diversiteit. Er is plaats voor het goede leven, dat blijkt ondermeer uit de officiële activiteitenkalender : op 26 februari is er een lezing over "De Lever, de aannemer van ons lichaam" . En nadat alles in orde is met lever en lichaam grijpt er op 27 februari een whisky-proeverij plaats(tasting, noemen ze het) en op 1 maart een rijkelijke brunch, gevolgd door een dessertennamiddag.  Breugel zou in Lubbeek aan zijn trekken komen.

Lubbeek ligt in het Hageland in de driehoek Leuven, Aarschot, Diest

Er wordt ook aan politiek gedaan in deze Vlaams-Brabantse gemeente, die niet ver van de taalgrens verwijderd is en waar de splitsing van het arrondissement BHV gevoelig ligt. De samenstelling van de gemeenteraad : 10 liberalen, 8 CVP-ers, 2 groenen, 2 socialisten (die met de blauwen het college vormen) en 1 moedige Vlaams Belanger, Eddy Elyn, een man van goede luim.

Zoals in de meeste gemeentes in de provincie grijpen een aantal Vlaamsgezinden de inrichting van de Europese verkiezingen aan om deze te boycotten, gezien deze verkiezingen principieel niet conform zijn met de uitspraak van het Arbitragehof. In het geval de gemeente weigert de verkiezingen te organiseren, wordt deze taak overgenomen door de provincie. Het is een symbolisch maar duidelijk protest. 

In Lubbeek spande Eddy Elyn zich voor de kar tijdens de gemeenteraadszitting van januari en legde het voorstel, met redenen omkleed, ter stemming. De politieke tafelschuimers van meerderheid en oppositie wilden het slim spelen, want zij zijn tenslotte ook graag  "goede" Vlamingen en iedereen onthield zich bij de stemming. Vlaams Belang stemde voor ... en daarmee  was het voorstel ook aangenomen. Verdorie, verdorie !

Toen de wiskyproevers en dessertsmullers met de sterke levers zich realiseerden wat ze gedaan hadden onder impuls van burgemeester Freddy Vranckx, alias Slimmans, was het te laat. De raad had beslist.

Er bleef slechts een mogelijkheid over om de stommiteit te herstellen : tijdens een volgende zitting het besluit herroepen. Dit gebeurde op 18 februari met het agendapunt : Algemene Zaken - Het weigeren van de organisatie van ongrondwettelijke Europese verkiezingen door de gemeente Lubbeek - Eddy Elyn - intrekking.

De verrassing van de avond kwam toen Elyn zich tot de burgemeester wendde ... in het Frans : Merci beaucoup, Monsieur le président, est-ce que je vais continuer en Français of zal ik het maar in het Nederlands doen ...

Tegen ironie of cynisme zijn de meesten niet opgewassen en ze weten er zich geen raad mee. De meerderheid + de CD&V en de Groenen haastten zich om de vorige beslissing ongedaan te maken.  Sommigen staken hun hand zo hoog, dat ze bijna het plafond raakten. Als er echter betoogd wordt voor de splitsing van BHV lopen ze vooraan met fiere borst en de sjerp omgord.

Aan de échte Vlamingen van Lubbeek, voor wie er geen onderscheid is tussen woord en daad : proficiat !  Als wij ooit langskomen, mag de fles whisky dichtblijven, als er maar voldoende rijstpap met bruine suiker is.

Ray

Medina, de tweede grootste stad in Arabië, is een belangrijke bedevaartplaats.  Zoiets als Scherpenheuvel maar wellicht wat groter.  Hierboven ziet u de Moskee van de Profeet, met enkele minaretten en veul vollek.  Vredig is het er niet altijd, zoals te verwachten bij een heilige plaats.  Gisteren alleszins was er boel tussen soenieten en sjietieten, de Arabische flikken kwamen er bij te pas, er zouden twee doden zijn en een aantal arrestaties.  Zo, en dan nu terug naar Scherpenheuvel.

http://www.presstv.ir/detail.aspx?id=86649&sectionid=351020205

"De Belgische ondernemers zijn somberder dan ooit, blijkt uit de maandelijkse peiling van de Nationale Bank. Maar analisten geloven dat de recessie bijna halfweg is en dat de economie het grootste deel van de krimp achter de rug heeft. Ze voorspellen dat de Belgische economie vanaf het vierde kwartaal weer zal groeien."

Het vervolg van dit goede verhaal kan u lezen in de TIJD langs deze brug

In de stroom van onheilsberichten die over de bevolking heengestort worden door de kwaliteitsmedia, de 0000 op kop, is het goed de mening te vernemen van waarnemers die professioneel bezig zijn met de economie in al haar geledingen. Het is evident dat niemand precies kan voorspellen wanneer er een einde zal komen aan de huidige neergang, maar het is even duidelijk dat naast de recessie ook de psychologische factor van angst en onzekerheid bespeeld wordt door sensatiejagers.

Iedereen is plots expert inzake consumentenvertrouwen, kredietverstrekkingen, bedrijfsovernames, gevulde orderboeken, afschrijvingen op investeringen, returns on investment,  en weerspiegelen beurskoersen de reële waarde van uw bank ?  Stelt u de vraag aan de toog in uw stamcafé en u wordt overladen met kennis, opgestoken bij de commentatoren van kranten en Terzake.

De bedrijfseconoom van Petercam, de heer Noels die de idee lanceerde bij Van Rompuy om met een team experten de regering bij te staan, heeft van de Vlaamse minister-president het antwoord gekregen dat wij gisteren voorspelden : "Neen, merci, wij hebben u niet nodig".

Ook van deze crisis moet gezegd worden, dat wie er rechtstreeks door getroffen wordt via zijn job, de pijn groot is en wie normaal verder kan werken en leven, de crisis nauwelijks persoonlijk gevoeld wordt.  Dit is een gemeenplaats, maar zo is het nu eenmaal.

Professor Degrauwe van de KUL heeft het vorige week keurig geformuleerd : de burgers blijven voorlopig zuinig  omgaan met geld en aankopen en proberen de spaarpot te vullen.  De schulden van de staat stijgen door de toenemende sociale druk maar op termijn stevenen we af op een herstel. 

Mogen er nog hoopgevende berichten weerklinken ? Of moeten we doen zoals de Open VLD met affiches de burgers verwittigt "dat zij op het einde van deze maand 600 euro meer zullen verdienen dankzij de wakkere liberalen in de Vlaamse regering" ?  Platte politiekers !

Savat

24.02.2009 15.14u - Vele landen, waaronder Turkije, Marokko en Algerije, leveren nooit hun onderdanen uit. Een criminele immigrant die de dubbele nationaliteit heeft, kan dus na het plegen van een misdaad teruggaan naar zijn oorspronkelijke vaderland. Een straf verjaart meestal tien jaar na een definitieve veroordeling. Zo’n allochtone delinquent die zich tien jaar in Marokko, Turkije of Algerije vestigt, kan dus niet gestraft worden. Hij kan daarna zelfs doodleuk terugkeren naar België.

In principe werkt die truc niet binnen de Europese Unie. Alle landen binnen de Unie hebben verdragen gesloten waarbij ze elkaars vonnissen erkennen. Als een buitenlander uit een EU-land een misdaad pleegt in België, kan hij zijn straf dus niet ontlopen door zich in een ander EU-land te vestigen. Hij zal daar ook gearresteerd worden, en hij zal zijn straf ofwel in zijn thuisland moeten uitzitten, ofwel zal hij aan België uitgeleverd worden. Binnen de Unie zou dat systeem in principe goed kunnen werken. Maar… criminelen kunnen gemakkelijk aan een vonnis van een Belgische rechtbank ontsnappen door zich in Nederland te vestigen. Niet in Roemenië of Slowakije, maar in ons buurland Nederland. Daar mogen ze niet gearresteerd of uitgeleverd worden, want daarvoor is een verdrag tussen België en Nederland nodig, en dat ligt al sinds 1970 op bekrachtiging te wachten. Al meer dan achtendertig jaar dus! Zo’n bekrachtiging is slechts een formaliteit, maar België heeft daar al die jaren nooit werk van gemaakt. P-Magazine beschrijft deze week het resultaat: tientallen veroordeelde topcriminelen kunnen ongestoord en ongestraft in Nederland blijven wonen. En het gaat écht niet om kruimeldieven of kleine fraudeurs, maar om drughandelaars, pooiers en moordenaars. Voor zo’n figuren is België een prachtig land, dat nog héél lang mag blijven voortbestaan.

@ Vlaams belang

Die titel is niet van ons. Hij komt uit de Volkskrant en als u zich wil ergeren, kan u het artikel lezen door op de rode letters te klikken.

We staan weer eens voor het gekende gegeven, dat wie zich kritisch uitlaat over wat zich in onze maatschappij voordoet, gebrandmerkt wordt als een ononderontwikkelde racist of een abnormaal wezen. 

"Het aantal aanhangers zegt niets over de normaliteit van een opvatting" dat is een ondertitel van het artikel in kwestie.  Ook als Wilders 100 zetels haalt, dan nog kan hij nooit gelijk halen.  Zo wordt door de echte democraten geredeneerd.

De discussie wordt zelfs niet aangegaan, het overleg wordt weggewimpeld, men marcheert enkel voor het eigen gelijk, ook als op de lange duur elke kiezer verdwenen is.

De wanhoop van de regimepartijen (en dat zijn socialisten, christen-democraten en liberalen) is zeer groot. In Vlaanderen, in Nederland maar ook in andere Europese landen. De dames en heren van de traditionele 19de eeuwse partijen hebben geen oplossingen meer voor de chaos die zij toegelaten hebben.  Zij hebben de politiek gedegradeerd tot een minderwaardig woordenduel in een bordeel over de prijs van het meisje.  En democratie is als de etiket van dure champagne op een fles  gekleurd spuitwater.

Savat

Als het politiek soms stroef verloopt in het land B tussen Walen en Vlamingen, dan is dit geenszins het geval op sportief vlak. Meer in het bijzonder met voetbal bestaat er veel waardering tussen de clubs en de supporters over de taalgrens heen.

Er worden lovende spreekkoren aangeheven bij wedstrijden, zoals "les Wallons c'est du caca", wat vrij lief is.  Maar de wederzijdse kennis gaat verder : Vlamingen verdiepen zich graag in de psyche van hun Waalse landgenoten.

Dat bewezen de supporters van Antwerp, toen hun ploeg tegen Virton uitkwam en de Waalse spelers begroet werden, tot hun aangename verrassing, met het welluidende spreekkoor "Les Wallons sont des pédophiles".  Dat was lachen geblazen.

Sport brengt de twee landsdelen ongetwijfeld dichter bij mekaar. We hebben nog een ideetje, wellicht iets voor de komende wedstrijden ? "Les Wallons disent toujours non". 

Er zijn er betere die rijmen op Wallons.

Fats

J'ai été Wallon et libéral un jour. Un.

Ik ben geweest Oewaal en liberaal één dag. Een.

Ik heb ooit het Vaticaan bezocht na sluitingstijd met een groepje bevoorrechten, begeleid door enkele Roomse geestelijken die daar meer dan behoorlijk hun weg kenden. Letterlijk en figuurlijk. 

Wij waren afgesproken rond 18 uur bij een zij-ingang en toen ik een van de priesters vroeg, of het wel eens meer gebeurde dat ongelovigen of vrijzinnigen toegang kregen tot het centrum van het Roomse geloof, keek die mij olijk aan en zei : "Mijnheer, hierbinnen leven procentueel meer overtuigde ongelovigen dan in heel Italië".  Was het humoristisch bedoeld, wilde de man extra-tolerant overkomen, wat vaker voorkomt bij katholieken die gebukt lopen onder een schuldgevoel, of herkauwde hij de klassieke gemeenplaats die over sommige kerkvaders de ronde doet ? 

Al jaren weet ik dat er met de socialistische partij iets gelijkaardigs aan de hand is : "Mijnheer, bij de socialisten bevinden zich procentueel meer kapitalistische egoïsten dan in om het even welke liberale partij". Dat zei mij jaren geleden een trouwe, rooie vakbondsman.  En toen was er nog geen sprake van een schare babes, of wat daar voor doorgaat, die aan de top van de partij hun jaloerse vrouwenambities uitleven als bazige spinnenvrouwtjes die na de daad, de steek van de dood toedienen.

Zo gezegd, zo gedaan.

In de provincie Antwerpen is de lijst voor het Vlaamse parlement in mekaar geweven door Caroline Gennez en Kathleen van Brempt.  Beide dames genieten duidelijk van dergelijke opdracht : Gennez, de rancuneuze wraakgodin, Van Brempt, de satelliet die tolt rond het centrum van de macht, de schuddende bol.

Regelmatig in de mond nemen dat men een partij is voor de gewone menschen en tegelijk die gewone menschen afweren als ze te dicht in de omgeving komen.  Wèg, wèg.

Ook een ideaal moment om de persoonlijke vetes te beslechten.  De Marokkaanse leugenaar Temsamani kan het uitzweten dat ze ooit in de pers Gennez verrot heeft gescholden als een kille, arrogante vrouw.  De knappe Mechelse, ooit tot staatssecretaris omhooggetild door vrouwenliefhebber Steve Stevaert, kon haar mandaat na enkele maanden laten staan, toen bleek dat zij zich een diploma had verzonnen. Ze kreeg nog aan kans in 2004 in het Vlaams parlement maar daar heeft ze evenmin wat van gebakken.

Als verdediging om toch verder te blijven leven van gemeenschapsgeld,  diepte ze deze wijsheid op : "Ik heb misschien niet veel gedaan in het parlement, maar alleszins meer dan Janssens, want die doet niks". We zijn blij het te horen, maar we wisten het al.

De twee vrouwtjesspinnen laten zich niet van de wijs brengen door al dat geklets.  Zij voelen zich als de Human Ressource Managers van het Socialistische Plaatsingsbureau.

Ze willen ook wat doen voor de "arbaaiders", want vroeger had de partij iets met de werkmenschen. Op nummer zes planten zij  een syndicaal afgevaardigde van Opel, een man die in het VRT-Journaal gedurende 15 tot 20 secondes mag zuchten dat Opel er geweest is.  De zuchter is echter niet te paaien met een onverkiesbare plaats. Met die werkmenschen is het altijd iets. Nooit genoeg.

Hetzelfde met Erik De Bruyn, u weet wel, de tegenkandidaat bij de voorzittersverkiezingen die 35% van de stemmen wegkaapte van Gennez.  Veel socialisten hebben verkeerde namen : de belgicist van het ABVV heet De Leeuw en de Roodste SPa-er heet De Bruyn. 

Die De Bruyn krijgt de ene ezelsstamp na de andere en hij laat zich nu vastplamuren op de elfde plaats.  "Ik ben de eerste van de onbelangrijke kandidaten" snoeft hij. Principes, zuiver socialisme, aandacht voor de verworpenen, vergeet het. Als De Bruyn, zijn imago eer wil aandoen, dan bedankt hij voor die schamele plaats.

De rest van de lijst wordt opgevuld door gemeenteraadsleden van de Stad Antwerpen.  Daar zit wat tussen.

Rood is al lang geen troef meer bij de sossen : arrivisme en armoe, in die volgorde. In het Vaticaan houdt men tenminste de schijn op.  Meestal.

Savat

 Komeet Lulin gefotografeerd op 23 februari 2009 door Ligustri Rolando, Circolo Astrofili di Talmasson

De komeet heeft een inclinatie van 178° en beweegt zich ongeveer in hetzelfde baanvlak om de zon als de aarde maar dan wel in tegengestelde richting. We kijken dus voortdurend tegen de zijkant van de komeet aan. Voor de stofstaart geldt dus ook dat we tegen de smalle zijkant van de waaier aan kijken en als de aarde zich in het verlengde van deze waaier bevindt dan is er wellicht ook een zogenaamde anomale staart of anti-staart zichtbaar. Het komt niet zo heel erg vaak voor dat een komeet een mooie anti-staart laat zien. De laatste keer dat dit goed zichtbaar was, was in 1957

Onze vaste lezers zullen onmiddellijk doorhebben dat bovenstaande tekst niet van deze redactie afkomstig is ; wij hadden nog nooit gehoord van een mooie anti-staart maar zijn bereid er van nu af aan aandacht aan te besteden.  Meer over dit fenomeen, langs HIER.

"Een economisch oorlogskabinet", dat is wat Geert Noels voorstelt aan Van Rompuy om op een efficiënte en kundige manier de huidige crisis te bestrijden.

Uitzonderlijke tijden, vergen uitzonderlijke maatregelen en het zou goed zijn de beste specialisten en experten uit verschillende domeinen samen te brengen, om "onafhankelijk en a-politiek" de regering bij te staan.

De bruine krant

Christine Rombouts

Dit weekend verscheen Gazet van Antwerpen met een totaal nieuwe look. Omdat bij ons geen grafisch ontwerpers wonen, werd daarvoor een beroep gedaan op een Spaans bureau.

Een week lang werd aangekondigd dat Rubens de inspirator was, maar van vlezige vrouwenlichamen geen spoor. Wellicht was de link met Rubens slechts een doorzichtig marketingtrucje om de Antwerpse lezers aan te spreken en hen toch te laten geloven dat GVA nog steeds hùn krant is. Het grafische uitzicht van de Antwerpse krant is nu in harmonie met het peil van de redactie: een folder van de Lidl.

Ondertussen ging de verkochte oplage nog maar eens met meer dan 3% achteruit en is het einde van de neergang niet in zicht.

http://www.eulalie.eu/eula_rpa/

Soms hebben we het bekeken hier beneden en dan stappen we in onze luchtballon.  Doei, tot als de crisis voorbij is : wij zijn op weg naar de Orionnevel.Het is maar op 1500 lichtjaar afstand en volgens de reisbrochure valt het klimaat best mee. En geen gedoe met 3-sterren of 4-sterren verblijf, miljoenensterren !  Dus het eten zal het best meevallen.

Credit: NASA, ESA, M. Robberto (STScI/ESA) et al.

In de Volkskrant schrijft een mevrouw Renée Braams over de goede effecten van klassieke muziek in de opvoeding van het kind.

Helemaal niets nieuws, klassieke muziek is een zeer brede term die alles bestrijkt wat overeind gebleven is na eeuwen en wat de dag van vandaag ook ernstige muziek genoemd wordt, wat trouwens een ijselijke term is.  Ik heb bijna nooit zin in "ernstige "muziek, ik wil vrolijk zijn of ontroerd worden, ik wil luisteren naar harmonieuze klanken die beelden oproepen, kleuren schilderen, gevoelens loswoelen, ik wil instrumenten tegen mekaar horen opklinken om in mekaar op te gaan, of uiteen te vallen in schrijnende soli, die weer opgepikt worden door een andere groep instrumenten, die de klanken naar mekaar toespelen als veertjes in de wind of donderende orkanen. U kent het wel. 

Daarover vertelt mevrouw Renée Braams in haar lessen en ze beschrijft het in haar stuk in de Volkskrant onder de verleidelijke titel "Daar hebben we het Mozart-effect".  Het is prachtig en uniek jonge kinderen die wellicht thuis enkel "Oenke-Boenke-Oenke-Doenke" horen en opgevoed zijn met de idee dat dit "muziek" is, te laten kennismaken met de verfijnde klanken van instrumenten en het talent om deze hun verhaal te laten vertellen.

Mevrouw Braams heeft ook allochtone kinderen in haar klas en die gaan gewoon mee op in de wereld van schoonheid die voor hen geopend wordt.

Maar ook hier geldt auto-censuur en omzichtigheid. Laten we vooral de moslimkindjes niet voor het hoofd stoten en onze eigen cultuur wegmoffelen, als ze in aanvaring dreigt te komen met wat aan de overzijde doorgaat voor koeltoer. Luistert u naar mevrouw Braams :

Ik ben zo in de ban van die eenvoudige doelstelling (het brengen van blijheid in het leven van een kind) dat ik besloten heb het aangrijpende lied uit de musical over Jozef, Sluit alle deuren maar, met de heftige regel 'Kinderen van Israël zijn nooit alleen', toch niet te zingen.  Ik wil toch geen nare of onbestemde emoties loswoelen bij de moslimkinderen. Ik kies voor We shall overcome (dank voor de tip) voor One day I’ll fly away (dank voor de tip) voor De uil zat in de olmen en voor Kookaburra. Dat laatste lied over een lachende oerwoudvogel is bij de bovenbouwers favoriet. In canon is het één groot geschater.

