De waterkant gaat zich weerspiegelen in het windwiegend oppervlak hij weet zich mooi en bekoorlijk zuiders witte bootjes dobberen voor zijn plezier terwijl hij de wandelaar inviteert en charmeert
geduldig geniepig lonkt hij ,de waterlant,op centen laat je lopen over bruggen en lichtweerkaatsing de romantiek schiet wortel in zijn rimpelingen hij omarmt als een verleider met zoete stem je wil er zijn en nog zijn zelfs intergreren bij de betonnen blokkendozen dei je wachten ja,dat is leven en liefde voor de waterkant
Ingrid Lenaerts
|