Ik zag ze nooit op aarde
deze kerk van kristal
die onderwater tingelde
als de klokken van een beiaard
de heldere schittering
verblinddde in de wateren
op grote diepten
Atlantis spreekt een eigen taal
die slechts vissen begrijpen
door het luisteren
naar de strelende klanken
van deze gezonken stad.
Ik aanhoorde dit vreemde verhaal
van een zeemeermin
die me haar geheim toevertrouwde
in een droom
Ze zwom verloren in de grote zee
haar heimwee naar de gezonken wereld was oneindig helder water
in het breekpunt van de zon.
Ingrid Lenaerts
|