Een vreemd gevoel ,dokter
waarvan ik niet genees
en u die mij tranerig vindt
als onaangepast aan een heden
van plastiek haast en geweld

om die heimwee naar dat oude huis
met zijn krakende trappen
zijn gefilterd licht in hall en vestibule
de geur van boenwas ik ruik hem nu nog
al had ik hem pas uitgesmeerd
het salon met zijn bergèrezetels
de open haard bij herfstweer
de thee in de avondschemering
de staanpendule en de koekoeksklok
de berbertapijten op de vloer
de reis naar het oosten

Ik vraag niet veel , dokter
dat ik niet je zoveelste nummer ben
dat je even  luistert...
schatplichtig aan de heimwee
waarvan u mij niet verlost

Ingrid Lenaerts