In de lezersreacties op dit artikel, dat voor de rest zeer lovenswaardig is, wordt nauwelijks ingegaan op de autocensuur die de lesgeefster zichzelf oplegt.  Velen zijn zo murw geslagen door het poco-denken, dat hen zelfs dit schrijnende gedrag niet opvalt.

Ray 

Een panelgesprek op 26 februari in Atlas (Antwerpen)

Staan mode en religie echt zo op een gespannen voet met elkaar? In het straatbeeld is het duidelijk: islamitische mode is aan een sterke opmars bezig. Vele jonge moslima’s willen hun religie tonen én er tegelijkertijd modieus uitzien.

Hoofddoeken heb je tegenwoordig in alle kleuren en maten. Doekjes van Gucci of Burberry, vastgemaakt met glitterspelden van Swarovski, zijn niet langer een uitzondering. Hoofddoeken lijken meer en meer deel uit te maken van een typische jongerencultuur.

Neem deel aan het gratis panelgesprek in Atlas, Carnotstraat 110,  op donderdag 26 februari om 20 uur.

De panelleden zijn: 

• Annelies Moors, antropologe en hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Ze verrichtte onderzoek naar de relatie tussen mode en islam in Europa.
• Lotte De Bruyn, medewerker van Ladda vzw, kenniscentrum voor jongerenculturen.
• Birsen Taspinar, psychologe en antropologe.

Malika Abbad modereert.

******

 Aanpassing 14 uur

 “In plaats van integratie en inburgering promoot het stadsbestuur apartheidscultuur voor moslims”.

Filip Dewinter

 Door de hoofddoek te promoten, speelt de stad de islam en de islamitische apartheidscultuur in de kaart. Onder het mom van diversiteit werkt het stadsbestuur de islamisering van Antwerpse samenleving in de hand. Het Vlaams Belang is van oordeel dat niet de diversiteit en de hoofddoek moeten worden gepromoot, maar wel de inburgering en de aanpassing van de allochtonen aan onze waarden en normen en onze manier van leven. De islam botst fundamenteel met de waarden en normen van onze westerse beschaving. Onze beschaving wordt gekenmerkt door de gelijkheid van man en vrouw en daarin heeft de hoofddoek geen plaats. Het is dan ook onaanvaardbaar dat het stadsbestuur met Vlaamse en Antwerpse belastingsgelden de islamitische kledijvoorschriften legitimeert. Filip Dewinter zal ter gelegenheid van de volgende gemeenteraad Antwerps schepen van Diversiteit Monica De Coninck hierover interpelleren.

Op  februari  waren Eric Donckier (hoofd van de politieke redactie van het Belang van Limburg), Willy De Waele (open-VLD en Burgemeester van Lennik), Eric Van Rompuy (CD&V en broer van de “premier van een anti-Vlaamse regering”) en aan franstalige kant Picqué, Gosuin, Delpérée en waarnemend burgemeester van Wezembeek Van Hoobrouck te gast in het programme Contoverse met moderator Pascal Vrebos.

Tijdens het debat zei François Van Hoobrouck over zijn niet-benoeming als burgemeester het volgende: "In november (2008) stonden wij dicht bij een oplossing voor de benoeming van de burgemeesters. Tenminste, er waren contacten. Maar er was een schot voor de boeg door de Vlaamse minister van binnenlandse zaken, Marino Keulen. Hij heeft de contacten tussen Kris Peeters en Armand De Decker getorpedeerd. Ik heb het rechtstreeks meegemaakt, ik was in het buitenland maar ik was in contact". Op de vraag waarom Keulen dat gedaan had verwees hij naar het antwoord van Eric Donckier en voegde eraan toe dat er contacten waren en die waren positief. "Niet over de benoeming" was de bedeesde repliek van Eric Van Rompuy, waarop Van Hoobrouck droogweg antwoordde: "Ik ga niet akkoord met u. Niet volgens de echo's die ik gehoord heb".
Eric Donckier bevestigde de uitspraak van Van Hoobrouck:" (...) Er is ook een oorlog tussen de Vlaamse partijen. Keulen heeft dat gedaan op vraag van de VLD-voorzitter, en ook een beetje op vraag van Guy Verhofstadt, om Yves Leterme te saboteren (emmerder)". Op de vraag van de moderator: "Van Guy Verhofstadt???" antwoordde Donckier: "Ik zeg u dat (....) dat is al geschreven (...) De dingen mogen gezegd worden". Zou het dan toch zo zijn dat de tjeven van CD&V bereid waren om toe te geven in ruil voor wat borrelnootjes in de communautaire onderhandelingen, goed beseffend dat CD&V anders met lege communautaire handen naar de kiezer moet. Kris Peeters en CD&V zullen op 7 juni de rekening betalen voor de valse beloften, intriges, gekonkelfoes en leugens van Leterme en zijn CD&V-kompanen.

Daarna was het de beurt aan Willy De Waele die een stukje* uit 1832 van de Franse diplomaat Charles-Maurice de Talleyrand wou voorlezen. Toen Eric Van Rompuy gevraagd werd of hij op dezelfde golflengte zat antwoordde Van Rompuy: "Hij is separatistisch. In een discussie met Franstaligen moet u meneer De Waele niet beschouwen als representatief voor de meerderheid van de Vlamingen". Wel beste Eric, je zou nog kunnen verschieten. Afwachten wat de verkiezingen in juni zullen brengen en zien of de partij van de broer van de “premier van een anti-Vlaamse regering” zo representatief zal zijn voor Vlaanderen! Op zijn weblog schrijft Van Rompuy over Willy De Waele het volgende: "Vandaag had ik de handicap om de Burgemeester van Lennik, Willy Dewaele, naast mij te hebben in het debat die van zijn kant een echte karikatuur maakte van onze Vlaamse standpunten". Meneer Eric Van Rompuy vindt het een handicap om samen met een consequente Vlaming in een debat te zitten op een Franstalige zender. Op zijn weblog zegt Van Rompuy nog: "Ik heb het na de uitzending ook aan mijn goede vriend Willy gezegd dat hij niet op het Zangfeest was". Misschien had Eric Van Rompuy toch naar het Zangfeest moeten komen, hij had er samen met zijn wat bleke patijgenoot Michel Doomst kunnen aanhoren wat consequente Vlamingen zoal denken over de fratsen van de VAN ROMPUY's en de Vlaamse Lamme Goedzakken. Beste Eric, misschien toch nog eens goed nadenken over de woorden van de voorzitter Stoffelen op het Zangfeest: "Ik roep alle CD&V-mandatarissen met een Vlaams geweten op om het voorbeeld van deze moedige burgemeesters o.a. Willy De Waele) te volgen totdat hun partij  het verkiezingsbedrog achterwege laat en eindelijk voor Vlaanderen zal kiezen. Laat deze Fransdolle federale regering, Van Rompuy UN, zonder Vlaamse meerderheid dus vallen". Nooit te laat om tot betere inzichten te komen!

* Charles-Maurice de Talleyrand: "De Belgen, ze zullen niet blijven duren. Tweehonderd protocollen zullen er nooit een land van maken. Dat België zal nooit een land worden, het kan niet houden

Hieronder staat een artikel over Tante Poco, de Britse EU-commissaris Lady Catherine Ashton  , die in angstzinnetjes de bevolking wijst op de enorme verrijking die GB overkomt dankzij de giga verzameling inwijkelingen die het eiland overstromen.  Tante Poco beweert dat de Britse economie er wel bij vaart en wie het daar niet mee eens is, wordt door haar knarsende tanden vermalen tot xenofobe racist en extremist.

So far, so good. Wij herkennen het fenomeen.

In het land van de charismatische labour-premier Gordon Brown, de portier die Geert Wilders de toegang tot zijn Fantasy-Island ontzegde, heerst geruime tijd onrust over de groei van de British National Party, de non-conformisten die zonder complexen pleiten voor de identiteit van de Britse regio's Engeland, Wales, Schotland en Noord-Ierland (dat laatste is een gevoelige zaak, maar daar gaan wij nu niet op in).

Het succes van de BNP wordt in de hand gewerkt door de lamlendige houding van de traditionele partijen inzake de immigratie, de illegalen en de manier waarop deze groepen de Britse samenleving ontwrichten. Ook in Engeland is het een schande om prat te gaan op de eigen nationaliteit en de traditionele symbolen worden alom weggemoffeld en behandeld als overbodige uitingen van een verleden waar men beschaamd moet over zijn. Bovendien wordt in de huidige economische crisis die de tewerkstelling bedreigt, stiekem campagne gevoerd om de immigranten die een job bezitten te bevoordeligen en bij voorkeur niet te ontslagen. De Unions hebben precies zoals bij ons, de kaart getrokken van de regimepartijen en gaan helemaal op in de verdwazing van "vreemd volk eerst".

.

De media, met de BBC voorop, voeren campagne voor het politiek-correcte denken en schromen zich niet om alle afwijkende meningen te bestempelen als verfoeilijk extremisme, onmenselijk racisme en als het even kan wordt de Heer  Hitler erbij gesleurd, alsof dat kalf welke invloed dan ook zou uitoefenen op de publieke opinie.  Wat een armoede aan argumenten.

De Morgen of het Laatste Nieuws, ik wil het even kwijt zijn, wijdt zelfs een artikel aan de doorbraak van "extreem-rechts"" in Groot-Brittannië, verwijzend naar een stuk in The Independent. Deze krant, "de Onafhankelijke" is even onafhankelijk van het regime als een alkolieker van de fles en de redactie heeft het gepresteerd een artikel met de titel "Alarm over rise of BNP" , waar de Morgen/Het Laatste Nieuws naar verwijst, op te smukken met een foto van een bijeenkomst die niets met de BNP te maken heeft maar die een "verdacht" sfeertje uitstraalt met een kaalhoofd in het zwart die met gespreide armen een toespraak houdt. Alle middelen  van de gebroeders Goebbels en Tobback zijn toegelaten, ook in GB.

De criminaliteit in de grote steden neemt hallucinante vormen aan en de poco's beginnen zich zoals elders in Europa, in te spannen om te propagaren dat ook "wij", de autochtonen, onze eigen misdadigers hebben ... Dit verhaaltje, dat natuurlijk een grond van waarheid bevat, begint stelselmatig op te duiken in politieke tussenkomsten en artikels.   U moet er eens op letten. De bevolking laat zich echter geen oren meer aannaaien en weet perfect hoe de vork aan de steel zit. 

De alom-aanwezigheid van norse, niet aangepaste vreemdelingen (hoofdzakelijk moslims) die hun eigen stadswijken opeisen, wordt niet gewaardeerd door de meeste Britten.  Belachelijke oproepen over de "verrijkende diversiteit" worden niet langer alleen weggelachen in pubs, maar behoren tot de dagelijkse gespreksonderwerpen.

Daar bovenop valt de energie van de militanten van de BNP op : zij vertolken wat de mensen denken en zeggen en ze zijn alom aanwezig.  In een tussentijdse verkiezing in Swanley (Kent) behaalde de BNP met 41% van de stemmen de overwinning voor Labour en de Conservatieven. Een veeg teken aan de wand .

Bij de aanstaande Euro-verkiezingen zou het mogelijk zijn dat de BNP wellicht 1 tot 2 zetels zou behalen. Groot-Brittannië stuurde 78  parlementsleden naar Brussel in 2004. Elke zetel in Europa die afgenomen wordt van de socialisten, de christen-democraten of de liberalen, is een stem voor de oppositie, voor het vrije Europa.

Ray

22.02.2009 11.19u - Uit een vraag van Vlaams Belang-Kamerlid Bart Laeremans aan minister van Justitie Stefaan De Clerck is zwart op wit gebleken dat er in ons land een cel van Al Qaeda actief is.

Op 11 december vorig jaar werden een aantal huiszoekingen verricht en vonden er arrestaties plaats in het kader van terrorismedreiging. Hoofdverdachte was Malika El Aroud, die betrokken was bij het Transatlantic Airline Plot, zoals we afgelopen weekend reeds schreven. De Clerck verklaarde nu dat de personen die eind vorig jaar werden gearresteerd, deel uitmaakten van de Belgische tak van Al Qaeda. En er is zelfs meer: “Zo komt uit het onderzoek naar voren dat verschillende personen vanuit België zijn vertrokken naar de regio van Afghanistan en Pakistan om daar deel te nemen aan gevechten of om er een opleiding te volgen in trainingskampen. Het onderzoek toont aan dat er directe contacten bestaan tussen de groep in Pakistan/Afghanistan rond de persoon van M.G. uit België en hooggeplaatste personen in de organisatie van Al-Qaeda,” aldus de minister.

Stefaan De Clerck moest ook toegeven dat de geruchten als zou een van de arrestanten verregaande plannen hebben gehad om een zelfmoordaanslag te plegen, wellicht correct zijn: “Alleszins blijkt nu reeds uit zeer recente informatie in het strafonderzoek dat de derde persoon mogelijk van plan was om een zelfmoordaanslag te plegen. De informatie toont aan dat betrokkene groen licht zou hebben gekregen om een operatie uit te voeren en dat hij van oordeel was van die operatie niet te zullen terugkeren. Uit de informatie blijkt ook dat hij afscheid nam van zijn dierbaren, omdat hij met een gerust geweten naar het paradijs zou kunnen gaan (…) Het is vooralsnog niet geweten waar de zelfmoordaanslag zou plaatsvinden. Het kan gaan om een operatie in Pakistan/Afghanistan, maar het is helemaal niet uitgesloten dat België of Europa het doelwit was.”

Er verblijft dus in dit land een tak van Al-Qaeda, wiens plannen voor een zelfmoordaanslag slechts op het laatste nippertje zijn verijdeld. België blijft echter een vrijhaven voor fundamentalisten en terroristen, kijken we maar naar het onderzoek rond Abdelkader Belliraj, de Islamitische terreurleider die tevens informant was van de Belgische staatsveiligheid. Het Marokkaanse gerecht vroeg de uitlevering van 14 personen. Slechts zeven van hen werden door de Belgische justitie opgepakt. De andere zeven werden enkel ondervraagd en komen niet in aanmerking om uitgeleverd te worden omdat zij reeds tot Belg genaturaliseerd waren. Genaturaliseerde Marokkanen die zware misdaden gepleegd hebben kunnen dus niet uitgeleverd worden… Voor zes van de zeven aangehouden individuen is de uitleveringsprocedure nog steeds lopende. De zevende mag ook niet uitgeleverd worden en werd inmiddels weer vrijgelaten, “gelet op de verjaring van de strafvordering voor de feiten vastgesteld in het bevel,” aldus De Clerck. Vier van de zes personen die kunnen worden uitgeleverd, zijn in afwachting simpelweg vrijgelaten. Ze kunnen dus gewoon onderduiken als ze dat willen.

@ Vlaams Belang

 Wij beginnen deze nieuwe week in 1946 met veilige verkeerstips 

Liever dit dan 1870, 1914 of 1940

 

Die Hussein Obama is toch niet veel meer dan een mooiprater, iets wat wij al maanden aan het zeggen waren, tegen de stroom in, want de man moest en zou de nieuwe Wereldheilige worden bij leven, nog veel vlugger dan Jozef de Veuster die er verdorie 120 jaar heeft moeten op wachten. .  En die van Tremelo gaan nu president Hussein uitnodigen om de heiligverklaring van de man van Molokai met hen te vieren : wie zo lang heeft zitten nagelbijten, heeft recht op twee heiligen. Een echte voor de kerk en een namaak voor de publiciteit.  Maar in Tremelo is men vooruitziend : als Hoessein op toernee mocht zijn, zijn zij tevreden met Hillary, de Maria-Magdalena van Bill Clinton, de patroon van de huwelijkstrouw. . Het is te hopen dat de moslims in de omgeving van Tremelo zich niet gekwetst voelen door al die hatelijk gedemonstreerde christelijkheid.  Jaren geleden, toen de moslims nog onder de grond leefden samen met de kabouters, was Tremelo helemaal opgeschilderd, behangen en elk huisje voorzien van zijn eigen kruisje, want de paus ging komen, maar hij was uitgeschoven in zijn badkamer op een stuk zeep en het feest ging niet door.  Het waren enkel sommige kritische geesten, die zich vragen hebben gesteld op dat ogenblik over de rommel die er in het Vaticaan heerst : als in de badkamer van de paus de zeep zomaar op de grond rondslingert, wat moet het dan zijn in die heilige man zijn slaapkamer ? De sokjes en onderbroeken van vorige week vastgepind op de tiara ?     Het zijn onschuldige vragen die in ons hoofd oprijzen, pietluttig wellicht maar ze getuigen wel van een diepe bekommernis voor en betrokkenheid bij het welzijn van de Groten der Aarde.  Mochten wij moslim zijn (wat tamelijk onwaarschijnlijk is) dan zouden wij ons met een even verontrust hart afvragen, hoe het er in die zwarte steen uitziet in Mekka ? Moet die tussendoor niet opgeblonken worden ? Dat zijn zorgen voor later.  . Maar daar gaat het niet om. Hoe kan een mens zo van de hak op de tak springen en toch boeiend aan de gang blijven, nietwaar ? Moet u bij gelegenheid de stukjes lezen van Hugo Concentratiecamps in Het Laatste Nieuws (of is het de Morgen ?) : die man haakt zijn zware lichaam vast boven een rioolmond en begint te spuiten en schimpen zonder variatie. Het is zo ontzettend  saai en voorspelbaar, dat de krant er failliet aan gaat.  .. Obama is een mooiprater. Toen hij zijn land predikend  plat reisde en met zijn warme baritonstem Amerika én de wereld veroverde, zei hij om het even wat om stemmen te winnen. .  Wij wisten het niet maar aan de Armeniërs had hij beloofd, dat als hij president mocht worden, hij er zou voor zorgen dat hun genocide van 1915 zou erkend worden. U weet wel, die afschuwelijke geschiedenis  waarbij de Turken 1,5 miljoen Armeniërs als een kudde weggevoerd en afgeslacht hebben.  Waarom ? Omdat ze Armeniërs waren, verdorie en de Turken konden daar niet mee over de baan : het leven hoeft niet altijd ingewikkeld te zijn en je moet geen diepe rimpels in je voorhoofd kweken.  Wij vinden jullie onuitstaanbaar, dus we roeien jullie uit.  Akkoord ?  Dat is geen genocide, dat is een incident in de geschiedenis. . Obama had beloofd om de claim van de Armeniërs na bijna 100 jaar te erkennen als volkerenmoord.  . Inmiddels heeft men hem na 324 andere emotionele toespraken, laten verstaan dat als hij het groepje Armeniërs gelijk geeft, de Turken met hun kromzwaarden zullen dreigen en Erdogan als een razend-rondtollende derwitsj tot alles in staat zal zijn in die onzalige oorlogsregio. President Hoessein heeft ingezien dat hij met die juichende Armeniërs aan zijn zijde niets is maar dat Turkije een sleutelpositie inzake de oorlog in Afghanistan bekleedt.  . Dus de "genocide" wordt afgevoerd en herleid tot het "Armeense incident". Als u ons niet gelooft, wat wij heel erg zouden vinden, u kan het nalezen via onderstaand loopbruggetje bij onze geliefkoosde Turkse gazet.

Hurriyet Daily News

Onze vriend Peter uit Zuid-Afrika stuurde ons volgend artikel uit de Telegraaf over het WK-voetbal dat in 2010 in zijn land zal plaatsvinden. 

Het Oranjelegioen krijgt volgend jaar tijdens het WK voetbal in Zuid-Afrika speciale politiebescherming vanwege de extreme criminaliteit. Die toezegging heeft de organisatie van de Oranjecamping gekregen van de autoriteiten van het gastland, na bemiddeling door Buitenlandse Zaken. Nederland moet zich nog wel plaatsen voor het hoofdtoernooi. 
       

In dat geval zullen zo’n 15.000 Nederlanders in een lange colonne, voornamelijk met campers en kampeertrucks, tussen de speelsteden reizen onder begeleiding van een speciale konvooibegeleiding, die de supporters onderweg moet beschermen tegen plunderende bendes en moordende straatrovers. Het Centraal Informatiepunt Voetbalvandalisme (CVI) wil met minimaal acht speciaal opgeleide politieagenten naar Zuid- Afrika afreizen.

