|
Mezelf willen herzien
na een bezoek aan het letterenhuis
na een tocht in hoofden van wolkenkrabbers
verzen al dente geschreven
zoals spagetti door je strot schuift,
verzen als gepocheerde eieren
te lauw om op temperatuur te smaken
de crème de la créme persoonlijkheid
waar de lamp gaat branden
op het huisaltaar van eeuwige aanwezigheid
Mezelf niet teugvinden in dit godenpaleis
noch als galeiboef in een notendop
Geheel verloren zit ik bij mijn schaduw
Ze heeft mij geen gulden verdichting gelaten
slechts een gat waard in mijn schrijfsokken
op de rand van de vuilnismand.
Het verdriet ligt ondermaats
het is zelfs geen voetbalverdriet
Ingrid Lenaerts
|
