Ik ben Bompapatje
Ik ben een man en woon in Wilrijk/Antwerpen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd bediende.
Ik ben geboren op 02/10/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Bier, amateurtoneel en schrijfselen.
Ik heb mezelf voorgenomen om gezond en volledig bij mijn verstand 120 jaar te worden
Hier se, hier se een bezoeker se.....
Welkom in mijn nederige blog...
Iets drinken?... Als je een biertje wenst, klik dan even op de foto onder de datum en kies maar... keuze genoeg. Gezondheid!
31-08-2015
Op de vlucht
Oorlog, armoe, hongersnood dan nog liever op de vlucht Holebi, transgender, anders geaard vluchten voor het onbegrip Gelovig, heiden, atheïst op de vlucht voor fanatici. Op de vlucht naar een beter leven weg van ellende en geweld Op de vlucht naar aanvaarding en respect
Wat is nu het mooiste geschenk dat je aan iemand geeft? Dat die iemand je gewoon mag zeggen :"weet je dat ik je mis?" dat die iemand gewoon mag zeggen dat hij/zij je nodig heeft; dat die iemand mag zeggen dat hij/zij je aandacht erg mist. Wat is het mooiste geschenk dat je van iemand krijgt? Dat die iemand gewoon kan zeggen :"weet je dat ik je mis?" dat die iemand gewoon kan zeggen dat je nodig zijt; dat die iemand kan zeggen dat je aandacht echt wel nodig is. Elkaar missen is een mooi geschenk, want het betekent toch zoveel. Je mist elkaar, omdat je mekaar altijd wel eens nodig hebt. Als je denkt dat je elkaar missen kan, voel je snel het tegendeel, want als je dan aandacht mist, weet je pas dat je die iemand nodig hebt. Elkaar missen is dus een mooi geschenk, want het betekent zo veel meer Voor elkaar echt nodig zijn en mekaar niet kunnen missen of zo; want de aandacht maakt juist die sterke band en innerlijke sfeer en als die aandacht eens verslapt, dan zég je toch gewoon :"ik mis je zo"
ACHTER DE SCHERMEN VAN BOMPAPATJ'Es ZOO (nieuw leven)
Vanmorgen heeft Chanelle, ons Frans Hangoorkonijn, haar tweede nest gelegd. Hopelijk loopt alles nu beter af dan bij haar eerste nest, waarbij geen enkel van de elf jongen het heeft overleefd. Het ziet er naar uit dat ze nu wel veel rustiger het moederschap aanvaardt. De jongen zijn nagenoeg onzichtbaar, zoals het hoort, onder een laag stro en pels en zijn dus voorlopig niet te tellen - Chanelle zelf is rustig en waakt de hele tijd bij het nest. Ons dwergkonijn Sammuel (een rammelaar) daarentegen, weet met zichzelf geen blijf. Hij graaft zich gewonnen-verloren alsof hij zichzelf zo snel mogelijk uit de voeten wil maken, alvorens te moeten opdraaien voor de kroost van een ander mannetje, waarvan de jongen stuk voor stuk minstens driemaal zo groot als hijzelf zullen worden. Verder valt er nog te melden dat ons kwarteltje Hopke vandaag haar eerste eitje gelegd heeft.
Soms gaat het goed en soms gaat het beter maar soms wil je 't echt niet meer weten je begint de dag met heel wat moed maar dan loopt alles plots heel anders en verberg je snel je waterlanders. Soms gaat het over jou en soms om je geliefden familie, vrienden of verliefden en wens je dat het helpen zou die kus, die knuffel; gewoon je schouder betekent meer dan een zoetjeshouder. Soms lukt het zeker wel soms lukt het echt bijna of loop je de feiten achterna
en eindigt het in een nare rel
zwijgende koppigheid, een onbehagelijk gevoel
door onmacht en verlegenheid, het schuldgevoel.
Soms is samen heel gewoon
maar soms is 't leven veel te veel
van elkaar genieten is een deel
maar troostend steunen is zo schoon
dat is liefde delen en houden van
innig naar elkaar verlangen, zoveel als je maar kan.