As ek die ANC is, en ek lees hierdie verslag, sal ek heel erg skaam (embaraseerd) wees.Toe die ANC in 1994 oorgeneem het, was S.A. nog "relatief" veilig, maar nou, nadat "vrede op aarde aangebreek het", is toestande 1 000 maal erger.  Gladnie 'n goeie rapport vir die wonderlike ANC nie.

Peter

 Foto door Johan Mares (@Belgiumview)

De Ierse schrijver James Joyce

en de film NORA

Het moet niet altijd muziek zijn in het weekeinde bij Angeltjes, om onze Westerse cultuur op de voorgrond te plaatsen.  Vandaag ontdekten wij een filmfragment over de Ierse schrijver James Joyce en zijn partner, met wie hij later huwde,  Nora Barnacle.

Een woordje uitleg over James Joyce, de auteur van Ulysses, een Ierse katholiek die kennismaakt met Nora Barnacle, een meisje met een "verleden" die in het grote Dublin is komen wonen na enige verwikkelingen in haar woonplaats Galway.  In die dagen had je als vrouw al een verleden als je de zoom van je rok oplichtte om een regenplas te vermijden.  En in Ierland plenst er wat naar beneden.  Nora had alleszins wat meer getoond dan haar enkels.  Hun eerste ontmoeting vond plaats op 16 juni 1904, de datum die Joyce later zal gebruiken in zijn bekendste roman en die nu nog gevierd wordt door de literaire fans als "Bloomsday."  Er bestaat een heftige discussie over de al dan niet platonische afloop van deze "first date" De cineast van Nora heeft er een duidelijke opvatting over : als u het fragment bekijkt, weet u het ook. Wat kan het ons schelen ?

Die twee mensen, James en Nora, hebben hun ganse leven met mekaar doorgebracht, ze zijn in 1931 finaal gehuwd, hadden twee kinderen die ze Italiaanse namen hebben gegeven omdat ze in dat land geboren zijn.  Hun verhouding is er een geweest met pieken en dalen.  Wie zijn wij om daar een oordeel over te vellen ?  De grote schrijver en zijn vrouw met een even grote persoonlijkheid zullen nooit vermoed hebben dat hun passionele relatie aanleiding zou geven tot een Europese film van ontroerende kwaliteit.

Volgende week iets over een ander tumultueus stel : Gustav Mahler en Alma ? U zegt het maar. Zolang het maar niet Napoleon en zijn Trees uit Berlare is, want dat behoort tot het domein van de geschreven redactie vanb deze onvolprezen blog, waar niets is wat het lijkt maar veel een zweem van onwaarheid bevat die stoelt op de realiteit.

De Platenruiter

Dit willen de Zwitsers niet.

De Zwitserse Volkspartij (SVP/UDC) steunt het voksreferendum tegen de bouw van minaretten op Zwitsers grondgebied. Minaretten zijn geen religieuze uitingen maar symbolen van macht die uitdrukking geven aan een intolerante levenswijze.

Er is in de koran geen sprake van minaretten. De SVP/UDC verzet zich met kracht tegen de instelling van aparte regels voor moslims, zoals begraafplaatsen, uitzonderingen binnen het schoolonderricht, allerlei opdelingen in de maatschappij die vreemd zijn aan het Zwitserse leefmodel. Binnenkort wordt met de vanzelfsprekendheid eigen aan de arrogantie van mensen die in alles hun zin krijgen,  de inrichting van de eigen sharia-rechtspraak geëist.

De oprukkende islamisering in ons land moet gestopt worden.

Bern, 21 februari 2009

SVP/UDC    

 De grens tussen Marokko en Algerije is voor het eerst in 15 jaar even open geweest, om een internationaal konvooi met hulpgoederen door te laten. De hulp is voor de Gazastrook. De grens is sinds 1994 dicht na spanningen tussen Marokko en Algerije, vooral over de Westelijke Sahara. Dat gebied is geannexeerd door Marokko, maar Algerije steunt Polisario, dat er strijdt voor een eigen staat.

Bron : NOS Nl

Wij hebben in de voorbije week een aantal stukken gepubliceerd over de Europese Unie. 

Niet toevallig ging het om financiële wanpraktijken die de persoonlijke verrijking aantoonden van sommige verkozenen.  Schandelijke geldverspillingen voor nutteloze prestigeprojecten zoals de fitnessruimte voor de europarlementairen. Een eigen internet-televisie-zender zonder de minste noodzaak noch interesse bij het publiek.  Of de structurele minachting voor de enkelingen die niet de lof wensen te zingen van de ondemocratische Commissie. Dit laatste, geïllustreerd door de misprijzende behandeling van de Tsjechische president of de ridiculisering van de welsprekende Britse parlementair Nigel Farage.

Wij kunnen schrijven wat we willen, maar als  filmbeelden de werkelijkheid tonen, is het moeilijk deze pijnlijke vaststellingen te ontkennen. Het enige wat de politiek-correcte gelijkhebbers kunnen doen, is de malafiede affaires doodzwijgen en enkel verslag uitbrengen over de brokjes verontwaardiging van de graaiende collaborateurs. De verkozenen, niet des volks, maar van de partijen die boos joelend het halfrond verlaten, omdat ze zich beledigd voelen.

"Zijn wij niet democratisch ? " brieste de de Duitse parlementsvoorzitter tegen de Tsjechische president na diens kritische toespraak "U wordt  niet opgesloten of voor de rechter gebracht. "

De 19de eeuwse liberale, christendemocratische en socialistische stromingen, hebben de handen in mekaar geslagen om de democratie op een geraffineerde manier uit de  Unie te bannen.  Zij zijn desnoods bereid om de groene milieu-communisten mede op sleeptouw nemen om in hun opzet te slagen. Het is zoals de grote fusies in de bedrijfswereld : de politieke markt wordt gedomineerd door enkelen.

Na de verkiezingen van juni 2009, als er och arme van de 785 verkozenen, nog 750 zullen overblijven, en stelselmatig de bepalingen van Lissabon zullen ingevoerd worden via allerlei sluipwegen, ziet het er voor de niet-traditionelen en de identitairen niet briljant uit.  Hun nu reeds gekortwiekte mogelijkheden zullen nof verminderen. Controle op de Commissie blijft beperkt tot speldeprikken, financieel toezicht is een lachertje, spreektijden worden met de chronometer beperkt tot  secondes voor de "kleintjes".  De échte beslissingen worden buiten het parlement genomen en de politiek van het voldongen feit wordt gecompenseerd door hoge vergoedingen en gesjoemel.  De verkozenen worden bedolven onder tonnen vertaald papier, want zo werkt deze nieuwe democratie : als een lawine.

In Vlaanderen is er maar één partij die de identitairen steunt en zich kritisch opstelt ten overstaan van de Euro-dictatuur.  In Nederland hopen wij op een doorbraak van de PVV, in zover Wilders zich vèr zal houden van de liberale fractie.

Ray

De NVA bepleit ondermeer een nieuwe regeling voor toekenning van kindjesgeld : 500 euri voor kindjes tot de leeftijd van 3 jaar.

Het zal het land B nog populairder maken bj migranten en kandidaat-migranten.

Verder stelt de partij  met een typisch Deweveriaanse retoriek vast, "dat het land  geen federatie is , geen confederatie, maar een contrafederatie. Alles raakt geblokkeerd."  Wij hadden dat nog niet gemerkt.

De NV-A schijnt ook de confederale strategie te verlaten, evenals de " belgische verdampingstheorie" en de vroegere kartelpartner wordt bestreden te land, ter zee en in de lucht. 

Allemaal erg indrukwekkend en zeer geloofwaardig.

Ray

Toen John Lennon ooit zegde, dat The Beatles groter waren dan Jezus, reageerden nogal wat mensen geschokt. Nu blijkt uit een "peiling" naar de populairste mensen in de VS, dat president Hoessein Barack Obama Jezus voorafgaat. UPI Com weet er alles van.

Ida de Ridder (rechts) de dochter van Willem Elsschot met haar eigen dochter Ida Dequeecker, die jarenlang de partner is geweest van de cineast Robbe de Hert en toonaangevend lid van de Socialistische Arbeiderspartij SAP. Ida de Ridder is de enige nog levende dochter van Elsschot.

***

In mijn vorige bijdrage had ik het over de schokgolf die de publicatie van het “Borms-gedicht” ten huize Willem Elsschot had veroorzaakt en de mentale dreun hem toegebracht nadat hij heel literatuurminnend Vlaanderen over zich heen had gekregen.

Hoog tijd om een stem uit het andere kamp te laten horen.

Dochter Ida De Ridder, zelf niet gespeend van enige literaire aanleg, trok van leer tegen de hetze met de publicatie van

                        HET OORLOGSGEDRAG VAN WILLEM ELSSCHOT”

            Ik laat haar hier aan het woord:

Dat men in Vlaanderen geprobeerd heeft, en vandaag- meer dan dertig jaar na zijn dood- nog probeert Willem Elsschot een zwart oorlogskleedje aan te passen, heeft maar één verklaring: Elsschot was vrijdenkend.  Zijn romans en verhalen en de meeste van zijn gedichten getuigen van een kritische opstelling ten overstaan van de godsdienst.  Wie niet katholiek is, zal in Vlaanderen niet gedijen.

Elsschot, godlasteraar, mocht niet zonder blaam de literatuurgeschiedenis ingaan.  Het Borms-gedicht was een gedroomde gelegenheid om de auteur in de verdomhoek te zetten; de felle reacties tegen deze hommage betekenden het einde van Elsschots literaire activiteit.

Na zijn overlijden is men ook begonnen de zakenman Alfons de Ridder aan de kaak te stellen. Met grote speurzin hebben (na)ijverigen – soms onder het mom Elsschottiaan te zijn – willen aantonen dat De Ridder in de oorlog “fout” was geweest, zij het maar een beetje fout.

In de Nederlandsche krant “Het Algemeen Dagblad” van 31  oktober 1991 stelt ene L. Oomens: “Zo zag hij (Elsschot) er geen been in om tijdens de oorlog advertenties te werven van de Belgische Voedsel en Distributiedienst en ook wel van andere foute firma’s”.

Ik laat hier in het midden in hoeverre de Voedseldistributie al dan niet besmet was, maar mijn vader ondervond toen – aan het hoofd van een groot gezin – de grootste moeite om financieel het hoofd boven water te houden.  Anders dan zijn collega-schrijvers die van hun pen leefden, bestond Elsschot van de reclame, in de oorlogsjaren een weinig renderend beroep.  De “Almanak der Kroostrijke Gezinnen” was opgedoekt bij gebrek aan adverteerders, de reclame aan de dagbladstalletjes was gering: er waren nauwelijks sigaretten, chocolade of dagbladen. “Snoeck’s Almanak” bleef moeizaam verschijnen en leverde een mager inkomen op; De Ridder had wel een commissie op de advertenties, maar niet op de verkoop van de Almanak. En met Duitse kranten weigerde hij contracten af te sluiten.

Kortom, De Ridder mocht dan een oplettend zakenman zijn, na drie oorlogsjaren had het gezin de spaarcenten opgegeten.

Niemand heeft zich ooit afgevraagd waarom Elsschot zijn oorlogsstukjes voor “Snoecks Almanak” had geschreven.  “De Bekeering van Viaene” voor de “Grote Almanak”van 1943 en “Drama in vier bedrijven”, ook dat jaar, voor de Kleine Snoeck. Heel eenvoudig: uit geldnood.

Waarom heeft hij, nog steeds in 1943, “Genezing door Aspirine” van Gerard Walschap vertaald in het Frans? Zeker niet uit bewondering voor het werk; er bestond geen Baudelaire-Poe-verwantschap tussen beide schrijvers. Elsschot wist dat vertalen niet zijn beste kant was. Hij had het eerder geprobeerd met “Lijmen” en na een paar hoofdstukken hield hij er mee op en vernietigde (waarschijnlijk) zijn probeersel. Nu zat hij dringend om geld verlegen en hoopte dat die vertaling goed genoeg zou bevonden worden, dan volstond vertaalwerk misschien om de oorlog door te komen.

Dat lukte dus niet; in het voor hem zo beroerde jaar 1943 diende hij zijn huis aan de zee, “De Kerkepanne” van de hand te doen.  Voor Fons en vrouw Fine een pijnlijke beslissing; gedurende meer dan tien jaar diende De Kerkepanne iedere zomervakantie als verzameloord van de “clan”: kinderen, vrienden, kleinkinderen.  Hier was Adele getrouwd en was “Tjip” ontstaan.

De opbrengst van het huis strekte tot het einde van de oorlog. In 1945 moest De Ridder opnieuw van “nul” beginnen. Hij was dan een man van 63 jaar oud met geen frank op de bank, omdat hij - én als schrijver én als zakenman – geweigerd had met de bezetter samen te werken.

 Tot daar het betoog van Ida De Ridder, dat er alles wel beschouwd voornamelijk op neerkomt dat haar vader nooit met de bezetter heeft samengewerkt, maar wel, puur uit noodzaak en ter ondersteuning van zijn gezin, zijn zakelijke activiteiten heeft voortgezet.

Maar er is mijns inziens meer dat pleit voor haar vader dan dat. Niet alleen voor het schrijven van het Borms-gedicht en de publicatie ervan – hoewel dit laatste een blunder was, laat daar geen twijfel over bestaan – maar vooral voor de beweegredenen die hem daartoe hebben aangezet. Wie heel het oeuvre van Elsschot heeft doorgenomen, ontsnapt er niet aan: deze non-conformist pur sang trok instinctmatig altijd partij voor de verliezer, de mindere, de sukkelaar en was altijd oprecht bekommerd om de loser. Hij deelde de mensheid op in Enerzijds en Anderzijds, de Verdrukkers en de Verdrukten. Heel illustratief voor deze benadering is zijn brief van 9 juli 1947 gericht aan de bevriende schrijver Peter van Steen:

“Wat het gedicht aan B. betreft, zand daarover  Het eenige wat mij erin interesseert is de lyrische waarde en om die te kunnen beoordelen moet men abstractie maken van de politiek. Het gedicht van Vondel op Oldenbarnevelt vind ik prachtig, maar ik weet absoluut niet of die man onschuldig was.  Ik heb nu eenmaal de verwenste manie om, als het ware onbewust, aan de zijde van de slachtoffers te gaan staan, peu importe of het democraten of fascisten, Franschen of Duitschers zijn. Ik heb een instinctmatige afkeer voor de overwinnaars, wie of wat ze ook mogen  zijn en het zou mij liever zijn dat zij aan den slag bleven tot beide partijen, na een eeuw of zo, zich plotseling zouden afvragen “zijn we eigenlijk niet gek?”

 Ik verwijs ook graag naar “Tjip” waarin hij als slotboodschap voor zijn kleinkind onder meer letterlijk schrijft: “Dat hij moet opstappen met de verdrukte scharen om vorsten en groten tot brij te vertrappen”.

Dat het hem met dit laatste menens was blijkt overduidelijk uit briefwisseling gevoerd tussen Elsschot en de uitgever van een Tjip-vertaling waarin, zeer tot ongenoegen van de schrijver, deze zin weggelaten was. Met als verklaring dat het strijdig was met het klaarblijkelijk dictatoriale bewind van het land in kwestie. Maar Elsschot wou van geen wijken weten en hield halsstarrig vast aan zijn zin

En dit brengt me tot de tweede constante in zijn werk: zijn vasthoudendheid aan zijn teksten, zijn hardleerse weigering om er te laten aan tornen. Men kan gerust zonder schroom deze lijn doortrekken naar het Borms-gedicht.  Ook hier is hij vol van “zijn Borms” , hij koestert het en wil het mordicus gepubliceerd zien. (Met alle rampzalige gevolgen van dien zoals later zou blijken).

Leg dit alles naast elkaar en we komen als vanzelf tot de conclusie dat vanuit zijn optiek Enerzijds “die oude kreupele man” de underdog, de Verdrukte was en Anderzijds de Belgische staat de Verdrukker. En dat het voor hem een onontkoombare noodzaak was zijn woede daaromtrent in de pers te ventileren.

Ik vind er geen woorden voor dat in het kamp van zijn tegenstanders dit aspect van zijn schrijverschap nooit in overweging is genomen, laat staan dat het zou geleid hebben tot een tegemoetkomende houding. Hetgeen me sterkt in mijn overtuiging dat laster, afgunst, kwade wil en verhitte gemoederen een heel dominante rol gespeeld hebben in het neerhalen van het literaire monument dat Willem Elsschot toen al was.    

Raymond            

 Kijkt u hier even naar

Een Zweedse stad, Trollhättan, met 54.000 inwoners, opnames van oktober 2008.  Wij hebben inmiddels contact gehad met de Zweedse auteur van deze video, die zeer dankbaar reageerde dat wij in Vlaanderen enige aandacht willen schenken aan wat zich in zijn land afspeelt.  Volgens het traditionele politiek-correcte  recept wordt ginder alles toegedekt, verzwegen en schuwt men geen enkele intimidatie van burgers of groepen die durven protesteren.  Mocht u willen reageren, of uw sympathie betuigen, wij hebben beloofd om met een korte vertaling alles door te sturen.  U mag het ook in het Zweeds doen., dat bespaart ons werk. 

Vandaag

zaterdag

21 februari 2009

gesloten

wegens

onderhoudswerken

morgen

geopend

wegens

einde werken

Dé auto van babyboomend Nederland. Dé absolute voorkeursauto van middlemanagers op het Mediapark. Het merk dat symbool staat voor semilinksig cultureel lullen en toch -matig- proberen te vullen. Dat merk genaamd 'Saab' is nu bijna kapot. Eigen schuld. Het design dat al dertig jaar gebaseerd is op schetsen van een bezopen elandenjager bereikte de afgelopen jaren een nieuw dieptepunt met de zogenaamde dame edna bril'. Het interieur is dan zogenaamd gebaseerd op een straaljager maar zelfs Saabrijders doen dat af als onzin. Saab is gewoon een Opel Vectra. Het Unique Selling Point: Je krijgt bij de auto een branded ijskrabber met schaamhaar van de kerstman. Bloomberg heeft constante updates over de naderende ondergang. Dag Saab !

@ www.geenstijl.nl

Jean-Claude Van Cauwenberghe, de maffiasocialist die bij elk schandaal dat in Charleroi losbarst, genoemd wordt en die finaal uit al zijn functies ontslag heeft moeten nemen (behalve in het Waalse parlement) is in zijn teruggetrokken bestaan, schilder geworden.

Een contemplatieve hobby, wat is er mis mee ?  Sommigen stoppen sokken, breien pull-overs, anderen kweken rozen en van Cau kruipt achter de schildersezel.  Het moet gezegd worden, het is méér dan amateurisme : een kleurrijk palet, een joyeuze visie op de weireld, zij het dat er nog wat problemen zijn met het perspectief.  Dat is te verklaren door de socialistische achtergrond van de artiest : onder veel geroep en getier de kassen van de gemeenschap plunderen, is geen beste garantie voor een genuanceerde kijk op het leven. Het perspectief van zijn kunstwerken loopt enigszins krom, de horizon is vaag en er is geen gulden snee, want die zit in zijn portefeuille.

Hierboven ziet u een kunstwerk van de heer Van Cauwenbergh, voorstellend een zicht op de haven van Bastia, de hoofdstad van Corsica, het geboorte-eiland van Napoleon.  Het stuk werd gretig aangekocht door het Waalse Gewest voor de schamele prijs van 1000 euri. Dat heeft Vincent van Gogh nooit ontvangen voor een schilderij.

Ray.

In deze tijden van economische welvaart, financiële hoogconjunctuur, werkzekerheid alom en weelde in elk gezin, is het evident dat onze Europese verkozenen ook een graantje zouden meepikken.

Het gaat hem ditmaal niet om vergoedingen allerhande en zwijgpenningen maar om de fysieke gezondheid van de dames en heren.  In het Zwoegparlement waar zij het beste van zichzelf geven moet een fitnesszaal aanwezig zijn.  Niet zomaar een kamertje met enkele oude fietsen op ledige bakken bier en een gammel rek met gewichten, neen alsjebief, laten we ernstig blijven.  Het gaat om het welzijn van 785 mannen en vrouwen, de fine fleur van de Europese Beschaving.

