Het afscheid is voor altijd en daarna is er niets meer ternzij de urne met zijn assen de neerslag van wie eens mijn vader was nu geborgen in een betonnen blok
het postume huis over enkele vierkante decimeters een huis dat nooit meer went met een strooiweide ervoor en de altijd ruisende wind in de hoge populieren.
Ingrid Lenaerts
|