Pluizig verleden waar herinneringen vervliegen
nu ze weer opduiken uit de zielebodem
van de stad van de lente van mijn jeugd
Verandering kruipt als een schildpad
in de gaten van de tijd die voorbij schuift
Uit de hoeken waar vroeger water liep
springt nu een skater vliegensvlug
een adembenemende snelheid
op een podium dat je futuristisch dol lijkt
Monument met toren ooit het bittere slagveld
van een waanzinnige oorlog
ligt al jaren slapend in de zon.
een adempauze moet ingelast worden
bij deze verdienste.
Ingrid Lenaerts
|