Hij draagt licht in zijn ogen
dat me doorboort van verlangen
ik mag het niet zeggen, zei ze
ze loopt verloren tussen noord en zuid
van haar fantasie
die uitrafelt van verdriet
bij gemis aan realieit van haar droom

hij maakt het boeiend wat saai is
met zijn grappen en grollen
in zijn woorden zitten gloeilampen
met schitterende voltage
die het hart sneller doen slaan
ze weet zich verliefd en verkocht
als nooit voorheen
ze durft het niet zeggen aan de sterren
zo broos zo bang hem te verliezen
Alvorens ooit...



Ingrid Lenaerts