Onder de rook van de grote Schouw Janus Rookpot zoals de mensen van de wijk hem noemden zagen mijn moegewerkte grootouders het levenslicht Naar de Union chimique was het niet ver die tijd om te gaan labeuren voor een groot gezin dat al in sociaal betere omstandigheden leefde
laat ons groen lachen om deze uitspraak want ze hadden de woning van de fabriek en in het tuintje van een voorschoot groot werden groenten en aardappelen gekweekt om te besparen voor de jaarlijkse uitstap naar zee één dag welgeteld met de trein op kosten van het groot kapitaal dat zijn gifwolken uitspuwde
Ik hoor mijn grootmoeder nog vloeken om het zwarte goedje dat Rooppot uitbraakte toen hij haar witte was vervuilde met vettig zwart stof. Wij wisten niets beter dan graven in de zandhopen van het fabrieksterrein dat ons paradijs was waar wij krijgertje speelden en de grond verkochten
Nu werd de wijk ontruimd om gifgronden af te voeren
lood en cadmium boosdoeners als moordenaars
daarwaar wij ons meer dan de koning te rijk achtten.
Hoe het kan verkeren als tijden veranderen.
Ingrid Lenaerts
|