Er moet derhalve een zwembad zijn, sauna's, stoombaden en rustruimtes.  Daarnaast is uiteraard de modernste apparatuur aanwezig, om de conditie te onderzoeken en bekwaam personeel om de verkozenen te begeleiden.

Er hangt ook een prijskaartje aan dit Gezondheidscentrum : 9,2 miljoen euri (370 miljoen frank) waarvan 1.3 miljoen (52 miljoen frank) besteed werd aan studie- en analysewerk. Iedereen wil er wat aan verdienen.

In ruil krijgen we echter verkozenen in prima conditie : ongezonde geesten in gezonde lichamen. Europa, zo hadden wij het ons echt voorgesteld in onze jongere jaren.

De ontspanningsruimte : uit besparingsoverwegingen zonder licht, een heuse Darkroom

Ray

MEER INFO HIER

Sinds de publicatie van hun kritische pamfletten staan Joost Zwagerman en Wim van Rooy te boek als islambashers. In een dubbelinterview bijten ze van zich af. 'De censuur en de zelfcensuur bij westerse politici, denkers en kunstenaars zijn immens.'

Zojuist verscheen van Joost Zwagerman het pamflet Hitler in de polder & Vrij van God. Daarin klaagt hij aan dat je in Nederland links bent als je op het christendom scheldt, maar rechts als je de islam bekritiseert. En vorig jaar kwam Wim van Rooy - oud-hoofdredacteur van PEN-Tijdingen, het blad van de Vlaamse PEN - met een imposante studie over Europa en de islam, De malaise van de multiculturaliteit. Een gesprek met twee islamcritici over de vraag of Tom Lanoye conservatief is, Geert Wilders onschuldig, en de islam hetzelfde als het islamisme.

Is de islam niet gewoon een mengeling van bruikbare en onbruikbare elementen, zoals de beide andere monotheïstische godsdiensten?

Wim van Rooy: Ik probeer in mijn boek aan te tonen dat de islam als jongste loot aan de stam van de monotheïsmen juist een totale cesuur betekent met het joods-christelijke denken dat eraan voorafging. In de twee eerste monotheïsmen is een morele orde ingebakken en een seculariseringspotentie die de islam ten enenmale mist. In die zin zijn jodendom en christendom oneindig superieur aan de islam als cultuur, als religie en als ideologie. En ook al bestaat er een ultrareligieus zionisme en een evangelisch christendom, toch zijn ze klein bier vergeleken met de starheid en het fanatisme van de islam. Dat kan men elke dag constateren, al heeft de politieke en culturele elite uit een vreemd soort politieke correctheid een bord voor zijn kop. Het is een slecht gebruik onder linkse intellectuelen gecharmeerd te zijn van het totalitaire. Vandaag de dag verdedigen ze een religie die niets positiefs heeft voortgebracht en alleen maar achterstand genereert. Progressieven van allerlei signatuur presenteren zich als een soort zelfislamiseerders. Ze leven in een irenische cultuur en kunnen zich niet voorstellen dat de islamist ook werkelijk doet wat hij zegt.

Namelijk?

Van Rooy: Oorlogvoeren tegen de westerse beschaving! De islam is star en oorlogszuchtig van nature. En dat kan ook niet anders, want de Koran is het letterlijke woord van Allah, waaraan op straffe van blasfemie niet getornd kan worden. Terwijl de Bijbel het resultaat is van de inspiratie van God, wat een ruime exegetische speling mogelijk maakt. In de westerse cultuur is dan ook altijd kritisch nagedacht. Het christendom heeft zelf de basis gelegd van de scheiding van Kerk en Staat. Het christendom predikt de universele naastenliefde. Dat alles vind je niet in de islam. De islam gaat over onderwerping. Het ontkennen vandaag van de jihad is modieus maar dom. Jihad heeft de islam immers groot gemaakt, en men zal daar nooit vrijwillig afstand van willen doen. Voor een militaire jihad staan de Arabische regimes veel te zwak, maar er is ook een culturele, onderwijskundige, juridische en financiële jihad, er is de ideologie van de taqqiah, het bewuste bedrog, en de dhimmitude, de onderwerping van niet-moslims, waarbij het terrein via lieden als Tariq Ramadan vrij wordt gemaakt voor expansie. Er is de demografische jihad: de moslims planten zich veel enthousiaster voort dan de westerlingen. En dan is er de permanente doodscultus in de islam, zoals Hamas en vele andere groeperingen niet aflaten te demonstreren. Als ongelovige ben ik het met Benedictus XVI eens wanneer hij spreekt over de islam als een gewelddadige religie. Uit die godsdienst kan nooit een humane en liberale maatschappij voortkomen.

Is het niet logisch dat we met onze religiekritiek allereerst kritisch zijn voor onze eigen traditie?

Joost Zwagerman: Ja, maar het is doorgeslagen naar zelfverachting en politiek correcte kritiekloosheid jegens de islam. Een recent voorbeeld was een monoloog van Jan Mulder in het druk bekeken programma De wereld draait door. Binnen de ChristenUnie, die in ethisch opzicht rechts van de traditionele christendemocratie van het CDA staat, rees de vraag of een bepaalde jonge homoseksuele politicoloog wel een hoge functie in de partij kon hebben. Mulder pleitte, zijn stem in crescendo, voor een verbod op de ChristenUnie. Bij het publiek ben je dan de getapte jongen. Als iemand dan de nuance aanbrengt dat het CDA probleemloos homo's tot minister benoemt, dat de christelijke omroepen homoseksuele tv-presentatoren hebben van wie sommigen ook echt het gezicht van die omroepen zijn, terwijl in sommige moskee-en openlijk de homohaat wordt gepredikt, klinkt er boegeroep. Als Jan Mulder zou zeggen dat we dat soort moskeeën moesten sluiten, werd hij onmiddellijk van racisme beschuldigd.

Van Rooy: Er bestaat een liberaal christendom, dat is zelfs dominant. Een liberale islam bestaat buiten de studeerkamer van een paar naïeve zielen absoluut niet. Dat zeggen ons vele Arabische denkers die nu, vaak uit angst, vooral in het Westen verblijven. Overal waar de islam sterk staat, veroorzaakt hij problemen. Als men al niet onder elkaar vecht, met veel meer doden dan in het Israëlisch-Palestijnse conflict, vervolgt men wel christenen, zoals in Egypte, of steekt men scholen in brand, zoals in Pakistan, of omarmt men De Protocollen van de Wijzen van Zion. Wie de berichtgeving uit de islamwereld volgt, gelooft zijn ogen en oren niet. Wat in die wereld allemaal gezegd en gedaan wordt, tart werkelijk alle verbeelding, of het nu gaat over Joden, vrouwen, homo's of ongelovige westerse honden. Maar de schöngeisten bij ons richten hun hautaine moralisme alleen tegen mensen die dat alles aanklagen. Sterker nog, ze verontschuldigen diegenen die 'Hamas Hamas, Joden aan het gas' roepen en schieten op de Biedermann die meldt dat het huis in brand staat. De censuur en de zelfcensuur bij westerse politici, denkers en kunstenaars zijn immens.

Geert Wilders vergelijkt de Koran met Mein Kampf. Is dat niet extreem?

Van Rooy: De liefde was wederzijds. Hitler had een grote bewondering voor de kracht van de islam, met zijn eeuwenoude virulente Jodenhaat. Hij droomde ook al van 9/11: hij raakte in een delirium, aldus nazi-architect Albert Speer, toen hij zich voorstelde hoe de wolkenkrabbers van de Joodse wereldhoofdstad New York door kamikazepiloten in brand zouden worden gevlogen... Hitler en de islam: één front. Mein Kampf ligt dan ook in grote stapels in de boekhandels van Caïro en Teheran. Het huidige anti-judaïsme komt uit alle poriën van het Midden-Oosten gekropen. De Protocollen van de Wijzen van Zion zijn er springlevend en met geld van de Europese Unie staan de Palestijnse schoolboeken nog steeds vol Jodenhaat. Na extremistisch rechts heeft de laatste twintig jaar de linkerzijde haar duivelspact met de religie van het zwaard gesloten. De filosoof Michel Foucault verwelkomde Khomeini als bevrijder, de communist Roger Garaudy ging over tot de islam, Jean Genet ging zijn perversiteiten uitleven in Palestijnse kampen, en politica Anja Meulenbelt (SP) en de activiste Gretta Duisenberg vinden zelfs de discriminatie van de vrouw blijkbaar geen punt als het om de islam gaat, laat staan dat ze zouden malen om het scanderen van anti-Joodse leuzen. Dat Wilders de Koran met Mein Kampf vergelijkt, is zo gek nog niet.

De Britse liberaal en viervoudig eerste minister William Gladstone beweerde anderhalve eeuw geleden al dat er geen vrede zou heersen zolang 'dat boek' bestond. Dat klinkt als een koloniaal geïnspireerde uitspraak.

Van Rooy: Niet alleen Gladstone was bijzonder lucide toen hij opmerkte dat er geen vrede zou heersen zolang de Koran bestond, ook Gustave Flaubert wist van wanten en Winston Churchill was misschien nog scherper: hij zei dat de islam een religie van het bloed en de oorlog was en dat 'no stronger retrograde force exists in the world'. Al deze grote Europeanen spraken profetische woorden over de dodelijkheid van de islam, woorden waarvoor ze vandaag - zoals Wilders - vervolgd zouden worden. Flaubert schrijft in een brief: 'Ik eis in naam der mensheid dat de Zwarte Steen verbrijzeld, het gruis ervan in de wind verstrooid, dat Mekka verwoest en het graf van Mohammed onteerd wordt. Dat is de manier om het Fanatisme te ontmoedigen.' Daar is niets koloniaals aan. Vandaag spreken schrijvers als Ian McEwan, Joost Zwagerman, H.M. Enzensberger, Pascal Bruckner en Henryk Broder dezelfde taal, maar die denkers worden door de progressieve elite onmiddellijk als conservatief of reactionair weggezet - of koloniaal, om uw woord te gebruiken.

Zwagerman: Tom Lanoye verklaarde niet zo lang geleden dat ik gewoon moest toegeven dat ik rechts was geworden. De linkse intelligentsia vindt dat je de moslims, die toch al lijden onder discriminatie, in de steek laat als je hun godsdienst bekritiseert. Tom is een dierbare vriend, een generatiegenoot, iemand met wie ik een geschiedenis heb. Juist daarom is het voor mij zo choquerend om mee te maken hoe hij zich uitspreekt over islamcritici en prominenten met een moslimachtergrond. De manier waarop hij Ayaan Hirsi Ali heeft aangevallen! En als Mimount Bousakla lid wordt van de Lijst Dedecker, neemt hij haar dat kwalijk, omdat haar vorm van emancipatie hem niet bevalt. Het tragische daarvan is dat Tom Lanoye met deze openlijk beleden intolerantie, want dat is het, duidelijk maakt dat zelfbeeld en feitelijke politieke kleur niet meer op elkaar zijn afgestemd. Want wie is hier nu de conservatief? Dat is natúúrlijk Tom Lanoye. Terwijl hij van zichzelf denkt dat hij links en progressief is. Zoals hij tekeer is gegaan over Hirsi Ali, dat is het tragische verschil tussen zelfbeeld en feitelijkheid.

Van Rooy: Was je vroeger in de ogen van links bij de minste 'kleinburgerlijke deviatie' een fascist, dan ben je nu een racist als je kritiek uitoefent op een ideologie die een smerig mengsel van Uebermenschgevoel en slachtofferisme is. De westerse elite heeft de fatwa verinnerlijkt. In 1989 kon zelfs het door Khomeini uitgesproken doodvonnis de publicatie van vertalingen van De Duivelsverzen niet tegenhouden. Vandaag is één boze moslimstudent al voldoende om een lezing af te blazen of een uitgave ondergronds te doen gaan, zoals The Jewel of Medina van Sherry Jones. De enige moslim in het Britse Hogerhuis dreigde ermee tienduizend moslims te mobiliseren als een collega Wilders durfde uit te nodigen in een achterafzaaltje. Het bezoek ging niet door. (De Britse regering ontzegde Wilders toegang tot het land, nvdr)

Dus geen debat over dit onderwerp zonder dat Wilders mee aan tafel zit?

Zwagerman: Karel van het Reve schreef indertijd het essay De ongelooflijke slechtheid van het Opperwezen. Vervolgens kreeg hij een staatsprijs en een lintje van de koningin. De religiekritiek is in het christendom dus volledig geïnternaliseerd. Stel nu dat Geert Wilders letterlijk de woorden van Karel van het Reve had overgenomen, maar 'God' door 'Allah' en 'christendom' door 'islam' had vervangen... niemand had ze herkend, en als iemand ze wel had herkend, dan nog had men gezegd dat dit niet was toegestaan in het huidige klimaat. Wie God beledigt krijgt de P.C. Hooftprijs, wie Allah beledigt een proces.

Wilders verwoordt zijn kritiek wel erg bruut.

Zwagerman: Je moet jonge moslims steunen in het onderwijs en streven naar vrouwenemancipatie en aanvaarding van homo's binnen hun geloofsgemeenschap, maar daarbij moet je zeggen: u bent vanzelfsprekend van harte welkom, op voorwaarde dat u de democratische regels en wetten onderschrijft die voor ons allen gelden, zonder uitzondering des geloofs of des persoons. Tough love. Daar kijkt links al veertig jaar schichtig van weg. En dus kapen populisten als Wilders wat van oudsher linkse thema's zijn. Rechts heeft buitengewoon listig de leegte gevuld die links heeft achtergelaten.

Filip Dewinter zei onlangs in Knack: 'Vergis u niet: de islam is een veroveringsgodsdienst. Geef ze een vinger en ze nemen een hand, geef ze een hand en ze nemen een arm. Wat doen radicale organisaties zoals de AEL? Onze samenleving tot het uiterste drijven, kijken hoe ver ze te ver kunnen gaan: halal eten op school, apart zwemmen voor vrouwen - voor we het weten wordt hier de sharia ingevoerd. Op termijn is dat onze ondergang.' Dat klinkt nogal gechargeerd.

Van Rooy: Hoe pijnlijk misschien ook, ik ben het hier volledig met hem eens. De jihad wordt op verschillende manieren gevoerd, maar de oerchristelijk geïnspireerde Gutmensch is zich daarvan niet bewust. Hij kan zich het haatzaaiende karakter van de Koran eenvoudig niet voorstellen. De islam europeaniseert niet, maar Europa islamiseert. Het is een groot mysterie waarom westerse intellectuelen er een masochistisch genoegen in scheppen een onderdanigheid te betrachten in verband met de islam die zij ten opzichte van het christendom nooit hebben vertoond, integendeel. Hugo Claus of later Tom Lanoye werd bejubeld toen hij het katholicisme te kakken zette, maar waag dat niet te doen met de islam. Een Nederlandse arabist heeft ooit eens gezegd dat het uitleggen van de islam aan de gemiddelde naïeve westerling gelijkstaat met het geven van seksuele voorlichting aan kleuters: ze hebben geen flauw benul.

Is dat niet de verschrikkelijkste nederlaag van links, moeten toegeven dat Dewinter op dit punt gelijk heeft?

Zwagerman: Dat heb ik al gezegd in mijn vorige pamflet, De schaamte voor links. 'Vervreemd', dat woord gebruikte ik. De socialisten zijn doof gebleven voor hun eigen achterban. Wel hebben ze bij ons bijvoorbeeld eindeloos aan het onderwijs gesleuteld, in plaats van achterstandskinderen degelijk onderwijs te bieden in de traditie van de sociaaldemocratische volksverheffing. Veel al-lochtone kinderen komen uit een cultuur waarin het geheugen een centrale plaats heeft. Maak daar gebruik van, en laat ze niet verdrinken in hun veronderstelde zelfontplooiing.

Van Rooy: Natuurlijk faalt links volledig, individueel en collectief. Maar zolang arrogante zelfislamiseerders als Tom Lanoye en Kristien Hemmerechts geloofd worden, zal de politieke en culturele elite wel blind blijven. Blijkbaar is de rationaliteit bij veel progressieven verdwenen, zoals dat het geval was toen ze maar bleven geloven in de Sovjet-Unie of in een Europese vorm van communisme. Nu geloven ze in een Europese vorm van islam, terwijl alle teksten van die godsdienst bol staan van het fanatisme. Voor alle duidelijkheid: als ik die uitspraak van Dewinter billijk, weet ik natuurlijk ook wel dat zijn recente filosemitisme een daad van opportunisme is.

De avond van 11 september 2001 zag ik in Antwerpen een hoofddoekloos, bierdrinkend Marokkaans meisje dansen van vreugde. 'Ze' hadden eindelijk die smerige Amerikanen en Joden een lesje geleerd. Hoe moet het nu verder met de multicultuur?

Van Rooy: Het multiculturele samenleven is in een malaise geraakt, en elke burger ervaart dat elke dag en ziet het in zijn eigen wijk of in de grote boze buitenwereld. Van verrijking is geen sprake. De modale Belg is heus geen racist. Het is de islam die de boel helemaal verziekt. Het Vlaams Belang is er groot en de mensen zijn er cynisch door geworden: ziedaar het eindresultaat van een godsdienst die hoe langer hoe meer opdringerig wordt. In de jaren dertig van de twintigste eeuw zagen velen het gevaar van het nazisme niet en was appeasement troef, vandaag wil men het fascisme van de islam niet zien.

WIM VAN ROOY, DE MALAISE VAN DE MULTICULTURALITEIT, ACCO, 2008, 424BLZ., 29,50 EURO. JOOST ZWAGERMAN, HITLER IN DE POLDER & VRIJ VAN GOD, DE ARBEIDERSPERS, 2009, 71 BLZ., 8,95 EURO.

© 2009 Roularta Media Group

Publicatie: Knack / Knack
Publicatiedatum: 18 februari 2009
Auteur: BENNO BARNARD/rob walbers;
Pagina: 74

J A

N E E N

Weggeplukt bij onze goede collega's van Boilingpoints

Het is de grote vraag of de huidige recessie - die wel eens kan uitdraaien op een depressie met honderdduizenden werklozen - enig effect zal hebben op de moslimpopulaties in de Lage Landen.
Velen van deze cultuurverrijkers zitten al in de steun maar er zijn ook gevallen bekend van moslims die schijnen te werken in het arbeidsproces.

Worden deze creaturen het eerst op straat gezet en vriendelijk verzocht deel te nemen aan remigratie-projekten naar de landen van herkomst of nemen zij genoegen met een uitkering en snabbelen ze wat bij in het criminele circuit?
En worden noodgedwongen de subsidies ingetrokken waar de talloze Islamitische belangenorganisaties rijkelijk van profiteren?

Hoe dan ook zal er gesneden moeten worden in de miljarden kostende multiculturele samenleving; want onze MP heeft zelf gezegd dat IEDEREEN zijn steentje bij zal moeten dragen.
Dus ook de muzelman zal de buikriem moeten aanhalen en genoegen moeten nemen met wat minder kindertoeslag, zorgtoeslag, huurtoeslag etc. etc.

Wij vrezen echter dat de volgende formule in werking zal treden; “De allerzwaksten in onze samenleving zullen worden ontzien om de integratie niet in gevaar te brengen en daarom vragen wij de autochtone bevolking een offer brengen om deze toch al zo kwetsbare groep niet verder in de problemen te brengen”.

De Polen kiezen eieren voor hun geld en trekken - zo als het echte gastarbeiders betaamt - huiswaarts en wachten op betere tijden.
Wij zitten echter opgescheept met een minderheid die een missie te vervullen heeft; via de baarmoeders zorgen voor een snel stijgende moslimbevolking om zodoende op de puinhopen van een depressie een Islamitisch kalifaat te vestigen met financiële steun vanuit o.a. Saoedi-Arabië.

Verder hopen wij dat er een samenwerking zal plaatsvinden in het Europees parlement tussen de PVV (gaat u allen stemmen voor de goede zaak in juni) en het Vlaams Belang.

Het Vlaams Belang is namelijk ook Ons Belang !

Tristan

Meep Meep Meep Meep Meep Meep Meep Meep Meep Meep Meep Meep Meeeeeeeeeep Meep-Meep  

Mooi begonnen ...

