Wilgen trotseren onze landschappen als oude boomgeslachten met lange stamboom
Aan de rand van zompige grachten onder de grijsblauwe winterluchten vergroeien zij met de traditie der jaren
Ze worden onmisbaar tegen de wind die hun takken tegen elkaar zwiept de bescherming voor de polder
Metgezellen van jaren fier als de grond met hun stoere kale stronken na het kappen blijven ze eigenheid trouw.
Ik kan ze niet missen
Ingrid Lenaerts
|