|
Vereenzaamd om de uitzondering en de loden last
Om het onbegrip voor de medeburger in nood
daar waar het regent in verlaten kelders en kuilen
het water tot de tanden staat zonder media aandacht
waar de vrieskou in huis op de berg regeert
waar de toonladders van vreugde vervlogen zijn
nog alleen een stil gebed te horen valt om mededogen
waar zij de kinderen van angst volledig negeerden
zielepoten en kakkerlak elkaars bed deelden als intimi
waarzij ze met alle verdriet gestrand zijn
En daarom willen zij lopen als boetedoeners
van Oostende tot Denhorizon
met de stille wens het diepe verdriet te milderen
in deze wereld
bol van de heilige onverschilligheid
Ze kunnen het weten
Ze getuigen als sleutelbloemen van alle smart
die roest tot het raam der woorden verweerd is
holle karkas op het kerkhof van onze wetenschap.
Ingrid Lenaerts
|
