We gaan voor monumentale schoonheid
tegen de hardheid van een muur in graniet
met het schaduw en lichtspel van de grote zon

we dagen de hemelgoden uit  in reflectie
wij springlevend en jong in het experiment
zij jaren ingedommeld op hun Olympos

we buigen het hoofd met eerbied in het woord
niet zoals het gladde knipmes dat kleeft
van stroop voor de dans naar andermans pijpen

Maar echt voor zon maan en sterren
die ons begeleiden in tijd en ruimte
op deze blauwe planeet de adem van bestaan
de reden natuur te koesteren als behoud

Onze ultieme bekommernis

Ingrid Lenaerts