Zo'n viijfhonderd meter verder
buiten de woeste wind van duin en zee
daar liggen Oostendse volkstuinen
als een weelde voor de groententeler
op kleine schaal actief

Hij houdt van zijn rulle aarde
die hij onderwerpt aan zijn inspiratie
Hij zaait ,hij plant, hij mest en oogst
zijn hoogste goed:
porei als jonge boomstammen,
radijzen pittig in rood en wit ornaat
ajuinen als gekroonde keizers op stengel
winterkolen om u tegen te zeggen
de bedden jonge wortelen rusten in groen
 
Het tuinhuisje bij schaduw
van een hoge poulierenrij
wacht de teler op een bank
wanneer hij zijn werk overschouwt
medideert bij de gratie van het bestaan
besluit dat dit moment
het zaligste van de dag is.

Ingrid Lenaerts