Achter de schermen van Bompapatje's zoo (dood van een rat)
Tijdens een toevallige prospectieronde van enkele bevriende tuinmannen werd, tussen het stuikgewas rond de vijver, het lichaam gevonden van een dode rat. Het dier zou, naar verluid, maar pas overleden zijn aan de gevolgen van het kwistig in de buurt gestrooide rattengif. Verder onderzoek naar de doodsoorzaak achtte het parket niet nodig. Onze hoofdverantwoordelijke voor het dierenpark verwijderde de rat met het nodige respect; en het ...dier ligt nu waardig opgebaard in een speciale, wettelijk toegelaten, body bag in de Gr.Co. van onze tuin. De directie en de besturen van de supportersclubs van KFCO Beerschot Wilrijk zijn met deze verwittigd en kunnen het stoffelijk overschot, na afspraak, afhalen voor woensdag a.s.. De datum voor de eventuele uitvaartplechtigheid, in het stadion op het kiel, zal via de officiële kanalen, door hen zelf, bekend gemaakt worden. Het stadsbestuur heeft R.A.F.C. vriendelijk verzocht geen feestelijkheden te plannen en het nodige respect te betonen voor de overledene, teneinde de gemoederen niet op te hitsen tijdens de talrijke activiteiten voor de zomer van Antwerpen. Familieleden van het onfortuinlijke slachtoffer vroegen om geen foto te publiceren; die we daarom onmiddellijk verwijderd hebben en wij betuigen hiermede ons diepste medeleven.
Wat is het heerlijk te fantaseren over kabouters of over heksen met verhaaltjes amuseren genieten van kinderen hun reflexen. De Kabouter Nabukodozoor en Miepollewie zijn lieve vrouw of als zieke wachten op madam doctoor met natuurlijk die overdreven show. Wolvengrotten en krokodillen soms gevaarlijk, soms lief en ziek in zee zwemmend met blote billen die gekke piraten in paniek. Jongens en meisjes, groot en klein voor elk kind een leuk verhaal de verwondering is zo fijn dat maakt bompa zijn zo ideaal.
Ik wil je meenemen naar mijn land van fantasie waar alles kan en alles mag waar lachen is geboden en verveling wordt verboden. Ik wil je meenemen naar mijn dromenland daar staat mijn huis daar ben ik thuis altijd gezellig samen zijn want dromen is zo fijn. Ik wil je meenemen als het kleine kind in mij onbezorgd spelen onze dromen delen we worden nooit volwassen om de speeltijd af te lassen. Ik wil je meenemen naar m'n dromen vol fantasie dat is mijn huis dat is mijn thuis hier wordt niemand ooit volwassen om het spelen af te lassen.
Ooit had ik een roeping 'k was 13 of zoiets overtuigd en zeker van m'n stuk Priester, Pater of toch Broeder Zuid America; naar de missies. Werken voor en met de armen sloppenwijken ... Che Guevara als priester-revolutionair en die roep was erg luid maar 't heeft niet mogen zijn. Vandaag de dag vraag ik mij af
als de roep zo waarlijk klonk zou ik een goede missionaris zijn of gewoon een dorpspastoor misschien was 't wel gewoon een droom? Zijn engagementen als het ware het medeleven met de mensen de bescheiden inzet door de jaren een immer aanwezige opstandigheid de ware roeping die ik hoor? Het materiele interesseert me matig ik loop te piekeren en te zeuren bij 's werelds ellende en verdriet en 't ontgaat me soms daarbij
Samen kan het heerlijk zijn maar soms ook heel verwarrend veel water bij de wijn geduldig veel verdragen Samen de juiste woorden vinden soms horen zien en zwijgen aanvaarden wat gebeurt het onverwachte toch voorzien Samen door de moeilijke momenten de ergernis verbijtend reageren of juist niet of afzonderen misschien Samen houden van elkaar met vallen en met opstaan elkaar ook wel eens pijn doen het hoort er blijkbaar bij Samen met de mensen om je heen gewoon bevriend of familiaal collegiaal of als koppel strevend naar berusting en begrip. Samen kan het heerlijk zijn Samen de juiste woorden vinden Samen door de moeilijke momenten Samen houden van elkaar Samen met de mensen om je heen
Een vluchteling is geen misdadiger maar voor de misdaad op de vlucht
op zoek naar mensenrechten maar rechten als mens krijgt hij niet. Een vluchteling is in feite vogelvrij maar helemaal niet als een vogel zo vrij op zoek naar een beter leven nog liever dood dan dit bestaan. Een vluchteling is nergens welkom hij is hier dan wel aangekomen, maar een thuis vindt hij niet en door de politiek weer op de vlucht.
Traag maar gestaag komt het dierenpark ooit wel klaar. Geef me tijd, geef me rust. Heb een klein beetje geduld, want handig ben ik nu eenmaal niet. Ik heb zo mijn ideeën, maar fysiek gaat het wat minder en de rug wil ook niet mee. Maar stilaan krijgt het toch z'n vorm; jawatte ... wat kijk ik er naar uit; mijn eerste eigen groot project. De dieren krijgen plaats genoeg en er kunnen er zelfs nog wat bij. Nog wat kippen en konijnen, of wat eendjes ... ach wie weet. Maar mijn filosofenstoel (foto), die krijgt een prominente plaats!
