Op de dijk is het koud en nat
de regen in je gezicht striemt
laat zijn sporen humeur
nauwelijks enthousiast
de wind geniet van zijn tergkracht
gooit paraplu onderste boven
binnenste buiten omgekeerde buik
Je wordt in de rug geduwd en gepitst
een venijnig heerschap dat je uitdaagt
ik kan hem niet van me afschudden
tenzij ik hem verschalk
voor een kopje koffie binnen.
Ingrid Lenaerts
|