De tijd raast in sneltreinvaart voorbij, de mens en zijn omgeving passen zich aan

Wie lang in het buitenland vertoefd heeft, komt in een heel andere wereld terecht en gelooft nauwelijks wat hij hoort en ziet.  Niet alleen zijn vroegere omgeving is grondig veranderd, maar ook de mensen. Zij bedienen zich van andere woorden, klemtonen verschillen en ook de toon is gewijzigd.  Dat komt omdat de mens zich door de jaren heen heeft aangepast, ook aan zijn taal.

Hierna enkele voorbeelden van nieuwe woorden die gedurende de laatste jaren aan onze taal toegevoegd werden :  chatten   deletetoets   dodehoekspiegel   bodyscan   lowbudgethotel   downloaden

Maar ook wie de wijzigingen dag na dag mee beleefd heeft, begint soms te twijfelen aan zijn taalgebruik. Vergis ik mij? Heb ik dat vroeger niet anders geleerd?

Woorden en uitdrukkingen die vroeger nog als fout beschouwd werden, hebben intussen bestaansrecht gekregen.  Dit geldt onder meer voor leenwoorden, dat zijn woorden en uitdrukkingen die aan een vreemde taal ontleend werden en in strijd zijn met het taaleigen van de overnemende taal.  Enkele voorbeelden:

 Uit het Duits (dit zijn germanismen) : vanzelfsprekend (selbsverständlig)  begeestering (Begeisterung).

 Uit het Engels (dit zijn anglicismen) : beforehand (op voorhand)

Andere leenwoorden worden dan weer nog steeds als fout beschouwd : bijvoorbeeld uit het Frans (dit zijn gallicismen) : laten weten (faire savoir)

Nog een opvallende verandering : woorden die jaren geleden nog van een bepaald geslacht waren, kregen er een geslacht bij. Enkele voorbeelden:

Wereld : vroeger vrouwelijk.  Nu vrouwelijk en mannelijk.

Wet: Idem

Brug: Idem

Het merendeel van de Vlamingen herinnert zich wel het ruggensteuntje ontleend aan het dialect (vooral in het Antwerpse) om in de meeste gevallen het geslacht van zelfstandige naamwoorden te bepalen

Wanneer men zegt: ne vent is het geslacht mannelijk.

Wanneer men daarentegen zegt: een vrouw is het geslacht vrouwelijk.

En wanneer men zegt: e kind is het geslacht onzijdig.

Nederlanders, die in hun omgangstaal veel dichter aanleunen bij de standaardtaal dan wij, bezitten dit hulpmiddeltje niet of in veel mindere mate. Vandaar dat er vanuit onze Noorderburen een permanente zij het eerder latente druk is op de geslachtsbepaling van zekere zelfstandige naamwoorden. En dat heeft dan weer tot gevolg dat de Vlamingen zich niet te veel mogen blindstaren op hun ruggensteuntje.

Zo zien we dat onze taal steeds in beweging is.  En dat is zowat het enige aan taal wat nooit verandert.

Raymond

Kent u haar nog, Gigliola Cinquetti, het prachtige Italiaanse meisje dat in 1964 het Eurovisie-Songfestival won met Non ho l'età ?  45 jaar geleden.  Inmiddels heeft ze haar età gevonden (leeftijd) want dat mooie ding is  nu 62 jaar, maar dat gelooft u nooit als u haar ziet.  Echt goed zingen, heeft ze nooit gekund, en het is er niet op gebeterd met ouder worden.  Dat verwacht ook niemand van haar.  En zeveren tegen mekaar, die Italianen... en doen of heel de wereld aan hun achterste hangt.  Maar Gigliola Cinquetti is in orde. Benieuwd of we weer denigrerende commentaren zullen krijgen in het week-end van de Platenruiter. Arrogante kerel, met zijn schreeuwerds en zijn commentaren van "ga-er-naast-liggen-maar-blijf-er-af."

Als het er op aankomt, de Marokkaanse bipatrides over de krullenbol te aaien, dan staat Lex Molenaar en zijn poco-redactie op de eerste rij.  Als binnenkort elke originele Antwerpenaar zijn abonnement heeft opgezegd bij de Frut, kan Concentra zijn drukpersen omschakelen om een Arabische stadskrant te worden.   De afdeling documentatie (foto's en afbeeldingen) kan dan opgedoekt worden, dat zal een flinke besparing opleveren. Of er nog veel kranten zullen verkocht worden aan de bipatride vrienden, zal moeten blijken.  Voor het moment alleszins, is de Pravda van Linkeroever niet populair in de allochtonenwijken ; trouwens geen enkel Vlaamse krant.

De stadsredactie doet maar : ieder heeftt echt op zijn eigen afgrond.

Onder de gedurfde titel "Waarom Mohamed geen Jan mag heten" laat een van de lijfeigenen van Molenaar zijn licht schijnen over de bemoeienissen van Marokko op onze burgerlijke stand. Met een artikel waarin iedereen evenveel gelijk als ongelijk krijgt, besluit de grote voorstander van de diversiteit als volgt :

En dan nog even dit. De verplichte namenlijst is ook in België nog niet zo heel erg lang geleden verdwenen. Tot diep in de jaren zestig circuleerde er ’bij ons’ een lijst met katholieke voornamen, waaruit papa’s en mama’s een keuze moesten maken. Officieel werd die lijst pas in 1987 afgeschaft, al was er waarschijnlijk toen al jaren geen enkele burgerlijke stand meer die de namenlijst nog gebruikte.

Het progressieve volkje met de beperkte herseninhoud heeft het nog steeds niet begrepen. En wij zijn het beu te blijven herhalen, dat al de toegevingen die gracieus gebeuren, enkel aanleidingen zijn voor de moslims, om Europa verder te islamiseren.

De islamonderdanige Frut

De Tsjechische president Vaclav Klaus heeft donderdag tijdens een geladen toespraak in het Europese Parlement in Brussel het 'ondemocratische en elitaire karakter' van de Europese Unie op de korrel genomen. Verscheidene Europarlementsleden liepen boos weg uit het halfrond.Volgens Klaus is de kloof tussen de burger en zijn vertegenwoordigers in Europa veel groter dan in de lidstaten. De werking van de EU wordt volgens de notoire euroscepticus gekenmerkt door 'een democratisch deficit, een verlies van democratische verantwoordelijkheid en een besluitvorming door een onverkozen elite'.

Gisteren keurde de Tsjechische Kamer het Lissabon-verdrag goed. Eind april moeten de Senaat en de president zich nog uitspreken, en het is allesbehalve zeker dat die de Kamer volgen. De president doet er alles aan om het verdrag te blokkeren.

Donderdag uitte hij nogmaals zijn kritiek op een sterker Europees Parlement. Aangezien er geen Europees volk bestaat, is het versterken van de rol van het Europees Parlement geen oplossing. Dat zou de vervreemding tussen de burgers en de instellingen van de Unie nog verder doen toenemen', zei hij.

Terwijl Klaus op de eurosceptische banken applaus oogstte, stapten talrijke andere Europarlementsleden boos op. Nog anderen schudden meewarig het hoofd.

EP-voorzitter Hans-Gert Poettering wees zijn gast erop dat het verdrag van Lissabon van het rechtstreeks verkozen Europees Parlement een volwaardige medebeslisser maakt. 'In een parlement in vroegere tijden had u deze toespraak niet kunnen houden. Godzijdank leven we in een democratie waar iedereen zijn mening kan geven.'

@ de Standaard

Hieronder volgt een fragment van 16 december 2008 uit een incident in het EP tussen de Brit Nigel Farage van de euroscepticische United Kingdom Independence Party.  de Franse president en acteur Sarkozy, de grapjas Barroso, de Duitse  woordvoerder van de socialistische fractie, een charismatische persoonlijkheid  en de eveneens Duitse parlementsvoorzitter.  Kortom heel het politiek-correct zootje springt Farage in de nek, omdat die enkele lastige onthullingen doet.

Het was net op het einde van het Franse voorzitterschap en voor Tsjechië zou overnemen op 1 januari 2009. De arrogantie waarmede de traditionelen zich in Europa over de landsgrenzen heen, de macht hebben toegeëigend, komt schitterend tot uiting in dit 10 minuten durende (en gemonteerde) fragment. 

De dames en heren vinden dat er voldoende democratie bestaat,als zij tussendoor de kans geven aan nieuwe, oppositionele  en kleinere partijen om kritiek te uiten. Het reglement is bovendien opgesteld in het voordeel van de drie grote groepen.  Gelukkig zijn er naast Nigel Farage nog enkele anderen die de moed hebben tussendoor de vuile was buiten te hangen.  In de marge van dit ontluisterend gebeuren : als LDD met Eppink  in de liberale fractie zal opgenomen worden, is het duidelijk dat het enkel zal zijn om de meerderheid te ondersteunen en de aanwezigheidsregisters te ondertekenen.

 Enkele uitspraken

Jozef De Mey, de nieuwe voorzitter van de Fortis-holding is van plan te 'vechten voor iedere eurocent'. Maar hoeveel een aandeel Fortis waard kan worden, durft hij niet te voorspellen.

(heeft de nieuwe voorzitter geen balans ingekeken, of een financieel verslag ?  Of koopt hij enkel lotto-formulieren ?)

.

***

.

"Maar waar zit Maurice Lippens ?"

(Pierre KROLL, winnaar van de Perscartoon Prijs)

Leterme: "Vanaf april treed ik terug op voorgrond"

@ de Morgen

Ook de keuning is blij

DIT IS EEN WETENSCHAPPELIJKE TEST !

Willem Elsschot met Godfried Bomans (1946)

Of we het nu hebben over zijn proza of over zijn gedichten, voor Willem Elsschots oeuvre zijn de kenmerken identiek: beknopt, glashelder, beeldrijk, recht-voor-de-raap en een gezonde mengeling van ironie, bitterheid, leedvermaak en mededogen.

Zijn gedichten stonden aanvankelijk wel- mede door toedoen van zijn vroegere leraar Nederlands Pol de Mont- sterk onder de invloed van de Tachtigers. Hij studeerde aan het Hoger Handelsinstituut  in Antwerpen.  Gedurende deze periode was hij al geruime tijd actief als dichter. Sommige van zijn gedichten tonen aan dat Elsschot opging in het laat-romantische impressionisme van vooral Willem Kloos. Onder meer zijn gedichten als Heimwee, Regen of Zomerverlangen konden zeker de vergelijking aan met Willem Kloos en andere leden van deze beweging. Ter illustratie hierna een weergave ervan:

 Heimwee 

Ik loop te treuren

in mijmerigheid,

mijn klaaglied te zeuren

in eenzaamheid

‘K heb heimwee naar kussen,

naar dromerig sussen,

m’in vrouwenarmen

te warmen!

O, ‘k wacht zo angstig het uur,

dat mijn dwalende ziel,

wie al’t zaalge ontviel,

moog kussen weer rood,

weer in vuur!

Regen.

Turend zit ik alleen

voor het raam.

Nevellucht wasemt geween

door het raam;

de Zon is toegeloken,

de winden bestoken

de bomen.

‘K voel ze weer komen,

m’n rare dromen

van heil en beminnen;

Ze dringen mijn zinnen,

de leege, weer binnen,

weer binnen mijn hart,

en wekken weer smart.

Ik doe mijn oogen toe,

’t is mij zoo bang te moe.

Zomerverlangen.

In starre beweegloosheid

ligt het kreupele heivlak,

met vijveroogen te turen

naar het hemeldak,,

waar witte wolkjes in optocht gaan,

waar wolkeknaapjes aan ’t stoeien gaan

langs de hemelbaan.

Hun gespeel staat de zon te bekijken

haar warme stralen strijken,

aaien mijn gezicht,

ik ben zoo licht van zonnenlicht;

en in dat zonnige,

 zomerwonnige

voel ik eene zaligheid

en eene verlangerigheid

De gedichten die Elsschot tussen 1907 en 1910 schreef (vooreerst in Parijs en later in Rotterdam), brengen een vormelijke versobering en inhoudelijke ontnuchtering.

Naar de inhoud kan men Elsschots poëzie indelen in “familiale” verzen zoals “Moeder” of “Het Huwelijk”, “sociale verzen” zoals “Tot den arme”, en “opstandige verzen” zoals “Brief” of “Borms”

Een bepaalde bron bestempelt Elsschots poëzie als “gedramatiseerde lyriek”: de dichter die iemand (retorisch) aanspreekt “ en “die van zijn gedichten minitoneeltjes met een hoog dramatisch gehalte maakt”.

Zo lezen we in zijn volgens velen beste gedicht “Het Huwelijk”:

Toen hij bespeurde hoe de nevel van den tijd

in d’oogen van zijn vrouw de vonken uit kwam dooven,

haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven,

toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij den baard

en mat haar met den blik, maar kon niet meer begeeren,

hij zag de grootste zonde in duivelsplicht verkeeren

en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helsche mond

het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen,

zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,

en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand,

Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wasschen

en rennen door het vuur en door het water plassen

tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad

staan wetten in den weg en praktische bezwaren,

en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,

en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zoo gingen jaren heen.  De kinderen werden groot                     

En vonden dat de mensch dien zij mijn vader heetten,

bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,

een godvergeten en vervaarlijke’ aanblik bood

                                                           Rotterdam, 7 Mei 1910

                                                           Opmerkelijk is dat dit nu niet meteen van levensblijheid en romantisme getuigende gedicht geschreven werd tijdens zijn Rotterdamse periode in 1910. Hij was toen dag op dag 28 jaar. Het dient dan ook volgens de schrijver zelf vooral niet gezien te worden als autobiografisch. Zijn lange huwelijk met zijn vrouw Fine spreekt dit ook tegen. (Al heb ik daar ook mijn bedenkingen bij, waarover later meer).

.August Borms met René de Clercq

Maar we kunnen onmogelijk over Willem Elsschot spreken zonder daar ook het fel omstreden Borms-gedicht bij te betrekken, dat hij schreef naar aanleiding van de tragische dood van August Borms, die in opspraak was gekomen wegens collaboratie met de vijand tijdens de bezetting. Hier gaat het:

Ge zijt me vreemd geweest, vermetele oude vriend,

maar dat gij onversaagd ons Vlaanderen hebt gediend

dat  weet ik niettemin,  zoals ’t een ieder weet

die nu, in dit ons Land, zijn brood in schaamte eet.

Voor rechters- soldeniers, beroepen door de Staat,

is het u dan vergaan zoals het dapperen gaat.

En de Regent keek toe, stilzwijgend, onverstoord,

maar nam zijn pen niet op voor ’t schrijven van één woord.

Uw gratie lag gereed voor ’t buigen van uw nek,

voor ’t beven van uw lip, voor ’t eten van uw drek.

Goddank, gij hebt dat tuig misprijzend genegeerd

En noch uw dierbaar volk noch uwe naam onteerd.

Dat kon, dat wilde of dorst men niet verstaan.

Men riep het peloton en ’t peloton trad aan.

Maar dat het salvo, dat finaal is losgebrand,

ons allen heeft geraakt, dat voelt heel Vlaanderland.

En dat geen enkele stem tot u is opgegaan

toen ieder in zijn geest u voor die muur zag staan.

De Paus heeft niet geroerd, wij allen zwegen stil

als was die snode daad des Heren eigen wil.

Een ieder zwoer bij God: “Ik heb hem niet gekend,

die oude, door de pest geslagen krukkenvent”

O lafheid ongehoord, o niet te delgen schand,

waarvan ‘t infame merk ons op het voorhoofd brandt.

Nog glom een laatste sprank: Oranje’s vrome telg

verheft des Zwijgers stem en schut die stoere Belg.

Uw nood, helaas, drong niet tot in de troonzaal door:

wie eenmaal is gedoemd vindt nergens meer gehoor.

Al werd uw oude romp in allerijl vermoord,

de echo van uw stem wordt door geen schot gesmoord.

En wat van u resteert wordt éénmaal, naar de Wet

van Vlaanderens eergevoel, met staatsie bijgezet.

Voorop de Kardinaal, gedost in vol ornaat.

Herzegend en verkist zijt gij zijn kameraad.

Hij zal na ’t eersaluut, liturgisch henengaan:

en zo heeft dan het Land zijn plicht gedaan.

OPDRACHT:

Gij dacht, o lijdzaam volk, dat ’t gruwelijk getij

der oude tirannie voor immer was voorbij.

Weet nu dan dat uw stem door niemand wordt aanhoord,

zolang gij stamelend bidt of bedelt bij de poort.

                                               Antwerpen 1947

            Willem Elsschot tilde er enorm zwaar aan dat ze “een oude kreupele vent doodschoten” en ventileerde zijn woede in het Borms-gedicht dat hij bij Rommelpot, een satirisch weekblad van rechtse signatuur, wou laten publiceren. Hij- of iemand anders, dat is nooit duidelijk geworden- deponeerde het bij hun redactie, die na rijp beraad- de naoorlogse sfeer zat er nog goed in- besloot ervan af te zien.

Elsschot herwerkt zijn gedicht nog enkele keren en stuurt er een kopie van naar communist L.P. Boon aan wie hij het wil opdragen. Omdat Boon zich daar in vrij kritische bewoordingen over uitliet verdween de opdracht, maar ze bleven even goede vrienden. (dit laatste wordt door een andere bron dan weer ontkend).

            Vervolgens wendt hij zich tot het Nieuw Vlaams Tijdschrift, maar ook hier vangt hij bot.

Tot plots totaal onverwacht Rommelpot het op 9 april 1949 toch publiceert, ondertekend met de voornaam Willem. Het is daar wel drie jaar in een lade blijven liggen en de gepubliceerde versie is na die tijdspanne dan ook voorbijgestreefd.

Het was intussen een publiek geheim geworden wie de auteur ervan was en de publicatie veroorzaakte dan ook een vernietigend effect. Ook thuis bij hem in de Antwerpse Lemméstraat was de ontsteltenis enorm. Niemand had dit verwacht Elsschot zelf evenmin. Het merendeel van zijn vrienden en kennissen draaide hem de rug toe tot grote ergernis van “de dader”. Zijn dochter Ida nam voor hem de handschoen op: in het Vlaamse weekblad Markant betoogde ze dat de Rommelpot-publicatie deel uitmaakte van een rechts-katholieke machinatie ten einde de groeiende waardering voor de atheïstische auteur te fnuiken.

Elsschot zelf probeerde nog de kritiek af te wimpelen als zou het gedicht op “zijn lyrische waarde” moeten beoordeeld worden en zijnde het product van “de ingevingen van zijn gemoed”. Vergeefs echter, rond hem heerste voortaan de leegte en hij trok zich in diepe verbittering terug.

Ten slotte denk ik dat het Mark Eyskens nog is die heel de Borms-affaire en de nasleep ervan op de meest serene wijze beoordeelde. Ik citeer:

“Na de bevrijding had Elsschot een huldegedicht laten verschijnen in het tijdschrift “Rommelpot”, gewijd aan August Borms, die wegens collaboratie met de vijand ter dood was veroordeeld.

Dit geschrift werd Elsschot bijna fataal, want hij werd nu door heel wat Vlamingen tot het zwarte kamp gerekend.  Jaren waren nodig om deze blunder goed te maken of te doen vergeten. Elsschot had nooit nazi-sympathieën vertoond, maar bleek het slachtoffer van veel kwaadsprekerij, door afgunst geïnspireerd.

Maar in 1948 scheen er toch wat licht toen zijn roman “Dwaallicht” werd bekroond met de Driejaarlijkse Staatsprijs van België voor Vlaams verhalend proza. Ter gelegenheid van zijn 70^ste verjaardag werd het literaire oeuvre van  Willem Elsschot, tot zijn eigen grote verrassing, bekroond met de Nederlandse Constantyn Huygensprijs”.

 En  ik denk dat de meeste geïnteresseerden zich daarbij kunnen aansluiten.

 RAYMOND 

DRINGEND BEVEL VOOR ONZE VRIENDEN VAN DE KORAN DIE HIER VAAK EN GLUNDEREND MEELEZEN

Het Davis Cup-duel Zweden-Israël wordt komende maand zonder publiek gespeeld. Dat heeft de organisatie woensdag bekend gemaakt. Aanleiding voor de maatregel zijn zorgen om de veiligheid.

Mevrouw Sharapova had net een nieuw ensemble gekocht. Dat zal ze nog even moeten opbergen . Binnen enkele jaren mag ze optreden in boerka.

