Gisteren gingen we naar de markt van Albir, een aperitiefje op het terras van Universal Lounge Bar was onmogelijk vanwege stampvol. Dan maar achter het hoekje bij M. Godoy. Daarna wandelden we naar het Eucalyptus park, daar werd voor de eerste keer “de laatste dag van de zomer” georganiseerd – vooral een Nederlandse aangelegenheid met een aantal (eet)kraampjes en live muziek. Lang hielden we het niet vol, want om zonder reservatie bij Zero Zero een tafel te krijgen moet je proberen voor de grote toeloop aanwezig te zijn.

Dat lukte gelukkig en met zicht op zee kon het kiezen uit de zeer uitgebreide kaart beginnen. Als je van de kaart kiest, dan ga je nogal snel voor dingen die je bekend in de oren klinken. De weekmenu klinkt hier altijd heel exotisch en de helft van de ingrediënten heb ik zelfs nog nooit gehoord. Drie keer menu werd het en voor Lieven à la carte (oa fajita’s als hoofdgerecht) Bij de foto’s kan je zien waaruit we konden kiezen van het weekmenu. Alles was zeer lekker en meer dan genoeg al kan ik me voorstellen dat een grote eter misschien niet aan zijn trekken komt.

Na het eten gingen we kijken naar het appartement dat de vrienden huren : wow, heel mooi appartement met grote tuin én verrassing : Sports Eleven, ik kon dus de wedstrijd van Antwerpen tegen Eupen zien !

Vandaag was een complete rustdag en zo hoort het ook op de officiële feestdag van de Comunidad Valenciana.

Dinsdag zijn Lieven en Miranda hier in Alfaz aangekomen, vorig jaar zijn deze vrienden hier ook neergestreken voor 14 dagen vakantie en dat is hen zo goed bevallen dat ze hier dit jaar opnieuw zijn. Vorig jaar met het vliegtuig + huurauto en een bungalow op camping Almafra, dit jaar met eigen auto en een huurappartement aan de droge rivier in Albir. De eerste avond gingen we al meteen uit eten, wat had je gedacht ? Het was Lieven die onmiddellijk La Livi voorstelde, omdat hij daar goede herinneringen aan had. Ik denk niet dat zijn mening nu veranderd is, want we hebben allemaal weer lekker gegeten.

Woensdag werden we voor de eerste keer verwacht in hotel Marina voor de eerste bijeenkomst van de Vlaamse Vriendenkring Benidorm. Glaasje cava voor iedereen, nieuwe lidkaarten afhalen, kort dansoptreden van Sacromonte, hartelijk weerzien met verschillende mensen maar geen bingo deze keer – dat is pas volgende week.

Daarna hadden we afgesproken om te gaan eten bij Belgomar. Carina en ik waren daar maandagavond ook geweest en omdat het weekmenu zo lekker was, vonden we het helemaal niet erg om er opnieuw van te genieten. Bovendien konden we hier tijdens het eten ook een beetje de wedstrijd van RAFC tegen Shaktar te volgen. Achteraf bleek dat niet zo’n positieve invloed op mijn humeur te hebben. Maakt allemaal niks uit, ik denk niet dat Carina in half-comateuze toestand zich er nog iets van herinnert haha.

Gisteren gingen we naar de markt in Alfaz en daarna waren we afgesproken bij café Albeniz om ons moed in te drinken want daarna stond een lunch bij “de groezelige Chinees” op het programma. Daarmee bedoelen we Chinees restaurant Dong-Ying in Alfaz, dat we na een eerste aarzelend bezoek vorig jaar toch goede punten gaven. Ook nu viel het weer goed mee en na een borrel en een rekening van minder dan 40 euro (voor vier personen) konden we met een doggy bag weer naar huis.

