Niet meer in voege sinds meer dan een maand
tikt de regen aan op het dak van onze veranda
als een noodzaak niet te stuiten best gewenst
regenvlagen slaan ons in het gezicht als zwepen
Wind uit alle hoeken zet zijn bolle wangen op
het water sijpelt over de gespleten akker
dringt er langzaam binnen tot grote vreugde
van de landman die zijn gewassen zag verdorren
Eindelijk water eindelijk water is buurmanskreet.
Ingrid Lenaerts
|