Zij komt uit de diepte gekropen verlegen loerend over het muurtje ze durft niet goed zeggen de mensen wat durft ze dan niet doen? Ze wil niet bekeken worden bekent ze men praat over haar verleden iedereen stoot iedereen aan kijk daar is die van de kolenboer Ze heeft ze niet allemaal op een rij in het holst van de nacht gaat ze spoken de mannen schuiven rijtje voor de deur kinderen mijden haar als een beetje pest boze tongen doen hun werk tot op een dag zij een levende legende wordt ze laat wonderen gebeuren met de glimlach ze geneest doven en blinden ze schenkt het grote vertrouwen
Ingrid Lenaerts
|