Ik lees het verhaal van de wind
in herinnering jaren terug
toen jij nog kleine Ara was
het plezier van een kermisvogel
onschuldig was je jeugd
de pretlichten in je ogen
Nu lees ik het verhaal
van de stilstandhier en nu
met heel spijt en medeleven
nu je eenzamer dan ooit
je huis niet meer verlaat
Ik kom je halen Ara, op kousenvoeten
tussen schouderklop en ruggesteun
opweg naar een nieuwe toekomst
met open vensters en zicht opzee
dietijd die we stilaan zullen verbouwen
tot onze bestemming van de hoop.
Ingrid Lenaerts
|