Rondom de wedstrijden in de Zuid-Zweedse havenstad Malmö zijn al diverse anti-Israëlische demonstraties aangekondigd, als protest tegen de aanvallen van dat land op de Gazastrook. 

De beslissing komt enkele dagen nadat de Israëlische tennisster Shahar Peer een visum werd geweigerd voor de Verenigde Arabische Emiraten, waar ze wilde deelnemen aan het tennistoernooi van Dubai. Dinsdag stelden de organisatoren dat de veiligheid van de Israëlische een van de redenen was voor dat besluit.

De wedstrijd in de eerste ronde van de Davis Cup staat voor 6 tot 8 maart op het programma in de Baltic Hall in Malmö. Daar is ruimte voor vierduizend toeschouwers.

@ Nu.sport

***

Dit is een terechte reactie van de organisatoren van de Davis Cup.  Waarom sluiten ze Israël niet uit van deelname ?  Gelukkig blijven de talrijke sportieve evenementen in de islamitische landen toegankelijk voor het grote publiek : ophangingen, stenigingen, openbare geselingen.

In de wachtzaal van de Burgerlijke Stand       

De Antwerpse bevolkingsdiensten zullen de
namenlijst die de Marokkaanse overheid hanteert voor naamgeving niet meer
aan ouders voorleggen bij de geboorte-aangifte van hun kind in Antwerpen.
Dat bevestigt Antwerps schepen Monica De Coninck aan Belga. "We zullen de
mensen nog wel informeren dat Marokko hierover eisen oplegt, maar hen voor
meer informatie doorverwijzen naar het Marokkaanse consulaat in
Antwerpen", aldus De Coninck.
   Marokkanen die hier wonen en hun kind de Marokkaanse nationaliteit
willen geven, moeten hun zoon of dochter daarvoor aanmelden bij de
Marokkaanse ambassade of het consulaat. De Marokkaanse overheid verplicht
ouders daarbij te kiezen uit een beperkte lijst met enkel Arabische
voornamen.
   De Antwerpse bevolkingsdiensten boden die lijst tot nu aan aan ouders
bij de geboorte-aangifte van hun kind. Ze wezen de ouders erop dat een
andere naamgeving problemen kan opleveren voor het verwerven van de
Marokkaanse nationaliteit en bijvoorbeeld visumvragen om naar Marokko te
reizen.
   "De bevolkingsdiensten deden dat uit klantvriendelijkheid", zegt De
Conick, "maar voortaan zal het niet meer gebeuren. Die beslissing komt er
omdat de lijst regelmatig verandert, maar ook en vooral omdat we vinden
dat iedereen vrij een naam moet kunnen kiezen. We gaan na hoe we mensen
kunnen informeren over het bestaan van de lijst en hen vervolgens
doorverwijzen naar het consulaat indien ze meer informatie willen. De
komende weken wordt bekeken hoe dat best in de praktijk kan worden
gebracht."
   De Coninck voegt er nog aan toe dat de Stad Antwerpen een brief zal
sturen naar de bevoegde ministers, omdat de namenlijst federaal moet
worden besproken.

Twee nieuwe moslims staan te glunderen voor hun moskee

Eind 2007 werden de eerste twee Antwerpse moskeeën erkend door de Vlaamse overheid, waarna zij gesubsidieerd kunnen worden: de Pakistaanse moskee Noor Ulharam en de Turkse moskee Mehmet Akif. Een derde moskee die toen een positief advies kreeg van de stad Antwerpen – de Marokkaanse moskee El Mouslimin – werd uiteindelijk niet erkend, wegens het uitblijven van een positief advies van de staatsveiligheid. Ondertussen is de tweede erkenningsronde bezig. Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Keulen (VLD) wil nu 17 moskeeën laten erkennen en subsidiëren met Vlaams belastingsgeld. De stad Antwerpen werd door de Vlaamse regering gevraagd een advies af te leveren voor wat betreft drie Antwerpse te erkennen moskeeën: de moskee Imam Bûhari (Antwerpen-Noord), de moskee El Mohsenien (Berchem) en de moskee Attaqwa (Deurne).

In de gemeenteraadscommissie van 10 februari kregen de gemeenteraadsleden een voorstel tot positief advies vanwege het stadsbestuur voorgeschoteld. Wim Van Osselaer trok tijdens de commissie scherp van leer tegen dit positief advies. Een week later vond de gemeenteraad plaats, waarop Filip Dewinter het woord voerde. Groot was de verbazing van de voltallige gemeenteraad toen het stadsbestuur plots zijn positief advies wijzigde in een globaal negatief advies. Geen van de drie moskeeën bleek bij nader inzien in orde met de brandveiligheid. Het stadsbestuur liet echter en achterpoortje open: indien de moskeeën zich alsnog in regel stellen met de brandveiligheid, krijgen ze toch een positief advies. Het staat in de sterren geschreven dat met hulp van het stadsbestuur de moskeeën zich binnen enkele weken of maanden toch nog in regel zullen stellen. Het stadsbestuur werft immers een personeelslid aan om de moskeeën te begeleiden met allerlei praktische zaken. De stad heeft echter bekomen dat de indruk wordt gewekt dat het een kordaat beleid voert, maar meer niet.

Filip Dewinter klaagde in de gemeenteraad aan dat er tal van andere argumenten zijn om de erkenning negatief te adviseren. De moskee Imam Bûhari is eigendom van de Turkse staat, de imam wordt voor vier jaar aangesteld door de Turkse overheid en het toezicht gebeurt door een attaché van de Turkse ambassade. Filip Dewinter citeerde in de gemeenteraad ook de Turkse premier Erdogan die vorig jaar in Keulen de Europese Turken nog opriep niet te integreren in de samenleving. Moet een dergelijke Turkse staatsmoskee die aanzet tot niet-integratie worden gesubsidieerd met Vlaams en Antwerps belastingsgeld? Moet de belastingbetaler opdraaien voor verbouwingen aan een gebouw van de Turkse overheid? Uiteraard niet! De tweede moskee, de Berchemse moskee Mohsenien, werd tenminste een tijdlang bezocht door de extremistische organisatie Jongeren voor de Islam. Van de Deurnese moskee Attaqwa werd in een OCMW-verslag gesteld dat “de slechte werking het sociale weefsel niet ten goede komt”. Allemaal geen redenen voor het stadsbestuur om een toekomstige positieve erkenning uit te sluiten.

@ Vlaams Belang Antwerpen

Dag Mijnheer Van Rompuy,

Ik weet dat u er tegen uw zin aan begonnen bent, na de afschuwelijke afgang van Yves Leterme, maar u wekte al vlug de indruk dat het eerste-ministerschap u wel lag.  U bent een plichtsbewust man, u kan afstandelijk zijn, geestig zelfs en u bent intelligent. En u houdt uw ambities binnen redelijke perken.

U bent bijna een uitzondering in de wereld van de politiek. Waarom bent u niet verzeild in het bedrijfsleven of in het bankierswezen ?  U zou beslist niet de arrogante hebzucht van Graaf Lipmans geëvenaard hebben. Met uw ascetische uiterlijk bent u net het tegendeel van die fielterige edelman.

Kortom, niettegenstaande u een trouw lid bent van de tjevenclub heb ik toch een zeker waardering voor u.  Of moet ik nu al schrijven "had" ?

U heeft geen regeringsploeg overgenomen van uw voorganger maar een krabbenmand, met scharrelende, graaiende en onbeheersbare egotrippers.  U bent daar niet tegen opgewassen, want u speelt zelf in een hogere klasse. Alweer een compliment.  Binnenkort ben ik al mijn lezers kwijt en moet ik een tjevenblog beginnen.U kijkt met een zeker dédain neer op de ruziënde en intrigerende ministers en staatssecretarissen die zichzelf verheffen tot kampioen-politiekers-voor-de-eigen-zaak en u laat ze in hun drabbige omgeving krioelen.

Dat is niet goed voor het land noch voor uw beleid maar uw opdracht is vooral het schip niet laten kapseizen en zoveel mogelijk herstellingswerken uitvoeren aan de gehavende reputatie van uw partij. Bovendien wordt de wereld ondersteboven gehaald door de onverantwoorde geldjacht in Wall Street die bijna  àlle internationale, commerciële banken in hun blootje heeft gezet : geld is plots duur geworden. De financiële instellingen die er voorheen wuft mee pronkten, zijn nu gierig als Scrooges.  Ze eisen het belastingsgeld van de burgers op bij elke regering die de wereld telt, regeringen die zelf op zoek moeten in het buitenland om geruststellende waarborgen te kunnen verlenen.

Zo is de financiële en economische werkelijkheid van dit ogenblik toch, Mijnheer van Rompuy ?  Ik overdrijf niet.  En daar moet u, met uw mand vol krabben onder de arm, mee omgaan. U heeft bovendien de grote pech, dat uw Financiekrab een onvoorstelbare flierefluiter is, die er zich juist niets van aantrekt.  "Oewe zien oewel" of "Het is lastig", zijn zowat de standaard-antwoorden van Didier Reynders die regelmatig honderden miljoenen verkeerd telt, naast de schatkist in de put gooit, of doorschuift naar een volgende periode.  Er is toch geen krab die er meer van af weet dan hij.

Deze week wordt vastgesteld welk tekort er zou kunnen zijn op de lopende begroting. Alleszins meer dan 3%, dus meer dan 10 miljard euri.  Ik gok op 12, dat is bijna 500 miljard frank. En wat zegt de Financiekrab terwijl u, Mijnheer van Rompuy, goedkeurend knikt : "oewij gaan niet besparen, oewij schrijven de cijfers oep en oewij zien oewel".

En zo verliest u mijn achting, ik schreef bijna, u verliest mijn krediet, maar in de omgeving van de Financiekrab, is dat een gevaarlijke uitdrukking.

U bent tegen uw zin begonnen (en tegen die van velen) aan het premierschap  maar eens u aan het roer staat, moet u vooruit.  Het is een schande dat u niet eens de moed opbrengt om drastisch te snijden in de uitgaven van deze regering. Uw oorlogskrab was deze week op de Zuidpool om een compleet nutteloos prestigeproject te laten invriezen en ondersneeuwen.  Zo zijn er duizenden verborgen uitgaven in uw federale begroting, waar wij mogen voor opdraaien, terwijl handel en nijverheid van het land B in de soep gedraaid wordt en duizenden hun werk verliezen.

Zet uw krabbenmand overboord en doe wat de burgers van u verwachten. Dag, Mijnheer van Rompuy.

Savat 

Labiele Draaikont Dedecker, zo hoorden wij in de week de succesvolle partij LDD omschrijven en we schrokken er eerlijk gezegd van. 

"Dat moogt ge toch niet zeggen, jongen" spraken we tot onze spiegel.

Op een bijeenkomst van de Limburgse werkgeversorganisatie VKW sprak de Leider, dat hij tegen subisidies is voor het bedrijfsleven.  Ook Ford Genk, dat in het verleden aanzienlijke financiële steun verwierf, moet zijn eigen boontjes doppen.  "Er is in de voorbije 10 jaar, gelegenheid genoeg geweest om reserves aan te leggen, wie dat niet gedaan heeft, is het niet waard een ondernemer genoemd te worden" lanceerde de Leider.

Uitgerekend op het moment dat de ultra-liberale denker deze belangwekkende ideologische verklaring afgaf, zaten in Washington de bazen van General Motors, Ford en Chrysler met een dossier van 800 pagina's de administratie van Obama te pramen om zowat 30 miljard dollar te lossen.

De autoconstructeurs wezen er op dat als hun nijverheid failliet gaat, de sociale, financiële en menselijke gevolgen veel zwaarder zullen wegen dan de thans becijferde steun van 30 miljard.   Zij hadden natuurlijk nog geen kennis genomen van de stevig onderbouwde economische bevindingen van de Labiele Draaikont Dedecker : "ieder voor zich" en geen subsidies. En daar heb je geen 800 pagina's argumenten voor nodig.

Deze zaak is extreem gecompliceerd en wij steunen alle initiatieven  die erop gericht zijn de werkgelegenheid in Vlaanderen te behouden.  Als Dedecker voor werkgevers spreekt, trekt hij de ultra-liberale kaart van "ieder voor zich".  Als hij morgen met de arbeiders van Opel of Ford Genk mocht praten, zal hij de regering de huid vol schelden omdat ze niet tussenkomt. De politiek die LDD bedrijft, is inderdaad een copie van wat de VLD of de CD&V er van bakken : de mensen naar de mond praten. 

Bij FOX NEWS vonden wij een uitgebreid artikel over de problemen en de voorstellen van de automobielnijverheid in de VS.

Ray

Donderdag 19 februari reist Geert Wilders naar Rome om daar de Oriana Fallaci Free Speech Award in ontvangst te nemen. De prestigieuze prijs wordt uitgereikt tijdens een conferentie over het thema “Islam & Vrijheid van meningsuiting” door de “Associazione una via per Oriana”.  Ook zal de PVV-leider een toespraak houden en zijn film Fitna vertonen. Het bezoek van Geert Wilders aan Rome maakt deel uit van de Fitna World-tour.

Wij hebben er niets mee te maken maar van harte gefeliciteerd, Geert.  Door het bewuste Westen wordt u terecht met onze eigen Filip Dewinter op handen gedragen.

Wij hopen dat mede dankzij deze bekroning er binnen de Europese Unie een goede toenadering zal ontstaan en wellicht meer tussen de Partij voor de Vrijheid en Vlaams Belang. Europa ten bate, Nederland en Vlaanderen ter ere. Of omgekeerd mag ook.

Intussen is het ook bang afwachten wat General Motors zal beslissen: een eventuele sluiting van Opel Antwerpen kan opnieuw duizenden jobs kosten. Joëlle Milquet (CDH), minister van Werk in de federale regering, gaf reeds aan gekant te zijn tegen een reddingsoperatie door de overheid. Duitsland en Frankrijk zetten een grootschalig reddingsplan op het getouw, maar in België kan dat volgens Milquet niet. “We hebben dit destijds in Wallonië meegemaakt met de steenkoolmijnen. Nu wordt Vlaanderen getroffen”, zo luidt het. Nadat de Vlaamse Bank KBC door de Belgische regering in de steek werd gelaten, valt Opel Antwerpen nu hetzelfde te beurt. Gedurende decennia hebben de Vlaamse belastingbetalers miljarden in de bodemloze Waalse putten gepompt, maar de Franstaligen stellen enkel ondankbaarheid en misprijzen in de plaats.

Voor het Vlaams Belang kan van het laten vallen van onze automobielsector geen sprake zijn. Om de jobs bij onder meer Opel, Volvo Gent en Ford Genk veilig te stellen, moet de overheid dringend structurele maatregelen nemen en de Europese Unie dwingen gezamenlijk standpunt in te nemen. Daarnaast moet Vlaanderen een eigen economisch beleid kunnen voeren, zodat we bijvoorbeeld de vennootschapsbelasting kunnen terugbrengen tot een aanvaardbaar niveau. Vlaanderen moet het heft in eigen handen nemen. Het is immers meer dan duidelijk dat de Vlaamse werknemers niet op ‘Belgische’ hulp hoeven te rekenen.

***

Milquet keert de Vlaamse auto-industrie de rug toe.  Want er is momenteel geen Waalse tegenhanger die op instorten staat. Als Opel in Namen was gevestigd zou Madame Non helemaal anders piepen. Even in herinnering brengen, dat toen KBC in november in de problemen zat en er 3.5 miljard waarborg moest gegeven worden, de Walen plots vonden dat KBC een Vlaamse bank was.  Prompt eisten zij voor SONACA (vliegtuigonderdelen)  in Gosselies een tegenprestatie, want daar zat ook een haar in de boter, die konden best wat staatssteun gebruiken. 

Ho ja, is dat zo ?  Wat was er aan de hand, beste vrienden Hangmatliggers ? Vertel eens aan de Rijke Nazi-nonkels uit Vlaanderen welke problemen er zich voordeden ?

"Er zijn tussen maart en november honderden defecte onderdelen geleverd door het Fantastische SONACA aan Airbus en die konden daar niet mee lachen.  En ten tweede had de directie van SONACA een financiële speculatie-constructie opgezet in Turkse Lires, vermoedelijk een Swap-operatie.   Toen de bankencrisis aanving, eiste ING plots een extra waarborg van 500 miljoen euri van SONACA. Dat was er aan de hand : allemaal gevolgen van goed beleid".

Ach, wat vervelend dat wij ons dat nog herinneren. Dedju, toch.

Wordt het geen tijd om te scheiden, Waalse prutsers ?  Dan kunnen jullie al die prachtige combines en sjoemelpartijen zelf financieren.

Ray

I. Fundamentalisme troef

Er bestaan in Europa twee grote organisaties van Turkse moskeeën: Diyanet en Milli Görüs.

Diyanet kan men best definiëren als de Turkse overheidsislam en dus als een organisatie van de Turkse regering. Drie Gentse moskeeën ressorteren onder Diyanet, waaronder de grootste en de oudste nl. deze van de Kazemattenstraat.

Milli Görüs vormt in feite een soort religieuze oppositieorganisatie t.o.v. de Turkse overheidsislam.

Zowel uit een scriptie voor het behalen van de graad van licentiaat in de vergelijkende cultuurwetenschappen dat professor De Ley als promotor had, als uit een vormingsles georganiseerd door het Centrum voor Islam in Europa i.s.m. het Vermeylenfonds en de Vereniging voor Ontwikkeling en Emancipatie van Moslims blijkt dat de moskee Tevhid Camii in de Gentse Ferrerlaan onder Milli Görüs ressorteert.

Milli Görüs is een van de grote islamitische organisaties die in Europa actief is.

Hoofddoel van deze in Turkije opgerichte stichting is het ombouwen van de "seculiere" staat Turkije in een islamitisch land.

Milli Görüs heeft banden met de, in Turkije verboden, fundamentalistische Refah-partij van voormalig Turks premier Erbakan die er trouwens de stichter van is. Op dit ogenblik is hij ook voorzitter van Milli Görüs.

In Nederland zorgde Milli Görüs al voor heel wat heibel. Zie artikel uit de Telegraaf van 7 september 2008 als bijlage waarin niet alleen verwezen wordt naar politieverslagen maar onder meer ook naar een toespraak die stichter Erbakan in 2002 in Arnhem heeft gehouden en waarin hij een tirade tegen de integratie hield. Er zouden ook negatieve verslagen bestaan van de Duitse veiligheidsdienst. De krant beweert ook dat Milli Görüs in relatie staat met het “Moslim Broederschap” dat beschouwd wordt als de grondlegger van het huidige moslimactivisme en waaruit zowel de Palestijnse “Hamas als de Egyptische “Islamitische Jihad” voortspruiten.

Reden genoeg dus om dit dossier met de nodige voorzichtigheid te behandelen en dus negatief te adviseren.

II. Formele argumenten

Tijdens de commissie Welzijn waar voorliggend voorstel van gemeenteraadsbesluit besproken werd, vestigde Francis Van den Eynde er de aandacht op dat conform het besluit van de Vlaamse Regering van 30 september 2005 een aanvraagdossier van deze aard met heel wat documenten gestoffeerd moet worden. Het in Gent voorgelegde dossier was op een advies van de integratiedienst van de Stad en het collegebesluit volledig leeg.

Francis Van den Eynde drong dan ook bij de schepen aan om een en ander in orde te brengen.

Dit is inmiddels gebeurd maar jammer genoeg slechts gedeeltelijk.

De schriftelijke verklaring waarbij de gemeenschap zich er toe verbindt

-         de taalwetten correct toe te passen,

-         individuen te weren die handelen of oproepen tot daden in strijd met de Grondwet en het Verdrag tot de Bescherming van de Rechten van de Mens,

-         in geen geval haar medewerking te verlenen aan activiteiten die in strijd zijn met de Grondwet en met bovenvermeld Verdrag

-         en zich daarenboven ertoe verbindt dat haar geestelijke bedienaars voldoen aan de inburgeringplicht

zit weliswaar in het dossier, maar is niet ondertekend.

Wat de toepassing van de taalwetten door de betrokken moskeevereniging betreft, moet het allergrootste voorbehoud gemaakt worden. Het door haar ingediende dossier bevat immers een aantal stukken die uitsluitend in het Turks zijn opgesteld.

