De tijd beklijft hier de herinneringen grootkapitaal
aan al te grauwe dagen in de wijken en sloppen
het patronaat en aanhang leefden er hun grandeur
op zweet en stank van arme luizen bij de vleet
die werkten als getrainde ploegbeesten dag en nacht
incluis kinderen kruipend als honden op de werkvloer
voor een bete broods en een geut karnemelk
in duistere stegen nauwelijks lucht te zien
samengehokt als varkens in kweekstallen
waar geneukt en geborreld werd tot dood.
Van recht was geen sprake alleen de sterkste
had het laatste woord en de vinger in de pap.
Ingrid Lenaerts
22 mei 2006
|