Gisteren ging zoals eerder geschreven alles volgens plan maar toen we alles wat beter bekeken daalde ons humeur zienderogen. De temperatuur daarentegen bleef maar stijgen. Eerste vaststelling : het extra dakzeil dat in het voorjaar was geïnstalleerd, lag nog altijd perfect op zijn plaats. Toen merkten we op dat de voortent van de caravan toch wel rare smoelen trok. Oorzaak : één van de tentstangen was uit zijn bevestiging en daardoor zakte een deel van de constructie in elkaar. Even naar Robert gebeld en gevraagd of hij tijd had om even af te komen. Zijn antwoord : “Als ik geen tijd heb dan maak ik tijd !” en een half uur later stond hij hier. Hij had alles snel gerepareerd en vertrok weer. Intussen hadden we ook gezien dat er in de “ramen” van de voortent flinke gaten zaten. Eén of andere grapjas met een katapult of het het resultaat van de twee overenthousiaste nieuwe huispoezen ? Dat moeten we opvolgen, de gaten zijn intussen dichtgeplakt – dat houdt nog wel een tijdje stand.

Intussen hadden we ook al andere zorgen : geen stroom meer ! Het eerste wat ik deed toen we aankwamen was de stroomkabel in het stopcontact steken. Alles werkte – oeffff ! Na een tijdje geen koelkast meer, geen licht in de caravan. Heel de elektrische installatie nagekeken, nergens een fout te vinden … Bleek dat ik de kabel in het stopcontact van de zwembadpomp had gestoken en die staat op een timer. Goed gevloekt en meer dan een uur tijdverlies maar wel in orde nu. De koelkast nog eens open, wat is die smurrie ? Bleek dat er een aantal blikjes cola “ontploft” waren door de zomerhitte !

Als we de caravan in Sint-Job in de winter achterlaten dan zorgen we dat alle dingen die kunnen bevriezen uit de kasten verwijderen, dat is gewoon routine. In de zomer dingen uit de kasten verwijderen doen we echter nooit. In de toekomst dus wel ! Ook meteen het bewijs dat de zomers steeds heter worden want dit hebben we nog nooit meegemaakt.

De duisternis begon al te vallen toen we naar Belgomar reden, daar stond nog een rekening over van enkele maanden geleden. Lekkere tonijn steak voor mij en filet Américain voor Carina. Alles doorgespoeld met veel extra vocht.

.

Alles is verlopen zoals gepland. Donderdag reden we tot in Épinal (ongeveer 450 km) waar we twee nachten hadden geboekt in het IBIS hotel. Verzorgd hotel en een kamer met zicht op de Moesel, het kan slechter. Voor de privé parking moest 6 euro extra betaald worden. Geen probleem want op straat parkeren kostte 17 euro per dag. De eerste dag wandelden we een beetje rond in de buurt en zochten ook meteen een goed adresje om ‘s avonds te eten. Ons oog viel op San Remo, een Italiaans restaurant op twee minuten wandelen van het hotel. We hebben er zeer lekker gegeten, zo lekker zelfs dat we er vrijdag opnieuw gingen eten. Vrijdag wandelden we ook naar “le parc du château” en bezochten we de ruïnes van het oude kasteel. Uiteraard werden er ook een aantal caches gelogd, 13 in totaal.

Zaterdag vertrokken we vroeg en reden we zo’n 550 km tot Pierrelatte. Daar logeerden we in hotel du Centre, een oud kloostergebouw volgens de reclame. We zochten ook hier enkele caches en gingen op zoek naar iets om te eten. Dat ging niet echt vlot, het restaurant waar we gereserveerd hadden had onze tafel weggegeven omdat we te laat waren, volgens ons niet waar maar ruzie maken helpt niet. Al de andere adresjes zaten overvol en uiteindelijk belandden we vlak naast het hotel “chez mila”, een zeer beperkte kaart maar wel lekker.

Gisteren reden we de Frans-Spaanse grens over om in Coma-Ruga een nacht te blijven slapen. Vorig jaar zijn we hier ook geweest en dat was ons bevallen. Deze keer niet op zoek naar een restaurant maar gewoon op voorhand half pension besteld en betaald, net zo gemakkelijk.

Na de verplaatsing van gisteren (550 km) hadden we vandaag nog 440 km voor de boeg en rond 14u reden we onze winterplek in Alfaz op.