Het is niet te begrijpen dat het stadsbestuur deze documenten aanvaardt en zonder enige opmerking aan de gemeenteraad voorlegt. In dit verband dient ook verwezen te worden naar het verslag aan de provincieraad opgesteld door bestendigd afgevaardigde J. Dauwe. Hierin staat letterlijk het volgende: “ overeenkomstig artikel 4, 3° van het erkenningsbeleid dient de maatschappelijke relevantie ook aangetoond door de wijze waarop de geloofsvereniging, in casu de moskee van de Ferrerlaan, in haar werking en haar contacten met gelovigen en derden, uitgezonderd de door de liturgie voorgeschreven bepalingen, de Nederlandse taal gebruikt”.De deputé voegt er aan toe: “ zoals toegelicht in de omzendbrief vormt het gebruik van de taal van de gemeenschap waarin de plaatselijke geloofsgemeenschap fysiek gesitueerd is immers een belangrijk element van haar betrokkenheid bij de lokale gemeenschap als geheel en is het bijzonder bevorderend als verbindend element bij de inschakeling in die gemeenschap”.

Daarop zegt de Deputé dat tijdens het plaatsbezoek medegedeeld werd dat de preken in het Nederlands vertaald worden.

Dit is zeker niet in overeenstemming met de taalwetten. Erger, de integratiedienst van de Stad Gent rept in zijn verslag met geen woord over dat artikel 4, 3° van het erkenningsbesluit en heeft dus ongetwijfeld geen oog gehad voor het aspect taal dat zo belangrijk is voor het vaststellen van een integratiebedoeling.

Volgens het besluit van de Vlaamse Regering legt deze zichzelf de verplichting op aan de federale regering een advies te vragen o.b.v. de elementen die omtrent de betrokken vereniging door de Veiligheid van de Staat verzameld werden.

Tijdens de commissie werd de aandacht van schepen Balthazar hier door Francis Van den Eynde op gevestigd. Desondanks zit het stuk nog steeds niet in dossier.

Tenslotte dit nog: in het dossier van het stadsbestuur wordt ons niet medegedeeld dat het advies van het provinciebestuur negatief is.

Redenen genoeg dus voor de Gentse gemeenteraad om negatief te adviseren.

***

Dit is een typevoorbeeld van islamofobie : angst om de moslims te mishagen.  Men knalt nog liever de eigen wetgeving in de papierversnipperaar dan de vrienden van de profeet het leven moeilijk te maken. 

" Ik stem op alle partijen ,behalve de democratische "

zer2

@ de Standaard

Tom Lenaerts wil elke week een politicus uitnodigen.' Van àlle partijen? 'Je bedoelt het Vlaams Belang? Die partij nodig ik niet uit omdat het niet mag van de VRT. Ik wil mensen naast me waar ik me toch minimaal bij op mijn gemak voel. Ik blijf op dat vlak een schijthuis.'

Het is nogal kinderachtig dat een minister van Binnenlandse Zaken zich gaat bezighouden met spreekkoren tijdens voetbalwedstrijden, alsof dat een prioriteit is.  Nochtans is er een dergelijke mini-rel aan de gang. 

Er zou ergens gescandeerd zijn tijdens een voetbalmatch tussen een Vlaamse en een Waalse club door de Vlamingen : "Les Wallons c'est du caca" en nu staat de Waalse minister-president op zijn strepen : "Dit is kwetsend"".   Depadt, de nieuwe federale Biza-minister is het er mee eens.  En de voetbalsupporters lachen zich een breuk. Wij ook.

Als u met Google ingeeft "flamands-nazis" verschijnen er 286.000 artikels.  Die komen bijna hoofdzakelijk uit Waalse en Brusselse hoek. We hebben er enkele van tussengehaald :

Strpce in Kosovo

Het onafhankelijke Kosovo ploetert zich een baan doorheen zijn pas verworven autonomie met de uitgebreide steun van de Europese Unie en de tegenwerking van Servië en Rusland.

Kosovo wordt overwegend bewoond door moslims, die ons voorgesteld worden als aanhangers van de gematigde islam.  We hopen het en als het anders is, zullen we er niet veel over lezen in onze Westerse gestroomlijnde pers.  Met veel financiële en structurele steun probeert de internationale gemeenschap in hartje Europa een moslimstaat te vestigen.

Deze week werd een zelfmoord-terrorist aangehouden, een Albanees in het bezit van een bommengordel, handgranaten en een geweer. Hij was in gezelschap van 2 kompanen en de politie onderzoekt wat er aan de hand is.  Misschien waren de heren op weg naar de markt om inkopen te doen en hadden ze deze kleine wapenuitrusting bij voor het geval ze overvallen zouden worden ? Je weet maar nooit.

Sedert Kosovo onafhankelijk is geworden, wint de extremistische islam aan invloed.  Maar daar zullen we weinig over vernemen, want dit past niet in het plaatje van de vredelievende godsdienst, die Europa stormenderhand overneemt.

http://islaminaction08.blogspot.com/2009/02/kosovosuicide-bomber-arrested.html

Komt na Anne De Baetzelier en Karel Deruwe ook kabouter Plop bij LDD ?  Wordt het parlement omgetoverd tot de melkherberg?" Dat vraagt een cynische Jo Claus zich af nadat hij vorige week werd buitengekieperd bij LDD. Nu sluiten voor hem ook de deuren van denktank Cassandra. "Cassandra krijgt geld van LDD", zegt Claus. "Bij LDD heeft opperhoofd Dedecker gezegd dat ik er overal uit moet, dus ook bij LDD-denktank Cassandra. Iedereen moet buigen voor de dictatuur van JMDD. Zijn plaatsje op de lijst voor de komende verkiezingen moet namelijk veiliggesteld worden.  "Vele BV's hebben nog niets bewezen in de politiek", zegt Claus. "LDD is een opvangtehuis voor werkloze BV's geworden. Krijgen we na Guy Vansande, Anne De Baetzelier en Karel Deruwe, alias Guido Van Den Bossche, straks ook zatte Rita Van Den Bossche op de lijst? En volgend jaar ook kabouter Plop? Wordt het parlement omgetoverd tot de melkherberg?"

@ Het Belang van Limburg

Wie was Willem Elsschot?  Wat betekende hij voor de Nederlandse literatuur?  Wat was de invloed van de zakenman op de auteur en vice versa? Was er wel een verschil? Waar en hoe leefde hij?

Te veel vragen om in één mail beantwoord te worden, daarom houd ik het bij een bescheiden aanzet: zijn levensloop in vogelvlucht.. Bij wie kon ik daarvoor beter terecht dan bij hemzelf?

Onderzoekers legden de hand op zijn autobiografie vervat in een brief die hij aan het Gemeente-Archief te ‘Gravenhage richtte. Hierna de inhoud ervan:

Mijnheeren,

Ik ontving uw circulaire.

’t Spijt me u geen handschriften te kunnen zenden, want die heb ik afgestaan aan het Vlaamsch Letterkundig Museum.

Nu schrijf ik u dezen brief opdat u toch iets zoudt bezitten.

Ik werd in Antwerpen geboren op 7 mei 1882. Mijn vader heette Christiaan De Ridder en was geboren in Ekeren bij Antwerpen. Hij was bakker op de De Keyserlei te Antwerpen. Mijn moeder heette Adela van Elst , geboren te Tongerloo in de Kempen.  Ik heb een broeder,  Karel, stadsdokter in Antwerpen en drie zusters: Louise, Marie en Emma (geclasseerd van oud naar jong, de oudere vooraan).  Vier broers zijn jong gestorven.

Ik ging school op de Antwerpsche Gemeenteschool, Van Maerlandtstraat, waar ik Pol de Mont- gezegend zij zijn naam- als professor van Nederlandsch had. Toen ik plusminus zestien was moest ik de school verlaten, hoofdzakelijk wegens baldadig gedrag. Ik werd toen loopjongen, eerst bij de graanjoden, Kahn & Schoen, Beddenstraat, Antwerpen, later bij de scheepsagentuur Tonnelier & Schepens, St Paulusstraat Antwerpen (firma voorgesteld als “Beltransat” in “Een Ontgoocheling”).  Daarna heb ik een paar jaar niets gedaan dan slenteren en boodschappen. In 1901 werd ik vader, en wel op 29 augustus, drie maanden nadat ik mij als leerling aan de Antwerpsche Handelsschool had laten inschrijven. In 1904 verliet ik die school na voleindigde studies en ging werken bij de Société Coloniale Anversoise, Rubensstraat Antwerpen en enkele maanden later op de Banque de Crédit Commercial, Huidevettersstraat Antwerpen.  Na enkele maanden- ik bracht het zelden tot een jaar- aanvaardde ik een betrekking in Parijs als Secretaris van den Heer Alfredo H. Bustos Inspecteur van het Ministerio de Obras Publicas de la Republica de Argentina. Van daar verhuisde ik, alleen en ongetrouwd, in 1908 naar Rotterdam, waar ik Chef-Correspondent geworden was bij de firma Werf Gusto, firma A. Smulders te Schiedam.  Ik bewoonde drie huizen in de Snellinckstraat (het eene na het andere natuurlijk).  Na enkele maanden ben ik getrouwd met de moeder van den jongen die in 1901 geboren was en bracht moeder en kind van Berchem bij Antwerpen naar Rotterdam over. Gedurende mijn verblijf in Rotterdam beschreef ik in “Villa des Roses” mijn leven in Parijs in een pension de famille. Ik schreef daar ook enkele gedichten die in 1934 uitgegeven werden bij Enschedé te Haarlem. Na drie en een half jaar moest ik bij Smulders weg en ging werken als boekhouder-correspondent bij de firma De Ridder (toevallig een naamgenoot) te Delfsthaven (nu Rotterdam).  Na enkele maanden ging het niet meer en na een verblijf van vier jaar in Rotterdam, waar mijn oudste zoon, geïmporteerd uit België, school ging in de Tuinderdwarsstraat, keerde ik terug naar België waar ik een betrekking gevonden had als boekhouder bij de firma Herz & Wolf die gelatinefabrieken in Hasselt, Vilvoorde en Nevers (Frankrijk) exploiteerde. Na een jaartje verliet ik die gelatinemensen en stichtte met twee vrienden de Revue Continentale Illustrée (beschreven in Lijmen). Ik ben, geloof ik, in 1912 uit R’dam vertrokken, met vrouw en twee kinderen.  In Brussel woonde ik eerst in St. Gillis, daarna in Auderghem en dan in Laeken. Toen brak de oorlog uit en ik verliet Brussel daags voor de intrede van het Duitsche leger, dus in de eerste dagen van Augustus 1914.  Ik zocht met vrouw en vier kinderen (overal kwamen er kinderen bij) een schuilplaats bij mijn ouders in Antwerpen, waar mijn vader in de Cuylitstraat rentenierde.

Gedurende de oorlog was ik secretaris (alweer) van het provinciaal Oogstbureel, Afdeeling van het Nationaal Komiteit voor Hulp zen Voeding.  Honger leed ik gedurende de Duitse bezetting dus niet.

Gedurende de oorlog kocht ik nog twee kinderen, zodat ik er nu zes heb: Walter, Adele, Willem, Anna, Jan en Ida.

Na de oorlog ging ik opnieuw in het reclamevak, ditmaal met een vriend L. Leclercq met wie ik de firma “La Propagande Commerciale, Leclercq et De Ridder, stichtte. Later kwam er een Amsterdamsche  jood bij,  Daniêl de Haas. Onze kantoren waren in Antwerpen, later in Antwerpen en Brussel. Die geschiedenis duurde tot 1931. Toen liet ik Leclercq met de Haas zitten en begon voor eigen rekening.  En dat doe ik nu nog.

In 1932 of 1933 maakte ik toevallig kennis met den Nederlandschen dichter Jan Gresshof die me  aanzette nog wat te schrijven, wat ik gedaan heb (Kaas en Tjip).

Ik woon op ’t oogenblik (trouwens reeds sedert 1919 of 1920)in mijn eigen huis (dat van de reclame komt), Lemméstraat 21 te Antwerpen.  Mocht u in Nederland menschen kennen die hier reclame willen maken, dan houd ik mij voor de uitwerking ervan aanbevolen.

 Antwerpen, 17 Juni 1936.

A De Ridder

(Willem Elsschot)

= Alfons De Ridder.

 Mijn vrouw heet Jeannette Josephine Scheurweghem

Geb. te Berchem op 2 April 1882.

(Uit Nagelaten Werk)

Het is opvallend hoe weinig Elsschottiaans deze brief is, hoe eenvoudig de woordkeuze is om niet te zeggen doordeweeks. Een leerling van het lagere middelbaar onderwijs doet waarschijnlijk even goed!

Zou het kunnen dat Elsschot, die van nature niet meteen bekend stond als een vrolijke Frans, zich maar al te graag van de opdracht ontmaken wou in een van zijn korzelige buien? Mis! De waarheid is dat Elsschot in het geheel niet deel uitmaakte van dat type auteurs dat aan zijn brieven dezelfde zorg besteedt als aan zijn gepubliceerd werk. Aan zijn literaire arbeid daarentegen schaafde hij eindeloos, op het maniakale af.

            De kracht van Elsschot van Elsschot ligt vooral, zoals ik in een vorig artikel reeds aangaf, in zijn glasheldere en bondige, maar volstrekt unieke stijl.

            In een volgende bijdrage zal ik meer uitgebreid ingaan op zijn biografie en ook zijn gedichten komen nog uitvoerig aan bod.

 RAYMOND

La Fenice in Venetië 

 “Vrijheid van meningsuiting betekent niet dat je ‘Brand!’ mag roepen in een stampvol theater.” Dat argument klinkt u ongetwijfeld bekend in de oren. Het wordt al een tijdje gebruikt om censuur en beknottingen van de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting goed te praten. Onlangs haalden de voorstanders van censuur het nog eens van stal tegen Geert Wilders, toen hem de toegang tot Groot-Brittannië werd ontzegd. Zoals de meeste sofismen en drogredenen klinkt ook dit op het eerste gezicht redelijk. Inderdaad, stel u voor dat iemand in een theater of een bioscoopzaal plots ‘Brand!’ begint te schreeuwen, zodat er paniek ontstaat. Dat kan een ramp veroorzaken zoals het Heizeldrama: mensen die in de hysterische massa vertrappeld worden, die stikken of doodgedrukt worden in het gedrang. En dat allemaal voor een vals alarm…

Inderdaad, je mag niet ‘Brand!’ roepen in een stampvol theater. Tenzij… er echt brand is natuurlijk. En dat is de context waarin Geert Wilders aan de grens werd teruggestuurd. Dat is de context waarin men probeert het Vlaams Belang de mond te snoeren of “islamofobe” publicaties te censureren. De politiekcorrecte media doen alsof er helemaal geen brand is in het theater, alsof het Vlaams Belang, Ayaan Hirsi Ali, Theo Van Gogh en Geert Wilders alleen maar paniek zaaien en vals alarm slaan. In werkelijkheid is het natuurlijk andersom. Om de vergelijking door te trekken: stel u een theater voor dat vol mensen zit. In de coulissen en de kelders van dat theater worden voortdurend brandjes gesticht door fanatici die een massamoord willen plegen. De leiding en de werknemers van het theater rennen met emmers en blusapparaten van het ene brandhaardje naar het andere, maar de ene vuurhaard is nog maar nauwelijks geblust, of elders wordt er al een nieuw brandje gesticht. De directie weigert de toeschouwers te waarschuwen, want ze willen hun klanten niet verliezen. The show must go on. Ze zetten nog liever honderden mensenlevens op het spel, dan te moeten toegeven dat er gevaar dreigt. Maar als dan iemand de rook en de gensters in de kelders ziet en het publiek verwittigt, dan storten ze zich allemaal op hem om hem te knevelen en de mond te snoeren. Het publiek mag niet verontrust worden. En men beschuldigt hem van “paniekzaaien” en “haatzaaien” omdat hij de brandstichters heeft aangeklaagd. Net zoals koningen in de Oudheid soms de boodschapper lieten onthoofden omdat hij slecht nieuws meebracht. Dat theater is Europa. De theaterdirectie, dat zijn onze politici.

Bron : Vlaams Belang

Het aantal cannabisgebruikers dat zich moet laten behandelen, is de voorbije 5 jaar met zowat een derde toegenomen. Er zijn ook opvallend meer cocaïne- en XTC-verslaafden die zich aanbieden in drugscentra.

De cijfers komen uit een rapport van de Vlaamse Vereniging van Behandelingscentra Verslaafdenzorg (VVBV) die haar gegevens van de voorbije 20 jaar in een rapport heeft gegoten.

Vooral de verslaving bij cannabisgebruikers wordt problematisch, zegt de VVBV. In 1988 lag het aantal problematische cannabisverslavingen in de hulpverlening op 2 procent, maar dat cijfer is gestegen naar 22 procent.

"We hebben altijd beweerd dat cannabis verslavend is, maar niet zoals heroïne of cocaïne. Toch krijgen we mensen over de vloer die van 's morgens tot 's avonds in een cannabisroes leven. Velen gaan pas na jaren hulp zoeken", zegt Paul Van Deun van de VVBV.

Ander opmerkelijk feit is dat de drugsverslaafden die in behandeling zijn, ongeveer twee jaar ouder geworden zijn. 20 jaar geleden was de gemiddelde leeftijd 25 jaar, nu is dat 27,5 jaar. Onder hen bevinden zich ook steeds minder vrouwen. Anderzijds vinden vrouwelijke verslaafden blijkbaar moeilijker aangepaste hulp.

De journaals van de VRT kenmerken zich door  diverse technische tekortkomingen.  Verkeerde filmbanden die gestart worden, of die gewoonweg niet starten.  Geluidsstoornissen behoren ook tot de vaste gebruiken, evenals verkeerde camerastanden, of figuren die zich door het decor bewegen, er is altijd wel iets om te lachen.  Los van de gesproken teksten, die bij een aantal journalisten (niet bij allen) bol staan van vooringenomenheid, kinderlijkheid of geleid worden door zenuwtics die tot uitdruking brengen dat de lezer(es) het maar minnetjes vindt.

Ook gewoon foutieve gegevens worden er door gejaagd.  Zoals tijdens het 19-uur journaal van 17 februari over de dood van koning Albert I.  Volgens de kampioenen van de VRT is die man in Marche- les-Dames van de rots gestort op 17 februari 1943. Dat was dus tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Leopold III met zijn Liliane Baels aan het meesteren was in Duitsland. En op dat moment klauterde de vorige koning op de rotsen in Wallonië.

Voor al uw geschiedkundige vragen, wend u tot de klaverjassers van de onvolprezen 0000.

Savat

Terwijl de krabbers van Humo zich het vel van de vingers tikken om extreem-rechtse complotten te ontmaskeren in jeugdclubs, wordt vlotjes over het hoofd gezien dat waar extreem-links aan de macht komt, de bevolking geterroriseerd en mensonwaardig afgemaakt wordt.

CD&V-kopstukken Dehaene en Leterme gaan verkiezingsstrijd met Verhofstadt aan.

Onder deze titel schrijft mevrouw Van Impe in de Morgen een stuk over de Europese verkiezingen en ze baseert zich op uitlatingen van professor Hendrik Vos van de Universiteit van Gent.  

Bij de Diplomawinkels bestaat nogal wat belangstelling voor vossen : er is deze Hendrik, met een hoge aaibaarheidsfactor.  En dan is er Carl De Vos (de linkse socialistische ideoloog die graag door de VRT opgevoerd wordt als neutraal waarnemer) en tenslotte de oorlogsvos, Luc De Vos, maar die doceert bij de diplomafabriek van Leuven en de Oorlogsschool, KMS.

Frieda Brepoels, Hendrikje Vos en Bart Stasi

Hendrik Vos spreekt over een boeiende clash en confrontatie tussen twee ex-premiers en boeiende mensen : Jean-Luc Dehaene (met aan zijn achterste Leterme) bij de CD&V en Guy Verhofstadt van de VLD (met niets aan zijn achterste).  De professor zegt het zo :

 "Het voordeel is dat het niet alleen twee kopstukken zijn, maar ook twee politici die zinnige dingen over Europa te zeggen hebben", zegt Vos, auteur van een recent boek over hoe Europa ons leven beïnvloedt. "Ze staan niet alleen op die lijst omdat ze de enigen zijn die heel Vlaanderen bestrijken, maar ook omdat ze wel een aantal dingen zullen willen vertellen."