Beste weerman, lieve weervrouw, Hoe gaat het met jullie? Met ons gaat alles goed. Wij willen jullie met deze brief iets vragen. Omdat het bijna vakantie is, hebben wij ons zwembad al klaar gezet. Wij willen dus graag dat het héééééél de zomer lekker mooi weer is. Daarom zouden wij graag hebben dat jullie de zon laten schijnen, zodat het heerlijk warm wordt, wel zeker 100 graden, want dan kunnen wij veel in ons zwembad spelen
Dank u en lieve groetjes van Seth ...en Bompapatje, ook van Axl, Hannah, Xander, Eliene, Josien en Lente, en van de Mimi, en de hele familie.
80 Jaar is de mens en doet het nog 3x per week - Joggen hé, voor wie aan iets anders moest denken! - 80 Jaar en hij loopt nog steeds 3x per week z'n 10 km. We liepen dezelfde cadans op gedeeltelijk hetzelfde parcours. Na een korte kennismaking, deed ik nog even van: " Alee nog een goede run hé!" en versnelde ... Ik ben per slot van rekening wel 20 jaar jonger hé... Maar hij ging gezwind mee in de versnelling. Eerst zette hij zich achter mij uit de wind, maar kwam al ras naast mij lopen om ons praatje verder te zetten. Oude mensen hé, klapt er tegen en ge geraakt er niet meer vanaf. Enfin, al bij al vond ik hem vrij sympathiek en gezelschap onderweg, tijdens 't runnen, is leuk meegenomen. Zo liepen we een eind samen, tot onze wegen zich scheidden. We zwaaiden elkaar nog een sportieve groet toe en liepen iedere onze eigen weg.
80 Jaar is die mens en doet dat nog 3x per week, die 10 km! Jaloers was ik! 20 jaar jonger en ik doe tegenwoordig nog amper 8 km en maar 2x per week. Ge verstaat, dat ik dat niet over m'n hart kan krijgen. Ik besloot terstond om vanaf nu weer 10 km te lopen. Nee, geen 3x per week, want daar heb ik de tijd niet voor, maar gewoon m'n 2 keren aan een tempo dat niet onder mag doen aan dat van een 80 jarige. Dus, ik vandaag mijn stoute loopschoenen aan voor de 10 km sinds lange tijd... Ik ga mij toch niet laten doen zeker door zo'n bejaarde!! Ik zette er, puur uit jaloezie, stevig het tempo in... en ik moet zeggen dat het resultaat uiteindelijk erg mee is gevallen: 10 km in een tijd van 1u02'43"01; oftewel een tempo van gemiddeld 9.6 km/uur en hartslag van gemiddeld 141 Bpm.
Op de dag dat hij zeventig jaar werd, schreef Charlie Chaplin een prachtige tekst. Terugkijkend op zijn leven ontdekte hij dat liefde voor jezelf alles in een ander perspectief zet en het leven mooier en lichter maakt.
Toen ik van mezelf begon te houden, zag ik in dat mijn onrust en emotioneel lijden signalen zijn, dat ik niet leef in harmonie met mezelf. Nu weet ik: dat is authenticiteit.
Toen ik van mezelf begon te houden, begreep ik dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben en dat alles gebeurt op precies het juiste moment ik kan dus rustig zijn Nu weet ik: dat is zelfvertrouwen
Toen ik van mezelf begon te houden, verlangde ik niet langer naar een ander leven en zag ik dat alles in de wereld om me heen een uitnodiging is om me te ontwikkelen Nu weet ik: dat is groei
Toen ik van mezelf begon te houden, stopte ik om elke minuut te vullen en plannen voor de toekomst te maken nu doe ik alleen dat waar ik blij van word waar ik van houd en wat mijn hart laat zingen op mijn eigen manier en in mijn eigen tempo Nu weet ik: dat is eenvoud
Toen ik van mezelf begon te houden, heb ik me bevrijd van alles wat niet goed voor me was: voeding, mensen, spullen, situaties en alles wat aan me trok, wat me weg leidde van mezelf Eerst noemde ik het ‘gezond egoïsme’ nu weet ik: dat is liefde voor jezelf
Toen ik van mezelf begon te houden, begreep ik hoeveel ik iemand kan kwetsen als ik plotseling verlangens opdring zelfs als ik wist dat de tijd er niet rijp voor was en de ander er niet klaar voor was - zelfs als ík die ander was Nu weet ik: dat is respect
Toen ik van mezelf begon te houden stopte ik met steeds mijn gelijk willen halen en sindsdien merk ik steeds vaker dat niets zwart of wit is Nu weet ik: dat is bescheidenheid
Toen ik van mezelf begon te houden wilde ik niet langer in het verleden leven en me geen zorgen meer maken over de toekomst nu leef ik alleen in het moment in het hier en nu, waarin alles gebeurt en ik noem dat zijn
Toen ik van mezelf begon te houden zag ik in dat mijn gedachten met me aan de haal kunnen gaan en me een naar gevoel kunnen geven Maar toen ik mijn hart liet spreken, werd mijn mind een waardevolle bondgenoot Nu noem ik deze verbinding de wijsheid van het hart
Wanneer we van onszelf gaan houden hoeven we niet langer bang te zijn voor confrontaties met onszelf of met anderen Zelfs sterren botsen weleens en daaruit worden weer nieuwe werelden geboren Nu weet ik: dat is leven.
