|
In het brons van de herinnering
heeft de beeldhouwer diepe gedachten gegoten
welke verten en horizonten verkend worden
weerkaatst het mysterie in de vogelblik
turend over het dal
de avondklok beklemtoont
nu en later
dan de stilte onafwendbaar
de uil zit er
tot vergangkelijkheid van materie
trotseert er weer en wind
laat zich onbewogen bewonderen
geen communicatie of warmte mogelijk
met deze diepzinnige vogel
Hij laat je vrij in je gedachten
hand en eenzaamheid
alleen moet je verder
op zoek naar zijn wijsheid.
Ingrid Lenaerts
|
