Vrijblijvend zou me toejuichen als een weldaad maar spoedig werd ongedwongen verwaarloosd herleid tot een minimum zelfs tot niets een soort onverschilligheid die niemand raakt
zelfs de zak met lompen veranderde niet hoewel hij niet vrijblijvend was noch gedwongen Zijn aanwezigheid was van andere aard hij had geen zeggenschap over doen en laten van de romslom in zijn buik die bezocht werd door een kolonie uithuizige muizen opzoek naar hun winterpaleis
bij toeval was hij er neergezet en gevuld Wat is dan zo vrijblijvend in onze wereld dat iets dat wij willen versieren als het past. Het is een holle frase voor het excuus dat wij dag op dag weer uitvinden
Ingrid Lenaerts
|