En om de profesor te steunen met zijn bewering, hernemen wij met genoegen uit het artikel van Frank Vanhecke dat we enige dagen geleden overnamen, volgende boeiende uitspraak van Jean-Luc Dehaene  over Europa, ten bewijze hoe zinnig hij over  Europa oordeelt :

35 onschuldige jihad trainingskampen in de VS 

Niets aan de hand, ies koeltoer

Deze is wel afgetreden.  De Waalse wordt populairder dankzij Youtube

We zitten hier met een brandende keel, onze neusgaten zijn zo potdicht als de grenzen van het land zouden moeten zijn en onze benen wegen zwaar alsof we de ganse nacht op tralaliere zijn geweest. "Voelt ge u zoals la Belgique ?" vroeg mijn vrouw, die als ik ziek ben, meent mijn taak van de plezantste in het huishouden te moeten overnemen.

Ik voel mij alleszins beter dan minister-president Peeters die door zijn Franse vrienden wandelen werd gestuurd met zijn schamel pakketje Vlaamse realisaties onder de arm. Peeters en Leterme, een niet-identieke tweeling, van wie de ambitie niet verhinderde dat ze met een buis naar huis worden gestuurd. 

Het is een beetje zielig, dat op de schandtocht die Peeters nu moet afleggen, de vroegere kartelpartners staan te jouwen, dat zij vijf maand geleden deze vernederende aftocht voorspeld hadden.  Wij kennen mensen  die van voor de verkiezingen van 10 juni 2007 gezegd hebben (en al langer) dat het geen zin heeft met La Wallonie en Bruxelles tot een akkoord proberen te komen. Wie nu nog niet doorheeft dat er met de Walen niet kan samengewerkt worden, is een beetje dommig of lijdt aan zelfoverschatting : "Jawel, ik kan dat. Ik ben bijna de slimste".

De Walen hebben niet alleen la Belgique nodig met Vlaanderen als grote kostwinner, maar ze willen ook nog eens de grenzen van Bruxelles een stuk omhoog duwen, richting Mechelen en naar het Zuiden toe desnoods met tunnels een verbinding maken met Wallonië. Tegelijk willen ze stelselmatig de tweetaligheid over het nationale grondgebied herinvoeren.  N'en doutez pas. Toewaaifelt nie.

Mijnheer Dewever en anderen heeft zich jaren gewillig laten gebruiken in de hoop aanvaard te worden door de overzijde. Al zijn straffe uitspraken hebben tot niets geleid. Peeters wou het alleen verder doen en merkt dat hij geen voet aan Waalse wal kan zetten.

Misschien even van strategie veranderen ?  Het zieke land belgië splitsen is geen schanddaad, het is een bewijs van goed bestuur voor de mensen.  Wij hebben een Vlaams parlement en een degelijk uitgeruste Vlaamse administratie. Doek belgië op, laat voor een keer de tanden zien en maak een eind aan de overheersing door die mensen met hun koeterwaals.

Rien ne va plus.

Ray

Het was beloofd : onze nieuwe medewerker, Raymond, is een fameus Elsschotkenner.  In de komende dagen gaat hij enkele artikels wijden aan de figuur van Willem Elsschot.  Zonder u lastig te vallen met pietluttige details, het leven en sommige aspecten van deze grote Vlaams-Nederlandse auteur oprakelen. 

Enkele jaren geleden riep Steve Stevaert tijdens een redevoering voor het Willem Elsschot Genootschap uit dat de schrijver "een socialist was".  Dat viel in zeer slechte aarde bij Ida, de dochter van de auteur die koppig van neen schudde tijdens die Stevaert-uitschuiver.  Elsschot was evenmin een Vlaams-nationalist. Als sommigen dit mochten denken, dwalen ook zij.

Hij was een gewone Vlaamse mijnheer die in Antwerpen woonde en die over een groot talent beschikte.  Hij observeerde, beschreef en leefde mee. Hij was uniek en hij liet zich voor geen enkele kar spannen. Een grote Vlaamse mijnheer, met soms kleine trekjes, die hem alleen maar menselijker maken.

Van woensdag 18 februari af.

.

De socialistische sjoemelburgemeesteres die op kosten van het stedelijk ziekenhuis voor meer dan 40.000 euri luxueuze reizen ondernam, heeft vandaag ontslag genomen als burgemeester, nadat de partij haar lidmaatschap had opgeschort.  Of zij ook de senaat verlaat, is niet duidelijk en zal vermoedelijk niet zijn : daar valt nog voldoende te rapen tot in 2011.

Het scharrelwijfje, nota bene lid van de Loge,  verklaart met een tremolo in de stem : "Als god me nog enig leven toelaat, zal ik opnieuw kandideren in 2012".

http://www.dhnet.be/infos/faits-divers/article/247597/agresse-en-direct-dans-le-metro.html

De PVV doet mee aan de verkiezingen voor het Europees Parlement. PVV-leider Wilders wil campagne gaan voeren onder het motto 'Voor Nederland'. Wilders rekent op twee tot drie van de 27 zetels voor Nederland.

De PVV wil de toetreding van Bulgarije en Roemenië tot de EU terugdraaien en die van Turkije onmogelijk maken. Over de samenstelling van de lijst wil Wilders nog niets zeggen. Pas na de verkiezingen wil hij een besluit nemen over samenwerking met andere partijen in het Europees parlement.

De Europese verkiezingen worden in Nederland op 4 juni gehouden.

@ NOS

Vlaams Belang reageert terecht bij de oprichting van een zogenaamde deontologische commissie in de schoot van de VRT op de dubbelzinnigheid van dit besluit.

De laatste tijd zijn er nogal wat mini-rellen geweest die voortspruiten uit een soort modieuze opstandigheid van de verwende, linkse VRT-bourgeois die vanuit de ongenaakbaarheid van hun missie, menen de Vlaamse boerkes te epateren met hun gedurfde stellingnames.  

Er was de rel rond de afgevoerde Hitler-forel van ‘Plat Préfére' en de aangebrande reclame rond Thomas De Soete die met gestrekte arm en in tangaslip voor een hakenkruisvlag poseerde. De smakeloze promotiestunts van Peter Van de Veire. Er  waren de ranzige en ronduit misplaatste jodenmoppen van ‘Man bijt Hond’, ook al onder het mom van ‘satire’. Er zijn er die voor minder een proces wegens racisme aan de broek krijgen… De incidenten werden breed uitgesmeerd in de buitenlandse pers en de Franse krant Libération schreef dat de Openbare Omroep, de 0000, zich liet meeslepen in een golf van “antisemitisme en nazisme”. Pijnlijk, voor een linkse omroep die constant met de vlag van de ‘verdraagzaamheid’ staat te zwaaien en die om de haverklap naar censuur grijpt om het wankele multiculturele samenlevingsmodel te promoveren, tot het belachelijke toe.

Stijn Meuris, de dappere auteur van de anti-joodse grappen en grollen, stak voor de camera breed lachend zijn middenvinger op en verklaarde zelfzeker dat hij gewoon verder zou doen. Niemand maakt ons wat. ‘Woestijnvis’ is onaantastbaar. ‘Wij kunnen het ook niet helpen dat die joden zo’n lange tenen hebben. En daarbij, wij lachen met iedereen. Ook met katholieken en moslims.’ Inderdaad, brave katholieken jennen was tot voort kort één van de favoriete tijdverdrijven van ‘creatieve’ (?) programmamakers. Ongevaarlijk ook. Maar dat soort grappen en grollen hebben we nog niet gezien over moslims en de koran. Meuris en co. weten ook verdomd goed waarom ze zich daar beter niet aan wagen… Zo dapper zijn die grapjassen nu ook weer niet. Stijn Meuris biedt één voordeel : de man is zoals hij  eruit ziet, een verzuurde pruim.

Terug naar de deontologische commissie. Die wordt door weldenkend en progressief Vlaanderen meteen afgebrand als een ‘censuurcommissie’. Dezelfde heren en dames die nu moord en brand schreeuwen omdat de VRT-directie een pornofilmpje schrapt, stonden luid te applaudisseren toen Bert De Graeve zijn programmamakers en journalisten in een officiële nota de opdracht gaf om democratisch verkozen vertegenwoordigers van het Vlaams Blok/Vlaams Belang zoveel mogelijk te weren uit nieuws- en debatprogramma’s. Wat een hypocrisie. Dàt was pas censuur, dàt was een aanslag op de vrije meningsuiting.

De reactie van Vlaams Belang is terecht. Helaas gaat ze niet naar de kern van het probleem : wat is in onze moderne maatschappij het nut van een openbare omroep, die zoals in Vlaanderen geëvolueerd is tot een Ministerie van Propaganda voor het regime ?  Waar een overvloed van 3000 personeelsleden gedirigeerd worden door syndicaten en waar meer dan 300 miljoen euro overheidsgeld per jaar over de balk gesmeten wordt ? Is het de taak van een regimezender voor de ontspanning van de burgers te zorgen en stiekem allerlei politieke boodschappen door te geven ?  Ik verbaas mij over de lankmoedigheid van vele politici.

Savat  

In 1982 kwam de film Koyaanisqatsi in de bioscopen ons verbazen met zijn versnelde beelden van de wereld, de mensheid en de natuur. Het nieuwe muziekgenre van Philip Glass, dat de naam "minimal music" meekreeg, werd  door de Vlaming Wim Mertens veel beter omschreven als repetitieve muziek. U hoort waarom : steeds opnieuw, in een afgemeten staccato tempo herhalen zich dezelfde instrumentale en vocale klanken.

Koyaanisqatsi is Hopi-Indiaans en betekent zoiets als "verwarring, moreel verval, het leven uit evenwicht". De film is vermoeiend voor oog en oor maar nu 27 jaar na het verschijnen, blijkt hij nog steeds brandend actueel.  De waanzin van het leven, de overweldigende pracht van de wereld, de dominante mens op deze planeet. We kijken, we luisteren naar het snellen van de tijd, we zijn de toeschouwers van de film van ons eigen leven, die we zelf regisseren.  We handelen als goden, maar we hebben niet hun wijsheid, noch hun inzichten.  Misschien hun deernis ?  Of hun wreedheid ...

Niemand heeft 25 jaar geleden voorspeld dat Amerika een zwarte man als een messias op handen in het Witte Huis zou binnendragen. Dat China en India opkomende wereldmachten Amerika van zijneconomische troon zouden stoten, dat de Koude Oorlog voorbij is en dat de islam de wereld in vuur en vlam zet en Europa, aangevoerd door bange dictators zich overlevert aan de moslims.

"Verwarring, moreel verval, het leven uit evenwicht" : Koyaanisqatsi. U maakt uit deze beelden uw eigen verhaal. Die vrijheid hebben we voorlopig nog.

Ray

Banking in DPR Korea

Now foreigners are welcome to open private and company (Corporate) non-Resident Saving Accounts in the banks of DPR Korea.

 Benefits: 5% guaranteed profit per year.

http://www.korea-dpr.com/services.htm 

Persoonlijke verwelkoming door de Directeur

Croydon Subway goes halal

Van vandaag af, 16 februari uitsluitend Halal-njam-njam in dit fijne metro-station, Croydon in Londonistan.   Op vraag van de klanten. Diverse soorten vlees overeenkomstig de voorschriften van de keraan. Heerlijk vers. (details van dit bericht : drukt u op de rode tekst)

Voor enige tijd onthulde Het Nieuwsblad de geruchten als zou het nog lang niet vaststaan wie in de koekestad Antwerpen de LDD-lijst gaat aanvoeren.

Normaliter zou deze eer toekomen aan de weledele zeteldief, alias de disc-jockey uit Wilrijk. Mijnheer Dedecker is daar echter niet van overtuigd.  Als beroepswringer heeft Jan-Maria een zesde zintuig ontwikkeld om roddelaars, ruziemakers en intriganten van zijn eigen niveau er onmiddellijk uit te pikken en al dan niet met een woede-aanval aan de deur te zetten, zoals hij het deed met Jo Claus, de partijsecretaris van Oost-Vlaanderen.  Bovendien dienen zich in Antwerpen een aantal kandidaten aan die beter scoren dan de obscure zeteldief. Wij zeggen dit niet, Jan-Marie verkondigt het zelf, dat van de nieuwe kandidaten.  Over de zeteldief zwijgt hij. Maar wij niet.

Eerst was Verstrepen in de ban van Vlaams Belang, maar toen die partij een ruggengraat bleek te bezitten en niet geneigd was haar ziel en basis-ideologie op te offeren, stapte hij schaamteloos met behoud van twee zetels (een in Vlaams Parlement en een in de Antwerpse gemeenteraad) over naar LDD. Hij stond op mijn lijstje van kandidaten in 2004 voor wie ik gestemd heb.  U kan zich voorstellen hoe ik mij bedrogen voel ? 

Intussen heeft de rat ook voor de nodige tweedracht gezorgd in zijn nieuwe parasieten-omgeving en de Grote Baas tegen de schenen gestampt, zodat deze laatste overweegt om de acteur Karel Deruwe of zelfs Guy Van de Sande uit te spelen als kopman in de provincie Antwerpen.  Daar heeft elke partij zijn zwaarste kieskanon opgesteld : Kris Peeters, Filip Dewinter, Bart Dewever, Gennez, Dirk Van Mechelen, Vogels en als LDD dan met zijn roddelpietje uit Wilrijk komt, ziet het er mager uit.

Het Nieuwsblad van vandaag 16 september boort nog wat dieper.

Karel Deruwe - Guy van Sande en Balthazar Bomma

(want wij plaatsen geen foto's meer van zeteldieven)

Het was zondag 15 februari 2009 minus 20 graden Celsius bij de plechtige opening van het prinses elisabethstation op de Zuidpool. De Crem en Delaruelle, de ministers van oorlog en wetenschappelijk beleid waren toegekomen met een 50-tal genodigden en de champagne was lekker warm.

110 jaar na de overwintering van Adrien de Gerlache wiens Belgica ingevroren lag en 40 jaar na de mislukking van de koning boudewijnbasis wordt er met veel poeha en opgeblazen belgisch patriotisme een nieuw Zuidpoolproject opgestart.  Er bevinden zich circa 65 basissen op Antarctica, een gebied dat even groot is als de Verenigde Staten van Amerika. En nu is het land B er ook bij. Kuifje op de Zuidpool.

Van wie is die Zuidpool eigenlijk ?  Van de internationale gemeenschap, maar zo eenvoudig is het niet. Waar mensen verschijnen, wordt gestreden om bezit van het territorium.  Dat speelt zich ook af, zij het voorlopig beschaafd, op Antarctica.  Er zijn nogal wat landen die het gebied gedeeltelijk claimen.  De onvermijdelijke Britten en Fransen, maar ook Canada, Noorwegen, Australië en natuurlijk de buurlanden Argentinië en Chili, de gezworen aartsvijanden, die permanent in conflict met mekaar liggen om vierkante centimeters bevroren grasland. 

De internationale aanwezigheid tooit zich  met wetenschappelijke veren :  in het belang van planeet en mensheid worden onderzoeken verricht maar er worden ook discrete blikken diep onder de bodem geworpen om te kijken of er wellicht zeldzame materialen aanwezig zijn.  Je weet maar nooit. In het belang van de mensheid.rkin

g genomen.  Als we beginnen met gesjoemel, is de kans groot, dat de internationale gemeenschap begrijpend reageert : "Het z

iDe kostprijs voor dit prestigeproject zou zich beperken tot 6,4 miljoen euri, dat is circa 250 miljoen frank.  Het gaat om een gemengd initiatief van de privé-sector en de federale overheid.  Veel kosten  blijven verborgen en zitten gespreid zijn over diverse begrotingen.  Als bovendien de privé tussenkomsten voortkomen uit universiteiten die betoelaagd worden, zijn dit ook openbare fondsen.  De koning boudewijnbasis werd gesloten, omdat ze niet bestand was tegen de weersomstandigheden maar ook omdat de overheid niet langer kredieten wenste te verstrekken. Waarom belgië zich op de Zuidpool bevindt, is een volkomen raadsel.

Ray

Deze prachtige moskee zal verrijzen in Marseille, waar ruim 200.000 moslims wonen.  Er zal plaats zijn in deze tempel voor 4.000 gelovigen en de totale oppervlakte bedraagt 2.500 m2 Er zijn lokalen voor een koranschool en ruimte voor een bibliotheek.  Dat laatste is ambitieus, want buiten de koran en nog wat heilige boeken valt er niet veel te lezen.  Ook boeken met prenten zijn niet rijkelijk aanwezig, maar wellicht zijn er wijzigingen op til en wordt de islam helemaal gemoderniseerd en past hij zich aan, aan onze Westerse onbeschaafde gewoontes. De grond werd door de stad Marseille afgestaan en het complex zou in totaal rond de 22 miljoen euri kosten, te dragen door vrijwillige bijdragen van de gelovigen en vreemde naties die graag hun geloof willen zien bloeien en groeien in Europa. Misschien openen wij binnenkort een intekenactie, als onze vrienden in nood zijn.  U doet toch ook mee ?

Gisteren kondigde Open-VLD aan dat Guynokkio, de grote staatsman van Wallonië,  wil terugkeren en onmiddellijk liet Eddy de Mey weten, dat de Lente op zich zou laten wachten.  Kan het duidelijker ?

In de nacht van zaterdag op zondag werd in Elsenborn tot -18 graden Celsius gemeten. Dat meldt weerman Eddy De Mey.

Volgens De Mey moeten we trouwens niet te snel rekenen op zacht lenteweer. Ons land ligt in tegenstelling tot de vorige winters ten noorden van de straalstroom en daarom zijn lentetemperaturen van 15 graden voorlopig "niet aan de orde".

Niet alleen in de Belgische Ardennen was het afgelopen nacht ijskoud. Ook in Duitsland werden temperaturen van -15 tot -18 gemeten. Ook in zuidelijker gebieden was het opmerkelijk koud. Zo zakte de temperatuur in het weerstation van Nekhel (Egypte) uitzonderlijk tot 1 graad.

Volgens De Mey zal de winter zich ook de komende tijd in Centraal- en Oost-Europa handhaven en zal er in de Alpenregio geregeld sneeuw vallen. "De wintersportcondities zijn en blijven gunstig, ook tijdens het krokusverlof", aldus De Mey.

Volgens De Mey moeten we ook niet meteen op veel zachter weer hopen. De meteorologische lente begint officieel op 1 maart. Of er dan ook zachter lenteweer komt, hangt af van de ligging van de straalstroom. In vorige winters bevond België zich meestal ten zuiden van de straalstroom in zachte lucht afkomstig van het subtropische deel van de Atlantische Oceaan.

"In deze winter is het anders", aldus De Mey. De straalstroom ligt nu een stuk zuidelijker en een overgang naar lenteweer kan pas wanneer de straalstroom ten noorden van ons komt te liggen.

Voorlopig is een lentescenario volgens De Mey "niet aan de orde". "Zoals het er nu naar uitziet blijft de straalstroom zich ten zuiden van onze omgeving ophouden waardoor we onverminderd aan de koude kant vertoeven. Het valt te betwijfelen of het ook nadien snel zal veranderen", luidt het nog.

@ De Standaard

Er zijn van die zaken die weinig commentaar behoeven. De niets-partij CD&V heeft haar lijsttrekker bevestigd voor de komende Europese verkiezingen: het wordt opnieuw Jean-Luc Dehaene, een man die alvast door niemand van enige Vlaamse reflex zal beschuldigd worden. Maar dit geheel terzijde, want in deze past Dehaene tenslotte perfect bij de rest van de huidige CD&V-top. Maar Jean-Luc gaat dus opnieuw voor 5 jaar naar het Europees Parlement. Wat denkt hij daar zelf over? We laten hem het woord: "Ik moet eerlijk toegeven dat ik me verveel in het Europees Parlement. Ik ben er voor de partij naartoe gegaan, niet voor mezelf... Ik heb mijn tijd gehad. Ik heb geen zin meer om te investeren in kennis van technische dossiers. Ik blijf er zetelen voor de partij maar op termijn zou ik het willen afbouwen." (De Morgen, 29 juli 2006) Hoe hard kan politiek zijn? Ten dienste van zijn partij gaat Jean-Luc opnieuw voor de volle vijf jaar verveling. Schoon. Hoed af voor die man ! Frank Vanhecke

http://frankvanheckevb.skynetblogs.be/