Huize nachtegaal klaart een droom in mijn herinnering
een grote tuin met heel veel rhododendromstruiken
danste rond een terras waar we thee dronken
bij tanteVie en oom Stefankrulden de dagen
onze fantasie kreeg vleugels in deze tijden
we doorzochten de partij bossen in de buurt
op zoek naar frĂȘle elfen en ijverige kabouters
's avonds bij deemstering weerklonk soms een nachtgaal
hij riep op lulu lulu lili alsof zijn leven op de helling stond
Huize nachtegaal droeg zijnnaam met respect
naar de gastheer inde struiken van de tuin
het mooiste gezang wat je horen kan
zei Tante Vie ontroerd terwijl ze luisterde.
Ingrid Lenaerts
|