Hoe leg je het aan iemand uit dat je je kinderen niet kan missen dat je je kleinkinderen niet wil missen ook al ben je fysiek te moe maar geniet je toch zo veel van hen ... allemaal ... je wil ze koesteren en genieten van 't samen zijn ook al blijft dan al het werk staan. Hoe leg je het aan iemand uit dat met ouder worden de liefde niet vervaagd maar de band steeds sterker wordt de behoefte aan contact belangrijk wordt met de klein(e) en de grote kinderen ... met hen allemaal ... hoe dan ook wil je ze blijven koesteren want al dat werk gaat toch niet lopen. Hoe leg je het aan iemand uit dat al het werk zal blijven staan ook al heerst er chaos hier in huis want al je kinderen krijgen voorrang ook al komt het niet goed uit, je wil ze zien ... allemaal ... om te spelen, koesteren en te knuffelen want houden van is héél speciaal.
Ontwaakt! verworpenen der Aarde Ontwaakt! verdoemd in hong‘ren sfeer
Waar is de tijd dat 1 mei een belangrijke feestdag was voor mij? Geen betoging ging door, of we waren daar. Actief in ondernemingsraad en comité veiligheid en gezondheid.
De heersers door duivelse listen bedwelmen ons met bloed‘gen damp Broeders! strijdt niet meer voor and‘rer twiste, breekt de rijen hier is uw kamp
De tijd waar ik nog tot over mijn oren geëngageerd was. Volwassen begeleider bij de chiro, bestuurslid van 't jeugdhuis, actief in allerlei werkgroepen.
Ontwaakt! verworpenen der Aarde Ontwaakt! verdoemd in hong‘ren sfeer
Eerlijk en wat fanatiek begaan met het lot van de gewone man. Dwepend met Marx, Lenin, Engels, maar ook met Trotski en zelfs Mao. Socialist en communist ... donker rood van hart ... de linker vuist consequent gebald.
De heersers door duivelse listen bedwelmen ons met bloed‘gen damp Broeders! strijdt niet meer voor and‘rer twiste, breekt de rijen hier is uw kamp
Overtuigd van de wereldrevolutie en naïef geloof in de dictatuur van het proletariaat. Hippie, provo, Anarchist, maar wel met zelfdiscipline. Onbegrepen, maar volhardend discussiëren tussen pot en pint.
Makkers! ten laatste male, tot de strijd ons geschaart en de Internationale zal morgen heersen op Aard‘
Vandaag gematigd, maar nog rood van hart; sociaal bewogen en zoekend naar wat waarheid is. Bekommerd om het lot van de kleine man. Ik noem mezelf niet meer socialist, maar 'SOCIAAL-IST'.
De geboorte van een kleinkind is emotie … de emotie van nieuw leven.
Ook al is het niet altijd van je eigen vlees en bloed, je weet al dat je ook van dat kind gaat houden, minstens even hard als van alle andere kleinkinderen … Eliene, Josien, Seth, Hannah, Axl,en Lente … ons nummerke zeven heet dus Xander.
De geboorte is een verhaal op zich … het moest snel … sneller dan snel, want de brancarde stond alsnog te ver met de verloskamer amper in ‘t zicht. Verdere details zijn grappig en uniek, alsof Xander ons al van bij zijn entree wilde laten zien: “Met mij gaat ge nogal wat meemaken! … met mij kan je lachen!”
Heel vroeg in de morgen al dat telefoontje, amper wakker, maar je veert uit dat bed, want de mand voor de suikerbonen is nog niet af (11 dagen te vroeg geboren hé) en je wil er eigenlijk meteen naar toe. De mand (een mooie omgekeerde parasol met zon) is net op tijd klaar, de rest van de familie is daar om nog nog snel samen een botterhammetje te eten … en dan samen naar die kleine nieuwkomer toe.
Een trotse papa, een glunderende mama, de meter die straalt en de kleine die slaapt … en wij, de grootouders, staan daar dan wat onwennig te genieten, te wachten op onze beurt om dat kleintje ook eens te mogen vasthouden, te wachten op dat allereerste contact, alsof je door je lichaamswarmte en je hartkloppingen aan dat ventje wil zeggen: "Ik hou van u"
Ik ben Bompapatje
